รีวิวหนังสือ "Cassette ท่วงทำนองในรอยรัก - ปองวุฒิ"
หนังสือเล่าเรื่องราวของกุญช์ชายหนุ่มบ้านตรงข้ามที่พยายามจะสานต่อเรื่องราวในอดีต และบอกความในใจกับ "หญิง" หญิงสาวที่เขาชอบมานานและเป็นเพื่อนสนิทมาตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งจบมัธยมปลายก่อนที่เธอจะจากไปอยู่กับแม่ที่ต่างประเทศหลังจากที่พ่อกับแม่ของเธอตัดสินใจแยกทางกันและไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ซึ่งตอนนี้เธอกลับมาดูแลพ่อที่ป่วยอยู่บ้านเพียงลำพังเป็นเวลาหนึ่งเดือนก่อนที่จะกลับไป ซึ่งเขาก็ไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้ทั้งคู่จะมีโอกาสได้เจอกันอีกหรือไม่ ทำให้กุญช์ตั้งใจใช้ช่วงเวลานี้ให้คุ้มค่าและบอกความในใจที่เขาไม่เคยได้บอกให้ได้ ซึ่งได้ความช่วยเหลืออีกทางจากพ่อของหญิงสาวซึ่งเป็นอดีตตำรวจที่เขาหมั่นไปดูแลให้ความช่วยเหลือตลอดมาตั้งแต่ที่ท่านเกษียณและป่วย อีกทั้งยังกลายเป็นมิตรกันในที่สุดทั้งที่ก่อนหน้าตอนที่เขาและหญิงเริ่มโตขึ้นเขาก็แทบไม่ได้เข้าบ้านนั้นอีกเลยเพราะพ่อหวงลูกสาวมาก
โดยเขาพยายามพาเธอไปเยือนสถานที่ต่างๆที่พวกเขาเคยใช้ชีวิตสมัยเมื่อยังเด็ก ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนเก่า ร้านอาหารเดิมที่เคยกินและกำลังจะปิดตัวลง ไปเจอเพื่อนๆที่เรียนด้วยกันมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านบทเพลงจากเทปคลาสเส็ตนับพันที่เขาสะสมเอาไว้ แต่ถึงกุญช์จะพยายามรื้อฟื้นความทรงจำดีๆที่เคยมีร่วมกันอย่างไร แต่เมื่อเริ่มพูดอะไรที่เข้าใกล้กับความรู้สึกหญิงสาวก็จะตัดบทอย่างไร้เยื่อไยเสมอ เพราะตลอดมาช่วงเวลาไม่นานก่อนที่เธอจะต้องออกเดินทาง เธอเข้าใจว่าเขาไม่ได้ชอบเธอและรู้สึกกับเธอเหมือนอย่างที่เธอรู้สึก ทำให้การรื้อฟื้นเรื่องราวเก่าๆของเขานำพาหลายความรู้สึกมาสู่เธอ
เป็นหนังสือที่อ่านแล้วรู้สึกเรื่อยๆเนือยๆ ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น ส่วนใหญ่เล่าเรื่องราวแบบย้อนวัยสมัยก่อนตั้งแต่ทั้งคู่ยังเด็ก มีการใส่ว่าในปีพ.ศ.นั้นๆมีอะไรสำคัญในโลกหรือเมืองไทยเกิดขึ้นบ้าง ผสมกับบทเพลงท่านฮุคที่จะสื่อถึงเรื่องราวในบทนั้นๆ เป็นเรื่องที่เนือยมากจนอ่านไปได้ไม่นานก็ขอพลิกดูตอนจบหน่อยว่าตกลงเป็นไง แล้วค่อยมาอ่านต่อ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [