เป็นเรื่องราวของเด็กชายที่ชื่อว่า "มัตเตีย" กับคุณปู่ ซึ่งในระหว่างที่ทุกคนในครอบครัวรวมถึงญาติๆกำลังเศร้าโศกกับการกำลังจากไปของคุณปู่ที่ท่านนอนตัวซีดขาวอยู่บนเตียง ในระหว่างนั้นมัตเตียก็กำลังจ้องมองแมลงวันตัวหนึ่งและนึกถึงคำพูดที่ปู่เคยบอกเขา ปู่ก็หันหน้ามาแล้วเอ่ยชวนให้ออกไปเดินเล่นกันสองคน โดยที่แทบไม่มีใครสังเกตุเห็นทั้งๆที่ทุกคนบอกกับเขาว่า "ปู่กำลังจะตาย" แต่เมื่อเขาบอกปู่แบบนั้น ปู่กลับบอกเขาว่าพวกเขาพูดเล่นกัน ทั้งสองไปทำกิจกรรมต่างๆด้วยกัน ทั้งการดูม้าในทุ่งหญ้า เดินท่ามกลางดงดอกทานตะวันอันสูงใหญ่ การพบเจอกับขุมทรัพย์ และโจรสลัด แต่ในระหว่างที่ปู่กับมัตเตียร่วมเดินทางไปทำสิ่งต่างๆด้วยกันมัตเตียก็เห็นว่าปู่ตัวเล็กลงทุกทีๆ
จากที่ตอนแรกเราอ่านแล้วก็เฉยๆกับการเดินทางของปู่กับหลาน แต่พอยิ่งอ่านๆไปก็รู้สึกว่าปู่สอนหลานหลายๆเรื่อง ทั้งการเลือก การตัดสินใจในชีวิต พออ่านจบเราก็รู้สึกว่าต้องอ่านใหม่อีกรอบแล้วล่ะ มันเหมือนเรายังไม่เข้าใจดีกับสิ่งที่ปู่สอนหรือที่นักเขียนสอดแทรกให้เราได้คิด รอบแรกเราแค่อ่านเอาเรื่องราวว่าสองคนนี้ไปทำอะไรกัน เกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ว่าเนื้อหา ข้อคิดที่ผู้เขียนแทรกมาเรายังไม่ค่อยเข้าใจต้องมาอ่านเก็บรายละเอียดอีกที ถ้าเด็กอ่านก็คงสนุกกับการผจญภัย โดยเฉพาะภาพวาดสีที่สวยมากๆ สวยซะจนเล่มบางๆแค่นี้ราคาตั้ง 215 บาท
เรื่องนี้อ่านได้ดีทั้งเด็กและผู้ใหญ่เรื่องราวมันอาจดูเหมือนธรรมดาแต่เขาแฝงข้อคิดดีๆไว้ให้เราคิดตาม เราชอบอ่านวรรณกรรมเยาวชนมากเพราะเรื่องมันเรียบง่ายและมักสอนให้เราเข้าใจโลกในแบบที่ไม่ซับซ้อนและทำให้เราที่ต้องเติบโตและใช้ชีวิตในโลกอันวุ่นวายรู้สึกว่าเราสามารถจัดการกับตัวเองและเรื่องราวรอบข้างแบบง่ายๆแต่ทำให้มันดีได้ เราไม่จำเป็นต้องทำให้ชีวิตเราซับซ้อนตามสภาาพแวดล้อมไปด้วย
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [