เป็นหนังสือที่เล่าเรื่องราวชีวิตของคุณ "ฮาวัน" จากประสบการณ์ในการใช้ชีวิตมาร่วม ๔๐ ปี และทำให้เขาได้คิดอะไรในหลายๆเรื่องจนกระทั่งวันหนึ่งตัดสินใจลาออกจากงานประจำ เพื่ออิสระในการใช้ชีวิตและรับงานวาดภาพประกอบที่เคยทำคู่กันมาตั้งแต่ทำงานประจำเพื่อยังชีพต่อไป หลังจากตรากตรำใช้ชีวิตอย่างหนักมานาน ซึ่งเล่าเรื่องราวประสบการณ์ชีวิตต่างๆออกมาว่าถึงวันนี้เขาคิดยังไงกับมันทั้งการพยายามสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดัง การทำงานหนัก การช็อปออนไลน์มากมาย รวมถึงการใช้ชีวิตของคนทั่วไปด้วยที่เขาเห็นว่าจริงๆแล้วเราทำให้มันไม่ต้องหนักหนาขนาดนั้นก็ได้ ดังเช่นเขาเองที่เคยตรากตรำ กดดันชีวิตตัวเองมากเกินไปจนมาวันนี้ก็ขอลาออกมาใช้ชีวิตสบายๆไม่ต้องทำอะไรมากบ้าง 

เช่นตอนสอบเข้ามหาวิทยาลัย เขาก็ต้องการเข้าม.ฮงอิกเท่านั้นจึงยอมเสียเวลาสอบอยู่ถึงสี่ครั้งกว่าจะติด ยอมเสียเวลาไปสามปีเพื่อสอบใหม่ ยอมลาออกจากมหาวิทยาลัยที่ติดและเรียนอยู่เพื่อมาทุ่มเวลาอ่านหนังสือ เพราะเชื่ออย่างที่เคยได้ยินมาว่าการเรียนในสถาบันที่มีชื่อเสียงจะทำให้มีอนาคต และชีวิตเปลี่ยน แต่หลังจากที่ฮาวันเข้าเรียนได้จนจบมันกลับไม่ได้มีอะไรดีขึ้นอย่างที่เขาคิด แถมเขายังต้องสอนพิเศษศิลปะตลอดเพื่อหาเงินมาจ่ายค่าเทอม ทำให้เขาได้ย้อนมองว่าจริงๆแล้วทางออกไม่ได้มีทางเดียว มันยังมีทางเลือกอื่นๆอีก หรือในการทำงานที่เรามักถูกเรียกร้องให้มีแพสชั่นในการทำงาน ซึ่งส่วนใหญ่เราก็ทำงานเพื่อเงินกันทั้งนั้น ไม่มีก็ไม่มีสิ ทำงานที่เคยทำต่อเป็นพอ หรือการที่บริษัทมักบอกว่าให้เราเติบโตไปกับบริษัทซึ่งความจริงบริษัทเติบโตแต่เงินเดือนเราก็ยังเท่าเดิม

จากหลายๆเรื่องซึ่งเป็นเรื่องที่เราพบเจอแน่นอนในชีวิตประจำวันและการทำงาน เขาก็บอกให้เรายอมรับกับสิ่งต่างๆ จะยอมแพ้ จะไม่มีแพสชั่น จะไม่ได้โตมาเป็นแบบที่หวังไว้มันก็ไม่เป็นไร อย่าโทษว่าเราพยายามไม่พอเพราะเราก็ตั้งใจใช้ชีวิตแล้วเพราะชีวิตไม่เคยยุติธรรมอยู่แล้ว บางคนทำมากได้น้อย บางคนทำน้อยได้มาก คำพูดว่าความเพียรชนะทุกสิ่งนั้นโกหกทั้งเพ

เป็นหนังสือที่เราอ่านตอนที่ชีวิตเจองานหนักพอดี อ่านแล้วคือมันใช่เลย! แล้วรู้สึกเหมือนมีเพื่อนที่เข้าใจกันและมาปลุก ปลอบใจให้เดินต่อไปอย่างเบาสบาย และทำให้เรารู้สึกได้รับการปลอบโยนในหลายทางๆด้วยความที่ผู้เขียนก็อายุกว่าสี่สิบปี เป็นผู้ใหญ่ที่ผ่านโลกมาพอสมควรแล้ว และทำให้เราได้เห็นว่าจริงๆชีวิตเรามันไม่ต้องทำให้ยากเย็นขนาดนั้นหรอก มันมีหนทางอื่นๆที่น่าสนใจและเบาสบายแถมดีต่อสุขภาพจิตอยู่ อ่านแล้วรู้สึกเหมือนมีคนมาตบไหล่และบอกเราว่าไม่เป็นเว้ย แกทำดีแล้ว ไม่ต้องเครียดขนาดนั้น จะเหนื่อย จะยอมแพ้เป็นเรื่องธรรมดา ไปนอนเล่นตามสบายบ้าง

จากบางส่วนที่เราชอบค่ะ
 

-ชีวิตไม่เคยยุติธรรม คำพูดว่าความเพียรชนะทุกสิ่งนั้นโกหกทั้งเพ เข้าใจหรือยัง อย่าโทษว่าผิดที่เธอพยายามไม่พอ

-ผมเกลียดประโยค "จงอย่ายอมแพ้" ไม่เป็นไรหรอกนะหากเราจะถอนใจเฮือกแล้วรามือเสีย

-เป็นเรื่องเข้าใจผิดที่บอกว่าชีวิตจะแสนสุขได้ก็ต้องสานฝันเป็นจริงก่อน ไม่มีกฎเสียหน่อยว่าห้ามมีความสุขถ้าพลาดหวัง เป็นเรื่องดีแน่หากฝันเป็นจริง แต่ถ้าไม่ก็พอก่อน คิดแค่ว่า "แหม เสียดายจัง" แล้วปัดฝุ่นบนเนื้อตัวเสียใหม่ ก็ชีวิตที่เกิดมานี้น่ะ ลำพังแค่ตามหาและเสพรับความสุขยังแสนสั้นเหลือเกิน การพลาดฝันใช่หมายถึงชีวิตเราล้มเหลว ไม่มีหรอกนะคำว่าชีวิตที่ล้มเหลว