เรื่องราวของ"เบน บราวน์" เด็กชายเร่ร่อนที่หนีจากคณะละครสัตว์เพื่อตามหาพ่อที่หายตัวไปหลังจากที่เคยอยู่ในคณะละครสัตว์ด้วยกันมา และเขาก็ไม่ได้รับการปฏิบัติที่ดีนักเมื่อไม่มีพ่อและคนที่เคยดูแลเขามาคอยดูแลจึงตัดสินใจหนีออกมาพร้อมด้วย"เจ้าซันช์" หมาพุดเดิลที่พ่อเขาสอนจนมันสามารถทำการแสดงได้อย่างคล่องแคล่วและหลบมาอยู่ที่โรงรถในบ้านแห่งหนึ่งจนมีเด็กหญิงสองพี่น้องอย่างแบ๊บ และเบตตีรู้สึกว่าไม่ได้เล่นกันลำพังสองคน แต่มีเสียงหัวเราะลอยออกมาจึงพาคุณนายมอสส์แม่ของสองสาวมาดูก่อนจะพบเด็กชายตัวเล็กที่น่าสงสารและหมาพุดเดิลที่อยู่แทบเท้าเจ้าของเมื่อพากันเดินออกมาตามเสียงเรียก และเธอตัดสินในใจให้ทั้งคู่พักอยู่ที่นั่นด้วยกันที่บ้านเพราะเขาไม่มีที่ไปที่ไหนอีก อีกทั้งยังอดอาหารมานานหลายวัน

แล้วไม่นานเบนก็ได้ทำงานรับใช้นายหญิงอย่าง "คุณซีเลีย" ที่ท่านคหบดีนายคนเก่าที่คุณนายมอสส์ช่วยไปฝากงานให้ช่วยหางานที่เหมาะสมให้กับเขาต่อไป ซึ่งคุณซีเลียมีน้องชายอย่าง"ธอร์นนี่"ซึ่งช่วยสอนหนังสือให้กับเขาตามที่พี่สาวร้องขอเพื่อให้เขาได้เข้าเรียนในโรงเรียนได้ทันเพื่อนเพราะเขาไม่เคยเรียนหนังสือมาก่อนแต่ก็เป็นเด็กฉลาดและเรียนรู้สิ่งต่างๆได้เร็ว เมื่อได้มาทำงานให้เธอเบนก็มีความสุขอย่างมากได้ดูแลและมีโอกาสขี่ม้าอาหรับของเธอซึ่งเป็นสัตว์ที่เขาโปรดปรานและขี่ได้เป็นอย่างดีมาตั้งแต่เด็กเพราะพ่อสอนมา และคุณซีเลียยังพาเขาไปโบสถ์ หาหนังสือให้อ่าน สอนเรื่องมารยาทและการเป็นสุภาพบุรุษที่ดีให้กับเขา นอกจากนั้นเธอยังเข้าอกเข้าใจเขายามเมื่อเขาเป็นทุกข์เมื่อได้ข่าวเรื่องพ่อเป็นอย่างดีทำให้เขาอบอุ่นใจขึ้นมาบ้างในวันที่หม่นหมอง และสัตว์น้อยเพื่อนรักของเบนอย่างเจ้าซันช์ก็เป็นตัวที่ช่วยเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของทุกคนเข้าด้วยกันเป็นอย่างดี เพราะการแสดงกายกรรมน่ารัก น่าทึ่งของมันนั่นเอง และเขาก็ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขผ่านช่วงเวลาต่างๆไปกับคนเหล่านั้นแทนที่จะต้องอยู่ลำพัง

เป็นหนังสือที่เราซื้อเพราะชอบเล่ม Little women ของเขาแต่พอมาได้อ่านเล่มนี้ก็คิดว่าเรื่องนี้เหมาะกับเด็กน้อยมากกว่า สำหรับเราอ่านแล้วก็จะรู้สึกว่ามันไม่ได้น่าสนใจมากหรือน่าติดตามเท่าไหร่แต่บางช่วงก็มีฉากที่ทำให้อ่านต่อไปได้เรื่อยๆเพราะลุ้นอยู่บ้างเช่น ฉากที่เจ้าซันช์หายไปและเราก็ทำใจวางไม่ได้จนกว่าจะอ่านบทต่อๆไปจนกว่าจะรู้ว่าซันช์ปลอดภัยดีไหม ได้กลับมาหาเบนหรือเปล่า 

แต่เราไม่ชอบภาพประกอบในเรื่องเท่าไหร่ วาดแบบการ์ตูนแนวเดียวกับหน้าปกซึ่งเรารู้สึกว่ามันไม่สวย แล้วพอได้มาเห็นปกเก่าแล้วรู้สึกว่าสวยกว่าเยอะเลยแล้วก็ดูน่าสะสมด้วย แถมภาพประกอบในเล่มแม้ว่าจะเป็นภาพขาวดำแต่ก็วาดออกมาแบบเสมือนจริงสื่อถึงอารมณ์และเรื่องราวได้มากกว่าภาพการ์ตูน ดูคลาสสิกสมกับหนังสือดีด้วย