รีวิวหนังสือ "I will not work overtime ยังไงฉันก็จะเลิกงานตรงเวลาค่ะ - อาเกโนะ คาเอรุโกะ"
เรื่องราวของ "ฮิงาชิยามะ ยุย" ซึ่งทำงานที่บริษัทเน็ต ฮีโร่และเลิกงานตรงเวลามาตลอดเพราะฝังใจที่มีพ่อที่เอาแต่บ้างาน แล้ววันหนึ่งก็มีผู้จัดการทีมคนใหม่ที่มีฉายาว่าบ้างานจนพนักงานถอดใจ ถึงขั้นที่ทยอยกันลาออกเกือบหมดเข้ามาซึ่งเธอได้เป็นหัวหน้าทีมโครงการใหม่ แล้วยังต้องทำงานอยู่ภายใต้หัวหน้าที่เป็นคนรักเก่าซึ่งทั้งคู่เกือบได้แต่งงานกัน แต่เขาบ้างานมากและไม่ได้มาในวันนัดสำคัญจนเธอขอเลิกกับเขาอย่าง "ทาเนดะ โคทาโร่" แล้วยังต้องเจอสมาชิกในทีมที่มีทั้งคุณแม่ลูกอ่อน ที่เพิ่งคลอดลูกแต่ก็รีบกลับมาทำงานแล้วให้สามีลางานเลี้ยงลูกแทน เพราะกลัวว่าหากลาตามกำหนดจะไม่มีที่ให้กลับมาอีก, พนักงานสาวที่มาทำงานทุกวันไม่เคยใช้วันลาไม่ว่าจะป่วยสักแค่ไหนก็ตาม แล้วยังพนักงานใหม่ที่เอะอะอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะลาออก เมื่อเจอแบบนี้เธอก็แทบถอดใจที่จะต้องเป็นหัวหน้าทีม แต่ด้วยความพยายามที่อยากให้ทุกคนได้เลิกงานตรงเวลาอย่างที่โคทาโร่เสนอว่าหากเธอเป็นหัวหน้าทีมคงจะทำได้เธอเลยรับปาก
แต่เธอก็ต้องทำด้วยความยากลำบาก เพราะงานมีปัญหามากมายตั้งแต่เริ่มต้นแถมยังมีปริมาณงานมากเกินกว่าที่ทีมควรจะรับ แต่ผู้จัดการคนใหม่ก็เลือกที่จะทำโดยไม่คิดถึงทีมงานและงบประมาณที่ได้รับมา ทำให้ทีมงานทุกคนต้องทำงานกันอย่างหนักหามรุ่งหามค่ำ โดยเฉพาะโคทาโร่ที่เป็นหัวหน้าและเคยเป็นลูกน้องเก่าของเขาซึ่งคอยช่วยเหลือทำงานหนักมาตลอด คราวนี้เขาก็ต้องแบกรับงานหนักเช่นเคย แม้กระทั่งยุยเองก็ต้องเลิกงานช้าตามไปด้วย แต่ก็ทำให้เธอเห็นว่าโคทาโร่ทำงานเก่งมากจริงๆและเขาเองก็พยายามปกป้องเธอไม่ให้เลิกงานช้าด้วย และได้รู้ว่าที่เขามาทำงานที่นี่เพราะอยากเลิกงานตรงเวลาบ้าง และเพราะเธอเป็นหัวหน้าทีมจึงต้องรับผิดชอบและหาทางแก้ไขภายใต้ความร่วมมือของสมาชิกในทีมที่เธอพยายามจัดการเพื่อให้ทุกคนได้เลิกงานตรงเวลา และลาพักได้ตามกำหนดของนโยบายบริษัทที่ท่านประธานต้องการให้พนักงานทุกคนได้ใช้สิทธิ์ของตัวเองเต็มที่
เป็นหนังสือที่อ่านสนุก เพราะยุยเอาเวลาเลิกงานไปทำนู่น ทำนี่ แต่ก็จะมีพวกที่ชอบมาหาเรื่องเพราะการเลิกงานตรงเวลาของยุยว่านางไม่เอาไหน เอาเปรียบคนอื่น หรือไม่ช่วยงานคนอื่นซึ่งอ่านแล้วของขึ้นตาม ก็คนเขาเลิกงานแล้วอ่ะ เขาตั้งใจทำงานในช่วงเวลางานจนเสร็จแล้วพอเลิกก็ต้องไปใช้ชีวิตของตัวเองสิ อ่านแล้วอินเพราะเราก็เป็นพวกเลิกงานตรงเวลาเหมือนกัน
ชีวิตคนเราไม่ได้มีแต่งานนะ ชีวิตส่วนตัวก็ต้องมี
แล้วก็ชอบโคทาโร่ด้วยถึงจะบ้างานหนักมากแต่ก็เป็นคนดีคอยช่วยเหลือยุย อ่านแล้วแบบยังไง...เพราะหลังจากเลิกกันยุยก็มีแฟนใหม่แล้วก็กำลังจะแต่งงานแล้วโคทาโร่ก็เข้ามาทำงานที่เดียวกันอีก ซึ่งหนังสือมันไม่ได้มีแต่เนื้อเรื่องเบาๆอ่านเรื่อยๆแต่มันมีมุมตลก มีเรื่องฝังใจ มีปมของตัวละคร มีปัญหาต่างๆให้ต้องคอยแก้ไขและสะท้อนสังคมการทำงานปัจจุบันด้วย ทำให้อ่านแล้วมันเข้าถึงอารมณ์และเรื่องราวได้ดีรวมถึงได้เห็นถึงแนวทางในการแก้ปัญหาที่ตัวละครใช้ด้วย มีทำเป็นหนังด้วยก็เลยว่าจะไปดูสักหน่อย 
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [