เรื่องราวของ "กันยายน" เด็กหญิงจากเนบราสกาที่ต้องมนต์และได้เดินทางมายังแดนมหัศจรรย์ตามการชักชวนของสายลมสีเขียวและเสือดาว ขณะเบื่อกับการล้างแก้วที่บ้านซึ่งแม่ต้องทำงานเข้ากะแทบไม่มีเวลาอยู่กับเธอขณะที่พ่อก็ต้องไปเป็นทหารเหลือเธออยู่บ้านลำพัง จนทำให้ได้พบกับแดนมหัศจรรย์ และเหล่าบรรดาสิ่งมีชีวิตวิเศษเหมือนอย่างในหนังสือที่เธอได้อ่านมา แต่ทว่าเธอกลับต้องเดินทางอย่างโดดเดี่ยวหลังจากที่สายลมสีเขียวและเสือดาวส่งเธอที่แดนมหัศจรรย์และไม่อาจเข้ามาได้

ที่แดนมหัศจรรย์กันยายนต้องทำภารกิจหลายอย่างรวมถึงการปราบมาร์ควิสชั่วร้ายที่มาแทนราชินีมาลโลว์ที่เคยทำให้ที่นี่สงบสุข โดยระหว่างทางเธอได้พบกับมังกะหมุด(มังกร)ที่ชื่อว่า เอถึงแอลหรือที่เธอขอเรียกสั้นๆว่า "เอล" และเด็กชายชาวชเลชนคนหนึ่งที่ชื่อว่า "วันเสาร์" ซึ่งเธอถือว่าเป็นเพื่อนของเธอในดินแดนที่ไม่รู้จักแห่งนี้และทำให้เธออบอุ่นใจ แต่ระหว่างการเดินทางเพื่อแก้ไขเรื่องต่างๆเธอก็ต้องพบกับเรื่องราวและมุมที่โหดร้ายไม่ต่างกับโลกมนุษย์ที่เธออยู่ ที่นี่ไม่ได้มีแต่เรื่องสวยงามเช่นกันและเธอเองก็ต้องยอมศูนย์เสียเงาเพื่อรักษาเด็กหญิงคนหนึ่งที่พบกันบนเรือที่จะข้ามฟาก และประสบเหตุอีกมากมายเพื่อทำสิ่งที่มาร์ควิสต้องการและเพื่อช่วยเหลือเพื่อนรักทั้งคู่ที่ถูกจับตัวไปให้รอดปลอดภัย

"The girl who circumnavigated fairyland in a ship of her own making" ชื่อภาษาอังกฤษของหนังสือค่ะซึ่งมันยาวมากและเราใส่ในหัวเรื่องไม่พอเลยใส่ชื่อภาษาไทยอย่างเดียว เป็นหนังสือมือสองที่ได้มาจากช้อปปี้และสนใจเพราะเราเห็นยูทูปเบอร์ต่างชาติที่ติดตามพูดถึงเล่มนี้หลายครั้ง และไม่เคยรู้เลยว่ามีแปลไทยมานานมากตั้งแต่ปี ๕๖ บอกตามตรงว่าตอนแรกที่อ่านก็ไม่ได้ชอบ และปกติเราก็ไม่ชอบเรื่องแนวนี้แต่พออ่านๆไปก็เริ่มลุ้นตาม และเอาใจช่วยกันยายน 

มันเป็นเรื่องราวที่เล่าเรื่องแนวเทพนิยายแต่มีความหม่นๆเอาเรื่องราวโลกปัจจุบันเข้าไปใส่ด้วย มีการพูดถึงและเปรียบเทียบกับความไม่สมบูรณ์ ไม่เท่าเทียม ความโหดร้ายของโลกมนุษย์เข้าไปในเรื่องค่อนข้างเยอะทำให้อ่านแล้วก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่หนักอยู่ แล้วก็แสดงถึงด้านมืดของแดนมหัศจรรย์ด้วย อ่านแล้วรู้สึกเอาใจช่วยกันยายนและเพื่อน แต่ก็รู้สึกหม่นๆในใจกับเรื่องราวที่เขียนออกมา ปกกับชื่อเรื่องดูเป็นหนังสือเด็กแต่พออ่านแล้วจะรู้สึกเรื่องมันออกแนวดาร์คมากพอสมควร

ปล.เราอ่าน"หลากเรื่องในชีวิตของชายที่รักหนังสือ"อยู่อีกเล่ม และเรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในแนวของหนังสือที่ตัวเอกของเรื่องไม่ชอบพอดี เราอ่านเล่มนี้ปุ๊บถึงกับยิ้มเลยอะไรจะบังเอิญขนาดนี้ ตอนที่อ่านถึงหน้าที่เขาพูดว่าไม่ชอบหนังสือแนวไหนบ้างถึงตอนที่บอกไม่ชอบหนังสือแนวนี้เราก็ยังเห็นด้วยอยู่เลย ไม่คิดว่าจะดันหยิบมาอ่านพอดี