เล่มที่สี่ Klara and the sun คลาราและดวงอาทิตย์ - Kazuo Ishiguro "เธอเชื่อในหัวใจมนุษย์หรือเปล่า ฉันไม่ได้หมายถึงแค่อวัยวะ ฉันกำลังพูดถึงในแง่กวี หัวจิตหัวใจของมนุษย์น่ะ เธอเชื่อว่ามีอะไรอย่างนั้นหรือเปล่า สิ่งที่ทำให้เราแต่ละคนพิเศษและมีลักษณะเฉพาะตัว" นวนิยายชิ้นเอกที่จะทำให้เราสัมผัสถึงความงดงามและความเปราะบางของมนุษยชาติอีกครั้ง - อเล็กซ์ เพรสตัน,หนังสือพิมพ์ The Observerน่าปกสวยดึงดูดใจ ดูเรียบๆเหมือนสีฝั่งพระอาทิตย์ตก กับพระอาทิตย์ขึ้นเข้ากับชื่อหนังสือดี พออ่านเนื้อหาปกหลังทำให้คิดไปถึงเรื่อง Never let me go แล้วพอมาอ่านชื่อคนเขียน เริ่มใจไม่ดีเหมือนจะใช่คนเดียวกัน หาข้อมูลเพื่อความแน่ใจ...ใช่จริงๆด้วย เรื่องนั้นอ่านแล้วไม่ถูกใจเท่าไหร่แถมหดหู่มากด้วย มันอึดอัด หดหู่ เศร้าไปหมด แล้วดันพลาดเพราะปกเลยซื้อเล่มนี้มาอีก ได้แต่ภาวนาว่าเรื่องนี้จะไม่ทำให้เรารู้สึกอย่างเล่มก่อน บอกตัวเองว่าต้องให้โอกาสเขาสิเล่มนั้นไม่ชอบเล่มนี้อาจจะชอบก็ได้ แต่ถ้ายังไม่ใช่อีกค่อยเลิกอ่าน
ชีวิตมีเรื่องเครียดมากมาย หนังสือนี่แหละที่เยียวยาจิตใจและทำให้รับมือกับชีวิตได้ดี แล้วก็คิดไปคิดมาอีกที...เราก็ไม่ได้อ่านแนวเดียวไปตลอดนี่นา ก็เปลี่ยนไปอ่านแนวอื่นสลับไปมาอยู่เรื่อยเพราะเบื่อ
) แล้วใดๆคือเรื่องก่อนที่เขาเขียนเรายังไม่ได้อ่านเลย ดองไว้ในตู้อย่างเรียบร้อยตามเดิม
เรื่องนั้นอ่านแล้วไม่ถูกใจเท่าไหร่แถมหดหู่มากด้วย มันอึดอัด หดหู่ เศร้าไปหมด แล้วดันพลาดเพราะปกเลยซื้อเล่มนี้มาอีก ได้แต่ภาวนาว่าเรื่องนี้จะไม่ทำให้เรารู้สึกอย่างเล่มก่อน บอกตัวเองว่าต้องให้โอกาสเขาสิเล่มนั้นไม่ชอบเล่มนี้อาจจะชอบก็ได้ แต่ถ้ายังไม่ใช่อีกค่อยเลิกอ่าน
(พิคโคโล่ คือลาเต้ร้อนแก้วเล็ก
) ส่วนเรื่องราวจากปกหลังเราก็รู้สึกว่ามันแปลกใหม่ดีไม่เคยอ่านแนวนี้ แล้วก็ไม่คิดว่าเขาจะเอาเรื่องราวแบบนี้มาเขียนให้มันดูน่าสนใจได้ คนญี่ปุ่นเขาช่างคิดแล้วก็ละเมียดละไมไปหมดจริงๆ
) แถมไปเรียนแล้วสนุกดี เจอสภาพแวดล้อมใหม่ๆ วันไหนติดภารกิจไม่ได้ไปก็ส่งเพื่อนไปเรียนแทน เพื่อนได้เรียนส่วนเราไม่ต้องเสียเงินวันนั้นฟรี555
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [