รีวิวหนังสือ "Mio nonno era un ciliegio ตาผมเป็นต้นเชอร์รี่ - อันเจลา นาเน็ตตี"
 

เป็นเรื่องราวครอบครัวสองครอบครัวของ"โตนีโน่" ที่มีปู่ย่าเป็นชาวเมือง กับตายายเป็นชาวชนบท ซึ่งตัวเขาอาศัยอยู่ในเมืองตึกเดียวกับปู่ย่าแต่คนละห้อง โตนีโน่ไม่ชอบการไปโรงเรียนเพราะทั้งครูและเพื่อนไม่เคยเข้าใจเขาและมองว่าเขาเป็นตัวตลกอย่างครั้งหนึ่งที่เขาเล่าถึงเรื่องราวประสบการณ์ช่วงปิดเทอมที่ได้ใช้เวลาอยู่กับตาซึ่งเขาคิดว่ามันมหัศจรรย์และมีความสุขมาก แต่ครูกับเพื่อนต่างไม่คิดเช่นนั้นและเพื่อนเอาแต่หัวเราะ เขาจึงไม่ชอบการไปโรงเรียนที่มีแต่อะไรที่น่าเบื่อ ไหนจะปู่กับย่าที่ดูจะรักและใส่ใจหมาของพวกเขาที่พาไปเดินเล่าเช้าเย็นอย่างเอาใจใส่มากกว่าหลานแท้ๆอย่างเขาเสียอีก แล้วไหนจะพ่อกับแม่ที่เอาแต่ทะเลาะกันเพิ่มขึ้นทุกที แต่ช่วงเวลาที่เขามีความสุขเสมอคือตอนที่ได้ไปอยู่ในไร่กับตาและยาย ที่มีเจ้าอัลฟอนซีนา ห่านตัวหนึ่งที่ไม่เหมือนห่านตัวไหนในไร่มันตัวโต ขาวสะอาด มักจะคอยเดินตามติดยายเสมอ แถมยังยอมให้โตนีโน่จับตัวมันและลูกได้ด้วย และเป็นตัวเดียวที่ยายไม่ฆ่าเหมือนตัวอื่นๆในเล้าอย่างเมตตาด้วยการหักคอครั้งเดียว แต่แม้ว่ายายจะรักและดูแลอย่างดีแต่ถึงเวลายายก็ฆ่าแล้วส่งขาย ส่วนตาก็จะสอนเขาถึงสิ่งต่างๆมากมายแล้วยังเล่าเรื่องราวที่น่าสนใจให้เขาฟังเสมอ รวมถึงเรื่องต้นเชอรรี่ที่ตาปลูกวันเดียวกับที่แม่เกิดและสลักชื่อไว้ที่ต้นเป็นชื่อเดียวกับแม่ว่าเฟลิชิต้า แต่ยายบอกว่าให้ชื่อ "เฟลิเช" ดีกว่าแต่มีความหมายเดียวกัน นั่นคือ ความสุข แล้วตายังสอนเขาปีนขึ้นต้นเชอร์รี่ รวมถึงการฟังเสียงเฟลิเชหายใจอีกด้วย

 
 

เป็นหนังสือเล่มเล็กๆที่ต้องบอกว่าราคาแพงทีเดียว เพราะตั้ง ๒๓๕ บาท แต่เนื่องจากว่าเป็นหนังสือที่มีภาพประกอบเป็นสีทั้งเล่ม อ่านแล้วสะท้อนสังคมและวิถีชีวิตของคนเมืองและชนบทที่แตกต่างกัน แต่ท้ายที่สุดความสุขและความต้องการของคนเราต่างกันคนเมืองก็รักวิถีชนบทอันเรียบง่ายได้ 

เรื่องนี้เราอินกับเรื่องตา หลานมากที่สุดเพราะเราเองก็รักตามากและเคยปลูกต้นเชอร์รี่กับตาด้วยเหมือนกัน (แม้ว่าพ่อจะตัดทิ้งไปแล้ว แต่เราก็ไปหาต้นใหม่มาปลูกแทน และอ่านจบก็ให้ชื่อน้องว่าเฟลิเชเรียบร้อย)

 

ทั้งเรื่องเราไม่ค่อยถูกใจแค่แม่ของโตนีโน่ที่ดูจะเกรี้ยวกราดเกินไปหน่อย ช่วงโมโหก็มักเจอบทว่าแล้วแม่ก็ตบผมเข้าให้ แต่แม่เป็นคนดีนะแต่แค่มีปัญหาเข้ามารุมเร้าบ้างจนเครียดแล้วไปลงกับโตนีโน่นิดนึง

ส่วนคำโปรยบนปกที่ตาสอนโตนีโน่ว่า คนเราจะไม่มีวันตาย ตราบใดที่ใครคนหนึ่งยังรักเรา ทำให้เราคิดถึงหนังการ์ตูนเรื่องวันอลวน วิญญาณอลเวงทันทีเลย




Create Date : 11 ธันวาคม 2563
Last Update : 11 ธันวาคม 2563 20:19:23 น.
Counter : 547 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Day-afterday.BlogGang.com

สมาชิกหมายเลข 3651244
Location :
สมุทรปราการ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด