รีวิวนิยายวาย รัก หลัง เลนส์ : Che Ye Liu Xiang
รัก หลง เลนส์ เล่ม 1-2 (2 เล่มจบ)
เรื่องย่อหลังปก
เขาคือนายแบบค่าตัวถูก ที่ภาพลักษณ์เชยไม่เข้ากับยุคสมัย ส่วนอีกคนคือช่างภาพแฟชั่น ที่ฐานะร่ำรวยจนชวนให้ตกตะลึง เส้นขนานสองเส้นกลับมาประจบกันที่มุมมุมหนึ่ง เขาคิดว่าระหว่างพวกเขาเป็นแค่หยดน้ำมันที่ร่วมหล่นใส่น้ำ โอบอุ้มกันไว้ แต่ทว่ากลับไม่เข้ากันสักนิด เขารู้ว่าตัวเองต้องยืนอยู่บนก้อนเมฆเท่านั้น ถึงจะอยู่ในระดับเดียวกันกับอีกฝ่ายได้

เรื่องราวของ "เถียนหยวน" ชายหนุ่มบ้านนอกที่ฝันอยากเป็นนายแบบชื่อดัง กับ "นิคอน" หรือ "หลี่พัวหราน" ช่างภาพชื่อดังมากความสามารถและประสบการณ์ พวกเขาอยู่ในโลกที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง โลกที่ไม่ควรโคจรมาเจอกัน แต่พรหมลิขิตก็เหวี่ยงให้พวกเขาได้มารู้จักกันเสียอย่างนั้น

จากนายแบบตัวเล็กๆ ที่รับหน้าที่เสริมช่วยแบกกล้องให้ในงานถ่าย MV กับช่างภาพที่ช่วยให้เขาเริ่มมีชื่อเสียงขึ้นมา กลายมาเป็นผู้ช่วยรับหน้าที่ต่างๆ ในบ้านกับเจ้าของบ้านผู้รักความสมบูรณ์แบบ และกลายมาเป็นคนที่พยายามปีนขึ้นไปให้สูงเพื่อที่จะได้ยืนเคียงข้างคนที่คอยช่วยเหลืออยู่ข้างๆ เสมอ

ทว่าเส้นทางชีวิตไม่ใช่เรื่องของคนสองคนเท่านั้น อุปสรรคต่างๆ เข้ามาทดสอบเถียนหยวนและหลี่พัวหรานไม่หยุดหย่อน แล้วสุดท้ายทั้งสองคนจากโลกคนละใบนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป ปลายทางของพวกเขาจะตรงกันหรือไม่ ร่วมลุ้นไปพร้อมกันค่ะ



คุยกันหลังอ่าน
ก่อนอื่นเลย อยากตะโกนดังๆว่า "ทำไมเรื่องนี้ถึงไม่แมส" คือมันดีมากเลยนะคะ ตามความคิดเรา (เพิ่งรู้ว่าเป็นคนเขียนเดียวกับมายากับราชัน แต่มายากับราชัน เราอ่านไปนิดหน่อยแบบยังไม่จบ รู้สึกไม่ได้ชอบมากแฮะ)

คือรักหลังเลนส์นี่เราก็ดองเอาไว้ จำไม่ได้แล้วว่าปีไหน (ฮา) ตอนนี้หยิบมาอ่านรู้สึกว่าเหมือนค้นพบขุมทรัพย์ที่ไม่ได้คาดฝัน คือเราเป็นคนชอบแนววงการบันเทิงอยู่แล้วด้วยค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของเถียนหยวน หนุ่มบ้านนอกที่เป็นนายแบบ เคยมีอดีตแย่ๆมา เรื่องไม่ได้เล่าตรงๆแต่แบบเคยเป็นของเล่นของคนรวยมาก่อน ส่วนอีกคนคือหลี่พัวหราน ช่างภาพชื่อดังระดับโลก เป็นคุณชายผู้ร่ำรวย หลี่พัวหรานได้ช่วยเถียนหยวนเอาไว้ (ถึงแม้จะเหมือนไม่ได้ตั้งใจขนาดนั้นก็เถอะ) แต่สองคนนี้ก็เริ่มอยู่ด้วยกัน แล้วก็รักกัน ในขณะเดียวกันเถียนหยวนก็ต้องฝ่าฟันอุปสรรคในวงการบันเทิง ฝ่ายหลี่พัวหรานเองก็มีเรื่องราววุ่นวายเยอะแยะ 

เรียกได้ว่าเนื้อเรื่องค่อนข้างเข้มข้นมากๆเลย จริงๆปมดราม่าหนักมาก แต่ว่าตัวละครทั้งคู่ไม่ได้ฟูมฟายอะ มันเลยไม่ได้ให้ฟีลหนักขนาดนั้นนะ

ส่วนตัวชอบตัวละครทั้งคู่มาก ทั้งเถียนหยวนที่เป็นคนแสนดี แสนซื่อ แล้วก็รักหลี่พัวหรานมากๆ แล้วก็หลี่พัวหรานที่เป็นช่างภาพสุดเซกซี่ คนงามผู้สูงส่ง แต่จริงๆแล้วก็มีปมที่เคยถูกคนรักหักหลัง แล้วก็ยังมีปมเรื่องตระกูลตัวเอง 

เรื่องนี้โพไม่ชัดเจนค่ะ เราอ่านจนจบโดยที่เดาไม่ออกเลยว่าใครพระเอกใครนายเอก เพราะว่าทั้งคู่ดูเหมือนสามารถเป็นพระเอกนายเอกได้หมด แต่เล่มหนึ่งเราคิดว่าหลี่พัวหรานเป็นพระเอก จนมาเล่มสองก็รู้สึกว่า เอ๊ะ หรือจะเป็นนายเอกวะ จนเราไปอ่านที่คนพูดถึงเอนซีกัน ใช่ค่ะ ในเล่มไม่มีเอนซี เราเข้าใจว่าสนพแปลมาจากต้นฉบับจีนตัวย่อนะ ส่วนฉบับจีนไต้หวันมีเอนซี ตามที่ไปอ่านที่เค้าคุยๆกันมา นับว่าเรามองได้แม่นอยู่ คือในครั้งแรกหลี่พัวหรานเมะจริง แต่ตอนที่กลับมารักกับเถียนหยวนอีกครั้ง เถียนหยวนก็เมะแล้ว

เรื่องพลอตเราว่าสนุกมาก เข้มข้น ไม่ยืดเยื้อเลย จบค่อนข้างเร็ว แล้วก็ไม่มีช่วงน่าเบื่อเลย เราโต้รุ่งอ่านรวดเดียวสองเล่มเลยค่ะ แต่นิดนึงเรื่องภาษา คือมันมีการใช้ภาษาที่ประหลาดมากอะค่ะ บางประโยคคืออ่านซ้ำแล้วยังไม่รู้เรื่องอะ เรียบเรียงคำได้แปลกมากจริงๆ แต่ก็อ่านได้ค่ะ 5555

สรุปว่า แนะนำค่ะ!
เรื่องนี้ไม่มี E-book นะคะ

อ้อ ปกเรื่องนี้ Eno วาดด้วยนะคะ สวยมากเลยย

ปล. หลังจากนี้คิดว่าจะไปอ่านมายากับราชันละ ไม่รู้จะรอดมั้ย 5555 อ่านๆวางๆหลายทีมากค่ะ




Create Date : 02 มิถุนายน 2564
Last Update : 18 ตุลาคม 2565 17:02:07 น.
Counter : 3414 Pageviews.

0 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณhaiku, คุณ**mp5**, คุณนายแว่นขยันเที่ยว

ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

marina_rain
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [?]



ติดต่อทางอีเมลได้ที่ wasineechann@gmail.com
มิถุนายน 2564

 
 
4
5
7
10
11
14
16
17
19
20
22
23
26
30
 
 
All Blog