รีวิวนิยายวาย นักรบพเนจรสุดขอบฟ้า : Priest (พีต้า)
นักรบพเนจรสุดขอบฟ้า เล่ม 1
เรื่องย่อหลังปก

โจวจื่อซู ประมุกเคหาสน์สี่ฤดู ผู้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าเทียนชวงต้องการออกจากเทียนชวง จึงยินยอมรับทัณฑ์ตะปูเจ็ดทวารสามสารทด้วยตนเอง ทั้งที่รู้แก่ใจดีว่าอิสรภาพครั้งนี้ ต้องแลกมากับอายุขัยที่เหลือเพียงสามปี เขาจึงแปลงโฉมเป็นชายชราท่าทางอมโรค เพราะไม่ต้องการให้ผู้ใดจดจำได้หวังจะท่องเที่ยวพเนจรไปสุดขอบฟ้า ใช้เวลาชีวิตที่เหลืออยู่อย่างมีความสุข

แต่แล้วกลับต้องมาเจอ เวินเค่อสิง ที่ไม่รู้ว่าตาบอดหรือสมองมีปัญหากันแน่ ถึงได้เอาแต่บอกว่าเขาเป็นคนงามทั้งยังไม่เชื่อว่าหน้าตาอัปลักษณ์นี้ คือโฉมหน้าที่แท้จริงของเขาไม่รู้ว่าการที่โจวจื่อซูเข้าไปยุ่งเกี่ยวพัวพันกับเรื่องราวในยุทธภพยังวุ่นวายไม่พอหรือไร เขาถึงได้มีคนน่ารำคาญเช่นนี้ตามติดไปทั่ว!

นักรบพเนจรสุดขอบฟ้า เล่ม 2 (เล่มจบ)

คุยกันหลังอ่าน (สปอยล์)
เรื่องนี้เป็นของพีต้าค่ะ เราเคยอ่านเรื่องของพีต้าแค่เรื่องเดียวคือ Guardian ค่ะ ก็ตอนกาเดี้ยนเราก็ค่อนไปทางชอบค่ะ

เรื่องนี้เองเราได้ดูซีรีส์มาก่อนนิดหน่อย แต่ดูไม่จบค่ะ ปกติหลังๆมาเราไม่ค่อยดูซีรีส์เท่าไหร่อยู่แล้วด้วย คิดว่ามันใช้เวลานานอะค่ะ ชอบอ่านมากกว่า แต่อย่างเรื่องนี้กระแสแรงมากจริงๆจนดูไปประมาณเจ็ดแปดตอนได้ บวกกับดูคัทฉากสำคัญๆจนเกือบหมดแล้วมั้งคะ 555

หลังจากนั้นเราถึงค่อยมาอ่านหนังสือ หนังสือมีแค่สองเล่มจบเองค่ะ คือถ้าดูซีรีส์มา จะรู้สึกว่าหนังสือไปเร็วมากๆเลยค่ะ ซีรีส์เองก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนซีนไปจากหนังสือพอสมควร รวมถึงการตีความตัวละครด้วย ตอนอ่านส่วนตัวเราไม่ได้รู้สึกว่าเวินเค่อสิงมีมาดเหมือนในซีรีส์นะ คิดว่าคนเขียนไม่ได้บอกเอาไว้แบบนั้น แต่ก็คิดว่าเป็นการตีความที่น่าสนใจและมีสีสันดีค่ะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องของโจวจื่อซูประมุขเทียนซวง ลาออกจากหน่วย ทำให้ต้องใส่ตะปูไว้ที่อก แล้วก็จะตายในอีกสามปี ส่วนเวินเค่อสิงเป็นประมุขหุบเขาผี พลอตเป็นแนวยุทธภพค่ะ แนวแบบชาวยุทธรวมตัวกันค้นหาอะไรบางอย่างเพื่อวิชาสุดยอดอะไรบางอย่าง บุญคุณความแค้นของคนรุ่นก่อนอะไรแบบนี้ ก็ส่วนตัวเรารู้สึกค่อนข้างเฉยๆอะค่ะ ที่รู้สึกว่าสนุกจริงๆคือช่วง 100 หน้าสุดท้าย ชอบตอนอาเซียงตาย แล้วก็ชอบตอนเวินเค่อสิงเล่าเรื่องตัวเองให้โจวจื่อซูฟัง อินตามมากๆ

แต่เราคิดว่ามันหลายจุดเลยที่เป็นจุด critical ที่ในหนังสือแตกต่างจากในซีรีส์อย่างสิ้นเชิง ก็คือในหนังสือคนที่รักษาโจวจื่อซูคือ ต้าอู แล้วก็เท่านั้นเอง ไม่มีการที่เวินเค่อสิงกลายร่างเป็นผมขาวอะไรเลย (ตอนแรกคิดว่าจะเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน เพราะว่าเรื่องอุตส่าห์ปูเย่ไป๋อีมาอะ) แล้วก็ไม่ได้เปิดคลังสมบัติด้วยซ้ำ ไม่มีกุญแจอะไรนั่นที่ในซีรีส์อยู่บนหัวโจวจื่อซูเลย ในหนังสือเวินเค่อสิงทิ้งกุญแจไปตั้งนานแล้ว

ส่วนตัวรู้สึกค่อนข้างเฉยๆกับเรื่องนี้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะว่าต้องอ่านชีเย่ (ภาคของคุณชายเจ็ด) ปูมาก่อนถึงจะสมบูรณ์รึเปล่าก็ไม่รู้
แล้วก็รู้สึกว่าความสัมพันธ์พระนายน่ารักดีนะ โดยเฉพาะหลังๆ อ้อ และโพสิชั่นคู่นี้คลุมเครือจริงๆ ส่วนตัวเทไปทางรีบะ ถึงเวินเค่อสิงจะชิงครั้งแรกมาได้ด้วยการทำตัวน่าสงสารก็ตาม

เรื่องนี้ไม่มี E-book ค่ะ




Create Date : 01 สิงหาคม 2564
Last Update : 30 กันยายน 2565 10:38:16 น.
Counter : 3441 Pageviews.

0 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณhaiku

ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

marina_rain
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [?]



ติดต่อทางอีเมลได้ที่ wasineechann@gmail.com
All Blog