บันทึกปิ่น หรือ จันจงลู่ เป็นเรื่องที่ค่อนข้างกระแสดีมาตั้งแต่ก่อนออกเลยนะคะ ซึ่งจริงๆเราคิดว่าดูจากหนังสือที่สยามอินเตอร์นำมาแปลสำหรับไลน์ผู้หญิงของสยามอย่าง บุปผาแห่งรัก ก็นับว่าเลือกเรื่องมาได้ดีเลย ตั้งแต่คนท่องยุทธภพไหนเลยไม่โดนดาบ จนมาถึงบันทึกปิ่น
บันทึกปิ่นเป็นแนวสืบสวนสอบสวนที่ไม่หนักนัก แต่ก็ลุ้นและเข้มข้นพอตัวเลยค่ะ นอกจากคดีที่สืบกันไปในลักษณะของคดีใหญ่หนึ่งคดี และมีคดีย่อยๆที่น่าสนใจไม่แพ้คดีใหญ่ขึ้นมาตามรายทางของเนื้อเรื่อง เราก็ยังจะได้ยิ้มไปกับความรักกุ้กกิ้กของพระเอกนางเอกด้วยค่ะ
นางเอกคือ หวงจื่อเสีย เข้าเมืองหลวงมาเนื่องจากถูกใส่ความว่าเป็นคนฆ่าล้างตระกูลเนื่องจากไม่อยากแต่งงาน มาเจอกับพระเอก ขุยอ๋องและไว้วานให้ขุยอ๋องช่วยเหลือเรื่องครอบครัว โดยนางก็จะช่วยขุยอ๋องสืบคดีด้วย
เนื้อเรื่องหลักๆก็ประมาณนี้ค่ะ
ต่อไปนี้สปอยนะคะ
คดีของเรื่องคดีหลักน่าจะเป็นคดีฆ่าครอบครัวนางเอก และคดียันต์ปริศนาของพระเอกค่ะ พระเอกได้รับยันต์ปริศนามาอันหนึ่ง เป็นคำพูดประมาณว่า กำพร้า พิการ หม้าย หมดค่า บลาๆ พอเกิดอะไรขึ้นตามยันต์นั้น มันก็จะมีวงสีแดงปรากฏขึ้นรอบตัวอักษรนั้น ประมาณว่า ทำไปแล้ว
หลี่ซูไป๋
พระเอกของเราเป็นอ๋องในราชวงศ์ถัง เท่าที่เราจำได้ ช่วงนี้เป็นช่วงใกล้จะปลายของราชวงศ์ถังแล้ว เลยจุดพีคของราชวงศ์ และกำลังจะใกล้เข้าสู่จุดเปลี่ยน ในเนื้อเรื่องก็พอเห็นว่า ฮ่องเต้องค์นี้ไม่ค่อยเข้มแข็งเท่าไหร่
แต่คิดว่าดูจากโทนของเนื้อเรื่อง พระเอกของเราไม่น่าจะจบแบบอนาถมั้งคะ
พระเอกก็ค่อนข้างเป็นพระเอกแบบ typical คนเย็นชาที่แอบน่ารัก แม้ว่าจะเลี้ยงกันด้วยลำแข้งอย่างโหดไปหน่อย แต่ก็สัมผัสได้ถึงความน่ารักของพระเอกนะคะ ที่จริงๆเป็นคนใจดีกว่าที่คิด ดูจากเรื่องของฉีเล่อก็ได้ หรือกับนางก็มีโมเม้นน่ารักๆหลายตอน อย่างเช่นตอนมารับหลังจากที่ฮองเฮาเรียกตัวไปคุย
หวงจื่อเสีย
นางเอกของเรื่อง เราค่อนข้างชอบเลยค่ะ เป็นนางเอกสไตล์ที่เราชอบ ไม่งี่เง่า ไม่เหยาะแหยะ ไม่ซื่อบื้อ ฉลาด แต่ไม่ฉลาดเกินไปจนเหลือเชื่อ ไม่ได้ซูอะไรมาก ถึงจะมีความฉลาดในการสืบคดีเหมือนตัวเอกสไตล์นักสืบ
แถมยังรักคนอื่นอยู่แล้วด้วย โอ้วว รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เจอคนรักหรือคนรักเก่าของนางเอกค่ะ
โจวจื่อฉิน
น่ารักดี ไม่รู้ว่าจะควบตำแหน่งพระรองด้วยมั้ยนะ คนนี้ ถึงรัศมีความหล่อจะไม่ค่อยจับ แต่ความตลกก็ใช้ได้ แถมชอบนางเอกมาก แม้จะบื้อๆไปสักหน่อย แต่ก็เป็นตัวชงมุกตบมุกที่ดีเลยค่ะ
สำหรับตัวละครอื่นๆเราก็ค่อนข้างชอบ เช่น ผู้บัญชาการหวางอวิ้น คู่หมั้นของนางเอกที่ดูแล้วก็ไม่ได้เลวร้ายสักเท่าไหร่มั้ง หรือบรรดาองค์ชายทั้งหลายที่ในสองเล่มแรกยังไม่มีบทบาทมากนัก
คดีหลักของเล่มหนึ่งเล่มสอง เราก็ถือว่าค่อนข้างโอเคเลย เราอ่านกุนซือทะลุมิติกับพวกหมิงเยวี่ยทิงเฟิงมา สำหรับแนวสืบสวนโบราณ เราชอบเรื่องนี้ที่สุดในแง่ของการสืบสวน ถ้าเทียบกับอีกสองเรื่องนั้นน่ะนะ
มันไม่เยิ่นเย้อแบบหมิงเยวี่ยทิงเฟิงที่ชวนหลับในบางจังหวะ ส่วนกุนซือเราไม่ค่อยอินเท่าไหร่นัก
ความหนาก็ไม่หนามาก บางๆอ่านสองเล่มรวดเดียวได้สบายค่ะ
ในส่วนเนื้อเรื่องของคดีหลักในสองเล่มแรก ก็คือว่าคลี่คลายได้โอเค มีความดราม่าอยู่ด้วย แล้วก็ทริกที่เดาอย่างไงก็คงไม่ถูก มีหลายคนเกิน แถมคนร้ายก็ยังไม่ได้เตี็ยมกันมาอีก 5555 เรียกว่าเป็นจังหวะแท้ๆเลยค่ะ ที่ทำให้เกิดคดีนี้ขึ้น
อ่านแล้วเราชอบหวางเสาค่ะ ฮองเฮาที่ก้าวขึ้นมาจากการเป็นนักเล่นผีผาที่มีสามีมีลูกอยู่แล้ว เห็นนักเล่นผีผาที่ขอทานอยู่ข้างถนนแล้วก็คิดได้ว่าต้องทำยังไงกับชีวิต นับว่าเป็นคนที่โหดร้ายเลืิอดเย็นมากคนหนึ่ง เมื่อมองจากมุมมองของจิ่นหนูที่เจออาจารย์ที่รักมากแล้วก็ยังขอความเมตตาด้วยการเล่นดนตรีและเล่าเรื่องเทิดทูนอาจารย์ แต่สุดท้ายก็ต้องถูกกำจัดอยู่ดี
หวางรั่วที่ส่ายศีรษะตอบคำถามว่า เฝิงซานเหนียงไม่น่าเชื่อถือ
เมื่อมองจากมุมมองหวางเสา ขึ้นมาถึงจุดนี้แล้ว ความเสี่ยงเพียงเล็กน้อยก็ต้องกำจัดออกให้หมดมั้ง
สรุป เราชอบค่ะ รออ่านเล่มต่อไป คิดว่าจะตามจนจบแน่นอน เล่มสามกำลังจะออกปลายเดือนนี้ ซีรีย์ก็กำลังจะมา
หน้าปกสวยมาก แม้จะซ้ำกันทุกเล่มก็ตาม
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
พระรองน่ะหวางอวิ๋นค่ะ
ซีรีส์ยังไม่ได้สร้างนะคะ แต่ข่าวลือเรื่องนักแสดงมาหลายกระแสมาก แรกสุดบอกว่า ลี่อิ๋งเป็นนางเอก แต่ล่าสุดกลายเป็นตี่ลี่เร่อปา ส่วนพระเอก เห็นว่าหวังข่าย หรือเกาเหวยกวง รอคอนเฟิร์มอยู่นี่แหละค่ะ เป็นเร่อปากับเหวยกวงก็ดี เรื่องป่าท้อไม่สมหวัง มาสมหวังเรื่องนี้ เอาใจแฟนคลับบ้าง
ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ