เรื่องย่อในเวบจูจู’ เด็กสาวชาวบ้านผู้ซึ่งห่างไกลจากคำว่า ‘หญิงงาม’ อยู่อักโข
อีกทั้งท่าทางทึ่มทื่อก็มักทำให้ถูกอันธพาลในหมู่บ้านรังแก
กระทั่งเด็กหนุ่มรูปงาม (ที่นางลอบเรียกว่า ‘เจ้าคนโฉด’) ย้ายมาอยู่บ้านข้างๆ
นับแต่นั้นนางก็เพียงถูกคนคนเดียวรังแก พ่วงด้วยงานปัดกวาดซักล้าง หุงหาอาหาร
ราวกับนางเป็นสาวใช้ประจำตัวเขาก็มิปาน!
เมื่อสำนักบำเพ็ญเซียนเซิ่งจื้อเปิดรับศิษย์ใหม่ เจ้าคนโฉดก็กำลังจะจากไปเข้าเรียน
ทว่าเขากลับไม่ยอมปล่อยนางเป็นอิสระ มัดนางเข้ากับกองสัมภาระแล้วพาไปด้วยกัน
โธ่! นางไม่อยากบำเพ็ญเซียนร่ำเรียนวิชาเสียหน่อย
แต่... ถ้าการได้เข้าเป็นศิษย์สำนักเซิ่งจื้อจะทำให้นางมีข้าวกิน มีที่ให้นอนอุ่นไปตลอดชีวิต
เช่นนั้นนางจะยอมอดทนอยู่กับเจ้าคนโฉดผู้นี้ต่อไปอีกสักระยะก็แล้วกัน!
คุยกันหลังอ่าน (อาจจะมีสปอยล์เนื้อหาถึงจบเล่มสุดท้าย)
ขอพูดในฐานะคนที่อ่านจบหมดแล้วละกันค่ะ แจ่มใสยังออกไม่จบเหลือเล่มสุดท้ายที่จะออกกลางเดือนนี้ จริงๆก็อีกไม่กี่วัน แต่เราอ่านจนติดลมเลยไปใช้กุญแจไขอ่านในธัญวลัยมาจนจบแล้วค่ะ
เรื่องนี้มีลิขสิทธิ์ออนไลน์อยู่ในธัญวลัยมาก่อนในชื่อ บุปผาพรางใจ ก่อนที่แจ่มใสจะได้ลิขสิทธิ์เล่มมาในชื่อ เงาเพลิงสะท้านปฐพี ชุดนี้มีทั้งหมดแปดเล่มจบ
เรื่องนี้ถ้าให้เทียบว่าคล้ายเรื่องอะไรที่สุดเราว่าคล้าย ทรราชตื๊อรัก หรือว่า ชายาสะท้านแผ่นดิน ประมาณนั้น ช่วงแรกๆจะไม่ได้ซูเวอร์แบบทรราชเพราะนางเอกถูกกักความสามารถเอาไว้อยู่ แต่ก็พอเล่มหลังๆก็คือ เราว่ามันก็ซูประมาณๆกันเลยนะ
นางเอกพระเอก ทำอะไรก็สำเร็จไปหมด เป็นตัวประหลาดที่ในอดีตไม่มี ในอนาคตก็จะไม่มี แถมหน้าตาดีมากกกก
แต่เราก็ไม่ได้มีปัญหากับความซูนะคะ เราอ่านได้ อย่างทรราชนี่เราก็ชอบ ชายาสะท้านแผ่นดินนี่เราก็อ่านสนุก กลับมาที่จูจู เราว่าเรื่องนี้มีเสน่ห์ที่ตัวละคร ตัวละครน่ารักมาก และให้น้ำหนักตัวละครรองไม่น้อยเลย ทั้งกลุ่มของตัวเอกก็คือน่ารักหมด
พระเอกอย่างอาจาง คือปากร้าย แต่ใจดีกับนางเอกนะ ใจดีแบบไม่พูดมาก แล้วก็รักมากจริงๆ
การผจญภัยระหว่างทางก็สนุกดีค่ะ เราชอบช่วงที่ไปขโมยสมบัติแคว้นตัน แล้วก็ช่วงเจอจิ้งจอกปีศาจ เรื่องของจิ้งจอกปีศาจแบบเราชอบมาก รู้สึกดีใจที่เค้าได้คู่กัน ถึงจะมาสั้นๆก็เถอะ
อีกคู่ที่เรารู้สึกชอบก็คือคู่ของดอกบัวกับมังกรที่ทะเลเหนือ ที่ดอกบัวไม่มีความรู้สึก จนไม่รู้จักความรัก ไม่รู้ว่าความรักที่มังกรมอบให้คืออะไร แต่มังกรก็ยังอุตส่าห์หลงเหลือจิตไว้คุ้มครองดอกบัวตั้งนานแสนนาน เศร้านิดๆค่ะ แต่ก็รู้สึกตอนจบของคู่นี้สมเหตุสมผลดี
การผจญภัยของกลุ่มตัวเอกช่วงกลางเรื่องเราว่าค่อนข้างสนุก แต่พอมันมาถึงช่วงสุดท้าย ตามหนังสือก็คือเล่มแปดนั่นแหละ มันรวบมากกก แบบรู้สึกว่าเรื่องนี้จบกุดสุดๆ แบบรัชทายาทรวบรวมพลังตั้งมากมายปานนั้น สุดท้ายก็แบบ แค่เนี้ยะะะ? จบและ รู้สึกว่าคาดหวังอะไรที่มันกว่านี้ ยาวกว่านี้ แต่อันนี้รู้สึกเหมือนมันรวบจบมากอะค่ะ คือก่อนหน้านี้ไม่กี่บทนางเอกยังเพิ่งจะฝึกตบะได้เองอะ
รวมๆก็คือสนุกดีค่ะ จบรวบไปนิด แต่ก็ยังไม่แย่อะไร ปกสวยด้วย
อ้อใครที่ได้อ่านฉบับธัญวลัยและแจ่มใส ก็จะได้รู้ว่าเค้าแปลต่างกันเหมือนกันนะ พวกคำต่างๆ ถอดเสียงจีนบ้าง แปลไทยบ้างอะไรบ้าง หรือในธัญวลัยเราเหมือนจะเห็นที่ผิดผ่านตาไปนิดหน่อยเหมือนกันค่ะ 555
ปล.ลูกหมูน่ารักมาก และอาจางก็น่ารักดี
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
ถ้าเทียบกับชายาสะท้านฯ แล้ว เราชอบมากกว่า เรื่องนี้พระเอกไม่ได้เป็นไม้ประดับแบบชายาฯ ที่นางเอกซูจนไม่ต้องมีพระเอกก็ได้ เพราะมีหน้าที่แค่ทำหน้าปลื้มว่าเมียข้าเก่งที่สุดในสามโลก
ชอบอาจางตรงที่รักจูจูแบบไม่ต้องมีความสวยเข้ามาเกี่ยวข้อง รักที่ตัวตนมากกว่ารูปลักษณ์ภายนอก ชอบความรักและมิตรภาพระหว่างศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งห้า ตี่ฉานซั่งฮามาก หวังว่าจะชำระไขกระดูกเปลี่ยนร่างได้สำเร็จ อุตส่าห์จองลูกสาวของเจิ้งเฉวียนกับตันหนีเอาไว้ทั้งที
ผิดหวังเช่นกันตรงที่บิ๊กบอสไปง่ายเกินไปมั้ย แต่โดยรวมชอบอยู่ค่ะ เพียงแต่ยังคิดไม่ตกว่าจะสอยแบบรูปเล่มดีหรือไม่ ตอนนี้นิยายเต็มบ้าน ไม่มีที่เก็บแล้ว
ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ