จริงๆเคยรีวิวเล่มหนึ่งกับเล่มสองไปแล้ว ที่
คลิก
แต่คราวนี้อ่านจนจบแล้วหลังจากที่ดองมานาน พูดกันตามตรงคดีช่วงเล่มสามเล่มสี่อ่านมานานมากแล้ว แต่จำได้ว่าตอนที่อ่านค่อนข้างตื่นตาพอสมควร โดยเฉพาะคดีที่คนตายในวัด รู้สึกว่า คดีนั้นเป็นคดีที่ใหญ่แล้วก็ซับซ้อนดี
คราวนี้เรามาอ่านเล่มห้าจนถึงเล่มแปดให้จบ นับว่าพักไปนานพอสมควร จริงๆคือไม่อยากเกิดความรู้สึกค้างคา เพราะคดีจบทีละสองเล่ม แล้วก็เมื่อรอไปแล้วก็เลยรอให้จบเลยก็แล้วกัน
บอกตรงๆว่าเรารู้สึกหงุดหงิดกับความอภินิหารของอาเจียสือเนี่ย คือรู้สึกว่าไม่ชอบให้เรื่องราวจบที่การสะกดจิต รู้สึกว่ามันเป็นการคลี่คลายที่ทำให้รู้สึกว่า แบบนี้จะให้เดาไปทำไมล่ะ อะไรอย่างนี้น่ะค่ะ แต่ก็นับว่าสนุกอยู่ดี แล้วก็มีสีสันมาก
ทั้งคดีบ้านของนางเอกแล้วก็คดีของขุยอ๋องเองด้วย
อีกอย่างก็คือชอบการที่ปมเล็กปมน้อยจากคดีนั้นคดีนี้ มาขมวดอยู่ในคดีของขุยอ๋องในสองเล่มสุดท้าย ถึงจะรู้สึกว่าฉากฟาดกันในวังมันแอบ Anti Climax ไม่น้อย
มาพูดถึงผู้ชายสามคนของนางเอกบ้าง
"ไม่ต้องกังวล ทุกอย่างล้วนมีข้า" - ขุยอ๋อง
ส่วนตัวละครเรายังชอบขุยอ๋องที่ยังคงความเป็นพระเอกปากหนักแต่จริงๆแล้วน่ารักยิ่งขึ้นยิ่งขึ้นในทุกๆเล่ม เป็นพระเอกที่น่ารักมากๆคนนึงเลยค่ะ
แล้วเจ้าตัวก็ทำให้เห็นว่าทำได้อย่างปากว่าจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นตอนไหน ถือจื่อเสียเป็นที่หนึ่งเสมอ
"ตอนอายุสิบห้า เขาขลาดอาย ลากหลี่รุ่นไปแอบดูเด็กสาวนางหนึ่งด้วยกัน เสี้ยวหน้าด้านข้างที่หันมาของนางในยามนั้นแวบผ่านหน้า เลื่อนลอยถึงเพียงนั้น" - หวางอวิ้น
ส่วนหวางอวิ้น พระรองที่เรารู้สึกสงสารนิดๆ แต่ไม่มากเท่าไหร่ แต่พูดจริงๆค่อนข้างชอบตัวละครตัวนี้ค่ะ มีความกลมๆ มีหลักการของตัวเอง รักนางเอกก็จริง แต่มีลิมิตขีดเอาไว้ ว่าให้ได้เท่านี้เพราะไม่ว่าอย่างไรตระกูลหวางสำหรับหวางอวิ้นแล้วต้องมาก่อน
"สุดแค้นของเขา สุดชังของเขา สุดรักของเขา" - อวี่เซวียน
คนนี้เรากลับประทับใจมาก รู้สึกว่าเป็นเส้นเรื่องที่สุดมากกกกก มีสีสันมาก แล้วก็อ่านได้สนุกมาก รู้สึกสะเทือนใจในฉากที่จื่อเสียคลี่คลายคดีนี้ที่สุด หลอกตัวเองมาทั้งชีวิตจนเชื่อไปแบบนั้นจริงๆเพราะสิ่งที่ทำไปขนาดตัวเองยังรับเอาไว้ไม่ไหวเลย
สรุปแล้วก็ประทับใจค่ะ ถึงจะมีบางช่วงที่ยังงงๆ อาจจะเป็นเพราะอ่านไม่ละเอียดเองด้วย แต่ก็นับว่าชอบ แล้วก็ถ้าจะให้พูด เราคิดว่าเป็นแนวสืบสวนแบบพีเรียดจีนที่สนุกที่สุดเท่าที่เราเคยอ่านมา (อ่านมาไม่เยอะและไม่นับปริศนาต้าถังนะ เพราะยังอ่านไม่จบ แต่เทียบกับกุนซือทะลุมิติ รัชศกเฉิงฮว่า หอดอกบัวลายมงคล หรือหนังสือของหมิงเยวี่ยทิงเฟิง)
จะมีซีรีย์แล้วก็รู้สึกเหมือนยังไม่คอนเฟิมพระเอกนางเอก แต่ก็รอดูค่ะ ถ้าถามเราล่ะก็ อยากได้หวังข่ายค่ะ 555555 แต่เหมือนจำได้ว่าหวังข่ายจะไม่รับเล่นพีเรียดแล้ว แถมหลังๆก็เห็นเล่นแต่หนังซะเยอะด้วยน่ะนะ แต่คิดว่าหวังข่ายเหมาะกับบทพระเอกเคร่งขรึมหน้าดุแบบนี้ดีค่ะ /คิดถึงท่านอ๋องในหลางหยาป่างน่ะ 5555555
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
คนที่เราสงสารมาก คือช่างทำเทียนกับลูกสาวที่เป็นคนรักของจางสิงอิง และจางสิงอิงเอง ชะตากรรมเลวร้ายทั้งสามคนเลย (อันที่จริงก็เลวร้ายหลายคน) อ่านแล้วหดหู่ นี่ถ้าเรืองนี้ไม่มีโจวจื่อฉิน บรรยากาศจะหม่นมากๆๆๆ
ไม่ชอบเรื่องปลาน้อยเปลี่ยนนิสัยทำให้คนฟั่นเฟือนเหมือนกัน ทำให้ตัดสินใจไม่สอยหลังจากดำน้ำจบ
ส่วนซีรีส์ รอดูอยู่ค่ะ ได้ข่าวว่านางเอกคือเร่อป่า ไม่ทราบเหมือนกันว่าชัวร์หรือมั่วนิ่ม ถ้าชัวร์ คิดว่านางสวยเกิน ปลอมเป็นผู้ชายไม่เหมือนแน่นอน
ที่จริงสนใจเรืองยอดบุรุษพลิกคดี ของสยามฯ แต่ขอรอดูก่อน ถ้าฮาเร็มแบบยอดกุนซือ จะได้ไม่สอย (ยอดกุนซือเทไปตั้งแต่เล่มห้า เพราะรู้สึกเน้นเรืองหาเมียมากกว่าสืบคดี ยิ่งต้อนมู่หรงจุงเสว่เข้าฮาเร็มเป็นสมภารกินไก่วัดนี่ รับไม่ได้)
ขอบคุณสำหรับรีวืวค่ะ