ดร.วีรพงษ์ - ดร.ศุภชัย - ธนินท์

“เจ้าสัวธนินท์” แนะไทยพลิกวิกฤติเศรษฐกิจโลกเป็นโอกาส จี้รัฐบาลเร่งลงทุนระบบโครงสร้างพื้นฐาน รุกอุตสาหกรรมยานยนต์ ท่องเที่ยว พร้อมปรับพื้นที่เกษตรหันปลูกยาง อ้อย มัน ปาล์ม แทนข้าว ด้าน “ดร.โกร่ง” แนะไทยเร่งลงทุนชดเชยการส่งออกซบเซา ขณะ “ดร.ซุป” ส่งสัญญาณการค้าโลกเปลี่ยน

นายธนินท์ เจียรวนนท์ ประธานกรรมการและประธานคณะผู้บริหารเครือเจริญโภคภัณฑ์ (ซีพี) กล่าวปาฐกถาพิเศษ “จุดเปลี่ยนการค้าโลก : ไทยจะเดินอย่างไร” ในโอกาสร่วมฉลองครบรอบ 92 ปี กระทรวงพาณิชย์ วานนี้ (20 ส.ค.) ว่า เศรษฐกิจโลกในปีนี้ถือว่ายังไม่แย่ และคิดว่าปีหน้าจะแย่กว่านี้ แต่ต้องไม่ท้อใจ ต้องมองให้เป็นโอกาส เพราะวิกฤติจะตามมาด้วยโอกาสเสมอ รัฐบาลต้องเตรียมพร้อมตั้งรับ ต้องเพิ่มกำลังซื้อภายในประเทศ ต้องเร่งลงทุน และส่งเสริมนักธุรกิจไทยออกไปลงทุนในต่างประเทศเพื่อพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส
n แนะรัฐเร่งลงทุนโครงสร้างพื้นฐาน

ทั้งนี้ ปัจจุบันไทยมีทุนสำรองสะสม 180,000 ล้านเหรียญสหรัฐฯ เป็นอันดับ 13 ของโลก มีหนี้ระยะสั้นไม่กี่หมื่นล้านเหรียญฯ ไม่เหมือนตอนวิกฤติต้มยำกุ้งที่มีหนี้สูงกว่าแสนล้านเหรียญฯและเป็นหนี้ระยะสั้น ดังนั้น รัฐบาลต้องเอาเงินออกมาใช้ ต้องลงทุนในเรื่องที่เป็นประโยชน์กับประเทศ เช่น ท่าเรือ คมนาคม โลจิสติกส์ ชลประทาน รถไฟรางคู่ รถไฟความเร็วสูง หรือใช้เงินส่งเสริมให้เกษตรกรปลูกยางพารา อ้อย มันสำปะหลัง เพื่อนำไปเป็นวัตถุดิบทำเอทานอล เพราะได้ราคาดีกว่าการปลูกข้าว แต่จะต้องมีแผนรองรับใน 5-10 ปี จะใช้วัตถุดิบเหล่านี้มาผลิตเอทานอลเท่าไร และจะลดการนำเข้าน้ำมันได้ปีละเท่าไร “แบงก์ชาติอย่ากังวลภาวะเงินเฟ้อมากไป เพราะว่าผลกระทบมาจากราคาน้ำมันที่ ไทยไม่สามารถควบคุมได้ ควรจะนำเงินทุนสำรองที่มีอยู่สูงมากไปลงทุนพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานจะดีกว่า”

สำหรับการรับจำนำข้าวเห็นด้วยกับรัฐบาล เพราะไปถามเกษตรกรก็บอกว่าจำนำดีกว่าประกัน ไม่ได้พูดแทนเกษตรกร เพราะการขายข้าวราคาถูก ขอถามว่าเอาเงินใครไปสู้ เอาเงินชาวนาไปสู้ หรือเอาเงินนักธุรกิจไปสู้ การสู้ก็ต้องมากดราคาชาวนา ซื้อถูกไปขายถูก ทำง่ายนักธุรกิจค้าข้าวพอใจ แต่จำนำคือซื้อแพง ขายแพง ทำยาก มีโอกาสขาดทุน พ่อค้าไม่พอใจ โดยรัฐบาลต้อง หาทางช่วยเหลือพ่อค้าที่ได้รับผลกระทบด้วย

“ต่อไปคู่แข่งที่สำคัญคือพม่า ไม่ใช่เขมร ไม่ใช่เวียดนาม ไม่เชื่อเวียดนามจะปลูกข้าวและขายถูกๆได้อีก เพราะมีพื้นที่น้อย พม่าจะเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวมากกว่า แต่ไทยไม่ต้องกลัว ต้องส่งเสริมให้นักธุรกิจไทยไปซื้อของพม่าไปขายทั่วไป ต้องคิดวัตถุดิบทั่วโลกเป็นของไทยไปซื้อแล้วไปขาย ส่งเสริมไปขายตลาดอื่นอย่าไปกลัว”

ชูท่องเที่ยว–ยานยนต์กู้ชาติ

นายธนินท์ยังกล่าวถึงนโยบายที่รัฐบาลควรจะผลักดันในระยะต่อไปว่า ขอให้เน้นเรื่องอุตสาหกรรมยานยนต์ เพราะปัจจุบันไทยเป็นที่ 4 ของโลก รองจากจีนที่ผลิตได้ 18 ล้านคัน ญี่ปุ่น 8.3 ล้านคัน และเกาหลีใต้ 4 ล้านคัน ส่วนไทย 1.4 ล้านคัน รัฐบาลจะต้องตั้งเป้าให้เป็นที่ 3 หรือที่ 2 ของโลกเพราะมีโอกาสสูง โดยขณะนี้อุตสาหกรรมยานยนต์ของโลกส่วนใหญ่มาลงทุนในไทยแล้ว ต้องไปถามว่า ถ้าจะให้มาลงทุนมากกว่านี้จะให้ไทยสนับสนุนด้านใด แต่เห็นว่าควรเริ่มที่การพัฒนาคนเพื่อรองรับ ต้องสร้างคนที่เหมาะสมกับอุตสาหกรรมยานยนต์ โดยร่วมกับสถาบันการศึกษา

ส่วนอีกเรื่อง จะต้องส่งเสริมธุรกิจท่องเที่ยว ต้องวางแผนในการดึงนักท่องเที่ยวจากจีน หากคน 10% ของจีน หรือ 130 ล้านคน มาเที่ยวไทย จะ เกิดอะไรขึ้น รัฐบาลต้องคิด ต้องหาแรงจูงใจ เช่น จะเอาโรงแรมที่ไหนให้อยู่ จะมีแหล่งช็อปปิ้งที่ไหนให้ไปซื้อสินค้า โดยรัฐบาลต้องมองในเรื่องเขตเศรษฐกิจพิเศษปลอดภาษี อาจจะให้เช่าที่ดินได้ 99 ปี เพื่อดึงให้มาลงทุน และให้เป็นแหล่งซื้อสินค้าของนักท่องเที่ยว นอกจากนี้ รัฐบาลจะต้องส่งเสริมให้ธุรกิจขนาดจิ๋ว เล็ก และกลาง ออกไปลงทุนในต่างประเทศ โดยเฉพาะประเทศเพื่อนบ้าน เพราะธุรกิจเหล่านี้ไปแล้วจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญ แต่ทุกวันนี้ยังขาดข้อมูล ขาดเงินทุน รัฐบาลต้องช่วย

“ดร.โกร่ง” ย้ำโอกาสประเทศไทย

ด้านนายวีรพงษ์ รามางกูร ประธานคณะกรรมการยุทธศาสตร์เพื่อการฟื้นฟูและสร้างอนาคตประเทศ (กยอ.) และประธานธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) กล่าวว่า ขณะนี้ไทยกำลังเดินมาถึงทางสามแพร่ง และอยู่ระหว่างจะเลือกเดินไปทางไหน เพราะหัวรถจักรสำคัญของโลกคือ สหรัฐฯ และยุโรป กำลังเกิดปัญหา โดยสหรัฐฯคาดว่าไม่น่าจะฟื้นตัวได้ง่าย ขณะที่ยุโรปยังมีปัญหาหนี้สาธารณะที่รุนแรง ส่งผลกระทบต่อทั่วโลก โดยจีนได้รับผลกระทบมากเพราะพึ่งพาทั้ง 2 ตลาดเป็นหลัก แต่จีนยังมีทุนสำรองเงินตราต่างประเทศสูงที่สุดในโลก ซึ่งเชื่อว่าจีนคงจะเร่งการลงทุนในประเทศและต่างประเทศเพื่อลด

ผลกระทบจากการส่งออก ขณะที่พม่ากำลังเร่งก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกทวาย ดังนั้น ไทยจึงต้องหันมาทำการค้ากับจีนให้มากขึ้น และใช้ท่าเรือน้ำลึกทวายส่งออกสินค้าไทยไปยังตะวันตกให้มากขึ้น

“ที่ตั้งของไทยอยู่ติดกับพระเอกของโลก คือ จีน เราจะได้เปรียบมากที่สุด เพราะเป็นประตูสู่อาเซียน ญี่ปุ่นต้องการลดค่าขนส่งสินค้าโดยจะขนส่งสินค้าไปทางทวาย และจะทะลวงการปิดล้อมของสหรัฐฯ โดยจะลงใต้ ดังนั้น ถ้าไทยเชื่อมมาบตาพุด แหลมฉบังกับทวายได้ การค้าด้านตะวันตกของไทยจะขยายตัวมหาศาล” นายวีรพงษ์กล่าว

ทั้งนี้ ในขณะที่เศรษฐกิจโลกชะลอตัว ไทยต้องเร่งการลงทุนภาครัฐชดเชยการส่งออกที่ชะลอตัว แต่ปัญหาคือ ไทยยังคิดว่าประเทศขาดดุลอยู่ ทั้งๆที่เกินดุลบัญชีเดินสะพัดมาตั้งแต่ต้มยำกุ้งหรือ 15 ปีมาแล้ว เพราะไทยไม่ลงทุนเลย ขณะนี้เงินออมเรามากกว่าเงินลงทุนหรือมีเงินออมเกือบ 1 ล้านล้านบาท จึงจำเป็นต้องเร่งลงทุน เพื่อสร้างเครื่องอำนวยความสะดวกพื้นฐานทั้งถนน รถไฟ สนามบิน ท่าเรือน้ำลึก ระบบการขนส่ง ถ้ารัฐบาลทำได้อีก 20 ปีประเทศไทยจะไม่เป็นอย่างทุกวันนี้แน่นอน

ส่วนนายศุภชัย พานิชภักดิ์ เลขาธิการการประชุมสหประชาชาติว่าด้วยการค้าและการพัฒนา (อังค์ถัด) กล่าวว่า จุดเปลี่ยนการค้าโลกที่น่าจับตาจากนี้ไป คือ การค้าพหุภาคีภายใต้องค์การการค้าโลก (ดับเบิลยูทีโอ) ที่ยังไม่คืบหน้า ประเทศต่างๆ จะหันไปใช้มาตรการกีดกันทางการค้าที่ไม่ใช่ภาษีมากขึ้น รวมทั้งจะหันมาเจรจากันเองมากขึ้น เพื่อผลักดันเรื่องที่ตนเองต้องการนอกกรอบพหุภาคี หากไทยไม่เข้าร่วมก็อาจเสียเปรียบได้

“ไทยจะต้องเตรียมปรับโครงสร้างเพื่อรับมือ โดยต้องใช้ระเบียบ กฎหมายที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์ เช่น การเร่งจดทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ (จีไอ) การใช้ประโยชน์จากข้อตกลงทรัพย์สินทางปัญญาว่าด้วยการค้า (ทริปส์) ในเรื่องยา การใช้กฎหมายแข่งขันทางการค้าเพื่อรับมือการเปิดเสรี โดยเฉพาะการเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (เออีซี) รวมทั้งอาเซียนจะต้องเร่งเปิดตลาด+3 ประเทศ (จีน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้)”.