คนท่องยุทธภพไหนเลยไม่โดนดาบ เป็นนิยายฟีลกู้ดที่แปลโดย ลีหลินลี่ คนแปลคนเดียวกับจอมนางจารชนหน่วยสิบเอ็ดกับหลางหยาป่างนั่นเองค่ะ พิมพ์โดยสยามอินเตอร์เจ้าเดิม แต่คราวนี้ปกสวยกว่าปกปกติของสยามนะ ถึงจะเปลี่ยนปกมารอบหนึ่งก็เถอะ แต่ว่าก็ปกสวยทั้งเวอร์ชั่นเก่าและใหม่เลยล่ะค่ะ

 

เราชอบมากกกกกกกกกกก

 

เป็นหนึ่งในเรื่องที่ชอบที่สุดในช่วงนี้เลยล่ะค่ะ

 

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวการเดินทางเก็บไอเทมของเหยียนเสี่ยวเตาและเซวียเป่ยฝาน คุณชายรองแห่งพรรคเป่ยไห่ เรื่องมันก็เริ่มขึ้นมาจากการพี่ชายของพระเอกที่เป็นหัวหน้าพรรคเป่ยไห่ วางแผนให้ตัวเองตาย โดยมีนางเอกมาเห็น นางเอกก็ถูกไหว้วานให้เอาของไปให้พระเอก

 

สุดท้ายนางเอกกับพระเอกก็ต้องตามหาของนั่นด้วยกัน

 

มันสนุกมากคือ เป็นแนวยุทธจักรแบบโรแมนติกคอมเมดี้ที่ดีมาก ตัวละครทุกตัวมีเสน่ห์หมด ไม่ว่าจะเป็นคู่หลักหรือคู่รอง หรือแม้กระทั่งพ่อแม่ของนางเอก พี่ชายนางเอก ทุกคนน่ารัก

เรื่องนี้เน้นแนวคอมเมดี้เป็นหลักคือ ยิงมุกกันรัวๆ อ่านจบคนอ่านต้องพรุนแน่นอน คือยิ่งมุกรัวจนรู้สึกว่าการดำเนินเรื่องคล้ายๆแนวการ์ตูนแก๊กนิดหน่อย

 

เป็นแบบใสๆด้วยนะ ไม่มีฉากเรทเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ความโรแมนติกก็เป็นแก่นของเรื่องเลยล่ะค่ะ 

 

นานๆทีจะเจอเรื่องที่เราชอบทั้งพระเอกนางเอก นางเอกเรื่องนี้จริงๆไม่ใช่สไตล์เราด้วย นางออกจะร่าเริงไปนิด แต่ก็น่ารักตรงที่ชอบยกแม่ขึ้นมาพูดนี่แหละ แล้วก็ไม่ค่อยงี่เง่าเท่าไหร่

ส่วนพระเอกเราชอบมาก มีความเจ้าเล่ห์ ชอบฉวยโอกาส ช่างเอาใจ มีตัวตนที่น้อยอกน้อยใจโลกใบนี้กับขี้เหงาอยู่ใต้บุคลิกเพลย์บอย

 

อ้อ...เรื่องนี้มีร่มวิเศษกระดาษแดงด้วย คือแบบอ่านแล้วอืมมมมมม...นึกถึงร่มดำของซังซัง(สยบฟ้า)ขึ้นมาเลย คือมีความกันอาวุธได้เหมือนกัน

 

สรุปแล้วก็คือ อ่านเถอะ ชอบมากกเลย