กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
space
space
space
 
เมษายน 2564
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
space
space
24 เมษายน 2564
space
space
space

ประสบการณ์ชีวิตเยอะ ธรรมารมณ์ก็เยอะ


ถาม   450

 227 นั่งสมาธิแล้วมีภาพเจ้ากรรมนายเวรลอยมาให้เห็นครับ

    เวลาผมนั่งสมาธิ พอภาวนาไปซักพัก เริ่มตัดภาวนาไปแล้วทีนี้ก็จะเกิดอาการขนลุกเย็นทั้งตัว แล้วหลังจากนั้นก็จะมีภาพ คน สัตว์ แมลง ที่เราเคยทำร้ายเคยทำให้เค้าตาย หรือเจ็บลอยมาให้เห็น คือ แปลกใจว่า บางเรื่องเป็นเรื่องที่นานมากบางเรื่องเป็นเรื่องสมัยเด็กๆอยู่ด้วยซ้ำ ซึ่งบางทีนึกถึงยังนึกไม่ออกเลย เพราะนานมาก แต่พอมานั่งสมาธิ ก็ลอยมาให้เห็นเฉยเลย.


  235 การใช้ชีวิตของคนเราต่างกัน  ประสบการณ์ทางตา ทางหู ฯลฯ ทางกาย  แล้วไปรวมที่ใจ ความชอบใจ ไม่ชอบใจ เฉยๆ อ่อนแรงเข้มแล้วแต่คนๆ  ใจที่คิด กิจที่ทำ คำที่พูด ก็สุมๆทับถมกันอยู่ในจิตใจเป็นอนุสัย  ยามใช้ชีวิตปกติเหมือนไม่มีอะไร (อารมณ์ใหม่บังอารมณ์เก่าซ้อนๆๆ) แต่พอวันหนึ่งเราต้องการใช้จิตที่สุขุมขึ้นมา  ตอนนี้แหละประสบการณ์เก่าๆที่สั่งสมไว้ก็พรั่งพรูมากวนใจ   เมื่อไม่มีวิธีปฏิบัติก็ติดตันอยู่กับธรรมารมณ์นั้น นึกแล้วก็เสียใจ  หากมีสัมมาปฏิบัติ คือ กำหนดธรรมารมณ์นั้นไม่จมแช่อยู่กับมัน ก็ผ่านไปได้.


เทียบพุทธพจน์นี้  450 ตัดมาหน่อย

      "อนึ่ง  เธอย่อมไม่มีความขัดใจเพราะทุกขเวทนานั้น  เมื่อไม่มีความขัดใจเพราะทุกขเวทนานั้น  ปฏิฆานุสัยเพราะทุกขเวทนานั้น  ย่อมไม่นอนเนื่อง  เธอถูกทุกขเวทนากระทบ  ก็ไม่หันเข้าระเริงกับกามสุข  เพราะอะไร ?   เพราะอริยสาวกผู้เรียนรู้แล้ว  ย่อมรู้ทางออกจากทุกขเวทนา นอกจากกามสุขไปอีก เมื่อเธอไม่ระเริงกับกามสุข  ราคานุสัยเพราะสุขเวทนานั้นก็ไม่นอนเนื่อง  เธอย่อมรู้เท่าทันความเกิดขึ้น  ความสูญสลาย  ข้อดี  ข้อเสีย  และทางออกของเวทนาเหล่านั้นตามที่มันเป็น   เมื่อเธอรู้ ... ตามที่มันเป็น  อวิชชานุสัยเพราะอทุกขมสุขเวทนา  ก็ไม่นอนเนื่อง

      "ถ้าเสวยสุขเวทนา  เธอก็เสวยอย่างไม่ถูกมัดตัว   ถ้าเสวยทุกขเวทนา  เธอก็เสวยอย่างไม่ถูกมัดตัว   ถ้าเสวยอทุกขมสุขเวทนา  เธอก็เสวยอย่างไม่ถูกมัดตัว  ภิกษุทั้งหลาย  นี้เรียกว่า  อริยสาวก ผู้ได้เรียนรู้  ผู้ปราศจากชาติ  ชรา  มรณะ  โสกะ  ปริเทวะ  ทุกข์  โทมนัส  และอุปายาส  เราเรียกว่า  ผู้ปราศจากทุกข์"

      "ภิกษุทั้งหลาย  นี้แลเป็นความพิเศษ  เป็นความแปลก  เป็นข้อแตกต่าง ระหว่างอริยสาวกผู้ได้เรียนรู้  กับ  ปุถุชนผู้มิได้เรียนรู้"  (สํ.สฬ.18/369-372/257-260) 


 


Create Date : 24 เมษายน 2564
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2566 13:26:17 น. 0 comments
Counter : 485 Pageviews.
Share

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

BlogGang Popular Award#19


 
สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]



space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
space
space
space
space
space