กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
space
space
space
 
เมษายน 2564
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
space
space
23 เมษายน 2564
space
space
space

นั่งสมาธิแล้วรู้สึกเหมือนจะตาย เกร็งๆ




235  เขาเล่าว่า   450

-  ผลข้างเคียง   (อาการจากการนั่งสมาธิ)

-   เมื่อออกจากสมาธิแล้ว ไม่ได้นั่งสมาธินั้น ดำเนินชีวิตอยู่ในประจำวัน  แต่มีอาการต่างๆ ในเกือบทุกขณะ เช่น  เดิน  ยืน นั่ง นอน กิน ฯ  มันปรกติ  ไหมคะ
 
-> คือว่าช่วงแรกๆ ที่เริ่มนั่งสมาธิใหม่ ๆ นะคะ จะรู้สึกว่า เหมือนรู้สึกเหนื่อยๆ มาจากภายในเหมือนว่า จะถึงเวลาไปแล้ว (ตาย) ประมาณนั้นหละคะ  ทั้งๆที่เป็นคนที่แข็งแรงดี  แต่ดูเหมือนว่าเป็นโรคหัวใจอ่อนๆ ประมาณนั้นหละคะ  ก็เป็นอยู่สักสามครั้งได้นะคะ   (อาการเกิดทีไรเหมือนจะไม่รอด  จนต้องบอกลาคนอื่น  เมื่ออาการเกิดเพราะตอนนั้นอยู่กับลูกตามลำพังคะ ถ้าเป็นอะไรไป จะได้มีคนรู้)  แต่ตอนนี้  ไม่เป็นอะไรแล้วคะ ... ยังไม่ตายทีคะ ...
 
     ถัดมาสักประมาณสามหรือสี่สัปดาห์ ได้แล้วคะ  เมื่อทุกครั้ง ที่เห็นว่า อะไรเป็นอะไร เช่น เดินไป พบอะไร ก็รู้ว่าเห็น ความคิดเกิด ก็รู้ ความคิดเกิด  บางครั้ง รู้สึกเหมือนว่า มันขัดแย้งกันภายใน  เป็นสองฝักสองฝ่าย ... ว่า เออ นี่มันไม่ใช่เรานะ  ไม่เอา  ไม่ใช่ ไม่ยึด ประมาณ นี้ หละคะ ... ก็ทุกครั้ง  ก็จะมีอาการ แบบเกร็งๆ ที่ ปาก คอ กระดูกกราม ฟัน ช่วงคอ แถว ๆ นี้ หละคะ  (เราก็คิดไปว่า เราเป็นอะไรนะ ... คงไม่บ้าไปแล้วนะ ...)  ตอนนี้ อาการนั้นหายไปแล้วคะ ... ยังไม่บ้าทีคะ ...

     มาตอนนี้ ปรากฏว่า อาการหนัก มากขึ้นคะพบ ว่า สั่นทั้งวันลยคะ  สั่นช่วงตัวส่วนบน เกร็งมากเหมือนตอนที่นั่งสมาธินะคะ โดยส่วนตัวแล้วก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนะคะ แต่กลัวคนอื่นเห็น แล้วเขากลัวเรา หรือว่าเราบ้านะคะ คือ มันสั่นเมื่อตอนที่เรากิน   เรากอดลูก เราคุยกับคนอื่นๆ เราเดิน เราขึ้นรถไฟฟ้า นั่งบนรถ นะคะก็พยายามกำหนดรู้ และพยายามปล่อยนะคะ ก็เลยต้องการถามดู เพื่อมีใครมีประสบการณ์ แบบนี้บ้างนะคะ.



235  รอดจากด่านนี้ก็ติดด่านนั้นพ้นจากด่านนั้นก็ติดด่านโน้น 9  ติดอีกก็กังวลอีก (ผู้ประสบไตรลักษณ์อย่างไม่รู้เท่าทัน ย่อมทำให้เกิดทุกข์) เพราะผู้ปฏิบัติยังไม่เห็นเหตุแห่งปัญหา ยังไม่เห็นเหตุแห่งทุกข์  หากฝึกกำหนดรู้ทุกๆสภาวะจนเห็นเหตุเกิดและดับชัดเจนแล้ว  ต่อๆไปจะไม่หวั่นสภาวะใดๆเลย ทุกข์แค่ไหนก็ไม่หวั่น  (เพราะรู้ต้นสายปลายเหตุแล้วนี่ว่ามันเกิดได้มันก็ดับได้)  เดินหน้าอย่างเดียวตายเป็นตาย  แต่นี่ยังไม่ถึงขั้นนั้น

235 ไม่ผิดปกติ   ความรู้สึกนั่นนี่โน่น  ก็ธรรมดาของสังขาร  แต่ปีติสมาธิแรง องค์ธรรมตัวอื่น เช่น วิริยะ สติ เป็นต้น อ่อนกว่า  ต้องปรับอินทรีย์ให้เสมอกัน ด้วยการจงกรม  ระยะต่ำๆ ระยะ ๑-๓ เดินเร็วๆหน่อย ตามให้ทัน ซ้าย ขวา ๆๆๆๆ จ๊อคกิ้งก็ได้ เพื่อลดสมาธิลง

 


Create Date : 23 เมษายน 2564
Last Update : 25 สิงหาคม 2567 18:52:14 น. 0 comments
Counter : 631 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

BlogGang Popular Award#20


 
สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
space
space
space
space
space