เทียบภาคปฏิบัติ   ผู้ที่ฝึกหัดปฏิบัติทางจิตใหม่ๆ  (จิตพอเป็นสมาธินิดหน่อย) ความรู้สึกไม่ชัดพอ  เบลอๆ ก็จะเห็นนั่นเห็นนี่  ได้ยินเสียงนั่นนี่  สภาวะนั่นนี่ปรากฏ  ก็หวาดกลัว คิดฟุ้งไป เราเป็นอะไร จะเป็นอะไรไหม  หลุดจากกรรมฐานตามปัจจุบันอารมณ์ไม่ทัน เพราะมัวแต่คิดฟุ้งอยู่

เพราะฉะนั้น ท่านจึงให้กำหนดจิตตามเป็นจริง ไม่เลี่ยงหนี เพื่อให้สติสัมปชัญญะแข็งแรง


 ตัวอย่างเทียบไม่ชัดอีก 

- นั่งสมาธิแล้วเหมือนมีอีกร่างอยู่ในตัว

- >รบกวนผู้รู้ชี้แนะด้วย

     1. มีความรู้สึกมีอีกร่างอยู่ในตัวเรา แต่เราจะควบคุมอีกร่างไม่ได้ อีกร่างเหมือนกับจะพยายามออกมา จากร่างเรา รู้สึกว่าเค้าจะยืดออกทางหน้าซ้ายบ้าง สักพักก็มาทางขวา แต่ไม่เคยออกได้ ปกติเมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นจะพยายามไม่ สนใจค่ะ ถูกต้องรึเปล่าค่ะ หรือควรจะทำอย่างไรกรุณาชี้แนะด้วยค่ะ

     2. นั่งไปสักพัก จะไม่รู้สึกตัวเหมือนเราหายไป แต่รู้ว่าไม่ได้หลับ สักพักก็กลับมาเหมือนเดิม เหมือนหายไปแปล๊บเดียว แต่ค่อนข้างจะนานค่ะ ควรจะทำอย่างไรหรือปล่อยไปแบบนี้ค่ะรบกวนชี้แนะ ด้วย

     ทั้งสองเหตุการณ์ จะไม่เกิดพร้อมกัน ถ้าวันนี้เกิดเหตุการณ์ที่ 1 วันต่อมาก็จะเกิด เหตุการณ์ที่ 2 สลับกันค่ะ หรือบางวันก็ไม่เกิดอาการทั้ง 2 เลยค่ะ

     3. เคยนอนหลับตอนกลางวันที่บ้าน แล้วมีความรู้สึกว่าไม่ง่วงไม่นอนละ แล้วก็ลุกขึ้นมาทำอะไรตามปกติ เช่น กวาด บ้าน เดินอยู่ในบ้าน สักพักสะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์แล้วก็งงว่า เมื่อกี้เราไม่ได้หลับนี่ ยังทำอะไรตามปกติอยู่เลย แล้วทำไมมาสะดุ้งตื่นนอนบนที่นอนอย่างนี้

รบกวนผู้รู้ช่วยชี้แนะแนวทางที่ควรจะปฏิบัติต่อไปด้วย  ปกตินั่งสมาธิแบบอานาปานสติอย่างเดียวเลยค่ะ   ก่อนนอนก็จะนอนภาวนาตลอดเลยค่ะ


 เขาไม่กำหนดจิตตามที่เป็นตามที่รู้สึก  ปล่อยสภาวะผ่านไปเรื่อยเปื่อย


 ตัวอย่างไม่ชัดอีก  ผู้ปฏิบัติไม่กำหนดสภาวะที่เห็น ได้ยินเป็นต้น

-> เดินจงกรมซักพัก  แว้บนึงก้มไปมองที่เท้า  เห็นว่าเท้าที่เดินอยู่ไม่ใช่ตัวเรา ความรู้สึกเหมือนเรามองศพคนอื่น แต่ว่าพอเห็นเช่นนั้นความกลัวผุดขึ้น จิตมันก็เลยถอยออกมาจากความรู้สึกนั้น  ที่เห็นเช่นนี้ ปฏิบัติถูกต้องไหมครับ ?  ถ้าผิด/ถูก ควรทำอย่างไรต่อไป?


 อีกสักตัวอย่าง 


- ถามท่านผู้รู้ค่ะว่า

->วันนี้ ได้เดินจงกรมเห็นเทพนิมิตเป็นพระพุทธเจ้า และสักพักเป็นในหลวง เป็นเพราะอะไรค่ะ ?

 การกำหนดอารมณ์ในขณะนั้น   คือว่าจงกรมไม่ชัด   วิธีแก้คือ    เห็นปุ๊บกำหนดปั้บ เห็นหนอๆๆๆ  กำหนดทันแต่ละขณะๆนั่นแหละสติสัมปชัญญะสมาธิค่อยๆเกิดแล้วปฏิบัติทำนองนี้เรื่อยไป  แล้วไม่ต้องเรียกหาสติหาอะไรอย่างที่ต้องการแล้วผลมันเกิดเอง  ไม่ใช่ปล่อยอารมณ์เลื่อนลอยเรื่อยเปื่อย 

 

 นั่นแหละ