ยกมาตั้งตรงนี้อีกที

สภาวธรรม  นี่ 


ปรากฏการณ์หลังจากนั่งกรรมฐานหรือนั่งสมาธิ  หลายคนที่เคยนั่งกรรมฐานหรือนั่งสมาธิ แล้วเกิดอะไรขึ้นบ้างไหมคะ

เราจะเล่าให้ฟังค่ะ

ทุกครั้งหลังจากนั่งสมาธิหรือนั่งกรรมฐาน ฝนจะตกตอนเริ่มนั่งสมาธิ และฝนจะหยุดตกหลังออกจากสมาธิแล้วตลอดเลยค่ะ

เรื่องต่อมา รู้สึกตัวเบามาก โล่งสบาย เหมือนกิเลสบางอย่างที่เกิดจากขันธ์ 5 และนิวรณ์ เบาบางลงด้วยเช่นกัน ถือศีล 5 มั่นคงมากขึ้น  เราเริ่มเข้าใจในธรรมมากขึ้น  และเรายังเห็นนิมิตรเป็นเทวดาพนมมือรับบุญที่เรานั่งกรรมฐานด้วยค่ะ หลังจากที่ออกจากการนั่งกรรมฐานแล้วนะคะ

สำหรับเราจะไม่หลงระเริงและเหลิงในสิ่งที่เห็นนะคะ  เราอธิษฐานในใจทุกวันว่า ขอให้เราได้พบทางแห่งนิพพานในเร็ววันค่ะ.

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=samathijit&month=11-06-2022&group=5&gblog=38


มีตัวอย่างเทียบ  

จขกท. คคห.ที่ 6

ตอนแรกดิฉันมีอาการผิดปกติทางกายแล้วไปถามผู้สอน  แล้วได้คำตอบที่ไม่สมเหตุผลมากเลยจึงขาดความไว้ใจในตัวผู้สอน
คราวนี้พอเกิดอย่างอื่นตามมาก็ไม่ได้ถามอีก  ต่อมาทั้งตาฝาด หูแว่ว ได้ยินอะไรแบบพิเศษจากปกติ ก็คิดว่าตัวเองวิเศษ ไม่ไปถามผู้ฝึกสอนอีกเพราะขาดความไว้วางใจ แถมหลงในสิ่งลวงนั้นแล้วด้วย  เป็นหนักจนต้องไปอยู่โรงพยาบาล และก็รักษาจนรู้ตัวและเข้าใจแล้วว่าเป็นเรื่องไม่จริง   แต่ยังมีอาการอย่างนึงที่ยังไม่หายคือใจแว่ว  (ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดีค่ะเพราะมันคลายหูแว่วแต่เสียงเหมือนมีคนอื่นพูดมาจากใจเรา)   กินยาตามหมอสั่งมาก็หลายเดือนก็ยังไม่หาย ยังงงอยู่ว่าเป็นไปได้อย่างไร  เสียงที่ได้ยินบอกว่าไม่หายหรอกต้องเป็นคนจิตผิดปกติไปตลอดบ้างละ  ต้องไปฝึกสมาธิต่อให้หายบ้างละ  ฟังไปก็งงไปเรื่อยค่ะ  เข้าใจว่ามันเป็นอาการจิตเภทแบบที่หมอบอก  แต่ไม่รู้ว่าต้องเดินทางไปสุดวิธีรักษาแบบคนเป็นโรคจิต หรือควรกลับมาทางทำสมาธิแทน  แต่กลัวตอนที่ร่างกายผิดปกติ กลัวเป็นอีกแล้วจะไม่หายคราวนี้


จขกท.คคห.ที่ 8

ดูเหมือนกับว่าอาการทางจิตเกิดได้จากการทำสมาธิ (ไม่ถูกวิธี?)

แล้วอาการทางกายล่ะคะ   คุณเคยได้ยินว่ามีคนผิดปกติทางกายจากการฝึกสมาธิแล้วไม่หายไหมคะ  เพราะมันเป็นเหตุนึงที่ดิฉันกลัว   จึงไม่กล้าทำอีก  เพราะตอนที่เป็นนั้น เหมือนมีคนมาจับหน้าเราบิดแรงๆไปมาตลอดเวลา ตอนออกจากสมาธิก็ยังเป็น  ตอนนั้นค่อนข้างหวั่นใจ  แต่ก็อดทนนั่งจนหายไป ใช้เวลาช่วงนั้นราวสองวันค่ะ กลัวว่าคราวนี้ทำอีกแล้วเกิดมันเป็นอีก แล้วไม่หายจะแย่ ....
(หากเรื่องที่เขาพูดกันว่าหมดวาสนาทางนี้เป็นเรื่องจริง เพราะมีคนพูดใส่เราแบบนั้นเช่นกัน แต่ดิฉันเองไม่อยากจะเชื่อ  ผลของทุกอย่างย่อมเกิดจากเหตุ  แต่ดิฉันไม่รู้ว่าเหตุใด ร่างกายเราเกิดอาการผิดปกติเช่นนั้นจากการทำสมาธิแล้วจะไปป้องกัน หรือเลี่ยงมันได้อย่างไร)


จขกท. คคห. 19

แต่ไม่ได้เห็นคนมาคุยด้วย เคยเห็นแค่ธง นกบินไปมาตอนที่คิดว่าเรากำลังรับข่าวสารตอบโต้ไปมานานเลย ส่วนใหญ่จะเห็นอะไรที่ดีๆไม่น่ากลัวค่ะ แต่มีเสียงคนมาคุยด้วยตลอด หลายคน พลัดกันไปมา เป็นอยู่หลายอาทิตย์จนเขาต้องพาไปโรงพยาบาล

ตอนนี้หายไปหมดแล้วค่ะ เพียงแต่ยังมีเสียงมาจากใจแต่เหมือนเป็นคนอื่นพูดเท่านั้น ดิฉันคิดว่ามันคงเป็นจิตเราเอง แค่แปลกใจทำไมพูดเหมือนเป็นคนอื่น แสดงว่ามันผิดปกติ แสดงว่ายังเป็น แสดงว่ายังต้องพึ่งยา

จขกท. คคห. 39

ขอบคุณมากสำหรับทุกๆ ความเห็นค่ะ

แต่ว่าถ้าการฝึกสมาธิมันเสี่ยงกับการเป็นบ้า ทำไมเราถึงสนับสนุนคนให้ฝึกกันละคะ เพราะก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าตัวเองมีเชื้อบ้าอยู่ในตัวไหม  น่าจะสนับสนุนให้ศึกษาธรรมมะให้เข้าใจก็พอแล้ว คนที่เข้าใจธรรมมะจากการศึกษาก็พ้นทุกข์ได้ ไม่เห็นต้องมาเสี่ยงปฏิบัติ

ดิฉันไม่รู้ว่าตัวเองมีเชื้อมากก่อนไหม  แต่รู้ว่าตัวเองสุขภาพจิตดีก่อนเกิดเหตุ  แต่เคยได้ยินว่าฝึกแล้วอาจจะบ้าได้  แต่เสียดายไม่เคยคิดเลยว่ามันใกล้ตัว ไปก็ไม่ได้เคร่งเครียดอะไรในการฝึก  ทำไปตามปกติสบายสบาย  จนมันผิดปกติถึงได้พยายามแก้ไขเอง นี่เองจุดหักเข้าสู่ความตาย  พอเห็นอาการทางกายหายไป  แล้วดิฉันเริ่มหลง เพราะเห็นพระที่ดิฉันนับถือที่สุดในชีวิตเอาพระองค์เล็กๆใส่มาในตัวเรา   ต่อจากนั้นก็รู้สึกไปว่าติดต่อทางจิตกับท่านตลอดเวลา... เจอมุขนี้ มือใหม่จะรับมือไหวได้ยังไง


จขกท.คคห.46

ขอบคุณค่ะ ดิฉันสนใจเรื่องสติ กับ จิตมาก  อยากรู้อยู่  แต่ไม่รู้จะอ่านอะไรที่ไหน พวกคุณชี้ทางสว่างพอดี

ดิฉันอยากตั้งข้อสงสัยอันนึง คือ ดิฉันทำงานที่ต้องใช้สมาธิมากวันละแปดถึงสิบชั่วโมง มาสิบกว่าปีแล้ว  อาจะเป็นเหตุนึงที่เหมือนเราฝึกสมาธิตลอด สติจึงตามไม่ทัน แบบนี้  อาชีพ หรือ กิจจกรรมอาจจะส่งผลกระทบต่อการฝึกด้วยไหม  แบบนี้คนไปฝึกต้องระวังพื้นฐานตัวเองให้ดีว่ามีจุดอ่อนด้านไหน

จขกท. คคห. 47

ปกติดิฉันรักษาศิลห้าประจำอยู่แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ

ส่วนเรื่องเลิกทำสมาธิ หากนับเรื่องงาน ก็ลำบาก  และเรื่องฝึกสตินี้ยากจังค่ะ ในห้านาทีหลงไม่รู้กี่รอบ  แต่ดิฉันไม่อยากผูกตัวเองกับการต้องเป็นคนโรคจิตไปตลอดชีวิต  ค่ายาก็แพง แถมผลกระทบยิ่งร้ายท้องผูกมากมาย และยังไม่รู้จะหายไหม เพราะทานมาครึ่งปีอาการก็ยังอยู่  ยังไงก็ต้องพยายามฝึกสติให้ได้ค่ะ

จาก   https://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2010/10/Y9785609/Y9785609.html


     ผู้ใดที่รู้ตัวว่า  การฝึกสติ  ฝึกภาวนา  นั่งสมาธิ  ทำกรรมฐาน  ปฏิบัติธรรม  ฝึกสติปัฏฐาน ฯลฯ ยาก คือว่ามันยากจังว่าซั่น  แสดงว่า ผู้นั้นเข้าใจธรรมพอสมควร    ผู้ที่เข้าใจว่าง่าย  แสดงว่า ไม่ค่อยเข้าใจธรรม  ไม่ค่อยได้ทำได้ฝึกจริง  พูดๆเอามันเลยง่าย     

     ทั้งหมดนั้น  ผู้ปฏิบัติขาดอย่างเดียว คือ การกำหนดรู้ตามที่มันเป็น เมื่อไม่กำหนดรู้ตามที่มันเป็นของมันก็หลงภาวะนั้นๆเตลิดไปอย่างว่านั่นแล. (ความคิดมันไม่ขาด เพราะไม่กำหนดแทรกความคิด)

     โยคีอย่าต้านสภาวะ   ไม่ว่าจะทางกาย  (คคห. 6)  จะทางใจ  แต่กำหนดรู้ตามสภาวะทางร่างกาย    แม้เลิกนั่งสมาธิแล้วหากยังมีอาการอยู่ก็ให้กำหนดตามสภาพ  (สมาธิล้ำสติ) วิธีปรับอินทรีย์ให้สม่ำเสมอกันก็คือเดินจงกรมระยะต่ำๆ ระยะที่ ๑  ปรับ  เดินเร็วๆหน่อย ว่าในใจ ซ้ายขวาๆๆ สักชั่วโมงหนึ่ง

 

Create Date : 11 มิถุนายน 2565		0 comments
Last Update : 4 ธันวาคม 2566 18:15:34 น.
Counter : 341 Pageviews.
Share Tweet