 |
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
ผู้ปฏิบัติแท้จะไม่หวั่นนิมิตใดๆทั้งทางกายทางใจ |
|
 ถ้าเป็นนักปฏิบัติทางจิตจริงๆแล้วจะไม่หวาดกลัวนิมิตใดๆ เพราะรู้เข้าใจวิธีแก้ นี่อย่างหนึ่ง อีกอย่างหนึ่งก็หมายถึงว่าจิตเริ่มๆจะเป็นสมาธินิดหนึ่งแล้ว แต่ถ้าเป็นผู้ปะติบัดแบบนี้จะไม่มีไม่เห็นอะไรเลย เพราะจิตยังไม่มีไม่เป็นสมาธิอะไรๆทั้งสิ้น (ปฏิบัติ กับ ปะติบัด ต่างกันอย่างสิ้นเชิง)
มีตัวอย่างนิมิตของผู้ปฏิบัติจริง  แต่ยังไม่รู้วิธีแก้ปัญหา,แก้อารมณ์ ขณะที่ปฏิบัติ (ดูหลายๆตัวอย่าง)
เดินจงกรมเห็นพระพุทธเจ้า
ถามท่านผู้รู้ค่ะว่า วันนี้ ได้เดินจงกรมเห็นเทพนิมิตเป็นพระพุทธเจ้า และสักพักเป็นในหลวง เป็นเพราะอะไรค่ะ?
ทำสมาธิแล้วรู้สึกมีใครอยู่ข้างๆ
เหตุการณ์คือ พอผมนั่งสมาธิไปสักพักผมเริ่มได้ยินเสียงวิ้งๆๆ ในหู และรู้สึกว่ามีคนมานั่งข้างๆ กับยืนข้างหลัง ผมคิดไปเองหรือว่ามันมีอะไรครับ 
นั่งสมาธิเสร็จแล้วคันมากค่ะ
บางทีก็คันตอนนั่ง เคยแต่โยก ไม่เคยคัน สงสัยว่าจะแก้ยังไง ขอบคุณค่ะ คือว่า ไม่นั่งสมาธิไม่คันค่ะ มันก็คันตรงนู้นตรงนี้ ไม่ได้หยุดหย่อนน่ะค่ะ เวลาปกติไม่ได้รู้สึกคันตลอดเวลาอย่างนี้ พอนั่งไปสักพักก็จะเป็น
นั่งสมาธิแล้วเห็นคนนั่งก้มหน้า
คือ เวลาที่นั่งสมาธิสักพัก จิตเริ่มสงบแล้ว ก็เกิดนิมิตเห็นคนหรือวิญญาณไม่แน่ใจค่ะ นั่งก้มหน้าสงบนิ่งอยู่ข้างๆเรา เจอหลายครั้ง บางทีก็มากันหลายคน มีอยู่ครั้งหนึ่งชัดเจนมาก มาด้วยกัน 4 คนค่ะ ผู้ชาย 2 คนหญิงอุ้มลูกเล็กๆอีกหนึ่ง เกิดจากอะไรคะ และทำอย่างไรคะหากเจอแบบนี้ แค่แผ่เมตตาพอหรือเปล่า
 นั่งสมาธิแล้วเห็นหัวกะโหลก
เวลานั่งสมาธิแล้วเห็นภาพหัวกะโหลกบ้าง โครงกระดูกบ้าง ทำให้รู้สึกกลัว ทำไมถึงมีภาพเหล่านี้มาปรากฏเคยนั่งสมาธิ แล้วเห็นกระดูกไปครึ่งตัว จากนั้นกระดูกมันหักเข้าหากัน หมายความว่ายังไง? นั่งสมาธิอยู่มีสติรับรู้หมด อยู่ดีๆก็เห็นภาพกระดูกนั่งขัดสมาธิ ไปซี่โครงเป็นซี่ๆ ไหปลาร้า เห็นมือขวาทับมือซ้าย คือเป็นท่านั่งสมาธิอะครับ แล้วมีสีเขียวๆในภาพด้วย เห็นไม่สมบูรณ์นะ ที่ปรากฎให้เห็น แล้วอยู่ดีๆกระดูกมันก็หักเข้าหากัน แล้วก็จบแค่นั้นอะครับ อยากถามว่ามันคืออะไร ? นิมิตร จินตนาการ หรือสิ่งที่เราเพ่งทุกวันว่าร่างกายมันคือกระดูก ไม่เข้าใจ
นั่งสมาธิแล้วเหมือนโดนไฟช็อต
รู้สึกมาหลายครั้งแล้วค่ะ พอจิตเริ่มนิ่งอยู่กับลมแล้ว รู้สึกเหมือนถูกไฟช็อต แบบจั้กจี้ ใครเคยเป็นบ้างคะ เราต้องเลิกนั่งเพราะเหตุนี้หลายครั้งแล้วค่ะ ไม่สบายตัวแบบแปลกๆ และเป็นเฉพาะช่วงที่ความคิดรบกวนน้อยลง
(คล้ายๆกัน)
นั่งสมาธิ รู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตจนนั่งต่อไม่ได้
พอมีวิธีแก้มั้ยคะ เราทำอานาปานสติ แต่ไม่ได้จับที่ลมหายใจ แค่ดูการเคลื่อนที่ของลำตัว ตอนกลางวันนั่งไป 1 ชม. จนรู้ทั่วตัวแต่พอมาตอนเย็น นั่งแบบเดิม รู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตอยู่เรื่อยๆ รู้สึกทีนึงก็หยุด พอนั่งอีกก็โดนช็อตอีก ความรู้สึกเหมือนจั้กกะจี้ค่ะ จนเราต้องนอนแทน แต่นอนก็หลับ พอมีวิธีแก้มั้ยคะ แบบว่านั่งไม่ได้เลย
เพิ่งเริ่มนั่งสมาธิได้สองเดือนกว่า ช่วงแรกที่นั่งก็ใช้อานาปานสติ และพุทโธค่ะ ก็จะเอาจิตแนบกับลมหายใจตอนเข้าออก
ตอนแรกที่นั่งไม่มีความรู้อะไรเลยค่ะ ปรากฎว่านั่งได้นานกว่า ช.ม. มีอยู่ครั้งนึงเหมือนสัปหงก รู้สึกตัวอีกทีก็เห็นหัวตัวเอง และช่วงบ่าจากด้านซ้ายมือ ทั้งที่นั่งตอนเย็นกลับรู้สึกเหมือนกลางวันค่ะ ก็แปลกใจระคนตกใจนิดหน่อย มีความรู้สึกว่ามีตัวตนอีกคนดูตัวเราที่นั่งสมาธิอยู่
อีกครั้งนั่งดูลมหายใจ และภาวนาพุทโธก่อนจะหลับ เน้นยังไม่หลับค่ะ รู้ตัวตลอด รู้สึกเหมือนมีอาการคล้ายผีอำค่ะ แต่ขนลุกด้านหลังแบบเย็นวาบ เลยค่ะ แต่เรากลับเห็นแขนเรา กะขาหนึ่งข้าง (เรานอนตะแคงขวา) เราก็เกิดความกลัวระคนแปลกใจ นึกในใจว่า เฮ้ย วิญญานออกจากร่าง ก็เลยพยายามขยับแขนกะขาข้างที่เห็น ปรากฎว่าไม่สามารถค่ะ แถมมันสว่างเหมือนกลางวัน ต้องพยายามหมุนตัวให้แขนมันตรงกัน จนค่อยขยับออกมาได้ (ยังขำตัวเองจนถึงปัจจุบัน ที่พยายามหมุนให้แขนมันตรงกัน)
ผมเป็นคนนั่งสมาธิมาตั้งแต่อายุประมาณ 6 ขวบ ก็นั่งมาเรื่อยครับ จนปัจจุบันอายุ 40 ปี ลองศึกษาหลายๆ แนวทาง จนรู้สึกแนวอานาปานสติ น่าจะเหมาะกับตัวเราก็เลยปฏิบัติแนวนนี้มาตลอดครับ เคยมีอยู่ครั้งนึง ผมนั่งสมาธิไปได้ประมาณ 30 นาที จิตนิ่งจนหูไม่ได้ยินเสียง จมูกไม่ได้กลิ่น อยู่ดีๆ ก็เห็นตัวเองออกมายืนดัวเราที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ ผมก็มองดูเอ..หรือเราตายแล้ว ก็ยังกลัวๆครับ แต่ก็ตกใจสุด ตอนดูตัวเองนั่งสมาธิไปเรื่อยๆ ผิวหนังมันถูกถลกออกครับ จะเห็นเป็นกล้ามเนื้อ เส้นเลือด แล้วก็โดนถลกออกอีก จนเห็นเป็นโครงกระดูก แล้วค่อยๆ หายไป แล้วเหมือนใครเอาน้ำเย็นมากๆ มาสาด แล้วก็ประกอบร่างใหม่กลับมาเป็นตัวเราที่นั่งสมาธิอยู่ แล้วก็โดนถลกออกอีกครับ หนัง เนื้อ กระดูก ภาพมันซ้ำๆแบบนี้ จนนั่งไป 3 ชม. พอดีนาฬิกาปลุกดังขึ้น ผมเลยลืมตาออกจากสมาธิ ใจนึงก็กลัว แต่ใจนึงก็รู้สึกเบื่อขึ้นมาในกายสังขารนี้ เพื่อนๆ เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มั้ยครับ มันคืออะไรครับ เราควรจะปฏิบัติเช่นไรต่อเพื่อให้เกิดปัญญา ตามแนวทางวิปัสสนากรรมฐานครับ รบกวนขอคำแนะนำ ชี้แนะจากเพื่อน พี่ น้อง ที่ปฏิบัติธรรมด้วยครับ...
คือ ฝึกสมาธิเองมาตลอด มีหลายครั้งมากที่เกิดอาการแปลกๆกับตัวเอง เคยนั่งบริกรรมพุธ-โธไปเรื่อยๆ แล้วอยู่ดีๆก็รู้สึกว่าตัวเองตัวใหญ่มาก...และอีกอย่างที่สำคัญ เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ หลังจากบริกรรม ไปเรื่อยๆ จนรู้สึกนิ่งมาก เห็นตัวเองไม่ใช่ตัวเองคะ เห็นตัวเองเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ตัดผมสั้น ใส่ชุดขาวทั้งชุด ภาพมันจะสลับกันไป คะ ระหว่างดิฉันกับผู้ชายคนนั้น และเห็นหลายวันมาก ทุกวันเป็นคนคนเดิมและคนเดียวกัน พอจะทราบไหมคะว่าเกิดอะไรขึ้น ดิฉันพยายามไม่สนใจคะ แต่ก็เห็นอยู่ดี
เดี๋ยวนี้ไม่ได้นั่งสมาธิเลยค่ะ กลัวอะไรก็บอกไม่ถูก เมื่อก่อนเวลานั่งสักพักรู้สึกเหมือนมีแมลงมาไต่อยู่ที่ขา ลูบดูก็ไม่มี
วันต่อๆ มาก็เป็นอีก จุดเดิม ที่เดิม เหมือนเดินไต่ไปเรื่อยๆ แต่รู้ว่ามันไม่มีอะไรไต่จริง แต่ก็ไม่รู้มันคืออะไรบางครั้งก็ได้ยินเสียงดัง "ปัง" ดังมากด้วย เหมือนอะไรตกบนบ้าน แต่ถามแม่ แม่กลับไม่ได้ยิน
ตอนนี้ กลับมาคิด สมัยเด็กๆ เล็กๆ ชอบจับแมลงมาหักขา พวกแมงมุมขายาวๆ ที่อยู่ตามเพดาน เจอเป็นจับมาหักขาหมด ตอนนั้นไม่รู้อะไรควรไม่ควร โตมาพอรู้ความรู้สึกแย่มากๆ ค่ะ รู้สึกผิดกับพวกเค้า เค้าคงทรมานมากๆ ถึงจะเป็นแมลงตัวเล็กๆ แต่ก็รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เคยทำลงไปมากจริงๆ จะเกี่ยวกันรึเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ
ดิฉันเริ่มทำสมาธิได้สองเดือนกว่าๆ แล้ว...พยายามทำสมาธิให้ได้วัน ละสาม ชม. แรกๆก็จะบริกรรม ดูลม (เรียนทำสมาธิจากเวปต่างๆ และคลิปที่ยูทูป อยู่ต่างประเทศคะ) จนเห็นจิตเด่นชัด ก็จะบริกรรมไม่ได้แล้ว แต่หากฟุ้งก็จะบริกรรมอีก ตอนนี้แยกร่างกายกับจิตได้บ้างแล้ว เห็นว่าร่างกายไม่ใช่ของเรา เห็นตัวรู้
จนเมื่อวานนี้ และวันนี้ ได้เกิดการสั่นขึ้นที่ร่างกายส่วนตัวขึ้น มันเริ่มจากตุบๆ เหนือก้น แรกๆเห็นไม่ชัด จนมันตุบๆๆๆ แรงขึ้นๆ จนกลายเป็นสั่น และสั่นรุนแรงขึ้น เหมือนแผ่นดินไหว แต่ก็พยายามประคองจิตเอาไว้ ให้นิ่งดูเฉยๆ
ในระหว่างนั้น เริ่มฟุ้งซ่านขึ้นมานิดๆ แต่ก็ประคองไว้ จนรู้สึกเหนื่อย ปวดหัว เพราะสั่นแรงมาก มาแล้วก็หาย แล้วก็มาอีก จนถึงวันนี้ๆ
ลองลืมตาดูว่ามันเป็นอย่างไร พอลืมตาดูก็เห็นว่าร่างกายสั่นจริง สั่นแต่ช่วงตัว ก็หลับตาประคองสติต่อ ให้เห็นการเกิดดับ (บางทีนอกจากเหนือก้นจะตุบๆ แล้ว ที่บริเวณกลางอก ก็ตุบๆๆ สังเกตได้ชัด บริเวณหัวด้วย แต่ไม่มากเท่าไหร่) ไม่ทราบว่ามีท่านใดเคยทำสมาธิแล้วเป็นแบบนี้บ้าง คะ
ขอรบกวนให้คำปรึกษาด้วยนะคะ....อยู่ต่างประเทศจะไปวัดขอคำปรึกษา จากพระไม่ได้เลย
โยคีคนนี้ พอเข้าใจวิธีปฏิบัติ (ตัดมา)
ครั้งนี้ เกิดนิมิตเป็นลูกแก้วใสสว่าง ขึ้นมา จากลูกเล็กๆๆ กลายเป็นลูกใหญ่ แล้วคือเวลาเราหลับตาอ่ะครับ มันจะดำๆๆ ใช่ไหมครับ แต่พอ ลูกแก้วขนาดจนเต็มความรู้สึกเหมือนสว่างไสวไปหมด เป็นสี ขาว มีประกาย ทั่วที่หลับตาอยู่นั่นเอง และพอกำหนดให้มันเล็กลง มันก็เล็กได้ดังใจ เหมือนกับว่า ในขณะนั่นจิตจะสั่งการอะไร ได้หมด
ความรู้สึกเบื่อหน่ายเริ่มหายไปแล้ว แต่รู้สึก กายนี้มีแต่ทุกข์ จิตนี้ก็มีแต่ทุกข์ สิ่งใดๆ ก็ทุกข์ เกิดแล้วดับ วนเวียนไปไม่หมดสิ้น พิจารณาอยู่นานเหมือนกัน ตอนนั่นไม่รู้สึกอะไรแล้ว ลมหายใจขาดหายไป ความรู้สึกรอบตัว อาการเย็น ร้อน อ่อน แข็งรอบ ๆ ตัว หายไป หลังจากกำหนดลูกแก้ว ให้เล็กจนหายไป
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=samathijit&month=06-2021&date=21&group=5&gblog=21
ต่อไป
จขกท. ไม่รู้วิธีแก้ปัญหาทางจิตทางกายในขณะนั้นๆแต่ละขณะๆ
ความคิดเห็นที่ 6
ตอนแรกดิฉันมีอาการผิดปกติทางกายแล้วไปถามผู้สอน แล้วได้คำตอบที่ไม่สมเหตุผลมากเลยจึงขาดความไว้ใจในตัวผู้สอน คราวนี้พอเกิดอย่างอื่นตามมาก็ไม่ได้ถามอีก
ต่อมาทั้งตาฝาด หูแว่ว ได้ยินอะไรแบบพิเศษจากปกติ ก็คิดว่าตัวเองวิเศษ ไม่ไปถามผู้ฝึกสอนอีกเพราะขาดความไว้วางใจ แถมหลงในสิ่งลวงนั้นแล้วด้วย เป็นหนักจนต้องไปอยู่โรงพยาบาล และก็รักษาจนรู้ตัวและเข้าใจแล้วว่าเป็นเรื่องไม่จริง แต่ยังมีอาการอย่างนึงที่ยังไม่หายคือใจแว่ว (ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดีค่ะเพราะมันคลายหูแว่วแต่เสียงเหมือนมีคนอื่นพูดมาจากใจเรา) กินยาตามหมอสั่งมาก็หลายเดือนก็ยังไม่หาย ยังงงอยู่ว่าเป็นไปได้อย่างไร เสียงที่ได้ยินบอกว่าไม่หายหรอกต้องเป็นคนจิตผิดปกติไปตลอดบ้างละ ต้องไปฝึกสมาธิต่อให้หายบ้างละ ฟังไปก็งงไปเรื่อยค่ะ เข้าใจว่ามันเป็นอาการจิตเภทแบบที่หมอบอก แต่ไม่รู้ว่าต้องเดินทางไปสุดวิธีรักษาแบบคนเป็นโรคจิต หรือควรกลับมาทางทำสมาธิแทน แต่กลัวตอนที่ร่างกายผิดปกติ กลัวเป็นอีกแล้วจะไม่หายคราวนี้
ความคิดเห็นที่ 8 (คคห.9 แนะ จขกท.) จึงถามว่า
ดูเหมือนกับว่าอาการทางจิตเกิดได้จากการทำสมาธิ (ไม่ถูกวิธี?)
แล้วอาการทางกายล่ะคะ คุณเคยได้ยินว่ามีคนผิดปกติทางกายจากการฝึกสมาธิแล้วไม่หายไหมคะ เพราะมันเป็นเหตุนึงที่ดิฉันกลัว จึงไม่กล้าทำอีก เพราะตอนที่เป็นนั้น เหมือนมีคนมาจับหน้าเราบิดแรงๆไปมาตลอดเวลา ตอนออกจากสมาธิก็ยังเป็น ตอนนั้นค่อนข้างหวั่นใจ แต่ก็อดทนนั่งจนหายไป ใช้เวลาช่วงนั้นราวสองวันค่ะ กลัวว่าคราวนี้ทำอีกแล้วเกิดมันเป็นอีก แล้วไม่หายจะแย่ .... (หากเรื่องที่เขาพูดกันว่าหมดวาสนาทางนี้เป็นเรื่องจริง เพราะมีคนพูดใส่เราแบบนั้นเช่นกัน แต่ดิฉันเองไม่อยากจะเชื่อ ผลของทุกอย่างย่อมเกิดจากเหตุ แต่ดิฉันไม่รู้ว่าเหตุใด ร่างกายเราเกิดอาการผิดปกติเช่นนั้นจากการทำสมาธิ แล้วจะไปป้องกัน หรือเลี่ยงมันได้อย่างไร )
ความคิดเห็นที่ 11
(ถาม) 1. ที่คุณบอกว่า ฝึกสมาธินั้น คุณฝึกอย่างไร ฝึกด้วยวิธีไหน อาจารย์สอนคุณอย่างไร แล้วคุณทำไปอย่างไร ครับ
(ตอบ) ฝึกแบบอานาปานสติ ตามลมหายใจ สูดลมหายใจยาวรู้ว่ายาว สั้นรู้ว่าสั้น ปกติรู้ว่าปกติ จนลมหายใจละเอียด แล้วหยุดจับที่ปลายจมูกเหมือนเป็นด่านเฝ้าดูลมหายใจเข้า และออก เขาสอนอีกเยอะแต่จำได้แค่นี้ ก็ทำตามนี้แหล่ะค่ะ แต่พอเจออะไรมากกว่านี้เลยไปไม่เป็น ....ขอไม่บอกชื่อผู้สอนค่ะ
(ถาม) 2. เล่าอาการที่คุณพบ ให้ละเอียดขึ้นหน่อย
(ตอบ) ประมาณวันที่สี่เริ่มลูกตาหมุนติ้ว อดทนนั่งจนหายไป วันต่อมาเหมือนมีคนจับหน้าตาเราบิดเบี้ยว เป็นแม้แต่ตอนออกจากสมาธิแล้ว ก็อดทนนั่งจนหายไป มีเห็นแสงสี ต่อมาเริ่มหูแว่วเหมือนคุยกับคนอื่นทางจิตได้ กลับบ้านก็ตาฝาด เห็นธงวัดธงชาติปักสลับ บอกว่าต่อไปเราจะไปสร้างวัดตรงนี้
(ถาม) 4. ก่อนการฝึกสิ่งที่คุณเรียกว่าฝึกสมาธินี้ คุณเคยมีความทุกข์ใจมาก กลัดกลุ้มมากๆ จนอยากหาทางออก มีปัญหาในชีวิตมากๆ อะไรอย่างนี้บ้างหรือเปล่าครับ ถึงได้หาหนทางออกด้วยการมาฝึกสมาธิเพื่อให้พ้นจากความกลัดกลุ้มมากๆเหล่า นั้น
(ตอบ) มีใครบ้างไม่เคยมีปัญหาชีวิต จำได้ว่ากลุ้มมากสุดเมื่อสิบกว่าปีมาแล้ว หายแล้ว อภัยไปหมดแล้ว ดิฉันไม่ได้หาทางออกให้ชีวิตโดยการไปนั่งสมาธิ แต่ชอบตั้งแต่สมัยเรียนปีหนึ่งที่มหาลัย เคยบวชธรรมทายาทที่วัดธรรมกายตอนเป็นนักศึกษา แต่เดินออกมาเพราะไม่เชื่อคำสอนหลายอย่าง แต่ก็ชอบนั่งสมาธิ แต่งานยุ่งก็ไม่ได้นั่งอีก จนมาเริ่มอีกทีไม่นานนัก ตอนไปคราวนั้นเป็นครั้งที่สาม ไม่ได้กลุ้มอะไรแล้วไป แค่เคยชอบ อยากทำอีก เพราะมันสงบ เย็น เบาสบาย
(ถาม) 5. ก่อนการฝึกสิ่งที่คุณเรียกว่าฝึกสมาธินี้ คุณเคยไปเข้าตามสำนักทรงเจ้าเข้าทรง อะไรพวกนี้มาก่อนหรือเปล่า
(ตอบ) ดิฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เอาเลย จริงๆค่ะ
(ถาม) 6. ใครแนะนำคุณไปฝึกสมาธิตามที่บอกข้างต้น เขาเป็นใคร มีพื้นเพ ความเชื่ออย่างไรครับ
(ตอบ) ไปเอง เพราะศรัทธา ดิฉันเชื่อยากแต่พร้อมที่จะทดสอบจนเห็นเอง
ดิฉันไม่ได้ขาดสติ และรู้ตัวเกือบตลอดเวลา (แต่มีบางครั้งที่ทำอะไรไม่รู้ตัวเลยแค่ช่วงเสี้ยวนาที) เพียงแต่สิ่งที่เห็นกับตา ได้ยินกับหู ทำให้ดิฉันเชื่อว่าจริงเพราะไม่เคยรู้ ว่าอาการหลงจากสมาธิทำให้เกิดได้ (อย่างนี้คุณเรียกว่าขาดสติไหม ดิฉันคิดว่ามันเป็นการขาดความรู้มากกว่า แบบนี้เขาเรียกอวิชชาทำให้บ้าได้ใช่ไหม)
ความคิดเห็นที่ 19
ไม่ได้เห็นคนมาคุยด้วย เคยเห็นแค่ธง นกบินไปมาตอนที่คิดว่าเรากำลังรับข่าวสารตอบโต้ไปมานานเลย ส่วนใหญ่จะเห็นอะไรที่ดีๆไม่น่ากลัวค่ะ แต่มีเสียงคนมาคุยด้วยตลอด หลายคน พลัดกันไปมา เป็นอยู่หลายอาทิตย์ จนเขาต้องพาไปโรงพยาบาล
ตอนนี้หายไปหมดแล้วค่ะ เพียงแต่ยังมีเสียงมาจากใจแต่เหมือนเป็นคนอื่นพูดเท่านั้น ดิฉันคิดว่ามันคงเป็นจิตเราเอง แค่แปลกใจทำไมพูดเหมือนเป็นคนอื่น แสดงว่ามันผิดปกติ แสดงว่ายังเป็น แสดงว่ายังต้องพึ่งยา
ความคิดเห็นที่ 39
ขอบคุณมากสำหรับทุกๆ ความเห็นค่ะ แต่ว่าถ้าการฝึกสมาธิมันเสี่ยงกับการเป็นบ้า ทำไมเราถึงสนับสนุนคนให้ฝึกกันละคะ เพราะก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าตัวเองมีเชื้อบ้าอยู่ในตัวไหม น่าจะสนับสนุนให้ศึกษาธรรมมะให้เข้าใจก็พอแล้ว คนที่เข้าใจธรรมมะจากการศึกษาก็พ้นทุกข์ได้ ไม่เห็นต้องมาเสี่ยงปฏิบัติ ดิฉันไม่รู้ว่า ตัวเองมีเชื้อมากก่อนไหม แต่รู้ว่าตัวเองสุขภาพจิตดีก่อนเกิดเหตุ
แต่เคยได้ยินว่าฝึกแล้วอาจจะบ้าได้ แต่เสียดายไม่เคยคิดเลยว่ามันใกล้ตัว ไปก็ไม่ได้เครงเครียดอะไรในการฝึก ทำไปตามปกติสบายสบาย จนมันผิดปกติถึงได้พยายามแก้ไขเอง นี่เองจุดหักเข้าสู้ความตาย พอเห็นอาการทางกายหายไป แล้วดิฉันเริ่มหลง เพราะเห็นพระที่ดิฉันนับถือที่สุดในชีวิตเอาพระองค์เล็กๆใส่มาในตัวเรา ต่อจากนั้นก็รู้สึกไปว่าติดต่อทางจิตกับท่านตลอดเวลา... เจอมุขนี้ มือใหม่จะรับมือไหวได้ยังไง
ความคิดเห็นที่ 46
ขอบคุณค่ะ ดิฉันสนใจเรื่องสติกับจิตมาก อยากรู้อยู่ แต่ไม่รู้จะอ่านอะไรที่ไหน พวกคุณชี้ทางสว่างพอดี
ดิฉันอยากตั้งข้อสงสัยอันนึง คือ ดิฉันทำงานที่ต้องใช้สมาธิมากวันละแปดถึงสิบชั่วโมง มาสิบกว่าปีแล้ว อาจะเป็นเหตุนึงที่เหมือนเราฝึกสมาธิตลอด สติจึงตามไม่ทัน แบบนี้ อาชีพหรือกิจจกรรมอาจจะสงผลกระทบต่อการฝึกด้วยไหม แบบนี้คนไปฝึกต้องระวังพื้นฐานตัวเองให้ดีว่ามีจุดอ่อนด้านไหน
ความคิดเห็นที่ 47
ปกติดิฉันรักษาศิลห้าประจำอยู่แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ
ส่วนเรื่องเลิกทำสมาธิ หากนับเรื่องงาน ก็ลำบาก และเรื่องฝึกสตินี้ยากจังค่ะ ในห้านาทีหลงไม่รู้กี่รอบ แต่ดิฉันไม่อยากผูกตัวเองกับการต้องเป็นคนโรคจิตไปตลอดชีวิต ค่ายาก็แพง แถมผลกระทบยิ่งร้ายท้องผูกมากมาย และยังไม่รู้จะหายไหม เพราะทานมาครึ่งปีอาการก็ยังอยู่ ยังไงก็ต้องพยายามฝึกสติให้ได้ค่ะ
ความคิดเห็นที่ 51
รู้กาย รู้เวทนา รู้จิต รู้ธรรมนี่ได้ยินเขาสอนหมด เสียดายจำไม่ได้ ตอนฝึกก็ทำไม่เป็น
ตอนดิฉันเดินจงกรม ช่วงนาที่ที่เห็นเป็นกายมันเดินเอง ร้องให้เลย ตอนนั้นรู้สึกว่าแม้ร่างกายมันยังไม่ใช่ของเรา จะมีอะไรเป็นของเราบ้างหนอ แบบนี้มันเกิดปัญญาใช่ไหม แต่มันแบบไม่ถึงที่สุด ปัญญาแค่เสี่ยว ต่อมาก็เลยหลงจนเพี้ยน
https://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2010/10/Y9785609/Y9785609.html
กระทู้นั่น  สมบูรณ์ทุกแง่มุม จขกท. ตอบตามความเป็นจริงที่ตนได้ประสบทางจิตกับทางกาย คนถามก็ถามทุกแง่ทุกมุม ถามไปตามเรื่อง แต่ไม่มีคำตอบใดๆสำหรับปฏิบัติเพื่อพ้นจากปัญหาที่เขาประสบทางใจทางกายนั้นเลย
 วิธีแก้ปัญหาคือกำหนดรู้ตามที่มันเป็น คือตามสภาวะของมัน (ทุกข์พึงกำหนดรู้ = ปริญญากิจ) ทั้งทางกายทางใจ ไม่เลี่ยงหนี ไม่ฝืน ไม่ต้านมัน พึงกำหนดจิตตามที่มันเป็น เป็นยังไง เห็นยังไง รู้สึกยังไง กำหนดจิตยังงั้นทุกครั้งทุกขณะ แค่นี้เอง (ก็ธรรมชาติธรรมดามันเป็นยังงั้น แล้วท่าน แล้วคุณ แล้วคน จะไปเอาอะไรกับมันเล่า ก็มันเป็นยังงั้น มันก็เป็นยังงั้น ผู้ปฏิบัติก็รู้ตามที่มันเป็นสิ  ไม่ใช่อยากรู้ตามที่ตนเองยึดตัวเองอยากให้มันเป็น ง่ายๆนะ ฝนตก  แดดออก  เราก็รู้ตามที่มีมันเป็นนั่นแล. ไม่ฝืน ไม่ต้าน ถ้าฝืน ถ้าต้าน ก็เป็นอย่างดังตัวอย่างนั่น) นี่เขาก็ปรารภนิมิตเหมือนกัน ถึงจะ ไปบ้าง
https://pantip.com/topic/40958887
นิมิตมีหลายนัย
นิมิต ๑. เครื่องหมาย ได้แก่ วัตถุอันเป็นเครื่องหมายแห่งสีมา, วัตถุที่ควรใช้เป็นนิมิตมี ๘ อย่าง ภูเขา ศิลา ป่าไม้ ต้นไม้ จอมปลวก หนทาง แม่น้ำ น้ำ
๒. (ในคำว่าทำนิมิต) ทำอาการเป็นเชิงชวนให้เขาถวาย, ขอเขาโดยวิธีให้รู้โดยนัย ไม่ขอตรงๆ
๓. เครื่องหมายสำหรับให้จิตกำหนดในการเจริญกรรมฐาน, ภาพที่เป็นอารมณ์กรรมฐานมี ๓. คือ
๑. บริกรรมนิมิต นิมิตแห่งบริกรรม หรือ นิมิตตระเตรียม ได้แก่ สิ่งที่เพ่ง หรือ กำหนดนึกเป็นอารมณ์กรรมฐาน
๒. อุคคหนิมิต นิมิตที่ใจเรียน หรือนิมิตติดตาติดใจ ได้แก่ สิ่งที่เพ่งหรือนึกนั้นเอง ที่แม่นในใจ จนหลับตามองเห็น
๓. ปฏิภาคนิมิต นิมิตเสมือน หรือนิมิตเทียบเคียง ได้แก่ อุคคหนิมิตนั้น เจนใจจนกลายเป็นภาพที่เกิดจากสัญญาเป็นของบริสุทธิ์ จะนึกขยาย หรือ ย่อส่วนก็ได้ตามปรารถนา
๔. สิ่งที่พระโพธิสัตว์ทอดพระเนตรเห็นก่อนเสด็จออกบรรพชา ๔ อย่าง
พูดถึงนิมิตนัยที่ ๓ ถึงกระนั้นก็ยังมีคำอธิบายได้อีก เช่น นิมิต เป็นอารมณ์ของการเจริญสมถะล้วนๆ เช่น ภาพกสิณที่ติดตาติดใจแล้วก็เล่นกับภาพในใจนั้น แต่ผู้เจริญวิปัสสนานิมิตทั้งหลายนั้นจะต้องหมดไปต้องข้ามนิมิตไป ไม่ติดนิมิตทางใจใดๆเลย
คคห.ตัวอย่างลูกแก้วข้างบน ถ้าไม่ต้องการให้ลูกแก้วหายไป (จะทำสมถะหรือสมาธิเพียวๆ) ก็นั่งเล่นกับภาพลูกแก้วซึ่งปรากฎในใจไป ย่อบ้าง ขยายบ้างไป หมุนซ้าย หมุนขวา ยังไงก็นึกเอา ก็สนุกดี จิตมีพลัง
ให้ดูสภาวะทางกายอีก เอ้าดู 
มีอาการ มือไม้ ลูกกะตา ปาก ขา ทั้งร่างกาย เคลื่อนไหวเอง
พึ่งจะมีอาการ มือไม้ ลูกกะตา ปาก ขา ทั้งร่างกาย เคลื่อนไหวเองทั้งที่จิตไม่ได้นิ่ง และลืมตา แต่เรารับรู้ตลอดเวลา และเมื่อเวลานัยน์ตาจะเปิดกว้างเพ่งใดๆ เหมือนจะพยายามปั้นอากาศให้เป็นลูกแก้ว แล้วมือก็จะกางเกร็ง เหมือนจะปล่อยพลังดราก้อนบอล ยังไงอย่างงั้นเลยค่ะ และความรู้สึกมีมวลพลังในมือจริงๆค่ะ ทั้งที่ภายนอกมีสิ่งเล้าเยอะแยะค่ะ ถ้าปล่อยให้ร่างเราทำไปเรื่อยๆ มือก็จะมาวางที่หน้าขา บ้างยกมีอไหว้ที่กลางอก บ้างก็ทำมือห้าม บ้างก็ทำมือวางที่อก อีกมือประคอง แต่จะจบด้วยมือวางหน้าขาตลอดค่ะ เหมือนอารมณ์คล้ายๆ ฝึกวิชาเลยค่ะ ไม่เคยได้นั่งสมาธิค่ะ
มันคืออะไรค่ะ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ได้ผ่านอาการต่างๆมาแล้ว คือนั่งทุกครั้งเป็นทุกครั้งค่ะ หรือไม่ต้องนั่ง แค่คิดก็ติดแล้วค่ะ
น้ำตาไหล,ตัวโยก ตัวลอย ตัวใหญ่ ลูกกะตาหันเข้าหากัน อ้าปาก, รู้สึกลอย,รู้สึกอยู่อีกส่วนในห้องที่เงียบแต่รับรูตลอดว่าอยู่ในห้องนอนแต่ภาพมันเบลอ หูอื้อ และรู้สึกมีมวลพลังงานเยอะมากมายค่ะ
จะหยุดหรือเพ่งมองต่อค่ะ และต้องทำอย่างไรให้ไม่สติแตก และไปได้ลึกกว่านี้ค่ะ
https://pantip.com/topic/40756549
คู่สนทนา ก็ห้ามว่าอย่าทำเลย อย่านั่งเบย นั่นๆนี่ๆว่ากันไป แต่คนทำว่า
ความคิดเห็นที่ 1-1
ยากจังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องพวกนี้ด้วยสิค่ะ แค่จู่ๆอยากจะนั่งหลับตา
ความคิดเห็นที่ 1-2
ยากจังค่ะ ยิ่งไม่ค่อยถนัดการศึกษา แค่จู่ๆอยากจะนั่งสมาธิ แหะๆ
ไม่นั่งดีกว่าเนอะ น่ากลัวจุง
ความคิดเห็นที่ 3
แหะๆ ยังคงนั่งอยู่ค่ะ แต่ไม่มีอาการเหล่านั้นแหละ แต่จะหูดับ และเหมือนอยู๋ในที่ความกดอากาศต่ำแทน เหมือน อยู่ในทุ่งสีน้ำเงิน และมีแสงละเอียดๆ ที่เงียบๆ แทน บางวันก็จะเห็น ภาพเล็กๆแต่ชัดเจนว่า พระกำลังนั่ง และมีกลดปักอยู่ อีกไม่นานเราก็บ้าไปเอง แบบไม่เคยนั่งแล้วจู่ๆก็อยากนั่งอันนี้แปลก
ผู้ปฏิบัติเป็นอย่างที่เล่า แต่เขาไม่มีทางออก ไม่รู้จะเอายังไงกับมันดี เลยมาถามว่าจะแก้ปัญหายังไง (ผู้ปฏิบัติเองทำแล้วมีความรู้สึกดีกว่าก่อนทำ) แต่คนไม่เคยทำไม่เคยประสบการณ์เองก็บอกให้เลิกนั่งเลิกทำ แต่เขาไม่เลิกเหมือนมันเลิกไม่ได้
ให้ผู้ปฏิบัติสังเกตจุดนี้ (อย่าคิดเป็นอื่น) มีสภาวะใดคงที่ไม่เปลี่ยนแปลงบ้าง มีไหม ? มี,ไม่มี. ไม่มี ใช่, ไม่ใช่  สภาวะมันเปลี่ยนตลอดทุกๆขณะ นั่นแหละสภาวะที่พวกนักธรรมนักเทศน์ท่องกันปร๋อ ไม่ติดขัด อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ( รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ก็ท่องปร๋อ, สติปัฏฐาน ๔ กาย เวทนา จิต ธรรม ก็ท่องปร๋อไม่ติดไม่ตันจำได้) แต่พอเจอะกับสภาวะนั้นเข้าจริงๆ ร้องเป็นปะเสือปะจระเข้ มันไม่มีอะไรแน่นอนคงที่ถาวรหรอก จะดีจะชั่วยังไงมันก็เป็นของมันอยู่ยังงั้น (เพราะอินทรีย์ ๕ ล้ำกัน สตินทรีย์ยังไม่สมบูรณ์คือมันเบลอๆ) แต่คนไม่ชอบอนิฏฐารมณ์ ชอบแต่อิฏฐารมณ์ ก็เลยมองข้ามสัจธรรมไป
| Create Date : 07 กันยายน 2564 |
| Last Update : 15 กันยายน 2564 9:40:22 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1519 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
