กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
บุญ
ข้อธรรมะที่ถาม,ถกเถียงกันบ่อย
หลักปฏิบัติ
สภาวธรรม
ชีวิต เป็นอย่างไร.ไตรลักษณ์
ชีวิต เป็นไปอย่างไร.ปฏิจจสมุปบาท
ชีวิตควรให้เป็นอย่างไร.วิชชา,นิพพาน
ปฏิบัติธรรมให้ถูกทาง
ผู้ พิ พ า ก ษ า ตั้ ง ตุ ลา ใ ห้ สั ง ค ม ส ม ดุ ล
คติธรรมสั้นๆ
ภาษาธรรมวันละคำ
รู้เขา รู้เรา
คำพูดของคนใกล้สิ้นลม
ความเป็นมาของการบวช
การทำวัตรสวดมนต์
ทำยังไงจึงจะมีอายุยืนและมีความสุข
นิพพาน-อนัตตา ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท
พลังดันคน
ที่ทำงานของจิต
บรรลุธรรมอะไร?
พุทธปรัชญาในสุตตันตปิฎก
ธัมมาธิบาย
สวดมนต์
ค ว า ม จ น เ ป็ น ทุ ก ข์ ใ น โ ล ก
เรียนบาลีเพื่อรักษาพุทธพจน์
ศีล-ธรรมไม่มาโลกาจะพินาศ
หลักธรรมสำหรับผู้ยังไม่นับถือศาสนาใดๆ
วันแห่งความรัก.
ชีวิต ควรเป็นอยู่อย่างไร.มัชฌิมาปฎิปทา
ชีวิต ควรเป็นอยู่อย่างไร.ปรโตโฆสะที่ดี
ชีวิต ควรเป็นอยู่อย่างไร.โยนิโสมนสิการ
ชีวิตควรเป็นอย่างไร.ไตรสิกขา
อริยสัจ
ชีวิตที่ดี เป็นอย่างไร.โสดาบัน
ศีลกับเจตนารมณ์ทางสังคม
เรื่องเหนือสามัญวิสัย.
ปัญหาเกี่ยวกับแรงจูงใจ
ความสุข.ฉบับแบบแผน,ประมวลความ
ชีวิต คืออะไร. ขันธ์ ๕
อายตนะ ๖
กรรม
ก่อนศึกษาพุทธธรรม
เมษายน 2564
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
18 เมษายน 2564
ผู้ปฏิบัติดู Blog นี้แล้ว ดู Blog ภาคปฏิบัติด้วย
ทำสมาธิแล้วได้ยินเสียงสวดมนต์
เป็นกิเลส ไม่ใช่ฤทธิ์
จิต
สภาวะของมัน
เจตนา เป็นตัวกรรม
ประสบการณ์จากการฝึกสมาธิ
วิปัสสนูปกิเลส
ฝึกเป็นอริยบุคคล
หลักพระอรหันต์แท้ๆ
มีเสียงพูดเสียงสอน
ออกจากสมาธิแล้วคิดอะไรไม่ออก
จิตก็ต้องมีอาหารกิน
ถูกนักมายากลหลอก
สภาวะปีติ
ประสบไตรลักษณ์อย่างไม่รู้เท่าทัน กลับทำให้เกิดทุกข์
สภาวะทางกาย
นี่ใช้พุท-โธ
ใช้สอบอารมณ์ตนเองได้
ถูกทางแต่ยังไม่สุดทาง
กำลังเดินทาง
ปักธง
ติดสุข
สวดมนต์ เจอกิเลสมาร
ปฎิบัติธรรมเอง แล้วทุกอย่างเปลี่ยนไปเพราะอะไร
มิจฉาปฏิปทา
ไม่ใช่ทาง
แค่แสงสว่าง ก็หลงก็ติดกันแล้ว
แปะไว้ก่อน
สภาวะที่เกิดจากการนั่งสมาธิ
เหมือนมีประจุไฟฟ้าแล่นไปตามขา
คิดฟุ้งซ่านมาก ตอนนั่งสมาธิ แก้ไขอย่างไร
โอภาส แสงสว่าง
พอจิตเริ่มๆมีสมาธิ เอาล่ะทีนี้
แทนที่จะดี กลายเป็นเสียงของ
ต่อจากวิปัสสะนึก
วิปัสสะนึก ไม่ใช่วิปัสสนา
อารมณ์สมถะ - วิปัสสนา
ลมหายใจหาย ไปไม่เป็น
นั่งสมาธิแล้วเหมือนมีแมลงไต่
รู้ตามที่มันเป็น
วิธีล้างเจ้ากรรมนายเวรออก
วิบเดียว
วิบ วิบ
ปฏิบัติเพื่อให้รู้เข้าใจชีวิต
ธรรมะไม่ถูกใจคน
ถามเกี่ยวกับการนั่งสมาธิค่ะ
ธัมมะธัมโมโฮ่กันอยู่ได้
ปฏิบัติแบบนี้ก็พอได้
กำหนดเพื่อให้รู้เห็นชัด
เสียงจากการนั่งสมาธิ
ตัวอย่างเทียบ กท. ล่าง
คำถามเรื่องสมาธิ
ขณะหลงไม่รู้ ขณะโกรธไม่รู้ ดับแล้วจึงรู้
ได้ยินเสียงนั่นนี่โน่นขณะนั่งสมาธิ-สวดมนต์
รู้จัก อานะ+อาปานะ+สติ
ปฏิบัติต้องลงมือทำ
ถามเจ็บ
100 ทั้ง 100
ทำ = ภาวนา. ภาวนา=ทำ. ทำ=ปฏิบัติ
ไม่ต้องตามหา เดี๋ยวมาเอง
ไม่รู้จะตั้งชื่ออะไร ดูเอง
เทียบนั่งสมาธิกับการบำเพ็ญบารมีสิบ
เห็น เกิด ดับ
ผู้ปฏิบัติแท้จะไม่หวั่นนิมิตใดๆทั้งทางกายทางใจ
อารมณ์ที่เกิดจากจิตซึ่งเป็นสมาธิแล้ว
เห็นสัจธรรมแล้วทุกข์คลายเองโดยอัตโนมัติ
หากต้องการเข้าถึงความจริง มนุษย์ต้องเข้าใจตัวเขาเอง
ขณะจิตที่บรรลุมรรคผล
ถึงอารมณ์เบื่อทุกอย่าง
เขาถามกันว่า
หายไปทั้งตัว
มีใครนั่งสมาธิแล้วเพี้ยน เป็นบ้าบ้าง
จิตร้องเพลง มีเสียงพูดเสียงสอน
ถามเกี่ยวกับสภาวะจากนั่งสมาธิ
กิเลสต้องเห็นชัดด้วยปัญญาจึงละได้
ใช้ หนอ
ประสบการณ์ชีวิตเยอะ ธรรมารมณ์ก็เยอะ
สมาธิล้ำองค์ธรรมอื่น
อย่าฝืน อย่าต้านสภาวธรรม
ทำสมาธิแล้วเกิดสภาวะทางกาย
ผู้ปฏิบัติดู Blog นี้แล้ว ดู Blog ภาคปฏิบัติด้วย
ทำสมาธิแล้วได้ยินเสียงสวดมนต์
นี่เขาใช้ หนอ
นี่ไม่ใช้คำภาวนาใดๆ
คำภาวนาใดๆ ไม่ใช่สาระ
ดูลมเข้า-ออก
แยก สมมุติ กับ สภาวธรรม ให้ชัด
ใช้พุทโธ.
สภาวธรรม หมายถึง
ทำสมาธิแล้วได้ยินเสียงสวดมนต์
ตามที่เขาเล่า
เมื่อถึงเวลาที่ต้อง
นั่งสมาธิ
เกิด
ปวดขา
อย่างมาก แต่ก็ไม่ยอมแพ้
ทนนั่ง
จนหมดเวลา
(ซึ่งเป็นครั้งแรกค่ะเนื่องจากไม่เคยทนได้เลย)
ระหว่างที่
ปวดมากๆ ก็นึกถึงพระพุทธเจ้า
ตลอดเวลา และสู้เนื่องจากเคยได้ยินว่า
"ไม่เคยมีใครตายจากการนั่งสมาธิ"
รวมทั้งประโยคที่ว่า
"นิพพานอยู่ฝั่งตาย" (จำไม่ได้ว่าเป็นของหลวงพ่อท่านไหนค่ะ)
และคิดว่า
ตายเป็นตายแต่จะไม่ลืมตาเปลี่ยนอิริยาบถ
ก่อนหมดเวลาแน่นอน
(ใจก็นึกถึงแต่พระพุทธเจ้าตลอดเวลาค่ะ)
เมื่อนาฬิกาดังหมดเวลา เราก็ลืมตาเปลี่ยนอิริยาบถ เพื่อคลายอาการปวดขา แต่เรารู้สึกว่า...
ทันทีที่เราลืมตา เราก็ได้ยินเสียงสวดมนต์ดังอยู่ในหู
ทั้งๆที่เวลานั้น
ไม่ได้มีพระสวดมนต์
อยู่ใกล้ๆค่ะ
ก่อนหน้านี้....เมื่อครั่งที่เราไปปฏิบัติธรรมครั้งแรก และ
เมื่อกลับมาถึงบ้าน
เราก็สวดแผ่เมตตาและอุทิศส่วนกุศลที่บ้าน
เราก็ได้ยินเสียงสวดมนต์ดังอยู่ในหูอีก
เหมือนกัน ทั้งๆที่ใกล้ๆบ้านก็ไม่มีวัดและไม่มีใครเปิดวิทยุค่ะ
(ตอนแรกนึกว่ามีพระสวดทำวัตรเย็นอยู่ใกล้ๆ แต่บ้านก็ไม่ได้อยู่ใกล้วัด )
แล้วก็เคยมีอีกครั้งนึง เราคุยกับแม่ แนะนำแม่เรื่องการไปปฎิบัติธรรม และชวนแม่ให้ไปปฏิบัติธรรมด้วยกัน ก็
ได้ยินเสียงสวดมนต์ดังแว่วในหูอีก
เสียงสวดมนต์ที่ได้ยิน 2 ครั้งแรก จะได้ยินเพียงช่วงเวลาสั้นๆไม่ถึง ชม.ค่ะ แต่
ครั้งล่าสุดได้ยิน
(หลังจากนั่งสมาธิ)
ดังนานหลายชม.ตั่งแต่ประมาณเกือบ 4 โมงเย็น จนถึงเวลานอนตอน 4 ทุ่มเลยค่ะ
เสียงสวดมนต์ดังกล่าว เป็นเสียงเหมือนพระสวดมนต์ ฟังจับใจความได้เป็นบางคำ แต่ไม่รู้ว่าเป็นบทสวดอะไร
บางครั้งก็จะ
ได้ยินเป็นเสียงดนตรีไทยบรรเลงอยู่
ระหว่าง
สวดมนต์และตอนเดินจงกรม
ทั้งที่วัดและที่บ้าน ถามเพื่อนที่ไปด้วยกันว่าได้ยินไหม เค้าบอกว่า
ไม่เห็นได้ยินอะไร
เลย เราก็เลยไม่กล้าถามเค้าต่อ กลัวเขาว่าเราสติไม่ดี
เลยอยากถามผู้มีความรู้หรือผู้ที่เคยมีประสบการณ์ว่าเคยมีใครได้ยินเป็นลักษณะนี้บ้างหรือไม่ แล้วเป็นเสียงของใครเหรอคะ หรือว่าเราคิดมากไปเอง
ปัญหามีสาระพัด แต่ผู้ปฏิบัติไม่กำหนดอารมณ์ที่เห็น ที่ได้ยิน ที่ได้กลิ่น .... ที่คิดนั่นนี่ ต้องกำหนดทุกๆขณะ เมื่อกำหนดตามสภาพแล้วปล่อย อย่าจมอยู่กับมัน ขณะนั้นๆ กำลังทำอะไรอยู่ก็ตาม ดึงจิตมารับรู้สิ่งกำลังทำสะ มันแว้บไปอีก กำหนดอีกๆ ตัวอย่างนี้ ได้ยินเสียง ให้กำหนดจิต
(ปักจิตที่หู)
เสียงหนอๆๆๆๆ กำหนดแล้วปล่อย ไม่จมแช่กับมัน เรากำลังซักผ้าอยู่ ก็ดึงจิตมารับรู้สิ่งที่ทำเสีย ได้ยินอีก กำหนดอีก เสียงหนอๆๆๆ แล้วปล่อย ดึงจิตมาอยู่กับสิ่งที่ทำอีก
การปฏิบัติธรรมหรือจะตั้งชื่อเรียกกันยังไงไม่ใช่สาระ แต่ถ้าทำแล้ว ต้องมีสัมมาปฏิบัติ (มีวิธีแก้) ส่วนผู้ตั้งตนสอนเค้า
ไม่รู้จริงอย่าทำได้ไม่คุ้มเสีย
เรื่องเวลา แรกๆ เริ่มจากน้อยๆ 10 นาที ก่อน
(คนสูงอายุ10 นาที ก็ถือว่ามากแล้ว ยิ่งเป็นฝรั่งที่ไม่เคยนั่งขัดสมาธิดูเหมือนนานมาก)
10 นาที
(เดินจงกรม 10 นาที นั่งกำหนดอารมณ์ 10 นาที)
จนร่างกายเส้นเอ็นปรับตัวได้แล้ว ใช้เวลาเป็นเดือน อย่าใจร้อนอยากได้นั่นอยากได้นี่เร็วๆ แล้วจึงค่อยขยายเวลาขึ้นอีกสัก 5 นาที เป็น 15 นาที
(เรื่องนี้ยาว)
ไม่ใช่โผล่มาแต่ไหนไม่รู้เล่นนั่งเป็นชั่วโมงๆเลย ไม่ได้
แล้วก็ไม่ใช่ทนนั่งเพื่อให้มันหมดๆเวลาไป ไม่ได้เหมือนกัน แล้วก็ไม่ใช่ทำๆไปปวดแข้งปวดขา (ทุกขเวทนาเกิดขึ้นมา) ไปนึกถึงพระพุทธเจ้า ไม่ใช่ๆๆ ต่อให้พระพุทธเจ้าอยู่ต่อหน้าท่านก็ช่วยไม่ได้ ท่านได้แต่บอกวิธีบอกหนทางให้ เรื่องปฏิบัติเธอไปทำกันเอาเอง กำหนดปวดหนอๆๆๆ เจ็บหนอๆๆๆ กำหนดทุกข์ตรงๆ
(ปักจิตตรงๆหัวใจใต้ราวนมข้างซ้าย)
รู้สึกยังไงกำหนดยังงั้น ถ้าเหลือกำลังจริงๆ ลืมตากำหนดได้. ไม่ไหวก็ค่อยๆคลายค่อยๆขยับขา แต่กำหนดอาการที่เคลื่อนไหวด้วย ทำอย่างรู้เนื้อรู้ตัว
ที่ว่า
เสียงสวดมนต์ที่ได้ยิน 2 ครั้งแรก จะได้ยินเพียงช่วงเวลาสั้นๆไม่ถึง ชม.ค่ะ แต่
ครั้งล่าสุดได้ยิน
(หลังจากนั่งสมาธิ) ดังนานหลาย ชม
.ตั่งแต่ประมาณเกือบ 4 โมงเย็น จนถึงเวลานอนตอน 4 ทุ่มเลยค่ะ
นั่นบอกว่า สมาธิอ่อน สมาธิแรง ไม่เสมอองค์ธรรมตัวอื่น ถ้าสมาธิแรงมากสภาวะก็คงอยู่นานไปด้วย ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับการปรับอินทรีย์ของผู้ปฏิบัติ (อินทรีย์ ๕ ) ถ้าสมาธิแรง ก็เดินจงกรมระยะที่ ๑-๓ เดินให้มากกว่านั่ง (เรื่องนี้ยาว) ถ้าไม่ไหวจริงๆ หยุดเลิกปฏิบัติยาวไปก่อนแล้วสังเกตดู พอจิตใจคลายเสียงที่ได้ยิน เป็นต้น ก็คลาย มันเรื่องของธรรมชาติ เรื่องของจิตใจ กับ คุณสมบัติของมัน (เจตสิก) ตอนนี้
คน
กำลังเล่นอยู่ กับ
ธรรมชาติ
ล้วนๆ
ดูหัวข้อสมมุติบัญญัติ กับ สภาวธรรมให้ชัดแยกให้ขาด
Create Date : 18 เมษายน 2564
Last Update : 25 พฤษภาคม 2566 8:24:49 น.
0 comments
Counter : 2407 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
BlogGang Popular Award#19
สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
?
]
Webmaster - BlogGang
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
Bloggang.com