ชาวพุทธส่วนมาก  มักตั้งปัญหาระดับลึกถึงแก่น อย่างถามว่า 

 เราต้องทำอย่างไรบ้าง เราถึงจะสามารถปล่อยวางกาย  ปล่อยวางเวทนา  และปล่อยวางจิตได้ครับ 

    คำตอบ  ก็คือ  ปฏิบัติธรรม  ปฏิบัติกรรมฐาน  นั่งสมาธิ  เจริญสมาธิ  แนว สติ-ปัฏฐาน แนวอานาปาน-สติ   จนจิตสงบถึงระดับหนึ่งแล้วประสบสภาวธรรมหลากหลายดังตัวอย่างที่นำมานั่นแล้ว  ตนเองแก้ปัญหาทางจิตจนผ่านทะลุมันออกไปได้โดยสวัสดี  นั่นคือคำตอบทุกตัว  

      ทางกาย

    ตอนแรกดิฉันมีอาการผิดปกติทางกายแล้วไปถามผู้สอน  แล้วได้คำตอบที่ไม่สมเหตุผลมากเลยจึงขาดความไว้ใจในตัวผู้สอน   คราวนี้พอเกิดอย่างอื่นตามมาก็ไม่ได้ถามอีก
ต่อมาทั้งตาฝาด หูแว่ว ได้ยินอะไรแบบพิเศษจากปกติ   ก็คิดว่าตัวเองวิเศษ ไม่ไปถามผู้ฝึกสอนอีกเพราะขาดความไว้วางใจ แถมหลงในสิ่งลวงนั้นแล้วด้วย   เป็นหนักจนต้องไปอยู่โรงพยาบาล และก็รักษาจนรู้ตัวและเข้าใจแล้วว่าเป็นเรื่องไม่จริง
แต่ยังมีอาการอย่างนึงที่ยังไม่หายคือใจแว่ว    (ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดีค่ะเพราะมันคลายหูแว่วแต่เสียงเหมือนมีคนอื่นพูดมาจากใจเรา)   กินยาตามหมอสั่งมาก็หลายเดือนก็ยังไม่หาย ยังงงอยู่ว่าเป็นไปได้อย่างไร   เสียงที่ได้ยินบอกว่าไม่หายหรอกต้องเป็นคนจิตผิดปกติไปตลอดบ้างละ ต้องไปฝึกสมาธิต่อให้หายบ้างละ   ฟังไปก็งงไปเรื่อยค่ะ เข้าใจว่ามันเป็นอาการจิตเภทแบบที่หมอบอก   แต่ไม่รู้ว่าต้องเดินทางไปสุดวิธีรักษาแบบคนเป็นโรคจิต หรือควรกลับมาทางทำสมาธิแทน   แต่กลัวตอนที่ร่างกายผิดปกติ กลัวเป็นอีกแล้วจะไม่หายคราวนี้

   คุณเคยได้ยินว่ามีคนผิดปกติทางกายจากการฝึกสมาธิแล้วไม่หายไหมคะ  เพราะมันเป็นเหตุนึงที่ดิฉันกลัว จึงไม่กล้าทำอีก เพราะตอนที่เป็นนั้นเหมือนมีคนมาจับหน้าเราบิดแรงๆไปมาตลอดเวลา ตอนออกจากสมาธิก็ยังเป็น  ตอนนั้นค่อนข้างหวั่นใจ แต่ก็อดทนนั่งจนหายไป ใช้เวลาช่วงนั้นราวสองวันค่ะ


ทางเวทนา

 ดิฉันฝึกหัดนั่งสมาธิวิปัสสนาแนวทางท่านอาจารย์โกเอ็นก้า คือนั่งดูลมหายใจเข้าออกเฉยๆ ไม่บริกรรมและให้ดูเวทนาที่เกิดในร่างกายแล้วให้มีอุเบกขา   คอร์สแรกที่ดิฉันไปศึกษาเรียนรู้เป็นเวลา 10 วัน และหลังจากนั้นดิฉันก็กลับมาปฎิบัติที่บ้าน สม่ำเสมอ วันละหลายครั้ง บางทีก็หลายชั่วโมงติดต่อกัน

ล่วงเข้ามาประมาณเดือนที่ 3 ดิฉันมีอาการ ร้อนที่ร่างกายทุกส่วน และเกิดอาการปวดศีรษะเหมือนมีเข็มเป็น ร้อยๆเล่มอยู่ในหัว บางที แข็ง ตึง มึน ทึบอยู่ในหัว จนยากที่จะอธิบาย จนขนาดต้องไปเอกซ์เรย์แต่ไม่มีอะไรผิดปรกติ   อาการมันลงมาที่มือข้างซ้าย และ กรามบน ขมับ 2 ข้าง เหมือนมีกระแสไฟฟ้าวิ่งอยู่ตลอดเวลาเป็นที่ทรมานมาก

ระยะหลังมาดิฉันก็เลยนั่งบ้างไม่นั่งบ้าง เพราะปวดหัวเหลือเกิน บาง อาการไม่สามารถบอกมาเป็นตัวอักษรได้ว่ารู้สึกอย่างไร อาการเป็นตลอด เวลา 2 - 4 ชั่วโมง ทั้งหลับทั้งตื่น ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ไปหาหมอฝังเข็ม ฝังมา 9 ครั้ง ไม่มีทีท่าว่าจะทุเลา อาการยังมีตลอด ดิฉันก็ได้แต่อุเบกขา ทำใจไป คิดไปต่างๆนานา เวลานั่งก็ขออุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง   ตอนนี้นับระยะเวลาเป็นมากว่า  2 ปี ได้แต่หวังว่าผู้รู้ทั้งหลายคงช่วยอนุเคราะห์คนมีกรรมคนนี้ด้วย ขอได้โปรดเมตตาช่วยด้วยนะคะ

 ทางจิต

   ผู้รู้ช่วยบอกหน่อยค่ะ เป็นอันตรายหรือปฏิบัติผิดทางไหมค่ะ เพราะฝึกทำเองโดยไม่มีครูบาอาจารย์สอนค่ะ หนูฝึกดูจิตมาประมาณ 2 เดือนแล้วค่ะ แรกๆก็เห็นจิตฟุ้งซ่านมากช่วงหลังๆจิตเริ่มสงบ ไม่ไหลออกไปตามอารมณ์ข้างนอก แต่เริ่มเห็นจิต เฉยๆบ้าง สุขบ้าง บางครั้งรู้สึกหดหู่เป็นทุกข์เบื่อโลกมากๆเลยค่ะ มันเป็นของมันเองควบคุมอารมณ์นี้ไม่ได้ ได้แต่ตามดูเฉยๆรู้สึกว่ามันไม่ใช่ของเราเหมือนเราไม่มีตัวตนเลยค่ะ บางครั้งก็นอนดูจิตไปเรื่อยๆแล้วเหมือนว่าตัวเองจะเคลิ้มๆไป แต่ยังมีสติรู้สึกตัวค่ะ อยู่ดีๆจิตก็พูดว่า ลองหยุดหายใจตายดูหน่อยสิ แล้วหนูก็หยุดหายใจตามไปด้วยบังคับร่างกายไม่ได้เลยค่ะ  ตอนนั้นขยับร่างกายไม่ได้ด้วยค่ะ รู้สึกเริ่มกลัวก็เลยพยายามฝืนจนหายใจได้   ตอนนั้นรู้สึกอึดอัด  และรีบสูดลมหายใจเข้าปอดค่ะ ถ้าปล่อยไปนานกว่านี้คิดว่าตัวเองต้องตายจริงแน่ๆเลยค่ะ เกิดจากอะไรค่ะ หนูทำผิดทางไหมค่ะ ถ้าเกิดเป็นอีกจะทำอย่างไรดีค่ะ



   ก็เรื่องของชีวิต คือ กาย เวทนา จิต ธรรม นั่นแหละ  แต่แยกให้เห็นแต่ละด้าน  นี่แหละที่โยคีผู้ปฏิบัติแนวลึกนี่แล้วประสบต้องผ่านให้ได้  ผ่านพ้นได้แสดงว่าเข้าใจชีวิต  เข้าใจธรรมะระดับแก่น

    หากมีคำถามสอดเข้ามาว่า  ทำผิดทางไหม ?  ตอบ   ไม่มีใครทำผิดทางสักคน  ทำถูกหมด  แต่ขาดวิธีปฏิบัติต่อธรรมชาติธรรมดาแค่นั้นเอง  เอ๊ะ ไม่เข้าใจ  จะให้ทำยังไง  ก็กำหนดรู้ตามที่ธรรมะมันเป็นซี่    มันเป็นยังไง ก็รู้ยังงั้น  สงสัยอีก  แล้วหนูจะตายล่ะ  อ้าว  ก็กำหนดว่า จะตายหนอๆๆๆๆๆ ซี่   กำหนดรู้ยังงั้นแล้ว  มันไม่ตายหรอคะ/ครับ  มันไม่ตายหรอก   แต่มารกิเสลมารมันหลอกเราว่า อย่านะจะตายเอานะ      เลิกสะ เลิกนั่งสมาธิเหอะ  พอเถอะ  ตายนะๆๆๆ  พอเราเลิกแล้วไม่มีไม่เป็นอะไรเลย  จบข่าว เสร็จมารไปรอบหนึ่ง 

   วันดีคืนนี้อยากจะนั่งสมาธิอีก ก็นึกกลัวๆ ใจหนึ่งอยาก อีกใจหนึ่งกลัว  มันกลัวก็กำหนดซี่ กลัวหนอๆๆๆ  ตรงๆ อย่าหลบปัญหาอย่าเลี่ยงทุกขอริยสัจ 

 

Create Date : 18 พฤษภาคม 2564		0 comments
Last Update : 12 มิถุนายน 2564 8:04:43 น.
Counter : 307 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet