กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
บุญ
ข้อธัมม์ที่ถาม-เถียงกันบ่อย
หลักปฏิบัติ
สภาวธรรม
ปฏิบัติธรรมให้ถูกทาง
ผู้พิพากษาตั้งตุลา ใ ห้ สั ง ค ม ส ม ดุ ล
คติธรรมสั้นๆ
ภาษาธรรมวันละคำ
รู้เขา รู้เรา
ปัจฉิมวาจา
ความเป็นมาของการบวช
การทำวัตรสวดมนต์
ทำยังไงจึงจะมีอายุยืนและมีความสุข
นิพพาน-อนัตตา ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท
พลังดันคน
ที่ทำงานของจิต
บรรลุธรรมอะไร?
พุทธปรัชญาในสุตตันตปิฎก
ธัมมาธิบาย
สวดมนต์
ความจน เ ป็ น ทุ ก ข์ ใ น โ ล ก
เรียนบาลีเพื่อรักษาพุทธพจน์
ศีล-ธรรมไม่มาโลกาจะพินาศ
หลักธรรมสำหรับผู้ยังไม่นับถือศาสนาใดๆ
ก่อนศึกษาพุทธธรรม
ภาค ๑. มัชเฌนธรรมเทศนา
ภาค ๒. มัชฌิมาปฏิปทา
ภาค ๓. อารยธรรมวิถี
วัฒนธรรมประเพณี
จารึกธรรม
<<
มีนาคม 2567
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
10 มีนาคม 2567
การนั่งสมาธิ/ความคิดของเรา
ทำกรรมฐานแล้วหูแว่วแก้ยังไงดีคะ
ระวัง
ปฏิบัติธรรมเองที่บ้านตปท. เจอปรากฏการณ์ทางจิตแปลกๆ
โอ้ชีวิต
คน VS ธรรมะ
การนั่งสมาธิ/ความคิดของเรา
รายต่อไป
ปฏิบัติโยงศัพท์ทางธรรม
สาระ 1000 ปัญหา
อ่านแล้วรู้สึก VS เข้าถึงแล้วรู้สึก
กัดฟันสู้ VS สู้อย่างรู้เข้าใจ
พื้นๆ
๒ แนวปฏิบัติ สมถะ กับ วิปัสสนา
บริกรรมพุทโธเหมาะเริ่มต้น
ทุกข์เป็นสภาวะด้านหนึ่งของชีวิต
อาการแบบนี้ที่เกิดขณะนั่งสมาธิคืออะไร
การทำสมาธินานๆ แล้วเห็นแสงมีจริงหรือครับ
นั่งสมาธิตัวสั่นโยกอย่างเร็วแล้วหยุด.
ครั้งแรกในชีวิตกับการภาวนา
ลมหายใจหาย อึดอัดทนไม่ไหว ไปต่อไม่ได้
ขึ้นกับอุปนิสัยแต่ละคนด้วย
ถึงเป็นแฟนก็ทำแทนกันไม่ได้
จุดตายโกก้า
ความหมาย วิปัสสนา
คอร์สโกก้า วันที่ 1-9
คอร์สโกก้า วันที่ 10
ปล่อยวางความแค้นในอดีต ได้ยังไง
รู้สึกว่าเห็นสิ่งที่ไม่ใช่คน ตอนทำสมาธิ
มือ ลูกกะตา ปาก ขา ทั้งร่างกาย เคลื่อนไหวเอง
กำหนดรู้ตามที่มันเป็น
วิธีแผ่เมตตาจิต
สงสัยอาการตอนนั่งสมาธิ
จิตเดินทาง
สภาวะเกิดแล้วกลัว
นั่งสมาธิแล้วเหมือนโดนไฟช็อต
นั่งสมาธิจงกรมแล้วอารมณ์ยังเหวี่ยงง่าย
เป็นกิเลส ไม่ใช่ฤทธิ์
จิต
สภาวะของมัน
เจตนา เป็นตัวกรรม
ประสบการณ์จากการฝึกสมาธิ
วิปัสสนูปกิเลส
ฝึกเป็นอริยบุคคล
หลักพระอรหันต์แท้ๆ
มีเสียงพูดเสียงสอน
ออกจากสมาธิแล้วคิดอะไรไม่ออก
จิตก็ต้องมีอาหารกิน
ถูกนักมายากลหลอก
สภาวะปีติ
ประสบไตรลักษณ์อย่างไม่รู้เท่าทัน กลับทำให้เกิดทุกข์
สภาวะทางกาย
นี่ใช้พุท-โธ
ใช้สอบอารมณ์ตนเองได้
ถูกทางแต่ยังไม่สุดทาง
กำลังเดินทาง
ปักธง
ติดสุข
สวดมนต์ เจอกิเลสมาร
ปฎิบัติธรรมเอง แล้วทุกอย่างเปลี่ยนไปเพราะอะไร
มิจฉาปฏิปทา
ไม่ใช่ทาง
ธัมมุทธัจจ์
สภาวะที่เกิดจากการนั่งสมาธิ
เหมือนมีประจุไฟฟ้าแล่นไปตามขา
คิดฟุ้งซ่านมาก ตอนนั่งสมาธิ แก้ไขอย่างไร
อาการของปีติ ๕
พอจิตเริ่มๆมีสมาธิ เอาล่ะทีนี้
แทนที่จะดี กลายเป็นเสียงของ
ต่อจากวิปัสสะนึก
วิปัสสะนึก ไม่ใช่วิปัสสนา
อารมณ์สมถะ - วิปัสสนา
ลมหายใจหาย ไปไม่เป็น
นั่ ง ส ม า ธิ แ ล้ ว เหมือนมีแมลงไต่
รู้ตามที่มันเป็น
วิธีล้างเจ้ากรรมนายเวรออก
วิบเดียว
จิต เกิด-ดับรวดเร็ว วิบ วิบ
ปฏิบัติเพื่อให้รู้เข้าใจชีวิต
ธรรมะไม่ถูกใจคน
ขอถามเกี่ยวกับการนั่งสมาธิค่ะ
ธัมมะธัมโมโฮ่กันอยู่ได้
ปฏิบัติแบบนี้ก็พอได้
กำหนดเพื่อให้รู้เห็นชัด
นั่งสมาธิได้ยินเสียงคนพูด
ตัวอย่างเทียบ กท. ล่าง
เรื่องสมาธิ
ขณะโทสะเกิดคนไม่รู้ ดับแล้วจึงรู้
นั่งสมาธิ-สวดมนต์ ได้ยินเสียงนั่นนี่โน่น
ความหมาย อานะ+อาปานะ+สติ
อ่านเข้าใจแล้วต้องไปปฏิบัติ
ถามทำเอาเขิล
ตามดูรู้ทันไม่บรรลัย
ทำ = ภาวนา. ภาวนา=ทำ. ทำ=ปฏิบัติ,ปฏิปทา
ไม่ต้องตามหา เดี๋ยวมาเอง
พอจิตสงบๆหน่อยจะเห็นนั่น ได้ยินนี่
นั่งสมาธิ กับ บารมี ๑๐
เห็นการเกิด-ดับ
ผู้ปฏิบัติแท้จะไม่หวั่นนิมิตใดๆ ทั้งทางกาย ทางใจ
อารมณ์ที่เกิดจากจิตซึ่งเป็นสมาธิแล้ว
เห็นสัจธรรมแล้วทุกข์จะคลายโดยอัตโนมัติ
หากต้องการเข้าถึงความจริง มนุษย์ต้องเข้าใจตัวเขาเอง
ขณะจิตที่บรรลุมรรคผล
ถึงอารมณ์เบื่อทุกอย่าง
ชอบถามธรรมะระดับแก่นกัน
นั่งสมาธิแล้วตัวหาย
มีใครนั่งสมาธิแล้วเพี้ยน เป็นบ้าบ้าง
จิตร้องเพลง มีเสียงพูดเสียงสอน
ถามเกี่ยวกับสภาวะจากนั่งสมาธิ
กิเลสต้องเห็นชัดด้วยปัญญา
เขาใช้ พอง-ยุบ
ประสบการณ์ชีวิตเยอะ ธรรมารมณ์ก็เยอะ
สมาธิล้ำองค์ธรรมอื่น
อย่าฝืน อย่าต้านสภาวธรรม
ทำสมาธิแล้วเกิดสภาวะทางกาย
ผู้ปฏิบัติดู Blog นี้แล้ว ดู Blog ภาคปฏิบัติด้วย
ทำสมาธิแล้วได้ยินเสียงสวดมนต์
นี่เขาใช้ หนอ
ไม่ใช้คำภาวนาใดๆ
คำภาวนาใดๆ ไม่ใช่สาระ
ดูลมเข้า-ออก
แยก สมมุติ กับ สภาวธรรม ให้ชัด
เขาใช้พุทโธ
สภาวธรรม หมายถึง
การนั่งสมาธิ/ความคิดของเรา
ถูกทาง ไม่ใช่ผิดทาง แต่ขาดการกำหนดรู้ตามที่มันเป็น
> เราเคยนั่งสมาธิ แล้วเห็นมิติจิตปรุงแต่งเราก็มองๆไม่สนใจ บางทีเราลอง
มอง
พิจารณาแต่เหมือนเราจะตกเข้าไปในภวังค์นั้น เราเลยรู้สึก
กลัวเ
หมือนจะดูดเราเข้าไป
*
บางทีเราก็นั่งกำหนดไปเรื่อยๆ แต่จิตเรามีมิติมี
ภาพ
นู่นภาพนี่ขึ้นมาเรื่อยๆ
เราสงสัยทั้งที่เราสลัดแล้วแต่ทำไมถึงเห็นอีก
เช่น
แสงสว่างจ้า
เสร็จก็มืดหมดละมีจุดสีน้ำเงิน กระจายๆ บางทีก็รู้สึกมึนๆหัวเหมือนย้อนไปไหนไม่รู้
บางทีก็ปวดขมับ เราพยายามไม่ไปโฟกัสที่ขมับ ปล่อยจอยให้สบาย แต่มันก็
คิดตึงๆเป็นเองเฉยเลย
และบางทีลามไปหลังหัว แรกเคย
ได้ยินเสียง
หลังๆมานั่งสมาธิได้เป็น
กลิ่น
แรก
เสียงเหมือนคนเรียกชื่อ
เสียงคนคุยข้างหูน่ากลัว
เหมือนเสียงมารเลย ช่วงแรกๆที่ฝึก ตอนนี้เราปฏิบัติไม่ต่อเนื่อง แต่เรากำลังไปปฏิบัติให้ต่อเนื่องแล้วค่ะ บางทีอาจมีบททดสอบความอดทนเราอยู่ค่ะ เราว่าบารมีเรายัง 50/50
*
สิ่งที่เรา
คิด
ตอนนี้เรา
อยากรวยม
ากๆ และ
เอาเงินไปทำบุญสร้างวัดวาอาราม ถวายข้าวถวายน้ำ เลี้ยงพระภิกษุ ทำทาน สร้างกำแพงวัด สร้างโบสถ์ กวาดวัด ทำความสะอาดวัด นั่งมาธิ สวดมนต์ ทำไปเรื่อยๆ
และอยาก
รักษาศีล
ให้บริสุทธิ์มากกว่านี้
ไม่อยากพบปะคน
อยากปลีกวิเวก และรู้สึกไม่อยากอยู่บนโลกนานค่ะ
อยากทำสิ่งนี้และก็ไม่อยากใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์นาน
อยากสละแล้วไปอยู่อีกที่นึง ส่วนตัวเราคิดแบบนี้ดีไม่ดีคะ แต่เราก็ไม่แน่ใจยังไงรู้แค่ว่ายังไม่จบกิจและยังไม่อยากให้เวลาหมด และพอคิดว่ามีบารมีมากพอแล้ว อยากจะละสังขารนี้ ง่ายๆคือเราก็ไม่รู้ว่าความคิดนี้คืออะไร
https://pantip.com/topic/42561920
โยคีร้อยเกือบทั้งร้อยสอบตกข้อการกำหนดรู้ตามสภาวธรรม คือ กำหนดรู้ตามที่มันเป็น ทีนี้มันก็ติดคิดวนที่ตรงสภาวะที่เกิดๆดับๆ วนลูปไปมาๆ ทำนองพายเรือในอ่าง
- อนึ่ง ผู้ที่ภาวนามัยมาถึงแถวๆนี้กุศลจิตเกิด อกุศลจิตระงับไป เขาจะใจบุญสุนทาน จะซาบซึ้งสิ่งดีงามได้ง่าย
ให้ดูตัวอย่างหนึ่ง
> ทำยังไงดีคะ ทำไมถึงรู้สึกว่า ตัวเองทำไมมันสกปรกจังเลย ใจเราก็สกปรกปะปนไปด้วยกิเลสต่างๆ รู้สึกว่า ตัวเองเป็นคนบาปหนามากๆ ทั้งๆ ที่ก็ไม่ปรารถนาทำบาปทำชั่ว มีรักมีห่วงมีหวงมีหึง
ไม่โลภไม่อยากได้ของๆใคร
มีโกรธบ้าง แต่ก็ไม่แค้นหรือคิดอาฆาตใคร (โกรธแป๊บๆ) ไม่ถึงกับหลงหรือมัวเมามาก..ข้อนี้ไม่กล้าจะฟันธงแต่จะใช้สติพิจารณาเพื่อไม่ให้หลงหรือมัวเมา และก็มีพรหมวิหาร 4 อยู่กับตัว
ทุกครั้งที่
เกิดความรู้สึกเหล่านี้ขึ้น จะรู้สึกหดหู่ใจ รู้สึกอึดอัดขัดจิต
ไปหมดเลยค่ะ นึกรู้ขึ้นมาทีไรแล้ว
รู้สึกคลื่นไส้
บางทีก็
นั่งร้องไห้แบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเฉย
เลย (เวลาร้องไห้ด้วยอารมณ์แบบนี้
จะร้องไปคิดถึงพระพุทธเจ้า
ไป เพราะรู้สึกเป็นทุกข์ใจ และสับสนไม่รู้ว่าคืออะไร ? และต้องทำอย่างไร?)
อารมณ์แบบนี้ จะขึ้นมาเป็นพักๆค่ะ ไม่ได้เกิดขึ้นตลอด จนทำให้เกิดอาการสับสน ทำอะไรไม่ถูก หาทางออกให้กับอารมณ์ใจของตัวเองไม่ได้ รู้แต่โดย
ปกติจะนึกถึงความตายไว้กับตัว
ตลอด
หลังๆจะ
ฝึกการภาวนานึกถึงพระนิพพาน
อยู่บ่อยๆ เพราะภาวนานึกถึงพระนิพพานแล้วจะรู้สึกสงบเย็น (มีบ้างอยู่บ่อยๆที่ลืมภาวนา พอนึกได้ก็จะภาวนา แต่เรื่องความตายจะนึกอยู่ตลอด แล้วก็
ตั้งใจจะถือศีล 5 ตลอดชีวิต
มาตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมาน่ะค่ะ)
ใคร่ขอคำแนะนำจากผู้รู้ค่ะ ว่า
เมื่อความรู้สึกเหล่านี้เกิด
จนทำให้เรา
รู้สึกอึดอัดไม่สบายกายไม่สบายใจ
ไปหมด ควรทำอย่างไรดีคะ สิ่งที่เกิดนั้นคืออะไร ทำไมถึงทำให้มีความรู้สึกแบบนี้
มันยังไม่พอดี ต้องเดินต่อไปอีก เดินต่อด้วยการกำหนดสภาวธรรมที่เกิดทุกๆขณะไป เป็นอย่างไร รู้สึกอย่างไร กำหนดอย่างนั้น
Create Date : 10 มีนาคม 2567
Last Update : 10 มีนาคม 2567 11:48:11 น.
0 comments
Counter : 120 Pageviews.
(โหวต blog นี้)
Share
Tweet
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
?
]
Webmaster - BlogGang
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
Bloggang.com