กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
space
space
space
<<
กุมภาพันธ์ 2566
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728 
space
space
16 กุมภาพันธ์ 2566
space
space
space

สวดมนต์ เจอกิเลสมารคิดชั่วร้ายกับครูอาจารย์



235 เรื่องเขามีอยู่ว่า   450


- สวดมนต์ เจอจิตมาร


  ->สวัสดีค่ะ ขอรบกวนสอบถาม คือปกติเราเป็นคนเข้าวัด ทำบุญ สวดมนต์ไหว้พระปกตินะคะ ตั้งแต่เด็ก จิตก็ฟุ้งบ้างสงบบ้างธรรมดา  แต่พื้นฐานเป็นคนคิดมาก  คิดไปไกล  บางทีคิดมั่วจนตัวเองงง ทีนี้  โดยปกติแล้ว  จิตเรามันก็ดีบ้างชั่วบ้าง  แวบไปมา แต่ก่อนเวลาจิตมันคิดชั่วก็ปัดๆทิ้ง   นานๆมันมาที   ก็ไม่เดือดร้อนอะไร

    ทีนี้เรามาสวดแบบทำกรรมฐานค่ะ  สวดแบบตั้งสัจจะอธิษฐาน   แล้วก็เกิดศรัทธาท่วมท้น เหมือนคนพบแนวทาง   รู้สึกเกิดความแน่ใจ   เราสวดเช้าเย็น   ว่างก็ฟังธรรม  นึกได้ก็สวดในหัว ทีนี้ไม่นาน   เรารู้สึกว่าจิตมันเบาขึ้น   สวดได้นิ่งขึ้น   ปัญหาก็ตามมา   คือพอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มทำดีแล้วเนี่ย  จิตอกุศลมันมากวนบ่อย   แล้วมันมาแบบชั่วช้ามากกว่าแต่ก่อน    มันเกิดกับครูบาที่เราเคารพมากๆด้วย  กับท่านอื่นไม่เป็นนะคะ    ตอนแรกตกใจมากๆ ทำตัวไม่ถูก ก็ปัดๆออก  แต่มันก็มาอีกเรื่อยๆ   จนเราคิดว่าหรือเราหมกมุ่นอะไรมากไปไหม   เราก็เริ่มกลัวแล้วก็ถอยๆออกมา หาเรื่องอื่นมาใส่หัว  ไม่กล้ามองรูปท่าน  ไม่กล้านึกถึงท่านมากเท่าไร ใจมันกังวล

คือเราอ่านกระทู้เก่าๆเยอะมาก ได้คำตอบว่าคนเป็นกันเยอะ  เราเลยพยายามวางเฉย  รู้ให้ทัน  ฝึกรู้เฉยๆ ชั่วก็รู้  ดีก็รู้  ทีนี้มันเริ่มสับสนค่ะ  มันงงตัวเองว่า ไอ้ที่เราบอกตัวเองว่าเรารู้เฉยๆเนี่ย เราได้ไปเผลอปรุงมันต่อหรือเปล่า   เพราะจิตนึงมันรู้ค่ะ ว่ารู้นะ ความคิดนี้เกิดขึ้น แต่เหมือนมีจิตอีกบางส่วนที่เราไม่รู้ ความรู้สึกบอกว่ามันมีอยู่ และมันกังวล เหมือนจิตมันแยกตัวออกเป็นสองส่วน
แล้วเวลาที่เราอ่านประสบการณ์เรื่องนี้ของท่านอื่นๆ เรารู้สึกว่าจิตมันวนกลับไปคิดเรื่องที่เกิดกับตัวเองบ่อย แล้วเราก็สับสนว่าจริงๆแล้วมันแวบไปเองหรือตกลงเราใส่เจตนาลงไป เราตามจิตไม่ค่อยทันค่ะ

บางท่านบอกว่าให้ขอขมาทุกครั้งที่เผลอคิด  บางท่านก็บอกยิ่งทำยิ่งคิด  คือเราต้องทำแบบไหนคะ   ใจตอนนี้มันรู้ค่ะว่ากังวล  ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม   แต่อีกใจก็บอกตัวเองว่า นี่ไม่ใช่เรา เวลามันเกิดก็บอกว่า คิดอีกแล้ว โอเค ช่างมัน แต่ความละอายใจมันไม่หายไปไหนค่ะ รับรู้อยู่ตลอด

https://pantip.com/topic/40645579


235 ชวนมองแง่นี้ คือว่า กุศลจิต กับ อกุศลจิต  เขาแย่งพื้นที่หัวใจกัน  ยิ่งเราสวดมนต์ทำบุญทำทานทำกรรมฐานด้วย  อกุศลจิตเขาก็กลัว 0 เสียอำนาจครอบครองพื้นที่  จึงต้องแสดงพลังให้ใหญ่ขึ้นคือเป็นพญามาร  อย่างว่านั่นแหละ   โบราณจึงว่า   มารบ่มีบารมีบ่เกิด   มีอุปสรรคแล้วเราฝ่าอุปสรรคไปได้    ใจเรา (กุศลจิต)   จะใหญ่จะเติบขึ้น   

   วิธีปราบมารหัวใจ คือ กำหนดรู้ตามที่มันเป็น  ตามที่รู้สึก เป็นยังไง  รู้สึกยังไง กำหนดยังงั้น ตรงๆ  อย่าเลี่ยงความรู้สึก




235  อีกตัวอย่างหนึ่ง 450

->คำถาม  ไม่ได้ตั้งใจจะลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์  แต่จิตมันแว๊บขึ้นมา จะทำอย่างไร จะให้คำหยาบคำด่า  หรืออะไรที่คิดอกุศลหายไปค่ะ  พยายามนึกคิดในสิ่งที่ดี .. สวดมนต์ก็แล้วยังไม่หลุดไปรบกวน  แนะนำด้วยค่ะ

235 กำหนดตามที่คิด    ตามที่รู้สึก (ว่าในใจ)  มันด่า  ก็ด่าหนอๆๆๆๆ  ยังไงก็ยังไงตรงๆ อย่าเลี่ยงหลบ 
 


Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2566
Last Update : 27 กรกฎาคม 2567 17:11:56 น. 0 comments
Counter : 300 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]



space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
space
space
space
space
space