กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
บุญ
ข้อธัมม์ที่ถาม-เถียงกันบ่อย
หลักปฏิบัติ
สภาวธรรม
ปฏิบัติธรรมให้ถูกทาง
ผู้พิพากษาตั้งตุลา ใ ห้ สั ง ค ม ส ม ดุ ล
คติธรรมสั้นๆ
ภาษาธรรมวันละคำ
รู้เขา รู้เรา
ปัจฉิมวาจา
ความเป็นมาของการบวช
การทำวัตรสวดมนต์
ทำยังไงจึงจะมีอายุยืนและมีความสุข
นิพพาน-อนัตตา ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท
พลังดันคน
ที่ทำงานของจิต
บรรลุธรรมอะไร?
พุทธปรัชญาในสุตตันตปิฎก
ธัมมาธิบาย
สวดมนต์
ความจน เ ป็ น ทุ ก ข์ ใ น โ ล ก
เรียนบาลีเพื่อรักษาพุทธพจน์
ศีล-ธรรมไม่มาโลกาจะพินาศ
หลักธรรมสำหรับผู้ยังไม่นับถือศาสนาใดๆ
ก่อนศึกษาพุทธธรรม
ภาค ๑. มัชเฌนธรรมเทศนา
ภาค ๒. มัชฌิมาปฏิปทา
ภาค ๓. อารยธรรมวิถี
วัฒนธรรมประเพณี
จารึกธรรม
<<
พฤษภาคม 2564
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
13 พฤษภาคม 2564
นั่งสมาธิแล้วตัวหาย
ทำกรรมฐานแล้วหูแว่วแก้ยังไงดีคะ
ระวัง
ปฏิบัติธรรมเองที่บ้านตปท. เจอปรากฏการณ์ทางจิตแปลกๆ
โอ้ชีวิต
คน VS ธรรมะ
การนั่งสมาธิ/ความคิดของเรา
รายต่อไป
ปฏิบัติโยงศัพท์ทางธรรม
สาระ 1000 ปัญหา
อ่านแล้วรู้สึก VS เข้าถึงแล้วรู้สึก
กัดฟันสู้ VS สู้อย่างรู้เข้าใจ
พื้นๆ
๒ แนวปฏิบัติ สมถะ กับ วิปัสสนา
บริกรรมพุทโธเหมาะเริ่มต้น
ทุกข์เป็นสภาวะด้านหนึ่งของชีวิต
อาการแบบนี้ที่เกิดขณะนั่งสมาธิคืออะไร
การทำสมาธินานๆ แล้วเห็นแสงมีจริงหรือครับ
นั่งสมาธิตัวสั่นโยกอย่างเร็วแล้วหยุด.
ครั้งแรกในชีวิตกับการภาวนา
ลมหายใจหาย อึดอัดทนไม่ไหว ไปต่อไม่ได้
ขึ้นกับอุปนิสัยแต่ละคนด้วย
ถึงเป็นแฟนก็ทำแทนกันไม่ได้
จุดตายโกก้า
ความหมาย วิปัสสนา
คอร์สโกก้า วันที่ 1-9
คอร์สโกก้า วันที่ 10
ปล่อยวางความแค้นในอดีต ได้ยังไง
รู้สึกว่าเห็นสิ่งที่ไม่ใช่คน ตอนทำสมาธิ
มือ ลูกกะตา ปาก ขา ทั้งร่างกาย เคลื่อนไหวเอง
กำหนดรู้ตามที่มันเป็น
วิธีแผ่เมตตาจิต
สงสัยอาการตอนนั่งสมาธิ
จิตเดินทาง
สภาวะเกิดแล้วกลัว
นั่งสมาธิแล้วเหมือนโดนไฟช็อต
นั่งสมาธิจงกรมแล้วอารมณ์ยังเหวี่ยงง่าย
เป็นกิเลส ไม่ใช่ฤทธิ์
จิต
สภาวะของมัน
เจตนา เป็นตัวกรรม
ประสบการณ์จากการฝึกสมาธิ
วิปัสสนูปกิเลส
ฝึกเป็นอริยบุคคล
หลักพระอรหันต์แท้ๆ
มีเสียงพูดเสียงสอน
ออกจากสมาธิแล้วคิดอะไรไม่ออก
จิตก็ต้องมีอาหารกิน
ถูกนักมายากลหลอก
สภาวะปีติ
ประสบไตรลักษณ์อย่างไม่รู้เท่าทัน กลับทำให้เกิดทุกข์
สภาวะทางกาย
นี่ใช้พุท-โธ
ใช้สอบอารมณ์ตนเองได้
ถูกทางแต่ยังไม่สุดทาง
กำลังเดินทาง
ปักธง
ติดสุข
สวดมนต์ เจอกิเลสมาร
ปฎิบัติธรรมเอง แล้วทุกอย่างเปลี่ยนไปเพราะอะไร
มิจฉาปฏิปทา
ไม่ใช่ทาง
ธัมมุทธัจจ์
สภาวะที่เกิดจากการนั่งสมาธิ
เหมือนมีประจุไฟฟ้าแล่นไปตามขา
คิดฟุ้งซ่านมาก ตอนนั่งสมาธิ แก้ไขอย่างไร
อาการของปีติ ๕
พอจิตเริ่มๆมีสมาธิ เอาล่ะทีนี้
แทนที่จะดี กลายเป็นเสียงของ
ต่อจากวิปัสสะนึก
วิปัสสะนึก ไม่ใช่วิปัสสนา
อารมณ์สมถะ - วิปัสสนา
ลมหายใจหาย ไปไม่เป็น
นั่ ง ส ม า ธิ แ ล้ ว เหมือนมีแมลงไต่
รู้ตามที่มันเป็น
วิธีล้างเจ้ากรรมนายเวรออก
วิบเดียว
จิต เกิด-ดับรวดเร็ว วิบ วิบ
ปฏิบัติเพื่อให้รู้เข้าใจชีวิต
ธรรมะไม่ถูกใจคน
ขอถามเกี่ยวกับการนั่งสมาธิค่ะ
ธัมมะธัมโมโฮ่กันอยู่ได้
ปฏิบัติแบบนี้ก็พอได้
กำหนดเพื่อให้รู้เห็นชัด
นั่งสมาธิได้ยินเสียงคนพูด
ตัวอย่างเทียบ กท. ล่าง
เรื่องสมาธิ
ขณะโทสะเกิดคนไม่รู้ ดับแล้วจึงรู้
นั่งสมาธิ-สวดมนต์ ได้ยินเสียงนั่นนี่โน่น
ความหมาย อานะ+อาปานะ+สติ
อ่านเข้าใจแล้วต้องไปปฏิบัติ
ถามทำเอาเขิล
ตามดูรู้ทันไม่บรรลัย
ทำ = ภาวนา. ภาวนา=ทำ. ทำ=ปฏิบัติ,ปฏิปทา
ไม่ต้องตามหา เดี๋ยวมาเอง
พอจิตสงบๆหน่อยจะเห็นนั่น ได้ยินนี่
นั่งสมาธิ กับ บารมี ๑๐
เห็นการเกิด-ดับ
ผู้ปฏิบัติแท้จะไม่หวั่นนิมิตใดๆ ทั้งทางกาย ทางใจ
อารมณ์ที่เกิดจากจิตซึ่งเป็นสมาธิแล้ว
เห็นสัจธรรมแล้วทุกข์จะคลายโดยอัตโนมัติ
หากต้องการเข้าถึงความจริง มนุษย์ต้องเข้าใจตัวเขาเอง
ขณะจิตที่บรรลุมรรคผล
ถึงอารมณ์เบื่อทุกอย่าง
ชอบถามธรรมะระดับแก่นกัน
นั่งสมาธิแล้วตัวหาย
มีใครนั่งสมาธิแล้วเพี้ยน เป็นบ้าบ้าง
จิตร้องเพลง มีเสียงพูดเสียงสอน
ถามเกี่ยวกับสภาวะจากนั่งสมาธิ
กิเลสต้องเห็นชัดด้วยปัญญา
เขาใช้ พอง-ยุบ
ประสบการณ์ชีวิตเยอะ ธรรมารมณ์ก็เยอะ
สมาธิล้ำองค์ธรรมอื่น
อย่าฝืน อย่าต้านสภาวธรรม
ทำสมาธิแล้วเกิดสภาวะทางกาย
ผู้ปฏิบัติดู Blog นี้แล้ว ดู Blog ภาคปฏิบัติด้วย
ทำสมาธิแล้วได้ยินเสียงสวดมนต์
นี่เขาใช้ หนอ
ไม่ใช้คำภาวนาใดๆ
คำภาวนาใดๆ ไม่ใช่สาระ
ดูลมเข้า-ออก
แยก สมมุติ กับ สภาวธรรม ให้ชัด
เขาใช้พุทโธ
สภาวธรรม หมายถึง
นั่งสมาธิแล้วตัวหาย
ตัวอย่าง
นั่งสมาธิแล้วตัวหาย
นั่งสมาธิแล้วหายทั้งตัวเลยค่ะ
ปกติจะหายแค่ตัว แขน ขา หาย แต่ทีนี้ศีรษะก็หายไปด้วยค่ะ รู้สึกว่ามันแว๊บเหมือนอะไรแตก แล้ว
ศีรษะก็หาย
ไปเลยค่ะ
(สรุปว่าหายไปทั้งร่าง)
จากนั้นมันก็
เห็นแสงสว่าง
(เวลาคิดในเรื่องกุศล หรือนึกถึงองค์พระ)
มืดสนิท เมื่อไม่ได้คิดอะไร ตัวเอียง เหมือนจะตกจากที่สูง โดนดูด หมุนๆๆๆๆ เขย่าๆๆด้วย แล้วก็รู้สึกเหมือนถูกเท ตกจากที่สูง รู้สึกหวิวๆ
ตอนออกจากสมาธิ
มือเย็น
มากเลยค่ะ .... เมื่อก่อนเคยมีปัญหา
ตัวแข็ง
ใช้เวลานานกว่าจะออกจากสมาธิ ต้องกำหนดอย่างไรดีคะ
อีกรายหนึ่ง
เราเริ่มการภาวนาจากการสวดมนต์ค่ะ เริ่มวันแรก
ตัวสั่น
ถามอาจารย์ท่านบอกว่าเป็นปิติ เราก็ยังภาวนาต่อทีนี้เริ่มนั่งสมาธิด้วย
หลังจากนั้นประมาณ 5-6 เดือน เรานั่งสมาธิและถือศีลแปดด้วยทำเป็นประจำรวมทั้งนอนสมาธิด้วยค่ะ จนกระทั่งวันหนึ่ง...เราภาวนาอยู่ทุกอารมณ์ ทุกลมหายใจ เราล้มตัวลงพักผ่อนขณะ
มองดูลมหายใจไปตัวก็หายไป
ค่ะ ตอนนั้นเรา
ตกใจ
แล้วหลุดออกมา
เราก็ถามรุ่นพี่นะคะ ท่านบอกว่าคราวหน้าให้ดูย้อนตรงๆไปเลย แต่ใจเราบอกว่ามีอะไรบางอย่างที่ทำไม่ได้แน่นอน ก็ละไปแต่รักษา ศีล สวดมนต์เอาค่ะ
วันหนึ่ง เราหลับ
เห็นแสงสว่างมากๆตั้งอยู่รอบข้างกว้างไพศาล
พูดไม่ถูก เราก็มอง มันพูดยากมากแต่เหมือนเราพิจารณาแสงนั้นแล้วมันทวนย้อน
(อธิบายไม่ถูกจริงๆค่ะ)
ตื่นมาก็อิ่มมาก ทุกอย่างกระจ่างไปหมด เบา สบาย
หลังจากนั้นเราได้งานก็เลยละภาวนาไปเยอะ แต่ก็ยังรักษาศีลอยู่
ต่อมาก็ยังมีอีกช่วงหนึ่งเรามีเรื่องในชีวิตให้คิดไม่ตก รู้สึกเหมือนมีอะไรปั่นอยู่กลางอกแล้วดีดออก ปั่นๆแล้วดีดออก นอนก็ปั่นๆอยู่ทั้งคืนนอนไม่ได้เลย จนกระทั่งมันปิ๊ง! เหมือนตัดเรื่องนั้นขาดเห็นต้นเหตุ-การแก้ไข-การวาง
(ตอนนั้นก็น้อมมาพิจารณาแหล่ะค่ะ)
อะไรบางอย่างถึงจะยอมลงให้แล้วจะรู้สึกปลง ปล่อย
จนเมื่อเร็วๆ นี้ที่ทำงานพาเราไปวัดค่ะเพื่อบำเพ็ญสาธารณะประโยชน์ ท้ายกระบวนการเขาก็ให้ขึ้นนั่งสมาธิเราก็นั่งข้างๆพัดลมเหล็กๆค่ะ เราไม่ได้นั่งเอาจริงเอาจังเลยนะคะ ก็สักแต่นั่งตามลมไปแต่กลับรู้สึกว่าร่างกายใจหายทุกอย่างนิ่ง
ตอนแรกได้ยินเสียงพัดลมแล้วเสียงพัดลมก็หายไป ดับนิ่งสนิท
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากเราก็
ตกใจหลุดออกมา
...แบบวู้บ...
ทีนี้ร่างกายเราสั่นแบบควบคุมไม่ได้เลย นั่งสะท้าน
จนเราไปขอให้หลวงพี่เล่าธรรมะให้ฟังถึงคลายลง
ขออนุญาตสอบถามค่ะว่า
เราควรทำอย่างไรต่อไปดี
ตอนนี้ตัวเราเค้าไม่เอาแล้ว...กลัว...แหยงๆ...ไม่แตะเลย
รักษาศีลยังรักษาอยู่
แต่พอจะนั่งเหมือนเขาร้องว่าไม่เอาๆกลัว
อยากให้ทราบว่ามันทรมานจริงๆค่ะเคยปฏิบัติได้แต่ปฏิบัติไม่ได้กลัวอะไรก็ไม่รู้
เราอยากปฏิบัติต่อมากๆ
...เราควรไปหาพระอาจารย์สักคนไหมคะเพื่อขอแนวทาง
https://pantip.com/topic/37070740
ผู้ปฏิบัติธรรม, ปฏิบัติกรรมฐาน, นั่งสมาธิ, ภาวนา ฯลฯ ทำถูกกันทุกคน ไม่มีอะไรผิดทางเลย แต่ขาดนิดเดียว คือ วิธีปฏิบัติเพื่อให้ก้าวต่อไปๆ วิธีก็อย่างที่แนะนำไปทุกๆหัวข้อแล้ว ก็คือ ให้กำหนดตามสภาพของมัน ที่หูไม่ได้ยินเสียง เห็นแสงสว่าง นั่นนี่ เป็นอาการเริ่มแรกของสมาธิทั้งนั้น
ข้อสังเกตอีกอย่าง คือ ผู้ปฏิบัติเริ่มเจริญสมาธิภาวนา หรือจะเรียกชื่ออะไรแล้วแต่ ฝึกทำแบบมีเครื่องมือไม่ครบ เช่น คนใช้พุทโธ ก็พุทโธๆๆๆๆๆ ไปอย่างเดียว. คนดูลมเข้าออกๆๆๆๆๆอย่างเดียว. วิธีปฏิบัติใดๆที่แนะนำกันให้ว่าไปอย่างเดียวๆนั้น ซึ่งขาดวิธีตามสภาวธรรมที่ปรากฏแก่ตนไป พูดให้เห็นภาพว่ามีเครื่องมือไม่ครบที่จะปฏิบัติแบบนี้
ว่าไปอย่างเดียว ต้องใช้กับสิ่งที่เป็นรูปธรรม เช่น กสิณ หรือสิ่งที่อยู่กับที่ข้างนอก ยกตัวอย่าง ฝึกสมาธิโดยใช้ กสิณดิน ท่านให้บริกรรมภาวนา อย่างเดียว ปฐวี กสิณังๆๆๆ เรื่อยไปอย่างเดียวแบบนี้ได้
ทีนี้ ผู้ที่ใช้สิ่งที่เคลื่อนไหว เช่น ลมหายใจเข้าออก
(ซึ่งมันเนื่องอยู่กับชีวิตจิตใจ)
แล้วบริกรรมพุทโธ ธัมโม สังโฆ ไปอย่างเดียว, ดูลมเข้าลมออกอย่างเดียว ซึ่งต่างจากการใช้วัตถุภายนอก เช่น กสิณ เป็นต้น ครั้นเราว่าย้ำๆอย่างเดียวอย่างนั้นถึงระดับหนึ่งจิตพอสงบๆ สภาวธรรมหลากหลายปรากฏให้เห็น ตอนนี้ปัญหาเกิด ดังตัวอย่างที่นำมาบอกไว้ชัด
ผู้ใช้ พอง-ยุบ เป็นอารมณ์ ก็เช่นกัน หากแนะนำกันและกันให้ว่าพองยุบๆๆๆๆ อารมณ์เดียวอย่างเดียว ก็ไม่ต่างกับผู้ใช้วิธีอื่นๆซึ่งว่าย้ำอย่างเดียว เกิดสภาวะแล้วไปไม่ถูกเช่นกัน เริ่มต้นต้องฝึกใช้เครื่องมือให้ครบ คือว่า สภาวะใดเกิดก็ต้องกำหนดรู้ตามที่มันเป็น สรุปเข้าใน กาย เวทนา จิต ธรรม
ตัวอย่างที่ยกมาทั้งเพ เริ่มต้นยังไม่มีปัญหา แต่ว่าไปถึงระดับหนึ่ง สภาวะปรากฏ เช่น ตัวหาย มือหาย ลมหายใจหาย ตกใจ กลัว เห็นนั่นนี่ ได้ยินเสียงนี่ๆนั่นๆ เกิดอาการอย่างนั้นอย่างนี้ ตัวโยก ตัวเอียง ไปไม่ถูกแก้ปัญหา
(แก้อารมณ์)
ไม่เป็น เพราะถูกแนะนำให้ว่าไปอย่างเดียวด้วยประการฉะนี้แล.
ตัวอย่างกสิณ ซึ่งใช้วัตถุภายนอก ตย.ล่าง ใช้ลมหายใจเข้าออก (อานาปานะ) ซึ่งเนื่องกับชีวิตจิตใจปัญหาเยอะ
สติ
ทำกิจสำคัญทั้งในสมถะ และในวิปัสสนา ใน
สมถะ
นิยมให้เลือกกำหนดอารมณ์บางอย่าง ในบรรดาอารมณ์ที่สรรแล้ว ซึ่งจะเป็นอุบายช่วยให้จิตใจสงบแน่วแน่ได้ง่าย ส่วนใน
วิปัสสนา
ใช้อารมณ์ได้ทุกอย่างไม่จำกัด สุดแต่อะไรปรากฏขึ้นให้พิจารณา และอะไรก็ตามที่จะให้เห็นความจริง สรุปลงได้ทั้งหมดใน กาย เวทนา จิต ธรรม หรือ ในามและรูป
ตัวอย่างดังกล่าวแล้ว เขาใช้อานาปาน-สติ (ลมเข้าลมออก) ว่าไปอย่างเดียว จะใช้พุทโธ หรือดูลมเฉยๆก็ตาม เมื่อทำถึงระดับหนึ่งคือจิตเริ่มๆจะสงบ สภาวะหลากหลายก็ปรากฏตามธรรมดาของมัน ทีนี้ไปไม่ถูกล่ะ
Create Date : 13 พฤษภาคม 2564
Last Update : 1 ธันวาคม 2566 10:54:07 น.
0 comments
Counter : 1535 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
?
]
Webmaster - BlogGang
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
Bloggang.com