กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
space
space
space
 
เมษายน 2564
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
space
space
12 เมษายน 2564
space
space
space

ตัวอย่าง ไม่ใช้คำภาวนาใดๆ


235 ให้ดูหลายๆวิธี ให้ดูที่ไม่ใช้คำภาวนาใดๆ   ดูลมหายใจเข้า - ออก กับ ดูเวทนาทางกายที่เกิด แล้วทำใจอุเบกขา  เขาเป็นยังไง  450 

- > ดิฉันฝึกหัดนั่งสมาธิวิปัสสนาแนวทางท่านอาจารย์โกเอ็นก้า  คือนั่งดูลมหายใจเข้าออกเฉยๆ ไม่บริกรรมและให้ดูเวทนาที่เกิดในร่างกายแล้วให้มีอุเบกขา

     คอร์สแรกที่ดิฉันไปศึกษาเรียนรู้เป็นเวลา 10 วัน   และหลังจากนั้นดิฉันก็กลับมาปฎิบัติที่บ้าน สม่ำเสมอ วันละหลายครั้ง บางทีก็หลายชั่วโมงติดต่อกัน

     ล่วงเข้ามาประมาณเดือนที่ 3  ดิฉันมีอาการ ร้อนที่ร่างกายทุกส่วน และเกิดอาการปวดศีรษะเหมือนมีเข็มเป็น ร้อยๆเล่มอยู่ในหัว  บางที แข็ง ตึง มึน ทึบอยู่ในหัว  จนยากที่จะอธิบาย จนขนาดต้องไปเอกซ์เรย์แต่ไม่มีอะไรผิดปรกติ   อาการมันลงมาที่มือข้างซ้าย และกรามบน ขมับ 2 ข้าง เหมือนมีกระแสไฟฟ้าวิ่งอยู่ตลอดเวลาเป็นที่ทรมานมาก

     ระยะหลังมาดิฉันก็เลยนั่งบ้างไม่นั่งบ้าง  เพราะปวดหัวเหลือเกิน บางอาการไม่สามารถบอกมาเป็นตัวอักษรได้ว่ารู้สึกอย่างไร  อาการเป็นตลอด เวลา  2 - 4 ชั่วโมง  ทั้งหลับทั้งตื่น ไม่รู้จะทำอย่างไร  ก็ไปหาหมอฝังเข็ม ฝังมา 9 ครั้ง ไม่มีทีท่าว่าจะทุเลา  อาการยังมี ตลอด  ดิฉันก็ได้แต่อุเบกขา ทำใจไป คิดไปต่างๆนานา   เวลานั่งก็ขออุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง 

     ตอนนี้นับระยะเวลาเป็นมากว่า 2 ปี ได้แต่หวังว่าผู้รู้ทั้งหลายคงช่วยอนุเคราะห์คนมีกรรมคนนี้ด้วย ขอได้โปรดเมตตาช่วยด้วยนะคะ



235  ดูแล้วสงสาร  451
     
     ตัวอย่าง ไม่ใช้คำภาวนาใดๆ อย่างที่บอก คำบริกรรมภาวนา ไม่ใช่สาระ ใช้ก็ได้ ไม่ใช้ก็ได้  ที่สำคัญพอจิตสงบๆหน่อยสภาวธรรมนั่นนี่โน่นปรากฎ ไม่รู้จะเอายังไงดี  ติดตัน ไปต่อก็ไม่ได้ จะถอยก็ยาก  

     เจ้าสำนักใดๆ  จะรู้แค่ว่า ไปนะไปทำยังงี้ๆนะ พุทโธๆนะ  ลมหายใจสั้นก็รู้ ลมหายใจยาวก็รู้นะ ยังยังไม่พอ   ไปเจอะคนทำจริงๆภาวนาตามนั้นจริงๆเข้าแล้วสภาวะปรากฏ   เจ้าสำนักเองแก้อารมณ์กรรมฐานให้เขาไม่ได้  เสียเลย   เจ้าสำนักเสียหาย  คนทำเสียคน  


235 อีกรายหนึ่ง    450

- > ดิฉันเคยไปฝึกปฏิบัติธรรมในสายโคเอ็นก้าที่ พิษณุโลก หลักสูตร 10 วันเต็ม การพิจารณาวิปัสสนา ตามหลักสูตร เป็นไปตามขั้นตอนทุกอย่าง และรู้สึกเหมือนกับว่าการพิจารณาจะเป็นไปตามที่ครุอาจารย์แนะนำในหลักสูตร  เมื่อปี 53 ที่ผ่านมา  ผ่านมาหลายปีแล้ว กลับมาแรกๆก้อปฏิบัติวันละอย่างน้อย 1 ชั่วโมงตลอด

     ช่วงหลังห่างไม่ได้ปฏิบัติอีก   มีเรื่องราวมากมายเข้ามาในชีวิตเป็นไปตามเหตุและปัจจัย

     แต่ดิฉันยังรู้สึกว่าเสียงที่รู้สึกได้ในจิตยังส่งเสียงอยู่ตลอดเวลา คล้ายๆกับคนสวดมนต์หรือดนตรีอะไรแว่วๆอยู่ในจิตตลอดเวลา เหมือนสัญญาณเตือนว่าให้กลับไปเส้นทางนี้ ไม่ทราบว่าเป็นการอุปาทานเองไปมั๊ย   เคยปรึกษาพี่ที่เป็นเสมือนญาติธรรมกัน  ท่านว่าเป็นสัญญาณความทรงจำเก่าจากอดีตชาติอย่าไปยึดติด

     แต่ทุกครั้งที่จิตว่างๆจากการงานธุระ หรือไม่มีเรื่องให้คิด   เสียงนี้จะผุดขึ้นมาตลอดเวลา   ขอความอนุเคราะห์ผู้รู้ทั้งหลายในลานธรรมช่วยชี้แนะด้วยค่ะ.



235 ข้อความที่ขีดเส้นใต้  "ทุกครั้งที่จิตว่างๆจากการงานธุระ หรือไม่มีเรื่องให้คิด  เสียงนี้จะผุดขึ้นมาตลอดเวลา"  อารมฺมณํ จินฺเตตีติ  จิตฺตํ  ธรรมชาติใด  ย่อมคิดซึ่งอารมณ์ เหตุนั้น ธรรมชาตินั้น  ชื่อว่า จิต.  หมายความว่า  หน้าที่ของจิตคือคิดนั่นคิดนี่ บลาๆ  คิดอารมณ์นี้อารมณ์นั้น  ในเมื่อไม่มีอารมณ์ใหม่ คืออารมณ์เฉพาะหน้าให้มันคิด  มันก็คิดอารมณ์เด่นๆแรงๆที่อยู่ในใจ  (ธรรมารมณ์) ดังว่านั่นแล 

    วิธีแก้ ก็เอาความคิดนั่นเป็นอาหารของสติ (จิตตานุปัสสนา) กำหนดรู้ คิดหนอๆๆๆ  (ตัดตอนตัดวงจรความคิด)  ๓-๔ ครั้งปล่อย ไม่จมแช่อยู่กับอารมณ์นั้นแล้วไปกำหนดกรรมฐาน คือ ลมเข้า-ออก, พอง-ยุบไปใหม่  


235 ฝึกมาจากสำนักนั้นอีกรายหนึ่ง  450  เล่าละเอียดทุกขั้นตอน จนเห็นการเห็นผิดปฏิบัติผิดของเจ้าสำนักนั้น

การรู้เห็นกรรมตัวเองจากการนั่งวิปัสนากรรมฐาน และเห็นแสงเมื่อทำสมาธิ - Pantip

235 เอาความคิดเห็นที่ 4 451  มาหน่อยเพื่อให้ดูตรงที่อาจารย์กับ จขกท. แย้งเรื่องอุเบกขากัน

> ฉันลงชื่อเข้าพบอาจารย์ช่วงประมาณเที่ยง เล่าอาการให้ฟังตั้งแต่คืนวันที่ 7 อาจารย์บอกว่าฉันใช้ตาเคลื่อนไปเวลากำหนดจิต
“เธอไม่ไปแค่จิต เธอใช้ลูกตาไปด้วย ตาดำเธอเคลื่อนไปทุกที่”  เพื่อความแน่ใจฉันเลยถามเพิ่ม โดยแจ้งไปว่า  หนูเคยลองจ้องไปที่ต้นไม้ และกำหนดจิตไปที่ขาก็สัมผัสถึงขาได้ โดยตาก็ไม่เคลื่อนตามนะคะ

ท่านว่า "ตอนเธอลืมตาเธอมีสติ  แต่พอหลับตาเธอไม่รู้ตัว"

และเนื่องจากอาการป่วยในแต่ละคืนไม่เหมือนกัน (มันเพิ่มระดับ) ฉันจึงอยากอธิบายอาการให้ชัดเจนขึ้น  ถึงคืนวันที่ 9 ล่าสุด อาจารย์บอก “ พอๆ จะยังไงก็เหมือนกัน คือเธอใช้ตา เธอต้องยอมรับ”
ฉันยอมรับได้  มันไม่ใช่สิ่งน่าอาย  ฉันแค่อยากอธิบายหากมันอันตรายฉันจะได้รับการรักษา แต่ท่านค่อนข้างไม่ชอบฟังแล้วค่ะ  เริ่มแรกถูกตำหนิว่าไม่วางอุเบกขา  ฉันจึงแจ้งไปว่า วางค่ำถึงเช้าก็ไม่หาย  ท่านจึงเงียบไป  ฉันแจ้งท่านว่า  ตอนนี้หัวใจเต้นแรงมากจนมือสั่น  คิดกำหนดหรือไม่คิดเช่น คิดถึงผ้าห่ม  แล้วผ้าห่มมันวางที่เท้า  คิดแค่นี้เท้าก็เต้นตุบๆ จนหัวใจเต้นรัวตาม



- อีกรายหนึ่ง สำนักเดียวกัน 450

ขอผู้รู้ช่วยผมที ผมเหมือนโดนไฟเผาเวลานั่งสมาธิครับ | พลังจิต

 


Create Date : 12 เมษายน 2564
Last Update : 9 มีนาคม 2568 18:14:19 น. 0 comments
Counter : 1820 Pageviews.
Share

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]



space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
space
space
space
space
space