Blog นี้ลงสภาวะทำนองนี้  ไว้มากมาย  พร้อมทั้งชี้แนะวิธีแก้อารมณ์ไว้ด้วย



- การปฎิบัติธรรม เป็นผลข้างเคียงที่ทำให้เราเห็นโลกอีกมิติ  จริงไหมคะ


->ช่วงปลายปีที่แล้ว มีหลายๆเรื่องที่ทำให้รู้สึกเครียด ทั้งเรื่องครอบครัว และเรื่องงาน รวมถึงเรื่องเพื่อนร่วมงาน เลยหาทางดับทุกข์   โดยเริ่มจากการสวดมนต์ และนั่งสมาธิในห้องนอน โดยส่วนใหญ่รูมเมทจะอยู่ในห้องด้วย แรกๆก็รู้สึกดีนะคะ เหมือนจิตใจจะเริ่มสงบ พอผ่านไป 2-3 เดือน เลยเริ่มเพิ่มบทสวดมนต์ทีละบท และเริ่มสวดบทอิติปิโส 108 จบ

     มีอยู่วันนึง  อยู่บ้านคนเดียว   ช่วงเช้าก็สวดมนต์ปกติ และพอถึงบทอิติปิโส 108 จบ นับโดยสร้อยลูกปะคำ ยังไม่ถึงครึ่ง เหมือนมีเสียงของหล่นด้านหลัง เหมือนคนหยิบเสื้อที่แขวนไว้แล้วปล่อยลง  เลยหันไปดู  คิดว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญ ครั้งที่ 2 ห่างกันไม่ถึง 2 นาที เสียงถุงกระดาษที่วางอยู่ด้านหลังไม่ถึง 1 เมตร ดังเหมือนมีคนเอามือตีถุงกระดาษ  เลยหันไปพยักหน้า เชิงว่า  ยังสวดไม่เสร็จเลยนะ 555 สุดท้ายก็สวดมนต์เสร็จทุกบท

     พอวันต่อมา ถึงบทสวดอิติปิโส 108 จบ ในขณะสวด เหตุการณ์ก็เหมือนเมื่อวานเลย เหมือนคนมาตีถุงกระดาษแรงๆ อีกแล้ว คงไม่บังเอิญแล้วมั้งเนาะ เลยไปเล่าให้เพื่อนฟัง มีเพื่อนรุ่นพี่คนนึงถามว่า ก่อนสวดได้บอกเค้าก่อนหรือเปล่า ผีแถวนั้นอาจจะไม่ชอบก็ได้ งานนี้แหละ กลัวเลย ไม่กล้าสวดมนต์พักใหญ่ๆ และสองสามวันต่อมา รูมเมทกลับบ้านต่างจังหวัดประมาณอาทิตย์กว่าๆ เลยไม่กล้านอนคนเดียว (ปกติตอนเรียนมหาลัย อยู่หอคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่กลัวผีค่ะ) ไปขอนอนบ้านเพื่อนอีกคน

     เหตุการณ์ที่ 1 >>> พอไปนอนบ้านเพื่อนคืนแรกเท่านั้นแหละ ปิดไฟนอนแล้ว เพื่อนก็หลับแล้ว เราเองยังไม่หลับ แต่ก็นอนหลับตาอยู่ ท่องพุธโธๆๆๆ ไปเรื่อยๆ เพราะอยากหลับมาก แปลกที่ด้วย กลัวผีด้วย  สักพักในขณะที่หลับตา ก็มีแสงสีขาวค่อยๆสว่างขึ้น และสว่างขึ้นเรื่อยๆจนสุดขอบในตา และขาวโพลนเต็มตา   เราก็นอนนิ่ง อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก  สักพักแสงสีขาวนั้นก็ค่อยๆสลายไป   คล้ายกับว่าเป็นประกายดาวที่ค่อยๆหายไป   จนเป็นสีดำมืดเหมือนเดิม และท่องพุทโธต่อ  จากนั้นก็หลับไป <<< (แต่ก็ไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟังนะ  เดี๋ยวหาว่าเราบ้าอีก แค่บอกว่ากลัวผีก็เอาไปล้อแล้ว 555)

     เหตุการณ์ที่ 2 >>> ตอนพักเที่ยงที่ออฟฟิศ  เราเปิดบทสวดมนต์โดยใส่หูฟัง และนั่งหลับตาท่องพุทโธ สักพักได้ยินเสียงในหู เหมือนมีคนเรียกชื่อเรา  เสียงเหมือนเพื่อนคนที่เค้ามีสัมผัสที่ 6 และเขาสามารถรับรู้ได้เวลาเราปฏิบัติธรรม   พอตกเย็นเลยถามไปว่า   แกเรียกฉันป่ะตอนนั่งหลับตา เพื่อนคนนั้นก็ขำเบาๆ ประมาณว่า เออ กูนี่แหละ 555 <<<  แต่หลังๆ สวดมนต์บ้าง ไม่สวดบ้าง ส่วนนึงเพราะกลัวเห็นผีด้วย เลยกล้าๆกลัวๆที่จะปฏิบัติธรรม

     คำถามที่ 1  การปฎิบัติธรรม เป็นผลข้างเคียงที่ทำให้เราเห็นโลกอีกมิติ จริงไหมคะ

     คำถามที่ 2  มีเพื่อนบอกว่า  ถ้าคนไม่เห็น ปฏิบัติยังไงชาตินี้ก็ไม่มีทางเห็น จริงไหมคะ

ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ

ปล. เพื่อนที่เค้ามีสัมผัสที่ 6 บางเรื่องถามแล้ว เค้าก็ไม่ตอบ

การปฎิบัติธรรม เป็นผลข้างเคียงที่ทำให้เราเห็นโลกอีกมิติ จริงไหมคะ - Pantip




 มันเป็นสภาวะของจิตที่เริ่มสงบ  (แต่ยังสงบไม่ถึงที่ เปรียบเหมือนเด็กเพิ่งหัดเดิน เดินได้ก้าวสองก้าว ก็ล้ม ล้มแล้วลุกๆๆ)  ช่วงนี้แหละ  ที่ทำให้ผู้ปฏิบัติทางจิตทำนองนี้  ได้เห็นนั่นเห็นนี่  ได้ยินเสียงนั่นเสียงนี่   ได้กลิ่นประหลาดๆนั่นนี่ (จิปาถะ) ชีวิตทั้งชีวิตตนเองไม่เคยประสบเลย  อ้าวแล้วเป็นไง ?   ก็ในเมื่อตนไม่เคยประสบมาก่อนเลย   พอประสบพบเห็นเข้า   ปัญหาเกิด  เกิดยังไง ?   เกิดหลงเข้าใจผิดบ้าง   หลงจนเพี้ยนบ้าง   กลัวจนสติแตกบ้าง  บ้างก็นั่งคุยกับนิมิต (ภาพ) ที่ตนเห็นเป็นตุเป็นตะเป็นเรื่องเป็นราว (คนอื่นไม่เห็น) บ้าง ถ้าถึงขนาดนั้นก็โน่นศรีธัญญา 

    มีหลายคนพูดว่า  ธรรมะไม่ทำให้คนบ้าหรอก  นั่งสมาธิไม่ทำให้คนเพี้ยนหรอก    ธรรมะ (ระดับนี้) คือธรรมชาติ  ชีวิตล้วนๆคือธรรมชาติ  เมื่อคนเราไม่รู้จักธรรมะ-ชาติแล้ว   ทำไมคนจะเพี้ยนไม่ได้     

 ตัวอย่างยาวๆ  

PANTIP.COM : Y9785609 ประสบการณ์จากการฝึกสมาธิ []

  
อีกสัก ตย.

-> เมื่อถึงเวลาที่ต้องนั่งสมาธิ เกิดปวดขาอย่างมาก แต่ก็ไม่ยอมแพ้ ทนนั่งจนหมดเวลา (ซึ่งเป็นครั้งแรกค่ะเนื่องจากไม่เคยทนได้เลย) ระหว่างที่ปวดมากๆ ก็นึกถึงพระพุทธเจ้าตลอดเวลา และสู้เนื่องจากเคยได้ยินว่า "ไม่เคยมีใครตายจากการนั่งสมาธิ" รวมทั้งประโยคที่ว่า "นิพพานอยู่ฝั่งตาย" (จำไม่ได้ว่าเป็นของหลวงพ่อท่านไหนค่ะ) และคิดว่าตายเป็นตาย  แต่จะไม่ลืมตาเปลี่ยนอิริยาบถก่อนหมดเวลาแน่นอน (ใจก็นึกถึงแต่พระพุทธเจ้าตลอดเวลาค่ะ)

เมื่อนาฬิกาดังหมดเวลา เราก็ลืมตาเปลี่ยนอิริยาบถ เพื่อคลายอาการปวดขา แต่เรารู้สึกว่า ... ทันทีที่เราลืมตา เราก็ได้ยินเสียงสวดมนต์ดังอยู่ในหู  ทั้งๆที่เวลานั้นไม่ได้มีพระสวดมนต์อยู่ใกล้ๆค่ะ

ก่อนหน้านี้ ... เมื่อครั่งที่เราไปปฏิบัติธรรมครั้งแรก และเมื่อกลับมาถึงบ้าน เราก็สวดแผ่เมตตาและอุทิศส่วนกุศลที่บ้าน เราก็ได้ยินเสียงสวดมนต์ดังอยู่ในหูอีกเหมือนกัน ทั้งๆที่ใกล้ๆบ้านก็ไม่มีวัดและไม่มีใครเปิดวิทยุค่ะ (ตอนแรกนึกว่ามีพระสวดทำวัตรเย็นอยู่ใกล้ๆ แต่บ้านก็ไม่ได้อยู่ใกล้วัด )

แล้วก็เคยมีอีกครั้งนึง   เราคุยกับแม่ แนะนำแม่เรื่องการไปปฎิบัติธรรม และชวนแม่ให้ไปปฏิบัติธรรมด้วยกัน ก็ได้ยินเสียงสวดมนต์ดังแว่วในหูอีก

เสียงสวดมนต์ที่ได้ยิน 2 ครั้งแรก จะได้ยินเพียงช่วงเวลาสั้นๆไม่ถึง  ชม.ค่ะ แต่ครั้งล่าสุดได้ยิน   (หลังจากนั่งสมาธิ)  ดังนานหลาย  ชม.  ตั่งแต่ประมาณเกือบ 4 โมงเย็น จนถึงเวลานอนตอน 4 ทุ่มเลยค่ะ  เสียงสวดมนต์ดังกล่าว เป็นเสียงเหมือนพระสวดมนต์ ฟังจับใจความได้เป็นบางคำ แต่ไม่รู้ว่าเป็นบทสวดอะไร

บางครั้งก็จะได้ยินเป็นเสียงดนตรีไทยบรรเลงอยู่ ระหว่างสวดมนต์ และตอนเดินจงกรม ทั้งที่วัดและที่บ้าน   ถามเพื่อนที่ไปด้วยกันว่าได้ยินไหม  เค้าบอกว่าไม่เห็นได้ยินอะไรเลย เราก็เลยไม่กล้าถามเค้าต่อ กลัวเขาว่าเราสติไม่ดี

เลยอยากถามผู้มีความรู้หรือผู้ที่เคยมีประสบการณ์ว่าเคยมีใครได้ยินเป็นลักษณะนี้บ้างหรือไม่ แล้วเป็นเสียงของใครเหรอคะ หรือว่าเราคิดมากไปเอง

 ที่ว่า   

... ก็มีแสงสีขาวค่อยๆสว่างขึ้น และสว่างขึ้นเรื่อยๆจนสุดขอบในตา และขาวโพลนเต็มตา   เราก็นอนนิ่ง   อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก  สักพักแสงสีขาวนั้นก็ค่อยๆสลายไป   คล้ายกับว่าเป็นประกายดาวที่ค่อยๆหายไป  

นั่นแหละ  ธัมมุทธัจจ์ หรือวิปัสสนูปกิเลส  

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=samathijit&month=10-02-2023&group=5&gblog=63

 

Create Date : 30 ตุลาคม 2564		0 comments
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2568 15:00:02 น.
Counter : 946 Pageviews.
Share Tweet