เจิมค่ะ

จริงค่ะ การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด ...
มีโอกาสก็หัดเรียนรู้ทำสิ่งใหม่ๆ
เพื่อทันกับความเจริญของโลกสมัยนี้
เช่น สว.ตอนนี้ถ้าไม่ยอมรับ ไม่ยอมเรียนรู้
แค่เรื่องจ่ายเงินทางบัตร ใช้แต่เงินสด
ก็จะลำบากพอสมควร และอนาคตเขา
จะไม่ใช้เงินกันแล้ว สว.ก็ต้องพยายามเรียน
รู้ปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงด้วย

ช่วงนี้.. เรียนรู้การทำกับข้าวเยอะมาก
สูตรนั้นสูตรนี้.. เในูไหนทำอร่อย
ทำง่ายทำยากทำสนุกไม่สนุก..
เรียนรู้จนเริ่มอยากจะลองทำอาหารขายแล้ว


ต้องขอบคุณยูทูป.. คุณครูที่มีอยู่
ทุกเรื่องที่อยากศึกษา..
เดือนหน้าอาจจะมีวันหยุดสงกรานต์
แต่บอกแม่แล้วว่าจะไม่กลับบ้าน
และก็อาจจะไม่ไปเที่ยวด้วย..
ถ้าได้หยุดจริงๆอาจจะนอนอืดๆอยู่บ้านนิ่งๆ
ให้มันเหมือนหยุดอย่างแท้จริง
ไม่รุ้จะทำได้ไหม555+

การท่องเที่ยวก็เป็นการเนียนรู้แย่างหนึ้งนะ.. คิดเข้าข้างตัวเองแบบสุดๆ555

อยากเป็นผู้ล่า เหมือนกัน... ตอนนี้เราถูกต้อน
เข้าอยู่ในบ้าน ไม่บายเท่าที่ควร 555

....
เรื่อง สแกนคิวอาร์โค๊ตบนรถเมล์แบบที่คุณต่อ
ว่า.. คนออกความเห็นเสนอไม่ค่อยรู้เรื่อง
รถเมล์เลย..

ขนาดเครื่องหยอดเหรียญยังต้องเลิกมันช้า
เสียเวลา สภาพถนนในไทย รถเมล์ที่ต้องก้าว
เท้าขึ้น มิได้เกือบเสมอฟุตบาท รถเมล์แน่น
ขนาดไหน
...
แรก ๆ ที่ผมขับรถไป ศูนย์ฝึกกีฬาทางน้ำต้อง
ขับรถเข้าคิวยาวกว่าครึ่ง กม. รอจ่อยิงหัวกับ
สแกน QR ปัจจุบัน.. ยังทำอยู่แต่ดูแล้วคงจะ
แกล้งทำว่ายิงหัว กับยื่นทอสับสแกน..

คนแก่บางคนยังไม่ได้เปิดไลน์มันจะสแกนได้ไง
ตอนหลังผม ยื่นมือขอเขียนชื่อ กับเบอร์
ทอสับ.. จนท.อมยิ้ม ผมก็อมยิ้ม กำลังจะ
เขียนชื่อจริงใส่ เอะตายห่า มือไม้สั่นมีคุณ
ประยู๊ด ลงชื่อไว้ก่อนแล้ว

จะเขียนชื่อว่า ไวน์.. ใส่สมุดกะเบอร์ทอสับ
เกิดลิ่วล้อมา จับหาว่า โคดนาเหล้าเบียร์ไวน์
กลั้นใจเขียนชื่อจริงหวัด ๆ ไป.. คงอ่านไม่
ออกหรอก 555 ขนาดผมยังอ่านไม่ออกนี่นา
..

เรื่องการเรียนรู้.. ช่วงที่ว่างก็ ลองจิ้มบนคอม
เรียนรู้วิน 10 อืมม.. มันมีดีหลายอย่างเข้า
อยู่ด้วยกัน เช่น photoshop & scap รวม
อยู่ในชื่อ Photos แต่ไม่หมดทำได้บางอย่าง
อินเสิร์ชเสียงก็ได้ กำหนดเวลาแต่ละภาพก็ได้
แต่...

วินด์ 10 กีดกันผูกขาด มิให้ ละมุนภัณฑ์หลาย
ตัวเข้าโหลดเครื่องไม่ได้ ดีดออกไปเลย เท่า
กับต้องใช้สินค้าเขาเท่านั้น

....
เรื่องปริญญา ในไทยยังต้องใช้อยู่ เขาว่า
คัดคนง่ายดี ว่าเข้านั่น...

ส่วนใหญ่พวกนี้ ติดต่อขอมาฝึกงานก็ต้อง
ให้ทำงานทั่วไปก่อน เพราะเขาไม่เป็นงาน
ที่ต้องทำในที่ทำงาน

วันนี้คุยยาว พอแค่นี้ก่อนครับคุณต่อ

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

ชอบคำคมทั้งหมดที่น้องต่อสรุปไว้

"เมื่อก่อนเราเป็นนักเดินทางสมัครเล่น
ถึงจะมีพาสปอร์ตก็ตาม
แต่ก็ไม่รู้วิธีซื้อตั๋วโดยสาร"


"การเรียนรู้นั้นไม่มีที่สิ้นสุด"


"การเรียนรู้สิ่งหนึ่ง มันจะเป็นประตูไปสู่อีกสิ่งหนึ่ง"

อ่านช่วงต้นของบล็อกนึกถึงการเป็นผู้นำที่ดี
แต่พออ่านจนจบ
นึกถึงเรื่องของการศึกษาครับ

เพื่อให้มีชีวิตอยู่รอดปลอดภัย
เราทุกคนต้องเรียนรู่จั้งแต่วินาทีที่ลืมตาดูโลก

เป็นดังนั้นเลยนะคะ
ดุหนังดูการ์ตูน(ละคร) แล้วย้อนดูตัว

ไม่ต่างจากชีวิตจริง

ช่วงนี้มีอะนิเมชั่น กลับมาลงโรงใหม่

ว่าจะย้อนไปดู Your Song เหมือนกันค่ะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ทุกวันมีสิ่งใหม่ให้เรียนรู้ เจอปัญหา และหาวิธีแก้ไขเสมอ...เพียงแต่เราต้องเปิดใจเปิดตัว และต้องลงมือทำดีที่สุดค่ะ
ตาดูหูฟัง แต่นิ่งเฉย...ไฉนเลยจะเรียกเรียนรู้ จริงมั๊ยคะ

การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุดจริง ๆ ครับ
ปัจจุบันผมนี่เรียนรู้จากยูทูป เรื่องต่าง ๆ ที่อยากรู้ เรื่องที่ไม่ได้เรียนมา 555
ตอนเรียน ป.ตรี บางวิชานี่ไม่รู้จะเรียนทำไมนะ จนได้มาทำงานถึงจะรู้ลึกซึ้ง สำหรับตัวผมเรียนป.ตรีมาแทบตาย มาทำงานได้ใช้วิชาที่เรียนมาน้อยมาก ตลกดีเหมือนกันครับ

การเรียนรู้ ทดสอบ
ไม่มีที่สิ้นสุด

บางลัทธิ/ศาสนา ยังกล่าว..
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับมนุษย์นั้น

เป็นบททดสอบของเบื้องบน

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

แวะมาเยี่ยมบ้านคราบ

toor36 Cartoon Blog ดู Blog
วันนี้ไม่มีเนนโดรอยด์น่ารักๆ นะคุณต่อ

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

เมื่อเซน มิใช่เซน
ก็มิต้องเป็นสิ่งใด

ง่าย ง่าย
สบายดี !

.
.
คนส่วนใหญ่ชอบหาคำจำกัดความครับ
เช่น พุทธเป็นยังไง
เซนเป็นยังไง
คนๆนี้เป็นยังไง

แต่จริงๆแล้วที่ทุกอย่างมันเป็นอย่างไร
ก็เพราะเราใช้ความคิดของเรา
เป็นตัวกำหนดเองเสียส่วนใหญ่

บางครั้งถ้าปล่อยวางความคิดนี้ได้
ก็ไม่ต้องสนใจว่ามันคืออะไร เป็นอย่างไร
อย่างที่เราต้องการ
แต่ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างที่มันเป็นจริงๆครับ

พี่ว่าบัวดินเลี้ยงง่ายกว่าค่ะ
เพราะนางชอบทั้งแดดและน้ำ
แต่แคคตัสชอบแต่แดด น้ำต้องไม่มากกว่า
อาทิตย์ละสองครั้ง ซึ่งอาจดีสำหรับคนไม่มีเวลา
ก็ต้องกันฝนให้ดีนะคะ

บ้านกรุงเทพฯพี่ไม่มีที่ให้แดดเต็มวัน
ก็เลยว่าบัวดินเลี้ยงง่ายกว่า

อยากไปเที่ยวอีกเหมือนกันครับ ว่าจะเริ่มจากจังหวัดใกล้ๆ ไปเช้าเย็นกลับก่อนครับ

พี่ก๋าเชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมนะ
ทำอะไรไว้
ต้องได้รับผลกรรมนั้นแน่ๆ
อย่างนึงที่พี่ก๋าเลี่ยงไม่ได้เลย
คือยังต้องตียุงครับ
ที่ครัวยุงเยอะเหลือเกิน
ไม่ตีก็ไม่ไหว
กัดดุมากๆ 555

สวัสดี จ้ะ น้องต่อ

ข้อเขียนที่มี ตัวการ์ตูน คุราปีก้า ที่ได้ผ่าน
การทดสอบจนได้เป็นฮันเตอร์ น่าจะเปรียบได้ว่า
ได้ใบปริญญา นะ แต่ เมื่อไปหางาน ถูกถามถึง
เรื่อง เน็น (ครูไม่รู้หรอก คือไร อิอิ) ถ้าจะเปรียบ
คือ ยังขาดประสบการณ์ ต้องไปเพิ่มความรู้อีก
เรียนรู้สิ่งที่ไม่มีอยู่ในตำรา นั่นคือ ข้อสรุปของ
เธอที่ว่า
"การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด และ การเรียนรู้สิ่ง
หนึ่งจะนำไปสู่อีกสิ่งหนึ่งได้ เป็นความจริง จ้ะ
วิทยาการก้าวหน้าไปตลอดเวลาไม่ได้อยู่นิ่ง ถ้า
เราไม่ใส่ใจใฝ่หาความรู้ตลอดเวลา เราก็ตกยุค
ตกสมัยไปได้ ก้าวไม่ทันโลก เนาะ

โหวดหมวด การ์ตูน

ขอบใจที่แวะมาเม้นท์และให้กำลังใจที่
บล็อกครู จ้ะ
ในช่วงอายุครู ก็มีทั้งงานอวมงคล คือ การ
พลัดพลาดลาจากตามวัยบ้าง ไม่ตามวัยบ้าง
(อย่างลูกศิษย์ที่จากเราไปก่อน) งานมงคลก็จะ
เป็นไปงานแต่งของลูกศิษย์บ้าง ลูกของลูกศิษย์บ้าง วัย ต่อ ก็ส่วนใหญ่ คงเป็นเรื่อง
แต่งงาน เนาะ ว่าแต่ตัวเองล่ะ เมื่อไหร่ อิอิ

วันเสาร์ไปส่งแม่กลับเพชีบูรณ์มาเหนื่อยมาก
เพิ่งจะเคยขับรถยาวๆแบบไปเช้าเย็นกลับครั้งแรก
ตื่นมาวันอามิตย์เพลียร่างไปทั้งตัว..
อาทิตย์นี้เลยไม่ได้เข้าครัวเลย

ตอนแรกวันจันทร์จะลาพัก.. แต่สุดท้ายก็ไม่ได้
นายไลน์มาสั่งงานตั้งแต่ห้าทุ่มวันเสาร์
ตื่นมาเช้าแปดโมงวันอาทิตย์ต่ออีก..
ชีวิตหนอ.. ปีนี้ต้องทำใจหลายอย่าง
โบนัสก็ไม่ได้​เงินเดือนก็ไม่ขึ้น..
เหลือเรื่องหักเงิรเดือนนิแหละที่ยังไม่ได้ทำ

เหมือนเข้ามาบ่น.. ไปละ555
ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะ

เราก็มีหนังสือที่ชอบซื้อไว้ตอนโปรบุฟเฟ่หลายแล่ม
แต่พอได้มาแล้วก้อเกิดไม้อยากอ่าน
ขนาดซีนะลาสติกยังไม่ได้แกะเล้ยเหอๆ

ขอบคุณค่ะ

เด็กจบใหม่นี่ ยังไม่มีประสบการณ์ในการทำงาน
ถ้าปล่อยลุยเดี่ยว อาจจะมีข้อผิดพลาด ส่วนใหญ่ ก็จะให้ทำงานง่ายๆกันไปก่อน เช่น ใช้ไปซื้อกาแฟ หรือผัดซีอิ้ว ไม่ใช่ซิ555

ในชีวิตจริงก็เลยต้องมีการฝึกงานกับ รุ่นพี่ก่อนให้วิทยายุทธแก่กล้า ถึงจะฉายเดี่ยวได้นะครับ

อย่างอาชีพ อ.เต๊ะ ทำงานใหม่ๆก็ต้องไปฝึกสอนก่อน พอทำงานมานานๆ ก็กลายเป็นครูฝึกให้ อาจารย์จบใหม่ๆมาเป็นผู้ช่วย คอยเรียนรู้ ถ่ายทอดวิทยายุทธ์กันต่อไปครับ

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

อ่านแล้วใช่เลยครับ คุณต่อนี่สุดยอดนะ ดูแล้วเปรียบเทียมกับชีวิตจริงเราได้เลย
อันนี้ชัดเจนมาครับ คนเรียนเก่ง อาจไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จในการทำงาน หรือในชีวิตเสมอไป
ยังมีประสบการณ์ แล้วก็อะไรอีกเยอะเลยที่ต้องเรียนรู้นอกสถานศึกษา

แต่สังคมไทยมองว่า จะต้องเรียนเก่ง สอบได้ที่หนึ่ง ต้องเป็นหมอ จะได้มีหน้ามีตา

I know that I know nothing
ถ้าคิดได้แบบนี้นี่แหละครับคนที่เก่งจริง เพราะไม่คิดว่าเรารู้ทุกอย่างแล้ว แต่คิดเสมอว่า ยังมีเรื่องที่ต้องเรียนรู้อีกเต็มไปหมด แล้วก็ไม่หยุดที่จะอยากรู้

วันนี้ง่วงๆ ฝนตกวันจันทร์ พิษทั้ง 2 เสริมแรงกันคงเบลอเลยครับ เหอะๆ อาจพิมไม่รู้เรื่องนะครับ

มาเป็นปรัชญาเลยเลยแฮะ
ก็จริงนะ เหมือนใบรับรองบางอย่างที่ออกมาใช้
เป็นเครื่องมือเบิกทางสำหรับก้าวต่อไป...แต่ไม่ได้
เป็นตัวรับประกันผลความสำเร็จของชีวิตหรือใช้
พิสูจน์ว่าเราทำเป็นอย่างหรือดีกว่าใครน่ะ

....

ช่วงนี้ปิดบ้านเด้อออ ...
ข่าวว่าไปโดนแคคตัสมาแล้วเหรอท่าน

มาชวนไปแอ่ววัดเมืองแป้อีกที่ครับ

ความจริงเกือบทั้งหมดที่เรารู้
เป็นความจริงในชั่วขณะเท่านั้นเองครับ
ส่วนที่เป็นสัจธรรมเรากลับไม่ค่อยสนใจกัน 555

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

Hunter Hunter เคยดูเหมือนกันค่ะคุ้นๆ อยู่ เรื่องนี้

สวัสดีมีสุขค่ะ

ขอบคุณกำลังใจที่ให้ไข่ตุ๋นด้วยค่ะ

เรื่องเจดีย์ที่เขียน
เป็นการทดสอบเลยค่ะ
ต่อจากนี้ก็ไม่กลัวเรื่องของการเรียนรู้เรื่องศิลปะไทยละ

จากบล็อก ... นกสีฟ้า เข้าไปค้นค่ะว่าคำว่านกสีฟ้าให้ความหมายกับเจ้าของภาษาอย่างไรบ้าง
ก็ได้มาว่า เป็นนกแห่งความสุขค่ะ

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

โควิด
ยังไม่น่ากลัวเท่ากับกลัวอด
ตอนนี้หลายประเทศถึงขั้นจราจล
เพราะคนไม่มีกิน

เมื่อวานนั่งดูข่าว
งบ 4 แสนล้านกำลังถูกแร้งทึ้ง
ราชการเสนองบปันสนุกมือ
เล่นไป 8 แสนล้าน
งบที่จะเอามากระตุ้นเศรษฐกิจ
กลายเป็นการทำถนน ขุดบ่อ ทำฝาย
เปลี่ยนเสาไฟ ฯลฯ

อนิจจา...

"การเรียนรู้นั้นไม่มีที่สิ้นสุด" และ "การเรียนรู้สิ่งหนึ่ง มันจะเป็นประตูไปสู่อีกสิ่งหนึ่ง" นั่นเอง ---->ใช่เลยค่ะ คุณต่อ มันคือเรื่องจริง พี่จะขอบคุณมากสำหรับทุกตัวอักษร ทุกกำลังใจนะคะ ตอนนี้สภาพจิตใจของทั้งเรากับสามี ดีขึ้นมากแล้ว เราพร้อมที่จะก้าวต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นค่ะ ขอบคุณมากจริงๆจ้ะ

งานชุดเซนจบชุดพอดีครับ
พรุ่งนี้ว่ากันใหม่ หัวข้อใหม่

คนเราก็ต้องฝึกตนอยู่ตลอดเวลานั่นแหละครับ ^^

ป.ล. คุราปิก้า น่าจะเป็นหนึ่งในตัวละครหลักที่ดูเป็นผู้เป็นคนที่สุดในเรื่องแล้วมั้ง เลยมีบทที่ให้ข้อคิดแบบที่คนปกติสามารถสัมผัสได้หน่อย ^^"

แวะมาส่งกำลังใจไว้ก่อนนะคร้า
จะตามมาอ่านต่อใหม่อีกทีละกาน
วันนี้ปวดต้นคอจัง และแวะหลายบ้านเลย
ขออภัยนะคะคุณต่อ ราตรีสวัสดิ์จ้า🤫🤭😴

สวัสดีเช้าวันพฤหัส.. หน้าฝนนี้ลุยฝนกลับบ้านสองสามวันแระ
เริ่มมีความชีน.. เหมือนว่าทุกอย่างจะเริ่ม
กลับมาใช้ชีวิตแบบปกติแล้ว.. วันนี้จะขึ้นรถไฟฟ้าครั้งแรก
หลังจากโควิด​ ดูซิว่ามันจะแน่นขนาดไหน.. เหอๆ

แวะมาทักทายๆ

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

ข้อ 2 และข้อ 7
ที่น้องเม้นท์ไว้
ทำให้นึกถึงลุงคนนึง
ที่กำลังเป็นผู้นำอยู่เลยครับ 555



ปล. แล้วเมื่อไหร่เขาจะไปซะที

สวัสดีมีสุขค่ะ

ขอบคุณกำลังใจให้หมาแมวที่บ้านด้วยค่ะ

ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน...

เพลงก็มาเลยแหละ 5555+
เมื่อวานได้ขึ้นรถไฟฟ้าไปทองหล่อแระ
คนไม่เยอะมากอย่างที่คิดนะ ก็พอโอเคอยู่

ตอนนี้อะไรก็นิวนอร์มอล

เราสว.ต้องปรับตัวเยอะ โดยเฉพาะเรื่องของดิจิตอล แค่แอพไทยชนะก็งงยุ่งเหยิงแล้ว

จากบล็อก
ใช่เลยครับ ที่ทำงานผมเกินครึ่งเลยที่หันมาใส่ Smart Watch นอกจากใช้ดูเวลาแล้ว ยังวัดชีพจร ความเครียด จำนวนก้าว แคลอรี่ เยอะมากครับ

ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่าน การเรียนรู้ต้องทำตลอดชีวิตจริงๆ