ตราบใด มนุษย์ยังไม่สามารถจัดการกับปัญหาพื้นฐานแห่งชีวิตของตน ยังวางตัววางใจหาที่ลงไม่ได้กับทุกข์ถึงขั้นตัวสภาวะ ตราบนั้น มนุษย์ก็จะยังแก้ปัญหาไม่สำเร็จ ยังหลีกไม่พ้นการตามรังควานของทุกข์ ไม่ว่าจะพบสุขขนาดไหน และจะยังไม่ประสบความสุขที่แท้จริง ซึ่งเต็มอิ่ม สมบูรณ์ในตัว และจบบริบูรณ์ลงที่ความพึงพอใจอย่างไม่คืนคลายไม่กลับกลาย ซ้ำร้าย ทุกข์พื้นฐานที่หลบเลี่ยงและยังไม่ได้แก้ นั้น กลับจะกลายเป็นเงื่อนปมซ้อนอยู่เบื้องหลัง คอยส่งอิทธิพลออกมาบีบคั้นรุนเร้าให้การแสวงหาและเสวยสุขต่างๆ เป็นไปอย่างเร่าร้อนกระวนกระวาย ไม่รู้จักเต็มอิ่ม และไม่มีความแน่ใจจริง ขาดความมั่นใจที่โปร่งโล่ง พร้อมทั้งส่งผลในทางจริยธรรมเกี่ยวกับความดีความชั่ว เช่น เพิ่มทวีการแย่งชิงเบียดเบียน ให้แพร่หลาย และรุนแรงยิ่งขึ้นด้วย
ตัดประเด็นสำคัญจาก มาติ๊ดหนึ่ง 
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=samathijit&month=11-11-2023&group=88&gblog=107
เท่านั้นก็เห็นปัญหาทั้งในปัจเจกบุคคลกับทั้งสังคม
Create Date : 14 ธันวาคม 2566 |
|
0 comments |
Last Update : 8 มีนาคม 2568 18:28:29 น. |
Counter : 488 Pageviews. |
|
 |
|