ถนนสายนี้มีตะพาบ : 91 : อริยสงฆ์ผู้ไม่นอนตลอดชีวิต
ถนนสายนี้มีตะพาบ : 91 อริยสงฆ์..ผู้ไม่นอนตลอดชีวิต โจทย์โดยคุณเป็ดสวรรค์ 
มีคำกล่าวหนึ่งเคยว่าไว้ คนปักษ์ใต้ ไม่รู้จักพระดี มันจะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อภาคใต้ล้วนมีพระอริยสงฆ์ชื่อดังมากมาย ทั้งวัดปฏิบัติดีปฏิบัติชอบก็มากมายไม่แพ้กัน
ถ้าไม่สัมผัสด้วยตัวเอง ก็คงมองไม่เห็น.. คุณตาขา..ทำไมเราต้องมาที่วัดนี้ด้วยล่ะคะ ตั้งหลายชั่วโมงแน่ะกว่าจะมาถึงคนก็เยอะจะตาย เค้ามาทำอะไรกันคะ ที่วัดนี้มีพระอริยวงศ์ผู้มีเมตตาสูง มีความอ่อนน้อมถ่อมตน รู้จักคน รู้จักค่าของคนผู้เป็นผู้ให้อาหาร ให้น้ำ เป็นผู้เลี้ยงดูท่าน คุณตาขา..แล้วคนที่ให้ข้าว ให้น้ำท่าน ทำไมต้องให้ท่านกินรวมกันในโถสีดำใหญ่ๆนั่นด้วยล่ะคะ พูดกับพระเค้าไม่เรียกว่ากิน ต้องเรียกว่า ฉัน โถสีดำใหญ่ๆนั่นเรียกว่า บาตร คือเครื่องบริขารที่จำเป็นสำหรับพระภิกษุเพื่อรับบิณฑบาตรอาหารจากชาวบ้านสำหรับดำเนินชีวิตประจำวัน หนูอาจจะยังเด็ก ยังไม่เข้าใจนักหรอก
ถ้าไม่ได้ลิ้มรสด้วยตัวเอง ก็คงไม่รู้.. คุณตาขา..แล้วทำไม เราต้องฉันตามท่านด้วยล่ะคะ ทำไมไม่เห็นอร่อยเหมือนที่บ้านเราเลย คนธรรมดาอย่างเราไม่แทนตัวเองเวลากินว่าฉันเหมือนพระท่านหรอก แล้วอาหารที่เรากินรวมกันทั้งคาวหวานในจานเดียวนั้น ไม่ใช่เพื่อความอร่อย แต่เพื่อการดำรงอยู่ของชีวิต ท่านกำลังสอนให้เราไม่ยึดติดกับรูป รส กลิ่น และกิเลสในใจเราทั้งหมดทั้งมวล เรื่องแบบนี้ถ้าเจ้าโตขึ้นก็จะรู้ได้เอง คุณตาขา..แล้วทำไมผู้หญิงที่ใส่ชุดขาวทุกคนถึงไม่มีใครพูดกันเลยล่ะคะ หรือว่าเค้าเป็นใบ้ พูดไม่ได้กันหมด ช่างสงสัยจริงนะเรา..เค้าเรียกผู้หญิงนุ่งขาวห่มขาวที่ไม่มีผม เรียกว่า แม่ชี ที่ไม่พูด ไม่ใช่พูดไม่ได้ เค้าเรียกว่าการ ขังตัว คือการปิดวาจา ไม่พูดเป็นเวลาเจ็ดวัน ทานอาหารมื้อเดียว และหลังไม่แตะพื้นเปฌนเวลาเจ็ดวัน เค้าเรียกว่ากิจวัตรแห่งความเพียร ต้องใช้ความอดทนสูง เจ้ายังเด็ก ยังไม่เข้าใจหรอก
ถ้าไม่ลงมือทำด้วยตัวเอง ก็คงไม่เข้าใจ.. คุณตาขา...แล้วทำไมคนเราต้องมากวาดใบไม้ เก็บขี้หมากันทั้งวันด้วยล่ะคะ เหนื่อยจะตาย ร้อนก็ร้อนไม่เห็นสนุกเลย ไม่ได้ทำเพื่อสนุก แต่ที่ทำเพื่อเป็นการฝึกสติ สมาธิและความอดทน ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้ และไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำไม่ได้ เจ้าดูหลวงปู่สิ ท่านแก่ปานใดก็ยังทำไม่เห็นเกี่ยงงอนร้องโอดโอย แล้วเจ้ายังเด็กตัวเล็กแค่นี้ พลังงานเจ้ายังเหลือเฟือทำไมจะทำไม่ได้ แต่..คุณตาขา...ไม้กวาดมันหนัก มันใหญ่กว่าตัวหนูอีกนะคะ เมื่อไหร่เราจะไปเที่ยวที่อื่นบ้างคะคุณตา เจ้ายังมีเวลาอีกเยอะที่จะไปเที่ยวไหนต่อไหน แต่ที่นี่เจ้าอาจจะไม่มีโอกาสอีกแล้วที่จะได้มากราบหลวงปู่ ท่านอายุมากนักหนาแล้วจะอยู่ได้อีกกี่ปีกี่ยามก็ไม่รู้ เอาไว้อีกหน่อยตาจะพาเจ้าไปเที่ยวอย่างที่เจ้าอยากไปก็แล้วกันนะ +++++++
ความทรงจำครั้งยังเด็กกลับมาให้ค้นหาอีกครั้ง เพราะหนังสือ..เล่มบางปกสีน้ำเงินเล่มหนึ่งชื่อ..น้อมรำลึกถึงหลวงปู่ หนังสือที่ระลึกในวาระครบรอบ 100 วัน ถวายแด่...หลวงปู่เปลื้อง ปัญญวันโต อริยสงฆ์ผู้อธิษฐานไม่นอนตลอดชีวิต อดีตเจ้าอาวาสวัดบางแก้วผดุงธรรม อำเภอบางแก้ว จังหวัดพัทลุง ท่านมรณภาพเมื่อวันที่ 30 มีนาคม พุทธศักราช 2540 รวมอายุ 94 ปี... +++++++ บางคนบอกว่าเรื่องของหลวงปู่เป็นเพียงเรื่องเล่าขาน ไม่มีอยู่จริง จะมีผู้ใดที่อธิษฐานไม่นอนตลอดชีวิตบ้าง บางคนบอกว่าหลวงปู่ไม่ใช่อริยสงฆ์แท้จริง แต่ใครเลยจะรู้ถ้าแค่ฟังคำคนเล่าบอกต่อๆกันมา +++++++ เรื่องของหลวงปู่..ไม่ใช่ดั่งนิทานปรัมปรา เรื่องของหลวงปู่..คือตำนานมีชีวิตที่สัมผัสได้ เรื่องของหลวงปู่..ใครไม่รู้จักไม่เข้าใจ เรื่องของหลวงปู่..ถ้าปฏิบัติได้..จักรู้แจ้งเห็นจริง.. +++++++ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ^^ วันนี้วันออกพรรษา ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 วันสำคัญทางพุทธศาสนา ขออัพบล็อกที่เกี่ยวกับศาสนาสักหนึ่งบล็อกค่ะ ขอบคุณของแต่งบล็อกสวยๆจาก คุณญามี่ และคุณยายเก๋า ด้วยนะคะ ขอบคุณเพลงประกอบเพราะๆจากยูทูป ขอบคุณภาพสวยๆ จากอินเตอร์เนตค่ะ คืนนี้ค่อยทยอยไปอ่านบล็อกพี่ๆ เพื่อนๆ นะคะ +++++++
| Create Date : 19 ตุลาคม 2556 |
| Last Update : 19 ตุลาคม 2556 17:44:03 น. |
|
79 comments
|
| Counter : 1881 Pageviews. |
 |
|
สวัสดียามค่ำจ๊ะคุณนุ่น
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 76 คน [
วันนี้เป็นตะพาบแหวกแนวที่คุณนุ่นเคยเขียน
แต่เป็นเรื่องที่อ่านแล้วชอบมากที่สุดเลยค่ะ
ตะพาบชิ้นนี้ถูกใจจริงๆ
เสียดายที่สมาชิกแบบมือถือโหวตไม่ได้
ไม่เป็นไรแ้ล้วกัน ส่งกำลังใจมาให้แทนค่ะ