ถนนสายนี้มีตะพาบ 115: โกรธ??
ถนนสายนี้มีตะพาบ : 115 ..โกรธ.. โจทย์โดย..คุณต่อ (toor36)
เขาว่ากันว่า...
โกรธคือ..โง่..โมโหคือ..บ้า
ฉันอยากรู้จริงจังว่าวลีนี้เป็นจริงหรือไม่?..แล้วเอาอะไรมาตัดสิน.. ถ้ามีสิ่งเข้ามากระทบจิตใจของเรา..เราไม่สมควรโกรธ..โมโหอย่างนั้นหรือ? แล้วถ้า ไม่ โกรธ.. ไม่ โมโห..คือ..ไม่โง่และไม่บ้า..จะทำได้จริงหรือ?.. ในเมื่อเราต่างก็เป็นมนุษย์..มีหัวใจ..มีเลือดเนื้อ..มีความรู้สึก..
ฉันก็ไม่แน่ใจหรอก..เพราะว่า...ฉันเองก็ยังทำไม่ได้เลย ก็ในโลกนี้มีใครไม่เคยโกรธ..ไม่เคยโมโห.. ในเมื่อคนเรานั้นออกจะแตกต่างและหลากหลาย มันก็ต้องมีบ้างนั่นแหละ..กับอารมณ์แบบนี้..ใครกันจะลด ละ เลิก ได้หมด
แค่ในหนึ่งวันก็มีเรื่องมากมายสารพันผ่านเข้ามาให้เราได้รู้สึกถึงมัน บางครั้งก็อยากที่จะบอกว่า ช่างเถอะ ช่างมันเถอะน่า.. ทั้งๆ ที่คิดไปก็ใช่ว่าจะสบายใจ..ไอ้ความโกรธเนี่ย แต่อย่างน้อยมี สติ ที่ยังสอนให้รู้จักว่า เวลาไหนควรโกรธ..เวลาไหนควรระงับอารมณ์ หรือเวลาไหนควรวางเฉย..และเวลาไหนควรแสดงออกให้รู้ว่าไม่พอใจบ้าง ก็ฉันเป็นมนุษย์..ที่มีทั้งรักโลภโกรธหลงเหมือนกับคนอื่นทั่วไป..
ก้าวเท้าออกจากบ้านก็มีอะไรมากมายรออยู่.. ขึ้นอยู่กับ สติ อีกนั่นแหละว่าจะระงับอารมณ์ได้มากขนาดไหน รถจอดติดไฟแดงเป็นคันแรก.. อยู่ดีๆ มีรถมาจากไหนไม่รู้มาปาดซ้าย วิ่งเส้นทางมอเตอร์ไซค์จอดดักหน้าจะไปก่อน ทั้งที่คันข้างหลังรอเป็นสิบ..ในใจฉันก็พาลโกรธว่าจะ มักง่าย เกินไปไหม คุณพี่สะกดคำว่า รอไม่เป็นหรือ ในขณะที่คนอื่นรออย่างอดทน แต่บางคนกลับคิดว่าทำถูกที่ฉลาดจนได้ไปก่อนก็มี.. ทำไมนะ..ทำไมไม่รู้จักรอเหมือนคนอื่นเขาบ้าง.. ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจ..หรือมันจะเป็นปัญหาโลกแตกที่คนฉลาดกว่าเขาคิดกันนะ..
เวลาไปตลาด..รถก็ติด..ถนนก็แคบ เจอแม่ค้าวางแผงขายของล้ำออกมานอกถนนจนรถสัญจรลำบาก ฉันก็พาลรู้สึกหงุดหงิด ยิ่งพอเจอรถมอเตอร์ไซค์จอดซื้อของแบบตามใจตัวเอง ไม่สนใจรถตามหลังจะติดยาวขนาดไหน ฉันก็อดใจรอคอยไม่บีบแตรใส่ เพราะคิดว่า..เอาน่า..อย่างน้อยก็ไม่นานหรอก แต่แทนที่จะรีบซื้อให้เสร็จ กลับชักสีหน้าใส่ ราวกับว่าฉันเป็นคนบีบแตรไล่ ทั้งที่เป็นรถคันอื่นด้านหลังต่างหากที่ไล่ แต่ฉันกลับถูกโกรธเสียนี่.. โลกช่างไม่ยุติธรรมจริงๆ ตอนนั้นฉันก็ชักจะโกรธบ้าง ความโกรธที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน รู้แต่ว่ามันเริ่มจะพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ระดับของความ โกรธ นี่ประเมินลำบากและห้ามยากจริงๆ เฮ่อ!!..ฉันทำไม่ได้!! แต่จะพยายาม ก็ฉันไม่อยากทั้งโง่และบ้า..
พอมาคิดทบทวนอีกที..หรือว่าจริงๆแล้ว.. ทุกคนเกิดมาเพื่อรองรับ กิเลส ของมนุษย์ร่วมโลก เหมือนกันกับ ฉันที่พูดได้ไม่เต็มปากเลยว่า..ฉันไม่โกรธไม่โมโห เมื่อสิ่งเล็กน้อยที่ผ่านเข้ามากระทบในชีวิตประจำวัน ฉันได้รับรู้..ได้สัมผัส..ได้พบเจอ.. มักง่าย..เอาเปรียบ..แบ่งแยก..ดูแคลน..บีบคั้น.. เยอะแยะมากมาย..
ล้วนเป็นสิ่งที่ต้องพบเจอราวกับว่าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต บางคนอาจมองคนคนหนึ่งด้วยความขบขัน อยากเหยียบให้จมดิน.. แต่..บางครั้งอาจลืมมองดูว่า.. ไม่มีใครที่เกิดมาสมบูรณ์แบบ..แม้แต่ตัวเอง ไม่เช่นนั้นทุกคนคงเป็นพระอรหันต์กันไปหมดโดยไม่ต้องศึกษาบวชเรียน
บางคนคิดแค่เห็นคนที่ต่างจากตัวเองเป็นพวกที่แปลกแยก คิดต่าง แต่ใช่ว่าความเป็นมนุษย์จะแตกต่าง.. จิตใจที่คิดดีต่างหาก..ที่ทำให้ มนุษย์ นั้นแตกต่าง..
ต่อไปฉันจะพยายามให้ตัวเองมีสติมากกว่านี้ จะได้ลดละทั้งโกรธและโมโห..
เพราะฉันก็ไม่อยากทั้งโง่และทั้งบ้าเลยค่ะ!!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ขอบคุณของแต่งบล็อกสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ ขอบคุณภาพและเพราะเพราะๆ จากอินเตอร์เนต ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ คืนนี้ค่อยไปปเยี่ยมพี่ๆที่บล็อกนะคะ ^____^
Create Date : 08 ตุลาคม 2557 |
Last Update : 8 ตุลาคม 2557 22:44:55 น. |
|
50 comments
|
Counter : 4913 Pageviews. |
|
|
เห็นด้วยจริง ๆ ค่ะ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า แต่บางครั้งก็มีสิ่งต่าง ๆ มาทำให้โกรธอยู่ดี พยายามจะท่อง พุทโธ พุทโธ เข้าไว้ค่ะ โกรธมาก ๆ เดี๋ยวแก่เร็ว