Group Blog All Blog |
ณ ห้านาฬิกา...เงาของใครอยู่ตรงนั้น  ในห้วงนิทราแสนสุข ร่างอรชรซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น หญิงสาวสวมชุดนอนกระโปรงผ้าซาตินเนื้อนุ่มลื่นผิว เธอหลับสบายภายใต้อุณหภูมิคงที่ของเครื่องปรับอากาศ นอกบ้านฟ้าครึ้มฝนพรำหรือลมแรงเท่าใดมิอาจลอดผ่านหน้าต่างกระจกหนามาต้องผิวกายของเธอได้ รอยยิ้มคลี่ประดับแต่งแต้มเล็กน้อย เธอคงฝันดี และกำลังมีความสุข ทว่าคงไม่รู้ ว่าความสุขในฝันหวานของเธอกำลังจะถูกรบกวน เงาตะคุ่มหน้ารั้วบ้านหากไม่เพ่งตามอง บรรยากาศมืดสลัวยามห้านาฬิกาก็ยากจะรู้ว่าคือใคร ฝีเท้าเงียบเชียบ ย่องไปมา ล้วงบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาจดจ้อง วุ่นวายอยู่กับมันสักพักก่อนจะตัดสินใจ เงานั้นวนเวียนอยู่ใกล้รั้วเตี้ยแล้วสุดท้ายก็ปีนป่ายข้ามรั้วเข้ามาในเขตบ้าน ไร้สุ่มไร้เสียง ราวกับว่าไร้ตัวตน ก๊อก ก๊อก ก๊อก บางเสียงรบกวนเข้าโสตประสาท ปลุกหญิงสาวจากภวังค์ฝันหวาน เธอมีสติแต่ยังไม่พร้อมลืมตา สมองทวนคิด ตีความว่าเสียงที่ได้ยินเมื่อครู่นั่นคืออะไร มันดังมาจากปลายเตียง ใกล้เธอมากเหลือเกิน พลันความคิดหนึ่งก็พุ่งชนความรู้สึก เธอดึงผ้าห่มขึ้นคลุมแล้วหลับตาแน่น ปักใจเชื่อไปว่าสิ่งไร้ชีวิตแวะเวียนมาทักทาย ข่มใจ ข่มกาย อย่าได้ตระหนกตื่นกับสิ่งไม่มีตัวตนที่ทำอันตรายใดๆ มิได้ ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงนั้นยังดัง และเมื่อตั้งใจฟังอีกครั้ง กลับไม่ใช่เสียงเคาะเตียงอย่างที่เธอเข้าใจในคราแรก หญิงสาวลืมตาโพล่งมองเพดานในห้องมืด ก่อนจะจ้องนิ่งไปที่บานหน้าต่างซึ่งมีผ้าม่านผืนหนาปิดสนิทเพราะเสียงเคาะยังดังต่อเนื่องอีกหลายครา บ้านที่เธออาศัยอยู่เป็นบ้านชั้นเดียว ฝั่งห้องนอนของเธออยู่ติดกับลานกว้างข้างตัวบ้านที่ใช้เป็นโรงจอดรถ คืนนี้เธออยู่คนเดียว ปิดล็อคบ้านล็อครั้วเรียบร้อยเหมือนทุกวันเพราะไม่ไว้ใจสังคมโหดร้ายนอกบ้าน พักนี้ยิ่งมีข่าวไม่ค่อยดีเกี่ยวกับขโมยขโจรในหมู่บ้านที่พักอาศัย ก็ต้องยิ่งระวังชีวิตและทรัพย์สิน เสียงหัวใจเต้นแรงแข่งกับความคิดในสมองที่วิ่งพล่าน ตาวาวฉายประกายหวาดกลัวเด่นชัด หญิงสาวลุกขึ้นนั่ง กำผ้านวมของตัวเองแน่น เธอหันลีหันขวางอย่างทำอะไรไม่ถูก ค่อยๆ ขยับตัวเพราะเกรงจะเกิดซุ่มเสียงให้บางสิ่งบางอย่างที่ยังเป็นปริศนาอยู่ภายนอกนั้นรับรู้ว่าเธอตื่นขึ้นแล้ว ตีห้า มือสั่นขยับไปคว้านาฬิกาปลุกที่หัวเตียงมากดดูเวลา แล้วพึมพำอยู่ในใจ สมองคิดไปต่างๆ นานา หากเป็นผู้ร้าย เธอควรทำเช่นไร หรือหากไม่ใช่ล่ะ! หญิงสาวคิดอะไรไม่ออก เธอพยายามตั้งสติ แล้วค่อยๆ ก้าวลงจากเตียง ไม่กล้าเปิดไฟ ไม่กล้าเปิดประตูห้อง ไม่กล้ากระทำการใดอันเป็นบ่อเกิดแห่งเสียงทั้งปวง ใจนึกถึงโทรศัพท์ที่วางทิ้งเอาไว้นอกห้องเพราะไม่อยากได้ยินเสียงรบกวนเวลานอน เธอค่อยๆ ย่อง อาศัยแสงสลัวที่มองไม่เห็นอะไรมากนัก ตัดสินใจแง้มผ้าม่านเล็กน้อยแล้วสอดส่องต้นกำเนิดของเสียงนั่น ความบกพร่องทางสายตาทำให้เธอต้องเพ่งมากกว่าคนปกติ ไม่อยากย้อนกลับไปหยิบแว่นสายตาที่วางทิ้งไว้บนหัวเตียงให้เสียเวลา เงาตะคุ่มด้านนอกนั่นทำให้หญิงสาวผงะถอยห่างจากบานหน้าต่างมาหลายก้าว เงาของผู้ขายคนหนึ่งที่เธอเห็นไม่ถนัดถนี่นัก ก้อนเนื้อในอกเร่งจังหวะรุนแรงจนหายใจลำบาก มือไม้เย็นปานว่าแช่ในบ่อน้ำแข็งนานนับชั่วโมง ปากคอสั่นกับเงาอันน่าสะพรึงที่ทำให้คิดถึงสิ่งไร้ชีวิตเป็นอันดับต้น หญิงสาวหลับตาแน่น พนมมือชิดหว่างอกแล้วท่องพึมพำไม่เป็นภาษา ฟังคล้ายบทแผ่เมตตาและคาถาปราบผีที่ตีกันยุ่งไปหมด ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะกระจกหน้าต่างดังแหวกอากาศมาเขย่าความกลัว ร่างอรชรแข้งขาอ่อนแทบทรุดลงนั่ง เธอทำใจดีสู้ผีในจินตนาการแล้วเดินไปแง้มม่านส่องดูอีกครั้งก่อนจะยกมือทาบอกเมื่อเงาปริศนาหายไปจากที่ที่เคยมี หญิงสาวตัดสินใจเปิดไฟทั้งห้องสว่างโร่แล้ววิ่งไปคว้าแว่นสายตามาสวม เธอเปิดประตูรวดเร็วแล้วตาลีตาเหลือกไปหยิบโทรศัพท์ที่วางทิ้งเอาไว้นอกห้อง บ้าชะมัด เธอสบถอย่างหัวเสีย เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้แบตเตอรี่ก็เกเรหมดเกลี้ยงเพราะเธอสะเพร่าเองที่ไม่ได้เสียบสายชาร์ตทิ้งเอาไว้ ตึ่ง ๆๆๆ พลันร่างเล็กก็สะดุดเพราะเสียงรัวทุบประตูบ้าน ใจหายยวบลงไปกองแทบเท้าเช่นเดียวกับโทรศัพท์เครื่องจ้อยที่หล่นลงพื้น ไอ้ผีบ้า แผ่เมตตาแล้วยังไม่ไปอีก เมื่อมั่นใจว่าเป็นผีมิใช่ขโมยขโจร ก็ไม่จำเป็นต้องกลัวว่าจะถูกทำร้าย หญิงสาวกัดปากแล้วจ้องตาอาฆาตผีร้ายด้านนอก ริอาจก่อกวนเวลานอนอันแสนสุขของเธอ คงไม่รู้สินะว่าจะต้องเจอกับอะไร ความมั่นใจเหลือล้นสั่งให้เธอวิ่งเข้าห้องพระ เปิดกางหนังสือสวดมนต์ กราบพระเรียบร้อยก็ร่ายคาถาบทสวดสำคัญ เสียงทุบประตูด้านนอกสงบลงแล้ว ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินย่ำไปมา หญิงสาวตัดสินใจคว้ามีดอาคมแกร่งกล้าของอาจารย์ดังแล้วเดินดุ่มไปยืนดักผีอีกครั้งที่หน้าประตูปิดสนิท ตึ่งๆๆๆ ผีร้ายยังดื้อ มันทุบประตูอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ ประตูบ้านเธอชำรุดไปแล้วจะเรียกเก็บค่าเสียหายกับใครได้ หญิงสาวเริ่มเหลืออด เธอดึงมีดลงอาคมออกจากฝัก ผีก็ผีเถอะ ขอสู้กันสักตั้ง หรือหากไม่ใช่ผี อย่างน้อย มีดเล่มนี้ก็เป็นอาวุธชั้นดีได้ แต่ก่อนที่หญิงสาวจะได้วาดลวดลายบู๊สนั่น เสียงตะโกนด้านนอกก็ดังลั่นขึ้นและชะงักทุกความคิดของเธอลงสิ้น น้ำ! เปิดประตูให้หน่อย ตึ่งๆๆ น้ำ! เร็ว ฝนจะตกแล้วนะ เสียงคุ้นหูดับความบ้าบิ่นทั้งหมดทั้งมวล หญิงสาวร้อง เฮ้ย! ออกมาอย่างตกใจ แล้วจ้องผ่านกระจกสีชาที่ตกแต่งประตูบ้านเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่าด้านนอกนั่น ไม่ใช่ผี และขโมยขโจร ตายแล้ว! เธอร้องลั่น เก็บมีดลงอาคมลงฝักแล้ววิ่งไปคว้าพวงกุญแจมาไขปลดล็อคแม่กุญแจสองลูกใหญ่ที่ล็อคประตูเอาไว้แน่นหนารวดเร็วปานความไวแสง ปล่อยให้เคาะอยู่ได้ตั้งนาน เกือบเปียกแล้วเนี่ย เสียงบ่นกะปอดกะแปดของคนเป็นๆ ที่เธอเข้าใจไปเองว่าเป็นผีร้ายดังขึ้นเมื่อเธอเปิดประตูบ้านให้เขา คนตัวสูงหน้าบึ้ง จ้องหน้าเธอสุดสงสัยแล้วถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจนัก แล้วนี่น้ำเอามีดหมอมาทำไม ก็นึกว่าผีน่ะสิ! คนบ้า ตกใจหมดเลย จะมาตอนนี้ทำไมไม่บอก แล้วเจ้าของเงาปริศนาก็ระเบิดเสียงหัวเราะร่วนชอบอกชอบใจกับความหน้าแตกยับของภรรยาตัวเอง ก่อนจะดึงมีดหมอจากมือเธอไปเก็บเอาไว้ที่เดิมแล้วปิดประตูบ้านให้อย่างเรียบร้อย แล้วทำไมกลับมาเร็วนักล่ะ ไหนว่าจะกลับมาตอนหกโมง เธอถามในขณะที่เขาโอบเอวพาเดินกลับห้อง ก็รีบบึ่งรถกลับมา คิดถึงเมีย เขาพูดทะเล้นแล้วหัวเราะคิกฟังเธอบ่นต่ออีกสักหน่อย ตกใจจะแย่ ดีนะไม่หัวใจวายตายไปน่ะ นึกว่าถูกผีหลอกซะอีก ผีบ้าอะไรไม่รู้ เฮี้ยนชะมัด ผีที่ไหน นี่ผัวทั้งคนนะ เห็นผัวเป็นผีได้ยังไง เขาหยอกขณะล้มตัวลงนอนเคียงข้าง ดึงภรรยาสุดรักมากอดปลอบแล้วนอนฟังเธอเล่าเรื่องระทึกขวัญที่เกิดจากจินตนาการของตัวเองล้วนๆ รวมทั้งตอบคำถามว่าธุระของเขาเรียบร้อยดีหรือไม่ ซ้ำเธอยังขอโทษขอโพยที่สะเพร่าปล่อยให้โทรศัพท์ติดต่อไม่ได้ในช่วงเวลาสำคัญ อยากโดนผีหลอกจริงๆ มั้ยล่ะ เขาเย้าแหย่ ลูบแก้มนุ่มนิ่มแล้วยิ้มตาพราว บ้าสิ ใครอยากจะโดนผีหลอก ผีผ้าห่มไง ไม่น่ากลัวหรอก เขาว่าแล้วดึงผ้าห่มขึ้นคลุม แปลงร่างเป็นเสือหนุ่มที่พร้อมแล้วจะขยุ้มเนื้อลูกกวางน้อย เสียงหัวเราะคิกคักของหนุ่มสาวบ่งบอกว่าบรรยากาศในห้องกำลังจะแปรเปลี่ยนเป็นสีชมพู แต่ภารกิจพิชิตเหยื่อของผีผ้าห่มพลันต้องดับวูบลงเมื่อเสียงเคาะบานกระจกที่หน้าต่างห้องนอนดังแหวกอากาศมาให้ได้ยิน และมันชัดเจน กลบเสียงหัวเราะแห่งความสุขของหนุ่มสาวได้มิดทีเดียว ก๊อก ก๊อก ก๊อก
โดย: pantawan
  วันที่: 1 มกราคม 2557 เวลา:0:44:11 น.คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ บ้านสายไหม เรียบร้อยแล้วนะคะ
คุณเหลือ อีก 2 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ โดย: มาโซคิส
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:10:08:58 น. โดย: เขมอนันท์
วันที่: 10 มกราคม 2558 เวลา:12:26:34 น.สุขสันต์วันเด็กนะคะ คุณสายใหม่  โดย: เขมอนันท์
วันที่: 10 มกราคม 2558 เวลา:12:28:45 น.สวัสดีปีใหม่คะ ขอให้มีความสุข สมหวังดั่งปรารถนา มีความเบิกบานทั้งใจกาย สุขภาพแข็งแรง นะคะ ^^  *~..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..~*  ..HappY BrightDaY.. โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~*
วันที่: 3 มกราคม 2561 เวลา:14:49:20 น. |
น้ำตาจากฟ้า
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?] เจ้าของบ้านนี้ชื่อ น้ำค้าง นะคะ เรียกขานกันสั้นๆว่า น้ำ ก็ยินดีค่ะ น้ำเป็นโปรแกรมมั่ว ทำงานในบริษัทเอกชน อาชีพเสริมเป็นนักเขียนหน้าใหม่ นามปากกาว่า เนตรนที น้ำชอบงานฝีมือประเภท ถักโครเชต์ และเย็บชุดตุ๊กตา ยังบ้าเล่นตุ๊กตาอยู่ค่ะ ทั้งบาร์บี้ทั้งบลายธ์ โตแต่อายุและตัว ความชอบตั้งแต่เด็กยังไม่เปลี่ยนไป ฝากตัวฝากหัวใจเข้ามาทักทายกันได้นะคะ (*v*) | ||||||||||||
อ่านแล้วที่บล็อค อิอิ
ผีผ้าห่ม น่ารักจัง 55