Somebody's me... Nobody's know.. You are what you thinks.. and.. I am who i am.. Whatever will be, will be..
Group Blog
 
<<
เมษายน 2559
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
8 เมษายน 2559
 
All Blogs
 
ถนนสายนี้มีตะพาบ 152 : รอยร้าวของมิตรภาพ









ถนนสายนี้มีตะพาบ 152

รอยร้าวของมิตรภาพ

โจทย์โดย : พี่โอ เนินน้ำ



อาโนะ ฮานะ

ดอกไม้ ความทรงจำ และ มิตรภาพ


ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนพวกเราก็จะเป็นเพื่อนกัน... ตลอดไป



           นิยายจากอนิเมชั่นเรื่องเยี่ยมที่เรียกน้ำตาจากคนทั่วโลก เรื่องราวของ“กลุ่มซุปเปอร์บัสเตอร์สันติสุข” ที่ก่อตั้งขึ้นมาโดยเด็กหกคน

มี “จินตัน” เป็นหัวหน้าผู้นำกลุ่มหมายเลขหนึ่ง เป็นเด็กเรียนเก่ง เก่งไปเสียทุกอย่าง “เม็มมะ”เด็กสาวลูกครึ่ง ผิวขาวไร้เดียงสาบอบบาง น่าปกป้องทะนุถนอม เป็นเหมือนตัวแทนสัญลักษณ์ของกลุ่ม “อานารุ” ที่ภายนอกดูเป็นสาวเปรี้ยวแต่เป็นเด็กจริงจังเจ้าระเบียบ

“สึรุโกะ” นักเรียนดีเด่นผู้จริงจัง โลกส่วนตัวสูงสุดวาดภาพเก่งมาก “ยูกิอัตสึ” เด็กหนุ่มหน้าตาดีหัวดี เป็นที่สองรองแค่จินตัน และ “โป๊บโปะ” เด็กตัวเล็กสุดเป็นคนตลก อารมณ์ดี เป็นเบ๊ให้กับเพื่อนๆ

            ทั้งหกคนเป็นเพื่อนสนิท เล่นด้วยกันมาตั้งแต่ประถมมีฐานทัพลับอยู่ที่กระท่อมที่เคยใช้เป็นที่เผาฟืนบนภูเขาหลังโรงเรียน ทุกความทรงจำล้วนเกิดขึ้นที่นั่น 

            จนกระทั่งวันหนึ่งเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ เม็มมะ เด็กสาวลูกครึ่งในกลุ่มต้องประสบอุบัติเหตุถึงแก่ความตาย กลุ่มเพื่อนสนิทที่เหลือเพียงห้า ก็เกิดรอยร้าวมีอันแยกจากกันไปคนละทาง



           เวลาผ่านไปนานนับสิบปี วิญญาณของเม็มมะกลับมาปรากฏตัวอีกครั้งต่อหน้าจินตัน ในสภาพใหม่ที่เป็นสาวน้อยเต็มวัย โดยที่เธอก็ไม่รู้ว่าระหว่าง 10 ปีที่ผ่านมา วิญญาณเธอไปอยู่ที่ไหน

เม็มมะขอร้องให้จินตันช่วยทำความปรารถนาของเธอให้เป็นจริง ซึ่งเธอก็ไม่รู้อีกว่าความปรารถนานั้นคืออะไร ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่ได้ไปเกิด โดยต้องให้เพื่อนอีกสี่คนที่เหลือกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง เพื่อให้ความปรารถนาของเม็มมะเป็นจริงในหน้าร้อนนี้...



           จินตันในชั้นมัธยม 4 กลายเป็นเด็กไม่เอาไหน ไม่ไปโรงเรียน วันๆเอาแต่เล่นเกมอยู่กับบ้าน อานารุกลายเป็นสาวเปรี้ยว ยูกิอัตสึผู้เคยเป็นเบอร์สองต้องตามหลังจินตัน ก็ได้เข้าโรงเรียนมัธยมปลายที่ดีที่สุดที่จินตันเคยใฝ่ฝัน

สึรุโกะ ผู้สุขุม เยือกเย็น และมีโลกส่วนตัวสูงก็ได้เข้าเรียนที่เดียวกับยูกิอัตสึ ส่วนโป๊บโปะจากเด็กตัวเล็ก กลับกลายเป็นชายร่างใหญ่ที่สุดและเป็นนักเดินทางที่ใฝ่ฝันจะไปรอบโลก

ไม่มีใครเห็นเม็มมะ นอกจากจินตันคนเดียวเพราะเม็มมะมีสัญญาที่เคยให้ไว้กับแม่ของจินตัน แต่เธอทำไม่สำเร็จและแม่ของจินตันมาด่วนจากไป เม็มมะจำไม่ได้ว่าคือสัญญาเรื่องอะไร ทั้ง 5คนที่แยกกันไปคนละทาง จึงกลับมารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อช่วยเหลือเม็มมะให้ได้ไปเกิดเสียที



          รอยร้าวของเพื่อนทั้งหกคน มีสาเหตุมาจากเม็มมะประสบอุบัติเหตุ ทุกคนต่างโทษตัวเอง ด้วยเหตุผลที่ต่างกันไปต่างคนต่างคิดไปคนละทาง ไม่พูดกันจนเกิดรอยร้าวยากจะประสานและแยกทางกันไป

          การกลับมาในครั้งนี้ของเม็มมะ จึงเป็นการค้นหาปริศนาที่ค้างคาและปลดปล่อยทั้งตัวเธอ และเพื่อนที่เหลืออีก 5 คนไปจากความรู้สึกผิดบาปด้วย


          เลือกเรื่องนี้มาตอบโจทย์ “รอยร้าว” เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับมิตรภาพของผองเพื่อน นิยายเขียนมาจากอนิเมชั่นที่โด่งดังอยู่แล้ว จนมีเอาไปสร้างภาพยนต์ด้วยดังทั้งเรื่อง ทั้งเพลงประกอบเลย 

          เรื่องสะท้อนให้เห็นคำว่ามิตรภาพได้ดีมากถึงแม้มิตรภาพที่มีจะเกิดรอยร้าว แต่ในที่สุดความเข้าใจก็ทำให้ความสัมพันธ์ของผองเพื่อนกลับมาแน่นแฟ้นตามเดิม

จริงๆ แล้วอยากเขียนถึงละครเรื่องหนึ่ง ที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวมากแต่หนังสือยังไม่ได้เลยจนป่านนี้ ก็เลยเอาไว้เล่าในโอกาสหน้าเกี่ยวกับเรื่องอาการทางจิต ที่กำลังเป็นประเด็น



‘วัยแสบสาแหรกขาด’ เป็นนิยายและละครสะท้อนเรื่องราวผ่านเด็กห้าคน ที่ล้วนมีอาการทางจิตเกิดจากปัญหาครอบครัว สถาบันแรกในการดำเนินชีวิต รอยร้าวเล็กๆ เริ่มบานปลายมากเข้าสะสมนานเข้าก็ยากที่จะแก้ไขได้ เหมือนคำที่ว่าเด็กก็เหมือนผ้าขาว กว่าจะเติบโตต้องถูกย้อมมาไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ ด้วยน้ำมือผู้ใหญ่ดีๆ นี่เอง



ละครเนื้อหาดีมาก สร้างมาได้น่าสนใจและละเอียด จนอยากอ่านฉบับนิยายด้วยเลยค่ะ คิดว่าเรื่องนี้คงเป็นกระแสที่ทำให้พ่อแม่ผู้ปกครองหันมาใส่ใจดูแลลูกหลานของตัวเองมากขึ้น และตัวเด็กเองถ้าดูก็คงได้ข้อคิดดีๆ จากเรื่องนี้เช่นกัน


มีอีกเรื่องที่อยากเขียนในโจทย์นี้คือหนังเรื่อง 500 Days of Summer เป็นเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคู่รัก ที่เริ่มต้นรวดเร็วจากความบังเอิญ

‘ทอม’ ชายหนุ่มผู้เชื่อว่าความรักเท่านั้น ที่จะทำให้เขามีความสุขกับ ‘ซัมเมอร์’หญิงสาวผู้ไม่เชื่อในรักแท้หรือพรหมลิขิต กับเวลา 500 วัน ที่มีทั้งรัก สุข เศร้าและซึ้งด้วยกัน



จากรักที่สดใสตั้งแต่วันแรก เล่าผ่านวันเวลาไปเรื่อยๆ ความสดใสที่มีเริ่มจางลงตามวันที่ผ่าน เกิดรอยร้าวบางๆ จนลึกและจืดจางไปในที่สุด เป็นการจบ 500 วัน ที่มีทั้งความสวยงามและไม่สวยงาม



ทอมกับซัมเมอร์กลับมาพบกันอีกครั้ง หลังจากซัมเมอร์แต่งงานไปกับคนอื่น เป็นการปิดฉากรักไม่สมหวังของทอมอย่างถาวร  



ดูจบแล้วแบบว่า โอย! อะไรมันจะรักบาดลึกขนาดนี้เศร้า ซึ้ง แต่ทำไมมันเห็นอะไรมากมายในหนังเรื่องเดียวนี้ก็ไม่รู้ 

เริ่มจากวันแรกที่รักกันจนถึงช่วงกลางๆ ที่เริ่มบาดหมาง ไปจนถึงวันสุดท้าย เป็นอีกหนึ่งหนังรักในดวงใจเลยค่ะ(เคยเอามาเล่าครั้งหนึ่งในตะพาบตอน อกหัก ค่ะ)



ในโลกนี้มีความสัมพันธ์ของผู้คนมากมายหลายระดับ

ความสัมพันธ์ของคู่รัก  มิตรภาพของเพื่อน 

สายใยความผูกพันของคนในครอบครัว

หรือแม้แต่ความเอื้ออาทรต่อเพื่อนร่วมโลก

ทุกอย่างมีจุดเริ่มต้นและดำเนินมาจนถึงจุดสุดท้ายทั้งนั้น

การจะรักษาสัมพันธ์ให้ยืนยาวไม่ให้เกิดรอยร้าว

ทำได้ยากพอๆ กับทำอย่างไรให้ดีและคงทน

บางครั้งรอยร้าวในความสัมพันธ์ก็เริ่มจากเรื่องเล็กน้อย

บางครั้งถ้าไม่ได้ใส่ใจก็อาจทำให้รอยร้าวนั้นใหญ่ขึ้นจนเกินเยียวยา

และแตกสลายได้เช่นกัน


ตะพาบรอบนี้ขออนุญาตปิดคอมเมนท์ก่อนนะคะ

กลัวจะไม่มีเวลาไปเยี่ยมพี่ๆ เพื่อนๆที่บล็อกค่ะ เกรงใจเพื่อนๆ มาก

ช่วงนี้มีภารกิจมากมาย

ทั้งการบ้านเขียนนิยายที่ต้องรีบทำให้เสร็จ

ภารกิจส่วนตัวอีกด้วย

คงจะได้มาอัพบล็อกแค่งานตะพาบก่อนค่ะ

เอาไว้เดือนหน้าค่อยกลับมาประจำการใหม่นะคะ



ขอบคุณของแต่งบล็อกสวยๆจากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ

ขอบคุณภาพประกอบและเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ

^_____^







Create Date : 08 เมษายน 2559
Last Update : 8 เมษายน 2559 0:24:41 น. 0 comments
Counter : 1503 Pageviews.

lovereason
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 76 คน [?]









+ ++
Friends' blogs
[Add lovereason's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.