ถนนสายนี้มีตะพาบ 167 : เอาคืน
ถนนสายนี้มีตะพาบ 167
เอาคืน
เจ้าเด็กป่วน
โจทย์โดยคุณเป็ดสวรรค์
ตั้งแต่ได้ลูกหมาสามตัวมาอยู่ร่วมบ้านเมื่อต้นปีที่แล้วชีวิตก็วุ่นวายมากขึ้น ช่วงกลางปีถึงปลายปีก่อนบ้านเราค่อนข้างเป็นระเบียบเรียบร้อยสะอาดสะอ้าน เพราะไม่มีตัวทำบ้านรก แต่เราอยู่ในหมู่บ้านจัดสรรที่ไม่มียามทำให้บางทีก็กลัวอยู่เหมือนกัน เวลามีข่าวขโมยขี้นบ้านนั้นบ้านนี้ ก็อยากได้หมามาเลี้ยงสักตัว แต่ก็ไม่คิfหามาเลี้ยงอีกเลย หลังจากที่พี่จุดกับโอเลี้ยงตายไป บ้านเราไม่มีหมาเฝ้าบ้านอยู่นานมากแต่แล้ววันดีคืนดีก็มีผู้หวังดีไปขอลูกหมาพันธ์ทางมาให้เลี้ยงโดยไม่ถามไถ่สักคำว่าเราอยากได้ไหม พอเอามาก็อดไม่ได้ต้องรับเลี้ยงเพราะสงสารที่เจ้าของเดิมไม่เอา เขาบอกว่าเลี้ยงไม่ไหวหมาเด็กมันร้องเก่งเหมือนเด็กอ่อน บ้านเรามีบริเวณก็เลยนึกถึง แต่เลี้ยงหมาก็เหนื่อยนะ โดยเฉพาะหมาเด็ก พี่ใหญ่ที่คนเอามาให้ตัวแรกคือ ดุ๊กดิ๊ก หมาพันธุ์ไทยตัวสีขาว หน้าดำ อ้วนกลม ท้องลายเหมือนลูกวัว ตอนมาใหม่ก็มีแววซนแล้ว ตอนนั้นเล็กมากพุงโรก้นปอดเหมือนหมาขาดสารอาหาร แต่ดูหน้าตาฉลาดดี แถมแววตาเจ้าเล่ห์แต่เล็กแต่น้อย เราคิดว่าเอาน่า ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเลี้ยงดุ๊กดิ๊กตัวเดียวเอาไว้เฝ้าบ้านก็แล้วกัน แต่อยู่ไปเดือนเดียว ก็มีคนยกลาบาดอร์สองตัวมาให้อีกด้วยเหตุผลแบบเดิมคือ แม่มันออกลูกเยอะเลี้ยงไม่ไหว จำเป็นต้องหาคนช่วยเอาไปเลี้ยงแทน เรานึกในใจทำไมเจ้าของเขาไม่ทำหมันหนอ ชอบเอาภาระโยนให้คนอื่นเรื่อย แล้วแม่เราก็เห็นแก่ความที่มันเป็นหมาพันธ์ก็รับเลี้ยง ตอนมาใหม่ๆ สองหน่อเล็กมาก เอาใส่กล่องขนาด 20 นิ้ว มาไกลจากแดนอีสานกันเลย น้องเพชร ลาบาดอร์หนุ่มสีน้ำตาลอ่อน หน้าหล่อคางเหลี่ยม ตาหวานมาก สูงยาวเข่าดีที่สุดในบรรดา แถมมารยาทดีที่สุดในสามหน่อ ตอนแรกเราไม่อยากได้น้องเพชรเลย เพราะฝังใจว่าเลี้ยงหมาตัวผู้มันมักจะตายตั้งแต่ยังเล็ก เราไม่อยากได้จริงๆ เพราะกลัวน้องเพชรจะอายุไม่ยืน แต่ตอนนี้พ้นช่วงเด็กมาแล้วคิดว่าน่าจะปลอดภัย แถมน้องเพชรทำหมันแล้วคงถือเป็นการแก้เคล็ดไปในตัว ส่วนน้องพลอยลาบาดอร์สาวสีน้ำตาลอ่อน คอกเดียวกันกับน้องเพชร เป็นสาวปราดเปรียวหน้ายาวสะสวย แต่กินมูมมามเหมือนตายอดตายอยากมานานแสนนาน พลอยมีปัญหาขาหลังแป ข้อสะโพกหลวม เวลาเดินขาจะปัดไปปัดมา เราใช้วิธีให้น้องพลอยว่ายน้ำในถังเก็บปลาขนาดใหญ่ทุกวันแทนการว่ายในทะเลแบบที่หมอแนะนำ คาดว่าพลอยอาจจะต้องออกกำลังกายเยอะกว่าพี่ๆ ก็เลยกินจุ หรือไม่ก็คงพยาธิเยอะมากจึงหิวอยู่ตลอดเวลา แรกที่มา ทั้งสามก็ไม่เคยทะเลาะกันอาจเพราะเกิดใกล้ๆ กัน อายุไล่เลี่ยกัน พออายุหนึ่งปีกว่าๆ เราก็พาไปทำหมัน เพื่อป้องกันการเพิ่มประชากรเพราะน้องเพชรเป็นหนุ่มตัวเดียวในบ้าน อาจเกิดศึกแย่งหนุ่มกันได้ในอนาคต เราจำเป็นต้องตัดไฟแต่ต้นลม ถึงตอนนี้น้องเพชรคงนึกว่าตัวเองเป็นตัวเมีย เพราะเวลาฉี่จะนั่งแบบตัวเมีย สงสัยว่าสัญชาติญาณความเป็นหนุ่มจะหดหายไปแล้ว ก่อนนั้นช่วงที่กำลังเล็กๆ อายุไม่ถึงหนึ่งปี สามหน่อสร้างวีรกรรมไว้มากมาย โดยเฉพาะกับข้าวของในบ้านโดยเฉพาะรองเท้า ถอดไว้ไหนหายที่นั่นไปเจออีกทีก็หมดสภาพต้องระเห็จไปอยู่ในถังขยะซะหมด รอบบริเวณบ้านที่เคยสะอาดสะอ้านเป็นสัดส่วน ก็เริ่มรกเลอะเทอะ สวนครัวเล็กๆ ริมรั้วที่แม่ปลูก ชมจันทร์ ใบเตย พริก แปะตำปึงสุดหวง และอื่นๆ อีกมากมาย ก็เริ่มหายไปทีละอย่างสองอย่าง จนในที่สุดสวนครัวก็เตียนโล่งไม่เหลือสักสิ่ง ชะพลูกอใหญ่ก็ไม่เว้น แม้แต่สนามหญ้ายังตายเรียบ วีรกรรมหนักสุดของสามแสบก็คือเรื่องเกี่ยวกับบ้านและรถ ที่บ้านเรามีรถสองคันจอดในโรงรถหน้าบ้าน มีหลังคาต่อกับตัวบ้านเป็นส่วนที่ยื่นมาเป็นชั้นสองของห้องพระ สามแสบจะชอบนอนในโรงรถมาก โดยเฉพาะใต้ท้องรถ แรกๆ ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่นานวันเข้าเราก็เจอชิ้นส่วนประหลาดสีดำๆ ขนาดเท่าหัวแม่มือกลิ้งอยู่ท้ายรถ สำรวจดูถึงรู้ว่าเป็นสัญญาณเตือนเวลาถอยรถ เจ้าแสบไม่รู้ตัวไหนถอนรากถอนโคนออกมาทั้งยวง ทำให้ต้องเสียเงินซื้อใหม่อีก รอบเดียวไม่พอ เด็กๆ บอกขอสองรอบ ครั้งนั้นเราเสียเงินกับสัญญาณถอยหลายพันอยู่ ยังไม่หมดแค่นั้นกับเรื่องรถเพราะนอกจากระบบถอยแล้วยังมีบังโคลนรถทั้งสองคันเหี้ยนเตียนเป็นรอยฟันอย่างกับหนูแทะ เราเจอพอดีครั้งนึงเพราะหลักฐานคาปากน้องพลอย รอบนั้นโดนแม่โวยหูดับไปอีก รอบล่าลุดคือสายเบรกโดนกัดขาด ไม่รู้ตัวไหนปากดีน่าตีมาก โชคดีที่เรารู้ตัวก่อน เอารถเข้าศูนย์ใกล้บ้านทันท่วงทีแต่ก็เสียไปหลายสตางค์ วันดีคืนดีมีแมวจรมานอนหลังคารถ น้องเพชรก็หวังดีอยากไล่ โดดเกาะรถเข้าไปรอยเล็บเป็นทางยาวอีก แม่จะเป็นลมจนต้องไปซื้องูปลอมมาวางบนหลังคารถจะให้แมวกลัวจะได้ไม่มานอน แล้วสามหน่อจะได้ไม่ต้องคอยไล่ แต่แม่คงลืมว่างูปลอมใช้ได้ผลกับลิง แต่แมวไม่กลัวก็เลยได้กรงเล็บน้องเพชรเป็นของขวัญติดรถแทน พอเว้นว่างเรื่องรถก็ไปป่วนเรื่องบ้านอีก สามหน่อหมั่นเขี้ยวไม่มีที่ลับคมฟัน ก็เลยอาศัยแทะประตูห้องครัวจนเป็นรูเบ้อเริ่ม ไม่เท่านั้น น้องเพชรผู้ไม่กลัวอะไรเลย ยังกัดสายตู้เย็นขาดอีกสองรอบ โชคดีที่ไฟไม่ดูด เราเริ่มไม่สบายใจกันแล้ว เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยเพราะล่าสุดน้องพลอยกัดสายปั๊มน้ำบาดาลขาด และกำลังจะลามไปสายท่อแก๊ส ถึงขนาดต้องปรึกษาสัตวแพทย์เรื่องความซนของสามหน่อกันเลย หมอบอกว่าลาบาดอร์เป็นหมาอารมณ์ดีร่าเริง ขี้เล่น แสนซนจริงอย่างที่หมอบอก เราคิดในใจว่าแถมด้วยเป็นตัวทำลายล้างอย่างร้ายกาจระดับสิบอีกด้วย เราต้องมีเวลาเล่นกับสามหน่อตอนกลับบ้านทุกวัน วันละครึ่งชั่วโมงก่อนขึ้นบ้านเพราะเขาจะรอเล่นด้วย รอกินขนม วันไหนไม่เล่นจะทำตาละห้อยน่าสงสาร ความน่ารักก็เยอะ ความแสบก็แยะจนวันนึงแม่ฟิวส์ขาดเพราะสามหน่อขยันทำลายข้าวของ ปฏิบัติการเอาคืนจึงเกิดขึ้น เริ่มแรกจากที่เราปูที่นอนผ้าให้พวกนางไม่นอนเอาไปฉีกเล่น เราก็เปลี่ยนเป็นปูกระสอบพลาสติกหนาที่ใส่อาหารเม็ดแบบยี่สิบกิโล พอกัดไม่ได้ก็เลยยอมนอนคนละมุม คงคิดว่าดีกว่านอนพื้นเย็นๆ แน่ๆ พอนอนพื้นก็น่าสงสารอีก ก็เลยทำที่นอนแคร่ยกสูงให้กลับไม่ยอมนอน ไปนอนขดในกะละมังซักผ้าแทน แม่ก็เลยซื้อให้ตัวละอัน ปรากฏว่าสามหน่อชอบ ตอนนี้ไม่มีปัญหาเรื่องทำลายผ้าอีกแล้ว แต่ต้องเป็นห่วงน้องพลอยแทนเพราะขาไม่ค่อยดีแล้วไม่เจียมชอบนอนกะละมังเล็กสุด ตอนนี้พลอยเจอเอาคืนด้วยการต้องว่ายน้ำสองรอบเช้าเย็น ครั้งละ 20 นาทีเป็นอย่างต่ำ เพื่อรักษาขาและให้กระดูกข้อต่อสะโพกแข็งแรง ตู้เย็นที่มีซอกเข้าไปกัดสาย แม่เอาคืนน้องเพชรด้วยการเอาถังแก๊สเปล่าไปกันไว้ เพชรเข้าไม่ถึง เอาเท้าเขี่ยถังก็ไม่กระดิก ได้แต่มองตาละห้อยเพราะกัดไม่ได้ ขืนกัดถังแก๊สได้อีก คราวนี้มีหวังตัวใครตัวมัน สนามหญ้าวิ่งเล่นดีๆ พาพังหมดเหลือแต่พื้นดินเฉอะแฉะ แม่ก็เอาคืนด้วยการปูพื้นปูนครึ่งนึงให้ไม่สกปรกตัวบ้าน เว้นที่ข้างๆ ไว้เป็นส้วมให้ปลดทุกข์ตอนนี้จากที่พื้นสกปรก สามหน่อก็ไม่เดินมาเดินบนปูนแทน ช่วยได้เรื่องลดความสกปรกจากรอยเท้าไปได้เยอะ ส่วนรถที่เป็นปัญหาใหญ่ หลังจากที่เราซ่อมรอบทิศทางกันไปหลายบาท น่าจะเกินหลักหมื่นจนแม่โมโห ก็เลยตัดใจทำกรงให้ แต่จะกั้นให้อยู่แต่ในกรงก็สงสาร และอาจทำให้กลายเป็นหมาอารมณ์เสีย ดุร้าย หม่นหมอง เราก็เลยตกลงใจกันว่า แทนที่จะล้อมคอกเด็กๆ เราก็มาล้อมคอกรถแทน ง่ายกว่ากันเยอะปล่อยให้สามหน่อวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์โลกสวยกันต่อไป ตอนนี้เพชร พลอย ดุ๊กดิ๊ก ได้แต่มองรถเข้าออกบ้านตาละห้อย ไม่สามารถทลายกรงเปิดประตูออกมาได้ แต่ไม่ใช่ว่าจะโดนขังอยู่แต่ในบ้าน ทุกๆ เช้าตีสี่ พี่เลี้ยงสามหน่อจะพาออกไปเที่ยวนอกบ้านทุกวัน เพราะยังไม่มีรถเข้าออกในหมู่บ้านเท่าไหร่ แรกๆ ก็เรียกง่ายดี แต่หลังๆ เหมือนจะเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมเข้าบ้าน โดยเฉพาะเด็กหน้าดำตัวป่วนอ้วนกลม ดื้อกว่าเพื่อน วันนึงเจอหมาจรจัดไล่กัดน้องเพชร แทนที่ตัวโตๆ หน้าถึกๆ ของเพชรจะทำให้หมาอื่นกลัว กลายเป็นว่าเพชรกลัวแทน พอตกอยู่ในวงล้อมแทนที่อีกสองจะช่วย กลายเป็นว่าดุ๊กดิ๊กเป็นตัวแรกที่รู้รักษาตัวรอด วิ่งหนีกลับบ้านก่อนใคร ส่วนน้องพลอยก็ตามพี่ใหญ่ไปติดๆ หลังจากนั้นเพชรก็ไม่ไปไกลตาอีกเลย ไม่กี่วันดุ๊กดิ๊กก็ดื้ออีกไม่ยอมเข้าบ้านพี่เลี้ยงก็เลยเอาคืน ทิ้งไว้ตัวเดียวนอกบ้าน มันร้องโหยหวน วิ่งไปวิ่งมาคงจะกลัวมาก เพราะใครๆ ก็รู้ว่าเด็กหน้าดำเก่งแต่ปาก พอหลังจากวันนั้น ดุ๊กดิ๊กก็ไม่ยอมไปไหนไกลตาเข้าบ้านก็เข้าก่อนใครตลอด นับว่าการดัดนิสัยเด็กดื้อหนนี้ได้ผลดี มีเรื่องเล่าอีกเยอะเกี่ยวกับเด็กๆ แต่ว่าพอแค่นี้ก่อนดีกว่าค่ะ เอาไว้ต่อยอดเผื่อมีตะพาบหน้าเอื้ออำนวยอีก อิอิ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ รอบนี้คงมาลงช้าที่สุดแล้วค่ะ รอบหน้าจะไม่ให้ช้าแบบนี้อีก >///<
ขอบคุณของแต่งบล็อกสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่า ^___^
Create Date : 04 ธันวาคม 2559 |
|
32 comments |
Last Update : 4 ธันวาคม 2559 18:11:25 น. |
Counter : 1692 Pageviews. |
|
|
|
ปอมยังไม่เคยเลี้ยงหมาเด็ก เคยเลี้ยงแต่แมวเด็ก
3 ตัวท่าทางจะยุ่งเอาเรื่องนะคะ
lovereason Pet Blog