O คือ ความรัก .. O
Giovanni Marradi - MichelleO น้อยใจหรือ .. จึงเร้นไม่เห็นหน้าแต่รู้ว่า .. ห้วงจิตยังคิดถึง ฟังเถิดถ้อยความ, คำ ก่อ .. รำพึง-จากคำนึงมอบสู่ให้รู้นัยO น้อยใจหรือเง้างอน .. เจ้าอ่อนน้อย หรือต้องถ้อยโลมลูบ .. จนวูบไหว-กับความอุ่นอ่อนหวานที่ผ่านไป-ตราบพารอบอาลัย .. ขึ้นไหววนO หรือรออุ่นอ่อนหวาน .. ย้อนผ่านหาแล้วเอื้อมคว้ากุมกักอีกสักหนเพื่อแววหวานแจ่มจ้า .. นัยน์ตาคน-เปล่งแววหวานเอ่อล้น .. หรือ - คนดี ?O เอ็นดูความเว้าวอน .. แววอ่อนโยน-เจ้า-ถ่ายโอนความออกมาบอกพี่เอ็นดูว่าอกใจผู้ใยดี-ยากเหลือที .. จะเผยความออกตามใจ !O คงต้องอ่านความหมายผ่านสายตาที่เหมือนว่าอาวรณ์เกินซ่อนไหวค่อยเต้นแววผ่านผาย .. คลีสายใยม้วนโอบไว้รัดขวัญ เพื่อพันธนาO ปริบปริบเนตรใครนั้น .. จักสั่นไหวด้วยหัวใจรอคอยละห้อยหาโอ แววตาปริบปรอย .. ชม้อยมา-ฝากคุณค่ามอบไว้ .. โดยไม่พรางO ชะรอยเทพอุ้มสม .. ปรารมภ์ช่วยเอื้อมหัตถ์ฉวยฉุดชู .. เป็นคู่สร้างจึงขอบฟ้าเขตสวรรค์ แม้นกั้นกลางไม่อาจขวางกางกั้น .. ผูกพันนี้O คงกุศลเราสองเคยร่วมสร้างจึงยากร้างรูปหน้ากอปรราศีหวังแอบออภพชาติ .. ทุกวาดวี-ของความรื่นรมย์ฤดี .. อย่ามีคลายO เขียนถึงเพียงอ่อนน้อยผู้คอยเฝ้าเพื่อกล่อมเกล้ากล่อมฤดีอย่าหนีหายรอฟังเสียงวาดวี .. ใจพี่ชายบอกเจ้าสายสวาดิน้อย .. ให้คอยทีO ด้วยว่าความเอ็นดู .. เกินรู้ถอนยังออดอ้อนลูบไล้หัวใจพี่โอบรัดด้วยอาลัยและใยดีแว่วเรื่อยรี้เสียงพากย์เข้าฝากนัยO ด้วยว่าความอาวรณ์ .. เจ้าอ่อนนั้นแสนคงมั่นเกินโลกอาจโยกไหวคงมีเพียงสั่นสะท้านที่ด้านในด้วยหวามหวานอาลัย .. พาไหวคลอนO รับรู้ความหวงแหนที่แล่นเลื่อนสั่นสะเทื้อนอกใจเกินไถ่ถอนรับรู้ความรุมเร้า .. แฝงเง้างอน-จากแอบซ่อนเผลอเต้น .. ให้เห็นนัย !O เกินจากความสับสนแล้วหนนี้กับท่วงทีอ่อนหวานเกินต้านไหวจากเฝ้าคอยแฝงคำอยู่ร่ำไปแล้วเยี่ยงใดเผยสู่ให้รู้ความ ?O เกินจากความซ่อนเร้นที่เป็นอยู่เมื่อแรงชู้เวียน-วก .. จนอกหวามอาวรณ์ก็แทรกซุกอยู่ทุกยามเหมือนคอยตามติดอยู่ .. ให้รู้ตัวO เพียงเผยนัยน์ตาล้อ .. จะพอหรือให้ยึดถือแววบอก .. ที่หยอกยั่วเถิดนะ .. เข้ากุมเหงอย่าเกรงกลัว-กับเพียงชั่วโอบร่าง .. ไว้กลางทรวง !
บทนี้..ง้อกันได้น่ารักเชียว ^^