Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2556
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
28 ตุลาคม 2556
 
All Blogs
 
O สัญญาใจ .. O








Ernesto Cortazar - Empty Streets



O หวั่นเช่น .. น้ำค้างใสเกาะใบพฤกษ์
ครั้นยามดึกหยดรินให้ถิ่นรื่น
จวบรุ่งสางสิ้นพลบแสงกลบกลืน
ก็สุดฝืนแววระยับ .. เคยรับรู้
O น้ำใจหลั่งปรนปรุง .. เช่นรุ่งสาง-
เกลื่อนเกล็ดแก้วน้ำค้าง .. พรายพร่างอยู่
ต้องแสงเช้าเหือดสิ้น .. หยาดสินธู
ถวิลสู่ .. ย่อมต้องต่าง .. น้ำค้างนั้น
O ใช่เพียงแค่คืนค่ำ .. ที่ฉ่ำชื่น-
หากที่ยื่นหยิบให้คือ .. ไหวหวั่น
ประโลมทรวงอบร่ำ .. ด้วยรำพัน
ก่อนห่างเห็น .. เพียงวัน .. ยังหวั่นคอย
O หยาดน้ำค้างต้องแสง .. อาจแห้งหาย
ที่มุ่งหมายอาลัย .. ก็ใช่ย่อย
ย่อมเต็มเปี่ยมหมายปอง .. ทุกร่องรอย
แม้นเพียงน้อย .. ร้างหวัง .. รึยังมี ..?
O น้ำใจ .. ใช่น้ำค้างเมื่อสางตรู่
แสงตะวันทอดสู่ .. ไม่รู้หนี
เมื่อแปรเป็นเยื่อใยและไมตรี
ย่อมสุดที่สุดทาง .. จักร้างลา
O ย่อมมิใช่ดวงพิลาสของหยาดแก้ว
เหือดแห้งแล้วจากแหล่งเมื่อแสงจ้า
ย่อมจะไม่รวนเรด้วยเวลา
ย่อม .. ต้องตราตรึงอยู่ .. ไม่รู้เลือน
O ควรต้องหยด .. พร่างพร้อยเป็นพลอยประดับ
ลงสำทับใจอยู่ไม่รู้เคลื่อน
เฉกน้ำค้างวับวาว .. ใต้ดาวเดือน
เอื้อไพรเถื่อนฉ่ำชื่น .. ทั้งคืนวัน
O ร้อนพันแสงจากสรวงแม้นล่วงสู่
หมายหยัดสู้รังสีไม่มีหวั่น
หวังหยาดให้รองรับ .. ชั่วกัปกัลป์
ประโลมขวัญ .. รื่นอยู่อย่ารู้แล้ง
O หวัง - สังคีตพรรณนา .. แว่วคราค่ำ
แทนความ, คำห่วงละห้อย .. เรียงร้อยแต่ง
ความอาวรณ์อาลัย .. ล้อมใจแพง
ว่า-นัยแฝงรำพัน .. คือ – สัญญา !



Create Date : 28 ตุลาคม 2556
Last Update : 1 มิถุนายน 2566 18:42:18 น. 3 comments
Counter : 3598 Pageviews.

 
บทนี้สั้นๆ (ปกติจะยาวมาก) แต่ไพเราะมากมายค่ะ


โดย: วลีลักษณา วันที่: 28 ตุลาคม 2556 เวลา:11:39:53 น.  

 
สวัสดีครับคุณวลี

คำมั่นสัญญา เขียนยาวแล้วจะเฟ้อ .. ต้องสั้นๆแต่ได้ใจความครบ .. ครับ


โดย: สดายุ... วันที่: 28 ตุลาคม 2556 เวลา:22:22:33 น.  

 
ภาพสวยมาก คำความก็ไม่แพ้กัน


โดย: มาย IP: 115.87.108.243 วันที่: 30 ตุลาคม 2556 เวลา:0:55:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.