O ยิ้มแรก .. O
Giovanni Marradi - The Colours of Music, Romantico
O กลางริ้วลมพรมพร่ำ, ถ้อยคำแว่ว- ผ่านเบาแผ่วจู่ใจผู้ใฝ่หา ธรรมแห่งโลกเริ่มวิถี .. เผยลีลา- ช่วงแรกยามมรคา .. ทอดมารอ O บาทพิถีแห่งธรรมท่านย่ำผ่าน พร้อมคำข้าว .. ดอกสุมาลย์ที่บานช่อ สาธุการแผ่วประนัง .. กลับดังพอ- แทรก, สืบต่อรูปธรรมด้วยน้ำใจ O ปรากฎให้แรกอรุณได้หมุนรอบ ทั้งเลื่อนกรอบเลื่อนเกณฑ์เบี่ยงเบนให้- งดงามแรกโอภาสบำราศไป- ด้วยอีกงามล้อมสมัย .. ด้วยใจคน O สบ-สัมผัสเลศนัยเผยให้เห็น หรือว่าเป็นแรงหนุนของบุญกุศล ? เช้านี้จึงในอกหมุนวกวน เปล่าเปลี่ยวเหมือนจะป่นปลาตรอย O ท่วงทำนองแห่งโลกจึงโยกเคลื่อน เมื่องามเปื้อนป่ายแล้วอย่างแผ่วค่อย ผ่านแสงวาบวามสู่ .. เหมือนรู้คอย- อารมณ์ผู้ห่วงละห้อย .. ผู้-คอยที O เริ่มสมัยยามแรกที่แปลกสิ้น ด้วยเงียบเหงาพังภินทน์ทั่วถิ่นที่ หอมหวานที่หอมกว่าหอมมาลี ก็แทรกเข้าต่อตีทุกลีลา O บาทพิถีแห่งธรรมผ่านล้ำล่วง โลกพิสัยก็เหนี่ยวหน่วงให้ห่วงหา ทั้งคำข้าว, พักตร์ลออ, อีกช่อผกา- ย้อนลำดับเดียงสาแนบตา-ใจ O เห่เอย .. เห่กล่อมละม่อมรูป เพียงลมวูบผ่านบท, ความสดใส- ก็ขวางอยู่เบื้องหน้าเพรียกอาลัย เหนี่ยวอำไพภาสรพี ให้รีรอ O ดูเถิด .. ใต้แสงวามแห่งยามเช้า ตา, รูปเยาว์, บริบทความจดจ่อ- พร้อม .. สัมผัสรุมเร้าพะเน้าพะนอ ราวเชิดช่อกลีบสุมาลย์ .. ขึ้น-บานรับ O ยากเย็นเกินปัญญาจักฝ่าฝืน ที่หอมรื่นหวานล้ำเรียงลำดับ- ผ่านเนียนเนื้อแก้มอิ่มเนตรพริ้มพรับ ลงจู่จับอารมณ์ให้สมยอม O กลางเช้าที่รพีช่วง .. มีดวงจิต, ต้องนิมิตพิมพ์ลออเข้าหล่อหลอม เสียงแห่งธรรมสิ้นบท, ความอดออม- ก็เพียบพร้อมภาวะ .. ให้ละวาง ! O เสียงแห่งธรรม, ยามเช้า, รูปเยาว์วัย เหมือนสุมใส่อภินันท์ .. เข้ากั้นขวาง ลมแล่นริ้วโอบขวัญ .. ไหวสั่นกลาง- พุ่มพฤกษ์พรรณ, หทยางค์ของบางคน O ใต้แสงแรกน้อมขวัญลงบรรจบ- เลศนัย-สบ .. สัมผัสรำบัดผล จากสายตาสู่ใจ, ที่ไหววน- คือหอมล้ำหวานล้นเกินป่นแล้ว O ยามเช้าที่ผ่านช้า .. เกินกว่าเคย ลมรำเพยก็โลมเร้าอย่างเบาแผ่ว แสงบนสรวงอำไพ .. และในแวว- ตาผ่องแผ้วชายชม้อยเหมือนคอยที O เสียงแห่งธรรมผ่านสู่ .. ก็-รู้แล้ว เมื่อพร่างแพร้วรังสิมาเรื้องราศี ภู่ร่อนล้อมคันธาแห่งมาลี เมื่อใยดีเริ่มกระหวัดเข้ารัดรึง O มือประนมน้อมจิตบูชิต .. ผู้- ก้าวย่างสู่มรคาหมายฝ่าถึง ด้วยวันนี้มีบ่วงคอยหน่วงตรึง- ผ่านเลศซึ้งล้ำล่วงด้วยดวงตา O ท่วงทำนองแห่งโลกจึงโยกเคลื่อน แต่เมื่อเงื่อนบ่วงซึ้ง .. ขวางซึ่งหน้า รังสีสรวงทอทาบลงฉาบทา- รูปพักตร์ .. ให้หทยานั้นโยกดวง O เสียงแห่งธรรมเหือดหายกับสายลม รูปปรารมภ์ก็เร้ารุกไปทุกช่วง ปีกนกโบก, ลมร่ำ, ความบำบวง- เหมือนพร้องพ่วงจังหวะวาระนั้น O ลมโรยริ้ว .. แววระยับ-หลบ, พรับพริ้ม เบิกบทปริ่มเปรมใจกับไหวสั่น- ของเลศที่จำเริญจนเกินกัน พาสีสันป่ายแต้มบนแก้มเนียน O จึง-ริ้วลมผ่านระลอกเหมือนหยอกเย้า ว่า-อีกเช้า .. หอมหวานได้ผ่าน-เปลี่ยน เกสร-ภู่ .. บทกรรมเคยจำเนียร ต้องผ่านเวียน .. เป็นใจกับนัยน์ตา O ใต้แสงช่วงน้อมจิตนึกคิดสู่- ภาพรับรู้ .. ร้อยเรียงผ่านเดียงสา จริตรูปละเมียดละมุนเนื่องหนุนมา เวทนาในคนก็วนเวียน O แผ่วผ่านเสียงสาธุ .. บรรลุโสต กลับอุโฆษยามสดับ .. ถึงปรับเปลี่ยน- พาใจตรองข้อธรรม .. ครวญคำเธียร ยกปัญญาตัดเตียน .. บ่งเสี้ยนแซม O ชื่นเช้ากับนัยธรรม .. จากคำพระ เมื่อสุดผละแววตา .. จากหน้า-แก้ม พาอ่อนหวานรำบายลงก่ายแกม ก่อนป่ายแต้มพักตร์พิไลติดนัยน์ตา O ยามเช้าที่ผ่านช้า .. ยังช้าอยู่ ลม, เลศชู้-วาดวี .. เผยทีท่า- ให้นันทิผลิเล่ห์ในเวทนา เสน่หาก็เปรมปริ่ม .. ด้วย"ยิ้ม"นั้น !
Create Date : 01 มกราคม 2561 |
Last Update : 21 มิถุนายน 2566 5:05:53 น. |
|
17 comments
|
Counter : 4283 Pageviews. |
|
|
|
เริ่มหวานแรก ในวันปีใหม่ เจอคนรู้ใจหรือยังค่ะ
เปลี่ยนรูปใหม่ หน้าตาหุ่นก้าน หนุ่มกะเตาะอายนะคะ
ไม่บอก ไม่รู้นะคะว่ามีลูกสาวทั้งเก่ง ทั้งสวย ดีพร้อม
คงได้รับพันธุกรรมดีจากคุณพ่อยอดคนเก่งนะคะ
ขอให้มีความสุขในวันปีใหม่ค่ะคุณสดายุ
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่เอื้อย
น้อมคำพรพระรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย
ขอให้พี่มีความสุข สดชื่น เงินทองล้นหลาม แข็งแรงตลอดไปด้วยนะคะ
รักพี่เอื้อยค่ะ