Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
Innovation
Value Investor ..
DiscountedCashFlow
Transportation
NewGenDevice
History
Science
Home & Garden ..
Food & Sweet
DIY
SlowRock ..
Classic
RockMusic
SweetMusic
Ernesto Cortazar
Giovanni Marradi
Secret Garden
Omar Akram
Mix
CountrySong
SweetSong
OldSweetSongs ..
MLTR
ENYA
EAGLES
เพลงร็อคไทย
เพลงไทยเดิมประยุกต์
เพลงย้อนอดีต
เพลงบรรเลง
เพลงลูกกรุง
เพลงลูกทุ่ง
เพลงเพื่อชีวิต
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
<<
พฤศจิกายน 2560
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
26 พฤศจิกายน 2560
O หนาวแรก .. O
All Blogs
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O จากบัดนั้น .. O
O สิ้นสวาดิ .. O
O แววในดวงตา .. O
O เช้านี้ .. O
O อาวรณ์ .. O
O มธุรสลีลา .. O
O ยิ้มแรก .. O
O หนาวแรก .. O
O ปลายฝน .. O
O ซ่อนเร้น .. O
O งามรูปนั้น .. O
O เจ้าเอย .. O
O ฟ้าคร่ำลมครวญ .. O
O ยอมเถิด เจ้า .. O
O เมื่อลมเช้าโชยแผ่ว .. O
O ปรารมภ์ .. O
O ลมรำเพย .. O
O เหมันตะกาล .. O
O ดวงตาคู่นั้น .. O
O รูปเอย .. O
O ในค่ำหนาว .. O
O คำนึง .. O
O สิ้นเยื่อใย .. O
O ค่ำนี้ .. O
O เพียงเจ้า .. O
O กรรตุวาท .. O
O รูปธรรมในค่ำฝน .. O
O ฉันทาสมัย .. O
O จันทร์ .. O
O ห้วงเสน่หา .. O
O ยามเช้า .. O
O หอม .. O
O อีกไม่นาน .. O
O นาทีนั้น .. O
O วิสาขะสมัย .. O
O กลางริ้วลม .. O
O หวง .. O
O .. เช้านั้น .. O
O แรงอาลัย .. O
O แสงสรวงในทรวงนี่ .. O
O อุปาทานรูป .. O
O ยอมเถิด .. ดวงใจ ! O
O คิมหันตะสมัย .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O
O เมื่ออุษาสาง .. O
O ครวญคร่ำแห่งคำวอน .. O
O เมื่อลมหนาวล่อง .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O น้องสาว .. ที่แสนดี O
O รูปนามเจ้าเอย .. O
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
O มีเจ้า .. O
O น้ำปลายฝน .. O
O เรื่อรุ้ง..บนคุ้งฟ้า O
O ก่อนอุษาสาง .. O
O น้ำค้างเดือนเจ็ด .. O
O เดือนลอยดวง .. O
O สาวเอย .. O
O ฟองคลื่นแห่งรมยา .. O
O ฝากจันทร์ .. O
O แก้วตาพี่ .. O
O ก่อน .. วิสาขะมาส .. ! O
O หอมนี้ .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O รูปนามเอย .. O
O จันทร์เพ็ญรูป .. O
O รูปพรรณในบรรจถรณ์ .. O
O คันธา .. แห่งวรรษาสมัย O
O นางใจ ... O
O ถวิละรูป .. O
O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
O รูปในคำนึง .. O
O ลมร่ำ .. เมื่อย่ำรุ่ง .. O
O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
O คอยเจ้า .. O
O เพรงวาสน์ เมื่อพาดช่วง .. O
O เหมันตะกาล .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O รื่นลมหนาว .. O
O ลมร่ำในค่ำหนาว .. O
O เสน่หา .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รูปนามแห่งความรัก .. O
O อาลัย ที่ไหววน .. O
O งามละมุน .. กับกรุ่นข้าวหอม .. O
O ปีกนก กับ อกคน .. O
O หอม .. เสน่หา .. O
O ซ่อนเร้น และ เอ็นดู .. O
O น้ำค้างเดือนสิบ .. O
O ลมหนาวและดาวเดือน .. O
O ปริศนาแห่งท่าที .. O
O จันทร์เอย .. O
O คนดี .. O
O แรงถวิลหา .. O
O สุดหัวใจ .. O
O ขวัญเอย .. O
O ปีกนก และ อกคน .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O
O สุดรอคอย O
O ลมร่ำและฝนโรย .. O
O คอยเถิดเจ้า .. O
O ปลายฝน .. ต้นหนาว .. O
O รูปอาวรณ์ .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ตราบชั่วนิรันดร .. O
O สร้อยดอกโศก .. O
O สู่กลางใจเธอ .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O หอมดอกลำดวน .. O
O ฟ้าคร่ำฝนครวญ .. O
O ชั่วฟ้าดินสลาย .. O
O ข้าวร่วมขัน .. O
O พิรุณพิลาปร่ำ .. O
O ห้วงแห่งคำนึง .. O
O วันคอย .. O
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
O บ่วงอาวรณ์ .. O
O หอมหัวใจ .. O
O คอยเจ้า .. O
O อาลัย ที่ไหวรับ .. ! O
O คำข้าว .. และใจคน .. O
O พวงผกา .. แห่งป่าฝน .. O
O กล่อมขวัญ .. O
O พินทุกล แห่ง สุคนธรส .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O รูปนามแห่งยามสาง .. O
O รื่นวรรษา .. O
O โสมกลางสรวง .. O
O ท่ามกลางละอองรื่น .. O
O รูปธรรมเพื่อจำนน .. O
O เมื่อลมร่ำ .. O
O หอมกลิ่นแก้ว .. O
O คิดถึง .. O
O ฝนห่มลมเห่ .. O
O ฤดูลม .. O
O บ่วงปฏิพัทธ์ .. O
O นิรมิตะรูป .. ? O
O แววตาผู้อาวรณ์ .. O
O รูปในคำนึง .. O
O กลาง - ลม .. ฝน .. O
O บุพสัญญา .. O
O ลมทะเล .. O
O เตรียมเถิด .. ใจ ! O
O เมื่อดาวลอยดวง .. O
O กลางลมร่ำ .. O
O หอม-อุ่น .. กลางฝุ่นฝน .. O
O อัปสระรูป .. O
O ขวัญพี่ .. O
O .. หัวใจที่ร่ำรอ .. O
O เพลงพยาน .. O
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O
O รื่น..ลมร่ำ .. O
O แก้วเอย .. O
O คอย .. O
O ดาวดื่นในคืนแรม ... O
O เภรีและคีตา .. O
O รูปนฤมิต .. O
O ก่อน .. มาฆะมาส .. O
O เพรงภพบรรจบล้อม .. O
O กลางวสันตะสมัย .. O
O ดั่งลมร่ำ .. O
O ปริศนาแห่งนารี .. ? O
O จินตะภพ .. แห่งพลบสมัย O
O คือ ความรัก .. O
O คันธาแห่งมาลี .. O
O เหมันตะสมัย .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O หอมกลิ่นโมก .. O
O พินทุแห่งกุสุมา .. O
O สัญญาใจ .. O
O รูปนามนั้น .. O
O ลมหนาวร่ำ .. O
O ฟ้าหลังฝน .. O
O วรรษาสมัย .. O
O คันธบท .. แห่งรสสุมาลย์ .. O
O คอยเถิดนะ .. O
O กรุ่นกลิ่นประทิ่นมาลย์ .. O
O อาวรณะสมัย .. O
O รูปแพงเอย .. O
O คอยเถิด .. รูปแพงเจ้า .. O
O มณีเดียว .. O
O ภิรมย์สมัย .. O
O ร่ำรสเกสรา .. O
O เจ้าอ่อนเอย .. O
O ลมเอย .. O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
O อหังการ .. แห่งน้ำค้าง .. O
O กลางพระลบ .. บรรจบล้อม .. O
O หนาวลมร่ำ .. O
O จากเดือนเร้น .. จนเพ็ญรูป .. O
O แต่บัดนั้น .. จนบัดนี้ .. O
O เสภา .. กลางราตรี O
O โสมส่องแสง .. O
O ฝุ่นน้ำฟ้า .. O
O ศรัทธาสองภพ .. O
O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O
O เม็ดฝน ใต้ม่านฟ้า .. O
O พันธนาการแห่งรูป .. O
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O
O ฝนเดือนเก้า .. O
O อาลัยที่ใฝ่เฝ้า .. O
O ลีลาและท่าที .. O
O เดียงสาเจ้า .. O
O มณฑาทิพ .. O
O ห้วงอาวรณ์ .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รักเอย .. O
O ชายฟ้าเลื่อน .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O ละห้อยหา .. O
O ในห้วงคำนึง .. O
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
O ใจเอย .. ! O
O ลมรัก .. O
O ผืนทรายและปลายฟ้า .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O รักสุดใจ .. O
O เชิญขวัญ .. O
O แต่ปางใด ..? O
O ฝากลมร่ำ .. O
O ห้วงเหมันตะสมัย O
O หลังเหมันต์ .. O
O บุหรง .. รำแพน .. O
O ใจเจ้าเอย .. ! O
O งามนั้น .. O
O ร่ำร้อย .. พจีเรียง .. O
O แรกอรุโณทัย .. O
O หนาวลมฝน .. O
O หลัง .. อัสดงคต .. O
O รอ .. O
O ดวงเด่นกลางนภา .. O
O จันทร์ขจ่างฟ้า .. O
O กรุ่นแก้วกำจาย .. O
O ฟ้าสองฝั่ง .. O
O ก่อน .. นางครวญ...O
O หงส์ร่อน .. มังกรรำ .. O
O อาวรณ์ .. ที่ซ่อนเร้น ..? O
O สิ้น .. วาสนา .. O
O บุพเพสันนิวาส .. O
O เลื่อมลายรุ้ง...O
O สิ้น - ดวงวิเชียรฉาย...O
O นางครวญ O
O หนาวแรก .. O
Giovanni Marradi - Just for you
O หนาวลมร่ำโลมริ้วผ่านผิวเนื้อ
เหมือนร่วมเชื้อเชิญอรุณให้หมุนหา
สูรย์ลอยช่วงโอภาสขึ้นสาดทา
พร้อมดวงตาพรับพริ้ม, เหมือนยิ้ม .. รอ
O นับคาบความคำนึง .. ส่งถึงอยู่
ก็ถึงรู้ .. บริบท-ความจดจ่อ
และถึงรู้ .. รุมเร้าพะเน้าพะนอ-
ของรูปผู้เพ็ญลออเฝ้ารอเคียง
O พร้อมลมหนาวแผ่ผ่าน .. อยู่นานนับ
ละห้อยหาค่อยผ่านศัพท์ขึ้นขับเสียง
ในเจตจินต์ถวิลเห็นเหมือนเต้นเรียง-
รายรอบมาเกินเลี่ยงหรือเบี่ยงพ้น
O กระซิบคำคำนั้นเสียงสั่นแว่ว
ยังเจื้อยแจ้วในจิตเกินปลิดป่น
แววในตาหวานซึ้งยังอึงอล-
กับความนัยหวามล้นที่ล้นใจ
O กระซิบคำคำนั้นยังสั่นอยู่
เหมือนสั่นให้รับรู้ .. ว่ารู้ไหม-
ที่ทำให้สั่นอยู่คือผู้ใด ?
และต้องคอยสั่นไว้ .. อย่าได้ลืม
O รู้หรือไม่ความคำที่ย้ำสู่
เพื่อรับรู้รับทราบแรงปลาบปลื้ม
แววสะท้อนวามระยิบขอหยิบยืม-
แกล้มฝันดื่มด่ำหาทั้งราตรี
O หอมอาวรณ์เยี่ยงกุสุมเร้ารุมกลิ่น
ยามร่ำโรยรสประทิ่นล้อมถิ่นที่
หวานเกสรภุมรินย่อมบินลี-
ลาศ .. หาทั้งกลิ่นสีในที่นั้น
O จักต่างฤาหอมเจ้ารูปเยาว์เอ๋ย
แต่รูปเผยสบนัยน์ .. ที่ไหวสั่น-
ใช่ภมรเร่งรุดดอมบุษบัน
แต่เป็นขวัญแห่งชายผู้หมายชม
O กระนั้นแล้วลมหนาวแห่งเช้านี้
พึงวาดวีหวานหอมเข้าล้อมห่ม-
ใจผู้ซึ่งละห้อยหา .. เฝ้าปรารมภ์-
หวานที่ถมทับทรวงอย่าล่วงเลือน
O เสียงกระซิบแผ่วค่อย .. เถิดคอยสดับ
ฝากลมแผ่วแทรกศัพท์เข้าขับเคลื่อน-
ความในอกห่วงละห้อยเพื่อคอยเตือน-
ห่วงที่เหมือนรอกระหวัดโอบรัดใจ
O แผ่วกระซิบพากย์พจีจักมีสู่
พร้อมห่วงหาเอ็นดู .. จนรู้ได้
ว่า .. อีกหนาวลมร่ำแสนร่ำไร
ด้วยว่าอีกอกใจเคยได้อิง
O กระนั้นแล้วลมหนาวแห่งหนาวแรก
อกเมื่อเหน็บหนาวแทรกกลับแปลกยิ่ง
อกที่เนื้ออุ่นอ่อนเคยผ่อนพิง-
ต้องเกลือกกลิ้งหนาวล้ำ .. เพียงลำพัง
O ถวิลความอาวรณ์ออดอ้อนเจ้า
จักแทรกโสตรุมเร้าให้เฝ้าหวัง
ด้วยอาวรณ์ลึกล้ำเป็นกำลัง
เข้าหลอมหลั่งลงจิตจนติดตรึง
O หวังถึงลมหนาวแรกจักแทรกอก
แล้วยอยกดวงจิตเฝ้าคิดถึง-
ละห้อยเห็นความคำพี่รำพึง
สัมผัสหอมหวานซึ้งที่ตรึงใจ
O กระซิบความอาวรณ์ออดอ้อนอยู่
ด้วยอารมณ์แรงชู้ร่วมสู่สมัย
ผ่านศัพท์เสียงเสน่หาแสนอาลัย
กระซิบให้พี่สดับคอยรับรอง
O แผ่วแผ่วสายวาโยเมื่อโผผ่าน
คันธารสหอมหวานพึงผ่านต้อง-
โลมนิ่มเนื้อละม่อมน้อยให้คอยตรอง-
ความกลั่นกรองเพรียกคะนึงทุกกึ่งยาม
O แทนอกแขนอ้อมกอด, ความพลอดพร่ำ
หวังโน้มนำจินตภาพให้วาบหวาม
กระทั่งแววเนตรระยับนั้นวับวาม
ร่วมหลอมรวมรูปนามเนื้อความเดียว !
O ฝาก .. ลมร่ำหวีดหวิวผ่านริ้วแก้ม
ให้เรื่อแต้มนวลเนื้อ .. ก็เพื่อเหลียว-
สบสัมผัสเปล่งปลั่งแล้วดั่งเคียว-
โน้มเข้าเหนี่ยวจิตใจ .. เฝ้าไขว่คว้า
O นับคาบคิดคำนึง .. ส่งถึงอยู่
ก็ถึงรู้ .. ผูกพันให้ฟันฝ่า
และถึงรู้ .. รูปธรรมที่ค้ำคา-
อกใจผู้เสน่หา แสนอาวรณ์
O อุ่นรูปกายจะแทรกหนาวจนร้าวร้าง
พร้อมความอ้างว้างโลกถูกโยกถอน
พาอกใจผ่านล่วงทุกช่วงตอน-
ด้วยเสียงอ้อนออดชู้ .. เกินรู้-กัน !
O กระนั้นแล้วคลื่นหนาวย่อมผ่าวร้อน
ด้วยอาวรณ์เพียบพร้อมรอกล่อมขวัญ
ลมหนาวร่ำผ่านอยู่ย่อมรู้ทัน-
ว่าหนาวนั่น - จะไกลลิบชั่วพริบตา !
.
.
ลมหนาวร่ำผ่านสู่ .. ย่อมรู้พลัน-
ว่าหนาวนั่น - จะย่อยยับอยู่กับทรวง !
Create Date : 26 พฤศจิกายน 2560
Last Update : 6 เมษายน 2566 18:32:15 น.
17 comments
Counter : 4375 Pageviews.
Share
Tweet
เปิ้นบอกว่าจะมาขอ ข้าเจ้าก่อรอมาแล้วเป๋นปี๋
ป้อแม่ ถ้าปู๋ สะรี อ้ายบ่าวตั๋วดี หายแซ็บหายสอย
ข้าเจ้าบ่อเจื้อแฮมแล้ว จะแต่งกับแม้ว ไปอยู่ป๋ายดอย ขายผ้า ขายเพชร ขายพลอย ขายแหวนขายสร้อย อยุ่บนดอยปุย https://www.youtube.com/watch?v=EOwkQiUvCSE 555
โดย: บุษบามินตรา IP: 212.47.252.101 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2560 เวลา:17:48:21 น.
คุณสดายุ
คงมีเรื่องรบกวนช่วยตรวจสอบกลอนแม่เอื้อยสองบทนี้ด้วยว่า ผิดถูกผังกลอนแปดประการใด ช่วยชี้แนะด้วย หมู่นี้ไม่มีเวลาว่าง อ่อนซ้อมค่ะ ๕๕๕
..ผีสาเร่..
โผล่จากหลุมเร่อร่ามาไงเนี่ย
หรือว่าเหี้ยคุ้ยหาซากบนปากหลุม
ทั้งฉีกฟัดกัดแกะแทะรุกรุม
จึงกลัดกลุ้มร่อนเร่พเนจร
หรือว่าคง..หวงก้าง ค้างคอหอย
กลัวหลุดลอยแนบชิดติดสมร
โถคุณยายหนังไม่ตึงพึงสังวรณ์
ควรไปนอนท่องพุทโธอย่าโลเล
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 1 ธันวาคม 2560 เวลา:11:12:27 น.
สวัสดีค่ะพี่เอื้อย
โกรธใครมาคะ อารมณ์กลอนพี่ช่างแรงไม่มีลิมิต ตัวจริงคงดุแน่ๆ ทิพย์เดาถูกหรือเปล่าค่ะ
กลอนคุณสดายุหนาวแรกนี้คงไม่หลงเหลือความหนาวแล้วค่ะ ทิพย์อ่านเม้นท์พี่เอื้อยแล้วรู้สึกร้อนๆหน้าอย่างบอกไม่ถูก
พี่เอื้อยอย่าดุน้องทิพย์คนนี้นะคะ ทิพย์เป็นคนขี้กลัวค่ะ ทิพย์ยังรออ่านกลอนหวานๆจากพี่สาวอยู่นะคะ (ยิ้มหวานๆให้ค่ะ)
สวัสดีค่ะคุณสดายุ
กลอนยังคงความไพเราะเหมือนเดิมค่ะ ทิพย์ชอบกลอนหวานนะคะ
แต่หากจะคุยเรื่องลูกสาวด้วย จะรำคาญทิพย์หรือเปล่าค่ะ
ตอนนี้กำลังภูมิใจในตัวนางที่หัดขับรถยนต์จนคล่องเก่งแล้ว สามารถพาหม่ามี้ไปเที่ยวไหนๆได้ เมื่อวานเราไปเที่ยวเมืองลิงกันมาตามประสาแม่ลูกค่ะ อิๆๆ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.244.165 วันที่: 4 ธันวาคม 2560 เวลา:7:11:59 น.
น้องทิพย์..
พี่เอื้อยโกรธใครไม่เป็นหรอก แต่มีนิสัยโผงผางคล้ายผู้ชาย อาจจะเป็นเพราะอยู่กับลูกน้องผู้ชายเป็นส่วนใหญ่ นิสัยจึงติดห้าวเช่นนี้
เจ้าของบ้านก็ช่างรู้ใจพี่..ที่ถามมิได้หวังคำตอบ ขอบคุณจริงๆ
อีกสักบท
จะโกรธเกลียดทำไมให้ใจเฉา
แค่เห็บเหาคืบคลานผ่านมาเห็น
ช่างไร้ค่าโยนสลัดสัตว์เหลือเดน
กระทืบเล่นตบตวัดก็จัดไป ๕๕๕
กลอนหวานของพี่ รอเวลากลั่นน้ำตาลอีกหน่อย แล้วจะจัดให้นะคะน้องสาวคนดี
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 4 ธันวาคม 2560 เวลา:16:57:43 น.
แม่เอื้อย ..
ครับ .. ผมรอให้มาต่อเรื่องเอาเอง 55
ตรงไปตรงมาดีแล้วครับ .. ไม่ต้องมาทำ
โวหารภาพพจน์กันให้เสียเวลา ..
แม่เอื้อยนี่สมัยสาวๆ คงยังไม่มีอินเตอร์เนต
ให้เล่นสะดวกเหมือนตอนนี้นะครับ ..
รวมทั้งเวปกลอนให้วางงานกันอะไรแบบนั้น ..
(หรือผมจะเดาผิด .. ?)
สมัยนี้สร้างกลุ่มกันบน facebook เลยครับ ..
สารพัดกลุ่ม .. เขียนแลกเปลี่ยนความเห็นกัน
สนุกสนาน ..
แอบส่อง facebook ลูกๆกันไหมนะ ? 555
คุณทิพย์ ...
ตามสบายเลยครับ จะคุย เล่า เรื่องลูกสาวได้
ตลอดเวลา ไม่ต้องเกรงใจใดๆ .. ผมเข้าใจ
ความเป็นแม่ของลูกสาวโทนได้ดี .. เพราะ
เราคงไม่ต่างกันนัก ..
การปล่อยให้เขาจัดการอะไรด้วยตัวเองได้แบบนี้
ผมมองเห็นแต่ข้อดี ไม่มีข้อเสียเลย ..
"แนะนำ" แต่อย่า "ชี้นำ" นะในความเห็นของผม
ทั้งเรื่องเรียน
ทั้งเรื่องตามธรรมชาติแห่งวัยคือเพศตรงข้าม
และแม้จะไม่เห็นด้วยนักกับที่เขาคิด แต่ถ้า
ดูแล้วมันไม่มีความเสียหายร้ายแรงอะไรต่อตัวเขา
ก็ต้องถือเป็นเพียง "ความเห็นที่ต่างกัน"
และปล่อยให้เขาใช้ความคิดเขาเอง ..
โดย:
สดายุ...
วันที่: 4 ธันวาคม 2560 เวลา:18:38:18 น.
พี่เอื้อยคะ
ทิพย์ดีใจและอบอุ่นทุกครั้งที่เห็นพี่มาพูดคุยที่นี่ค่ะ ไม่เคยเห็นหน้า เห็นแต่ตัวหนังสือ ทิพย์ก็รู้สึกได้ถึงความจริงใจที่พี่มีกับทิพย์
ผิดกับบางคนที่ทิพย์คาดหวังว่าจะเป็นคนมีอัธยาศัยดี กลับรังเกียจเดียดฉันท์โดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ว่าเกลียดทิพย์เรื่องอะไร มึนงงที่สุดค่ะ ไม่คิดว่าคนแบบนี้ก็มีด้วย เขาอาจจะดูถูกทิพย์ว่า ความรู้น้อยก็ได้
แต่ในชีวิตความเป็นจริง ทิพย์มีแต่ความสุขสบายไม่ต้องตะเกียกตะกายไปหากินไกลค่ะ
พี่เอื้อยเป็นคนตรงไปตรงมาดี ถึงจะโผงผางไปบ้าง แต่ทิพย์ก็รักพี่ค่ะ
คุณสดายุคะ
ถ้าคุยเรื่องลูกสาวได้ เราคงคุยกันได้ยาวนะคะ ทิพย์รักลูกมากค่ะ ลูกสาวคนเดียวยิ่งโตทิพย์ก็ยิ่งเหมือนมีเพื่อน นางทดแทนความรักของป่ะป๊าที่หายไปได้จนหมดสิ้น
อะไรที่ป๊าเขาเคยทำให้ทิพย์ นางพยายามทำให้ทั้งหมด ไม่ว่าจะส่งของ คุมคนงาน ขับรถ เคลียร์ลูกค้า ในวัยเพียงแค่15 นางเริ่มคล่องเรื่องธุรกิจในบ้านแล้วค่ะ
ทิพย์คิดว่าถึงแม้นางจะไม่เรียนต่อ สานธุรกิจในครอบครัว
นางก็อยู่รอดแล้วค่ะ แต่ทิพย์ต้องการให้ลูกเรียนเพื่อจะได้มีความรู้ทันผู้คนอื่นเขา เห็นโลกในมุมกว้างกว่าที่เป็นอยู่ ทิพย์สนับสนุนเขาทุกเรื่องค่ะ
ส่วนเรื่องการชี้นำลูกนั้น มีน้อยมาก ลูกสาวทิพย์เขาจะเก่งกว่าทิพย์ ติดนิสัยความรอบคอบ มีระเบียบวินัย รับผิดชอบ มาจากป๊าเขาเยอะ จึงไม่มีอะไรน่าห่วงค่ะ
นางเองกลับห่วงทิพย์กลัวจะถูกใครหลอกในโลกโซเชี่ยล ทิพย์เล่าให้นางฟังว่า มี้ถูกคนรังเกียจ นางขำกลิ้ง แล้วถามทิพย์ว่า เขาเคยเห็นหน้ามี้เหรอ หรือมี้ไปตบหน้าเขามา ทิพย์บอกว่าเปล่า นางบอกกับทิพย์ว่า ถ้ามี้เอาใจไปใส่กับคนในโลกโซเชี่ยล ยิ่งไม่เห็นตัวตน เหมือนมี้เอาใจไปฝากไว้กับสายลม แสงแดด
นางสนับสนุนให้เล่นเฟส ไลน์ ทวิสเตอร์ IG ในกลุ่มเพื่อน ญาติ และลูกค้า แต่ทิพย์กลับไม่ชอบ มันวุ่นวาย ชอบอ่านอะไรในบล็อกแก้งค์ กับ พันทิปมากกว่าค่ะ นางบอกว่าบล็อกมีแต่คนแก่ๆเขาเล่นกัน คงจะจริงอย่างนางว่า 555
อุ๊ยตาย! เล่าเพลินไปหน่อย มากไปเปล่า ขอโทษค่ะคุณสดายุ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.241.155 วันที่: 5 ธันวาคม 2560 เวลา:6:23:54 น.
คุณทิพย์ ..
บล็อกแก๊ง กับ พันทิป ผมว่าแคบไปและส่วนใหญ่
ที่ได้อ่านจะเป็น "ความเห็น" มากกว่า "ความรู้" ครับ
ไลน์ เหมาะกับเพื่อนๆ ที่เป็นกลุ่ม เป็นรุ่น เช่น
เพื่อนประถม เพื่อนมัธยม เพื่อนในที่ทำงานเดียวกัน
ส่วนเฟสบุ๊คจะค่อนข้างหลากหลาย ทั้งข่าวสาร
ทั้งบทความ ของระดับสำนักพิมพ์ทั่วโลก รวมทั้ง
ของไทยเอง
ส่วนทวิตเตอร์ คนไทยจะเล่นกันน้อยกว่าฝรั่งเพราะ
ถูกจำกัดตัวอักษรมากไปหน่อย
ทีนี้ ไลน์ กับ เฟสบุ๊ค มันลิงค์มาลงมือถือได้
จึงเป็นที่นิยม ..
เด็กวัยรุ่นจะรู้เรื่องพวกนี้ดีกว่ารุ่นแม่เฒ่าครับ 55
การเรียนรู้สิ่งใหม่ๆจึงต้องเริ่มในวัยเด็กเสมอไป
อันเป็นเรื่องปกติทางธรรมชาติ
ธุรกรรมหลายอย่าง จะเพิ่มมากขึ้นบนสื่อออนไลน์
การสั่งซื้อสินค้า การจ่ายเงินผ่านการโอนทางมือถือ
จะทำให้ชีวิตสะดวกสบาย ขณะเดียวกันตัดตอน
พ่อค้าคนกลางออกไป ..
ผมเองสั่งซื้อของสารพัดทางออนไลน์ สะดวกสบายมาก
แม้กระทั่งเครื่องหนังจากเมืองนอกโดยตรง
โลกเปลี่ยนไปแล้วครับ -
เราต้องพยายามเรียนรู้ให้ทันมัน
โดย:
สดายุ...
วันที่: 6 ธันวาคม 2560 เวลา:10:28:22 น.
น้องทิพย์ที่รัก..
คำว่า..คน..มีหลายประเภท หนึ่งในนั้น ที่น้องเจอ
ก็เป็นเรื่องธรรมดา พี่เอื้อยอยากแนะนำว่า
อย่าจริงจังอะไรไร้สาระ
แค่พบปะผิวเผินอย่าเพลินหลง
จิตตั้งมั่นเพียรเฝ้าอย่าเข้าดง
ปล่อยปลดปลงลงได้ใจเสรี
ท่านเจ้าของบ้าน..
แม่เอื้อยก็ผ่านวัยสาวมาพอสมควร ยุคนั้นสิ่งวิเศษที่สุดคงหนีไม่พ้นวิทยุทรานซิสเตอร์
แต่วัยปัจจุบันเครื่องไอที รอบตัวแม่เอื้อยมากมาย มีแต่คนใช้แทนให้ทั้งนั้นค่ะ
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 9 ธันวาคม 2560 เวลา:17:00:38 น.
สวัสดีค่ะพี่เอื้อย
พี่เก่งมากนะคะ คิดอะไรก็เป็นกลอนไปได้หมด
ทิพย์ก็อยากแต่งกลอนเก่งแบบคุณสดายุและพี่
แต่ไม่มีพรสวรรค์และปัญญาในด้านนี้เลย ลองหลายครั้งแล้วค่ะ มาอ่านของพวกพี่ๆจะง่ายและมีความสุขมากกว่านะคะ อิๆๆ
สวัสดีค่ะคุณสดายุ
ทิพย์ก็เรียนรู้เทคโนโลยีสมัยใหม่จากลูกสาวค่ะ
นางพยายามสอนทุกอย่าง มันสะดวกสบายอย่างที่คุณบอกจริงค่ะ แต่ทิพย์จะรับรู้ได้เร็วบางเรื่อง แต่บางเรื่องสมองก็รับไม่ค่อยได้ ต้องค่อยๆศึกษาไปค่ะ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.241.133 วันที่: 11 ธันวาคม 2560 เวลา:7:10:44 น.
แม่เอื้อย .. คุณทิพย์ ..
เราคงเลี่ยงไม่พ้นกับประดิษฐกรรมใหม่ๆ ..
การเรียนรู้ได้รวดเร็วอยู่ในวัย 10-25 ปี
ส่วนที่เกินมา ยิ่งเกินวัยมามากเท่าไร
ก็ยิ่งช้าตามธรรมชาติที่ถูกกำหนดมา ..
ค่อยๆเรียนรู้กันไป .. ไม่ต้องรีบร้อน
55
โดย:
สดายุ...
วันที่: 22 ธันวาคม 2560 เวลา:20:30:20 น.
คุณสดายุ น้องทิพย์
Phone Drone มาทักทายเมื่อไร
เราคงมีเรื่องคุยกันอีกเยอะนะคะ คริๆๆ
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 24 ธันวาคม 2560 เวลา:9:59:58 น.
แม่เอื้อย .. คุณทิพย์
ปีใหม่ไปเที่ยวไหนกันครับ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 29 ธันวาคม 2560 เวลา:21:31:58 น.
ไร้ผลงานทุกส่วนที่ควรยก
เห็นเพียง-หมกเม็ดแถ .. ตอแหลลั่น
จนกระจาย-รวยกระจุก .. พร้อมทุกข์ทัณฑ์
ปลอกคอ-โซ่ .. กระชากฝันให้อันตรธาน
เมื่อสามารถควรมี .. มาหนีหาย
ย่อมทั้งนายทั้งบ่าวถูกกล่าวขาน
ให้ผู้คนจดจำเป็นตำนาน
การล้างผลาญงี่เง่าของเผ่าไทย
โดย:
สดายุ...
วันที่: 29 ธันวาคม 2560 เวลา:22:11:35 น.
สวัสดีค่ะพี่เอื้อย
พี่ทันสมัยกว่าทิพย์อีกนะคะ ทิพย์ไม่รู้หรอกว่าที่พี่พูดถึง
Phone Drone คืออะไร ต้องไปถามลูกสาวค่ะ
พอนางบอกจึงได้ถึงบางอ้อค่ะ
นางอธิบายจบ ตบท้ายกระเซ้าทิพย์ด้วยว่า ถ้ามีแล้ว หม่ามี้จะซื้อให้เป็นของเล่นชิ้นใหม่ของหนูหรือเปล่า ฟังแล้วมีเงิบค่ะพี่เอื้อย 555
สวัสดีค่ะคุณสดายุ
ทิพย์กับลูกไปเที่ยวเขาใหญ่มาก่อนแล้วค่ะ ช่วงปีใหม่รถเยอะ ลูกสาวเพิ่งขับรถใหม่ๆ จึงไม่อยากให้ขับช่วงเทศกาลค่ะ หลังปีใหม่มีโครงการจะไปภูทับเบิกต่อค่ะ
ปีใหม่คุณสดายุไปเที่ยวไหนกับลูกสาวค่ะ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.243.243 วันที่: 30 ธันวาคม 2560 เวลา:6:07:30 น.
ถนนคนเดินท่าแพ เชียงใหม่ครับคุณทิพย์
ส่วนลูกสาวไปญี่ปุ่น
โดย:
สดายุ...
วันที่: 31 ธันวาคม 2560 เวลา:8:41:46 น.
คุณสดายุ...น้องทิพย์
ปีใหม่นี้พักผ่อนเฝ้าบ้านไปก่อน ช่วงพักร้อนเดือนเมษาจะไปสวิสค่ะ
และขอสวัสดีปีใหม่ ขอให้มีความสุข ร่ำรวย แข็งแรง กันทั้งสองคนนะคะ
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 1 มกราคม 2561 เวลา:13:51:19 น.
พี่เอื้อยคะ
ทิพย์มารับพรจากพี่ และขอให้พี่ได้รับพรนั้นเช่นกัน
ร่ำรวยไม่ต้องมากก็ได้ แต่ขอให้ลูกดี มีความสุขเช่นนี้
ตลอดไปก็พอใจแล้วค่ะ
พี่เอื้อยไม่ชอบเที่ยวในไทยหรือค่ะ ไปสวิสค่าใช้จ่ายคงเยอะ เมื่อก่อนสมัยสามีทิพย์ยังอยู่ แกจะไปดูงานเกี่ยวกับ
เครื่องยนต์ที่เยอรมันปีละครั้งอยู่เป็นอาทิตย์ แต่ละครั้งหมดโขทีเดียวค่ะ
พักอยู่กับบ้านก็สบายไม่เหนื่อย ไม่วุ่นวายดีนะคะพี่เอื้อย
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.244.131 วันที่: 2 มกราคม 2561 เวลา:6:51:47 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
?
]
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
กรุงเทพธุรกิจ
ข่าวสด
ประชาชาติธุรกิจ
isra-news
ศิลปะวัฒนธรรม
พจนานุกรม
TNN16
series west 2
series west 3
Ch3
Thai PBS
Ch7
One-31
กกต.
series thai
Dict Longdo
บ้านซีรีย์
iQIYI
NationTV
ไทยรัฐ TV
คมชัดลึก
SpringNews
ฐานเศรษฐกิจ
Kseries
pinterest
youtube 2 mp4
settrade
investing
123-hd
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
เปิ้นบอกว่าจะมาขอ ข้าเจ้าก่อรอมาแล้วเป๋นปี๋
ป้อแม่ ถ้าปู๋ สะรี อ้ายบ่าวตั๋วดี หายแซ็บหายสอย
ข้าเจ้าบ่อเจื้อแฮมแล้ว จะแต่งกับแม้ว ไปอยู่ป๋ายดอย ขายผ้า ขายเพชร ขายพลอย ขายแหวนขายสร้อย อยุ่บนดอยปุย https://www.youtube.com/watch?v=EOwkQiUvCSE 555