|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
O กถาแห่งวาจก O
Ibrahim Birdal - GodFather Theme on Electric Guitar
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๑. เจื้อยแจ้ว บ แล้วทิฐิวิบัติ อวิภัชวาที รำบาย สลายวุฒิวิถี สมะชีวะด้วยฉล ๒. แผ่วผ่านผสานระบุระบอบ เหมาะเจาะครอบ กะ หัวคน ใคร่ครวญ ฤ จวนจะอนุสน- ธิวิจละกับใจ ? ๓. แว่วความละลามปุระอมร- ะขจรขจ่างนัย จำนงเจาะจงวุฒิพิสัย- ะประไพประภาพพร้อม ๔. หวัง-กรจะช้อนศิระนลาฎ อภิวาทะสมยอม เอื้ออวยและช่วยนยะประนอม ผัสะย้อม กะ วิญญาณ ๕. เสแสร้งแสดงประพฤติกรรม อุปถัมภะเป็นทาน พร้องบุญะหนุนปทัสถาน อวตาระตัวตน ๖. ทิพเทพวิเลปนะประนัง เกาะภวังคะเวียนวน พูนเพิ่มแตะเติมสิริพิมล อนุชน ฤ ต้านไหว ๗. ศรัทธากถานยะประยุก- ตะประทุกประโลมไทย ปัญญาละลา, วินิจฉัย- ะ ณ ใจนะอับจน ๘. เชื่อเชื่อง ณ เบื้องอุระนคร ฤ จะผ่อนพลังพล มิจฉา สิ บ่าและอนุสน- ธิวิกละก้ำเกย ๙. หล่อหลอมประนอมกะปริยัติ ปฏิบัติงอกเงย ลุกลามปณาม, วัตระเฉลย พฤติเผยนะเพียบพร้อม ๑๐. ใคร่ครวญประมวลนยะประนัง ดุจะยั้ง, จะให้ยอม จึง-ภาพละภาพศิระประนอม ระดะล้อม ฤ เลี่ยงพ้น ? ๑๑. หลังตรงเพราะพงศะอภิวัฒ- นะก็มัดซะด้วยมนต์ ค้อมตัวและหัว, พฤติพิกล ก็ปะปน .. ก็อยู่เป็น ๑๒. โอ .. โสตอุโฆษสรรพะประภาษ ทะนุฆาตและลำเค็ญ ดี-ชั่ว, เหมาะ-มั่ว, พิศะก็เห็น- มุสะเต้นกระจ่างตา ๑๓. เลือดเนื้อ ฤ เพื่อประลุอุทิศ ปรสิตะบรรดา เหลือบริ้น ฤ พินทุกุสุมา มรคา นะ แยกรอ ? ๑๔. บนฟ้าประภาเพราะรัศมี ศศิทีปะทอดทอ ราวเรื่อง ณ เบื้องรุจะลออ ฤ จะพอกะผุดเผย ๑๕. ลมผ่านสุมาลยะประทิ่น รสะพินทุรำเพย ง้วนดิน ฤ สิ้นภวะ, เฮอะเฮ้ย ! สวะเอ๋ย .. ประโคมเอง ! . . .
Create Date : 18 เมษายน 2565 |
|
1 comments |
Last Update : 19 พฤษภาคม 2566 18:14:34 น. |
Counter : 855 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: สดายุ IP: 184.22.178.1 30 พฤษภาคม 2566 17:55:50 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
ก่อรูปทรงซ้ำซ้อนตามก่อนหลัง
ลบต่ำเตี้ยเรี่ยดินให้ภินท์พัง
เพื่อกำบังผองภัยอย่าได้กราย
O ขัดขวางภัยภายนอกคล้ายบอกกล่าว
ทุกข์ปวดร้าวทั้งปวงจึงล่วงหาย
สุขภายในไหลหลากย่อมมากมาย
ด้วยอิฐหินเรียงรายเป็นกำแพง
O ไม้เลื้อยค่อยเหยียดยอดขึ้นกอดเกี่ยว
ค่อยค่อยเหนี่ยวก้านแนบอย่างแอบแฝง
ชื้นฉ่ำหยาดน้ำค้างย่อมพร่าง, แปลง-
ความเหี่ยวแห้งทุกอณูให้รู้เลือน
O ค่อยเกาะเกี่ยวกำแพงขึ้นแทงยอด
พร้อมพร่ำพลอดแสงสร้อยที่คล้อยเคลื่อน
โอบรอบกำแพงกั้นจนพลันเลือน
ภาวะเหมือนจะแตะสรวง .. ฝ่าดวงจันทร์
O กำแพงอิฐสร้างไว้อยู่ไหนเล่า
เห็นแต่วัลย์ทอดเถายั่วเย้าสวรรค์
อยู่เป็นแถวแนวเถาเหมือนเท่าทัน
กำแพงกั้นขวางเอ๋ย .. ฤาเคยมี ?