O สังสาระกระแส .. O
นิก กอไผ่ - ลาวเจริญศรี
O เบญจางค์ประดิษฐ์น้อม - - - นอบกร นบดิลกชิเนนทร - - - อธิกไท้ คุณพระยิ่งอาภรณ์ - - - พาดห่ม- คลุมทั่วตรีภพไว้ - - - ระหว่างถ้อยธรรมกถา ๚ะ๛
O กอปรประนมนัขน้อม - - - บังคัล คุณพระไตรปิฎกธรร- - - - มุตม์แม้น- สายธารอมฤตบรร- - - - โลมอาบ- โซมซาบจิตทั่วแคว้น - - - ใฝ่เฝ้าเสาะแสวง ๚ะ๛
O นบบาทสาวกเชื้อ - - - ชินวงศ์ ถ้วนหมู่สมมุติสงฆ์ - - - สืบไว้- ซึ่งองค์มรรค, ธำรง - - - หลักสัจจ์ แท้นา เผยแผ่พุทธธรรมให้ - - - ถูกถ้วนกระบวนความ ๚ะ๛
O นบผู้กำเนิดเอื้อ - - - อาตมา คุณยิ่งคุณใดหา - - - เทียบได้ อาจารย์อุปัชฌาย์ - - - ถ้วนหมู่ คุณท่านก่อเค้าให้ - - - ห่วงรู้รอยธรรม ๚ะ๛
O เรืองเรืองไตรรัตน์พ้น - - - พันแสง ควรแต่พระธรรมแสดง - - - ค่ำเช้า กลับเป็นธูปเทียนแฝง - - - ฝากโลก- ให้จิตคอยใฝ่เฝ้า - - - เก็บสร้างสั่งสม ๚ะ๛
O โบสถ์ระเบียงมรฑปพื้น - - - ไพหาร งามวิจิตรพิสดาร - - - ยิ่งแล้ว ช่อฟ้ายอดเฟื้อยปาน - - - พุ่งฝ่า พรหมฤๅ ทองปิดองค์พระแผ้ว - - - ผ่องเนื้อธรรมไฉน ๚ะ๛
O กบสองมือก้มกราบ - - - องค์พระ จิตเพ่งตั้งฉันทะ - - - เอ่ยถ้อย ยศศักดิ์ทรัพย์ฐานะ - - - นึกอยู่ เอาต่อรองเชื่อมร้อย - - - ร่มเนื้อนาบุญ ๚ะ๛
O ทำบุญหวังสู่เบื้อง - - - บนสรวง ควันธูปเปลวเทียนบวง- - - - บอกฟ้า ปิดทองรูปพระทวง - - - บุญท่าน แล้วแฮ สุข-รื่นรมย์ทั้งหล้า - - - แวดล้อมเถิดหรือ ๚ะ๛
O ไหว้พระมือผ่านล้อม - - - ลูบผม ใจรื่นด้วยเรื่องสม- - - - มุติสร้าง มิจฉาฝ่าอารมณ์ - - - รุดเร่ง พาจิตลอยเคว้งคว้าง - - - ระหว่างถ้อยเดียรถีย์ ๚ะ๛
O ภาพการจำพรากพ้น - - - เวียงวัง ค่อยแจ่มชัดขึ้นประนัง - - - ชุลิตน้อม พรหมจรรย์ย่อมเพื่อฝัง - - - ฝ่ายโลก ล่วงแล โลกที่กายจิตพร้อม - - - ผ่านรู้, ปรารมภ์ ๚ะ๛
O รูปองค์ที่ใต้ร่ม - - - โพธิ์พฤกษ์ ในคาบยามค่ำดึก - - - สงัดล้อม ดวงจิตใคร่ครวญตรึก- - - - ตรองโลก ตราบจิตแจ้งถ้วน, พร้อม - - - วิโมกข์แย้มเยือนสมัย ๚ะ๛
O ที่โคนโพธิ์ร่มครึ้ม, - - - ครวญความ พร้อมรูปจันทร์เพ็ญวาม - - - วาบแจ้ง คือภาพพุทธะในยาม - - - สยบโลก อวิชชา, สังขาร, แล้ง - - - ลบสิ้นปลาตสูญ ๚ะ๛
O ดินฟ้าสาคเรศล้วน - - - บันลือ เมื่อพุทธธรรมกรรพือ - - - พากย์พร้อง ยื้อยุดฉุดยึดถือ - - - ทอนถ่าย ผ่านสัจจะโลมต้อง - - - แต่งแต้มบัวตม ๚ะ๛
O โลก, เหตุแห่งโลก, ทั้ง- - - - ความดับ โลกแล อีกเที่ยวทางสำหรับ - - - ดับนั้น คือแก่นหลักให้จับ - - - จูงผ่าน โลกแล โลกที่คอยบีบคั้น - - - จิตให้ - ละห้อยหา ๚ะ๛
O ยี่สิบห้าศตวรรษพ้น - - - ผ่านยุค แม้น-แว่วเสียงคอยปลุก - - - ปลอบไห้ หากเสียงโศกซมทุกข์- - - - ทนกลบ สิ้นฤๅ พร้อมจิตหลงกราบไหว้ - - - รูปปั้นดินเผา ๚ะ๛
O ยี่สิบห้าศตวรรษพ้น - - - ผ่านยาม เหลือมดเท็จให้ตาม - - - ตรึกรู้ พฤติมิจฉาลาม - - - ท่วมโลก แต่เมื่อบัวต่ำคู้ - - - ยอดโค้งเกลือกตม ๚ะ๛
O สอบด้วยไตรลักษณ์ให้ - - - เห็นแล อนิจจัง-คือโลกแปร - - - เปลี่ยนได้ ทุกขัง-วกเวียนกระแส - - - เกิดดับ อนัตตา-ย่อมว่าง, ไร้ - - - รูป-ทั้งนามธรรม ๚ะ๛
O ไตรภูมิ, ยกอรรถเลี้ยว - - - พาหลง สืบทอดหลักพราหมณ์ลง - - - ระหว่างถ้อย น้ำลึกยากหยั่งลง- - - - สุดลึก นั่นแล ตื้นกว่ามากกว่า, น้อย - - - กว่า-ร้อยรูเข็ม ๚ะ๛
O ดวงมาน, พวงมาศ, น้อม - - - นำคะนึง ธรรมพระเมื่อแจ้งถึง - - - แก่นถ้อย มรรคาฝ่านรก, จึง - - - แจ้งแก่ จิตแล ชาติภพหยุดเชื่อมร้อย - - - ดับเชื้ออวิชชา ๚ะ๛
Create Date : 01 สิงหาคม 2560 |
|
1 comments |
Last Update : 31 มีนาคม 2566 20:53:24 น. |
Counter : 6098 Pageviews. |
|
|
|
ผู้เปี่ยมล้นการุณ -- ฝากไว้
ไตรลักษณ์เข่นบาปบุญ -- ระงับโศก สิ้นแล
อริยมรรคนำทางให้ -- ล่วงพ้นสงสาร
ร้อยกรองไพเราะงดงาม
ขอสาธุการ