Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
Innovation
Value Investor ..
DiscountedCashFlow
Transportation
NewGenDevice
History
Science
Home & Garden ..
Food & Sweet
DIY
SlowRock ..
Classic
RockMusic
SweetMusic
Ernesto Cortazar
Giovanni Marradi
Secret Garden
Omar Akram
Mix
CountrySong
SweetSong
OldSweetSongs ..
MLTR
ENYA
EAGLES
เพลงร็อคไทย
เพลงไทยเดิมประยุกต์
เพลงย้อนอดีต
เพลงบรรเลง
เพลงลูกกรุง
เพลงลูกทุ่ง
เพลงเพื่อชีวิต
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
<<
กรกฏาคม 2557
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
12 กรกฏาคม 2557
O คอยเจ้า .. O
All Blogs
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O จากบัดนั้น .. O
O สิ้นสวาดิ .. O
O แววในดวงตา .. O
O เช้านี้ .. O
O อาวรณ์ .. O
O มธุรสลีลา .. O
O ยิ้มแรก .. O
O หนาวแรก .. O
O ปลายฝน .. O
O ซ่อนเร้น .. O
O งามรูปนั้น .. O
O เจ้าเอย .. O
O ฟ้าคร่ำลมครวญ .. O
O ยอมเถิด เจ้า .. O
O เมื่อลมเช้าโชยแผ่ว .. O
O ปรารมภ์ .. O
O ลมรำเพย .. O
O เหมันตะกาล .. O
O ดวงตาคู่นั้น .. O
O รูปเอย .. O
O ในค่ำหนาว .. O
O คำนึง .. O
O สิ้นเยื่อใย .. O
O ค่ำนี้ .. O
O เพียงเจ้า .. O
O กรรตุวาท .. O
O รูปธรรมในค่ำฝน .. O
O ฉันทาสมัย .. O
O จันทร์ .. O
O ห้วงเสน่หา .. O
O ยามเช้า .. O
O หอม .. O
O อีกไม่นาน .. O
O นาทีนั้น .. O
O วิสาขะสมัย .. O
O กลางริ้วลม .. O
O หวง .. O
O .. เช้านั้น .. O
O แรงอาลัย .. O
O แสงสรวงในทรวงนี่ .. O
O อุปาทานรูป .. O
O ยอมเถิด .. ดวงใจ ! O
O คิมหันตะสมัย .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O
O เมื่ออุษาสาง .. O
O ครวญคร่ำแห่งคำวอน .. O
O เมื่อลมหนาวล่อง .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O น้องสาว .. ที่แสนดี O
O รูปนามเจ้าเอย .. O
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
O มีเจ้า .. O
O น้ำปลายฝน .. O
O เรื่อรุ้ง..บนคุ้งฟ้า O
O ก่อนอุษาสาง .. O
O น้ำค้างเดือนเจ็ด .. O
O เดือนลอยดวง .. O
O สาวเอย .. O
O ฟองคลื่นแห่งรมยา .. O
O ฝากจันทร์ .. O
O แก้วตาพี่ .. O
O ก่อน .. วิสาขะมาส .. ! O
O หอมนี้ .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O รูปนามเอย .. O
O จันทร์เพ็ญรูป .. O
O รูปพรรณในบรรจถรณ์ .. O
O คันธา .. แห่งวรรษาสมัย O
O นางใจ ... O
O ถวิละรูป .. O
O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
O รูปในคำนึง .. O
O ลมร่ำ .. เมื่อย่ำรุ่ง .. O
O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
O คอยเจ้า .. O
O เพรงวาสน์ เมื่อพาดช่วง .. O
O เหมันตะกาล .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O รื่นลมหนาว .. O
O ลมร่ำในค่ำหนาว .. O
O เสน่หา .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รูปนามแห่งความรัก .. O
O อาลัย ที่ไหววน .. O
O งามละมุน .. กับกรุ่นข้าวหอม .. O
O ปีกนก กับ อกคน .. O
O หอม .. เสน่หา .. O
O ซ่อนเร้น และ เอ็นดู .. O
O น้ำค้างเดือนสิบ .. O
O ลมหนาวและดาวเดือน .. O
O ปริศนาแห่งท่าที .. O
O จันทร์เอย .. O
O คนดี .. O
O แรงถวิลหา .. O
O สุดหัวใจ .. O
O ขวัญเอย .. O
O ปีกนก และ อกคน .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O
O สุดรอคอย O
O ลมร่ำและฝนโรย .. O
O คอยเถิดเจ้า .. O
O ปลายฝน .. ต้นหนาว .. O
O รูปอาวรณ์ .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ตราบชั่วนิรันดร .. O
O สร้อยดอกโศก .. O
O สู่กลางใจเธอ .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O หอมดอกลำดวน .. O
O ฟ้าคร่ำฝนครวญ .. O
O ชั่วฟ้าดินสลาย .. O
O ข้าวร่วมขัน .. O
O พิรุณพิลาปร่ำ .. O
O ห้วงแห่งคำนึง .. O
O วันคอย .. O
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
O บ่วงอาวรณ์ .. O
O หอมหัวใจ .. O
O คอยเจ้า .. O
O อาลัย ที่ไหวรับ .. ! O
O คำข้าว .. และใจคน .. O
O พวงผกา .. แห่งป่าฝน .. O
O กล่อมขวัญ .. O
O พินทุกล แห่ง สุคนธรส .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O รูปนามแห่งยามสาง .. O
O รื่นวรรษา .. O
O โสมกลางสรวง .. O
O ท่ามกลางละอองรื่น .. O
O รูปธรรมเพื่อจำนน .. O
O เมื่อลมร่ำ .. O
O หอมกลิ่นแก้ว .. O
O คิดถึง .. O
O ฝนห่มลมเห่ .. O
O ฤดูลม .. O
O บ่วงปฏิพัทธ์ .. O
O นิรมิตะรูป .. ? O
O แววตาผู้อาวรณ์ .. O
O รูปในคำนึง .. O
O กลาง - ลม .. ฝน .. O
O บุพสัญญา .. O
O ลมทะเล .. O
O เตรียมเถิด .. ใจ ! O
O เมื่อดาวลอยดวง .. O
O กลางลมร่ำ .. O
O หอม-อุ่น .. กลางฝุ่นฝน .. O
O อัปสระรูป .. O
O ขวัญพี่ .. O
O .. หัวใจที่ร่ำรอ .. O
O เพลงพยาน .. O
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O
O รื่น..ลมร่ำ .. O
O แก้วเอย .. O
O คอย .. O
O ดาวดื่นในคืนแรม ... O
O เภรีและคีตา .. O
O รูปนฤมิต .. O
O ก่อน .. มาฆะมาส .. O
O เพรงภพบรรจบล้อม .. O
O กลางวสันตะสมัย .. O
O ดั่งลมร่ำ .. O
O ปริศนาแห่งนารี .. ? O
O จินตะภพ .. แห่งพลบสมัย O
O คือ ความรัก .. O
O คันธาแห่งมาลี .. O
O เหมันตะสมัย .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O หอมกลิ่นโมก .. O
O พินทุแห่งกุสุมา .. O
O สัญญาใจ .. O
O รูปนามนั้น .. O
O ลมหนาวร่ำ .. O
O ฟ้าหลังฝน .. O
O วรรษาสมัย .. O
O คันธบท .. แห่งรสสุมาลย์ .. O
O คอยเถิดนะ .. O
O กรุ่นกลิ่นประทิ่นมาลย์ .. O
O อาวรณะสมัย .. O
O รูปแพงเอย .. O
O คอยเถิด .. รูปแพงเจ้า .. O
O มณีเดียว .. O
O ภิรมย์สมัย .. O
O ร่ำรสเกสรา .. O
O เจ้าอ่อนเอย .. O
O ลมเอย .. O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
O อหังการ .. แห่งน้ำค้าง .. O
O กลางพระลบ .. บรรจบล้อม .. O
O หนาวลมร่ำ .. O
O จากเดือนเร้น .. จนเพ็ญรูป .. O
O แต่บัดนั้น .. จนบัดนี้ .. O
O เสภา .. กลางราตรี O
O โสมส่องแสง .. O
O ฝุ่นน้ำฟ้า .. O
O ศรัทธาสองภพ .. O
O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O
O เม็ดฝน ใต้ม่านฟ้า .. O
O พันธนาการแห่งรูป .. O
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O
O ฝนเดือนเก้า .. O
O อาลัยที่ใฝ่เฝ้า .. O
O ลีลาและท่าที .. O
O เดียงสาเจ้า .. O
O มณฑาทิพ .. O
O ห้วงอาวรณ์ .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รักเอย .. O
O ชายฟ้าเลื่อน .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O ละห้อยหา .. O
O ในห้วงคำนึง .. O
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
O ใจเอย .. ! O
O ลมรัก .. O
O ผืนทรายและปลายฟ้า .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O รักสุดใจ .. O
O เชิญขวัญ .. O
O แต่ปางใด ..? O
O ฝากลมร่ำ .. O
O ห้วงเหมันตะสมัย O
O หลังเหมันต์ .. O
O บุหรง .. รำแพน .. O
O ใจเจ้าเอย .. ! O
O งามนั้น .. O
O ร่ำร้อย .. พจีเรียง .. O
O แรกอรุโณทัย .. O
O หนาวลมฝน .. O
O หลัง .. อัสดงคต .. O
O รอ .. O
O ดวงเด่นกลางนภา .. O
O จันทร์ขจ่างฟ้า .. O
O กรุ่นแก้วกำจาย .. O
O ฟ้าสองฝั่ง .. O
O ก่อน .. นางครวญ...O
O หงส์ร่อน .. มังกรรำ .. O
O อาวรณ์ .. ที่ซ่อนเร้น ..? O
O สิ้น .. วาสนา .. O
O บุพเพสันนิวาส .. O
O เลื่อมลายรุ้ง...O
O สิ้น - ดวงวิเชียรฉาย...O
O นางครวญ O
O คอยเจ้า .. O
Secret Garden - Lament For A Frozen Flower
O ด้วยถ้อยคำนำนัยแห่งใจเจ้า
มารุมเร้าแนบชิด..ด้วยพิสมัย
สุดที่จะแอบซ่อน..อาวรณ์ใคร
จึงหวั่นไหวในอกสะทกสะท้อน
O เจ้าเอยเมื่อ..เผยความก็งามนัก
เข้ากุมกักใจอยู่ไม่รู้ผ่อน
ให้เสพทราบเสน่หา..ให้อาวรณ์
ก็สุดทอนทัดทาน..หอมหวานนั้น
O จำนรรจ์จากหัวใจของใครหนึ่ง
บอกซาบซึ้งพิสมัย...บอกไหวหวั่น
ส่งเว้าวอนผ่านย้ำถ้อยรำพัน
ก็สุดกั้นกีดความ..ที่ลามทรวง
O กำเริบความปรีดิ์เปรมด้วยเขมภาษ-
อันพิลาสพิเราะแสน..จนแหนหวง-
นั้นท่วมทับโถมถั่ง..ใจทั้งดวง
จนสุดล่วงพ้นผ่าน..หอมหวานนี้
O เสียงออดอ้อน..ซ้อนซ้ำถ้อยคำรัก
ก็จำหลักลงทรวง..เช่นบ่วงที่-
ผูกล่ามร้อยรัดรึง..คำนึง-มี
ให้ยินดี..ห่วงเห็นไม่เว้นวาย
O ลมอุสุมพ้นผ่าน..ไปนานเนิ่น
ให้เพลิดเพลินบทนิยามแห่งความหมาย
จนวสันต์หม่นคล้ำ..เข้ากล้ำกราย
ฟ้าพร่างพรายระเริงเต้น..ด้วยเส้นไฟ
O จึงร้อยเรียงคำพากย์..นี้ฝากสู่
เพื่อรับรู้..งามนั้นว่าสั่นไหว
เช่นวิชชุประภาพแผ่..เห็นแต่ไกล
คอยขับไขงามสรรพให้รับรู้
O ผ่านอักษรตอนคำมาย้ำจิต
บำบวงฤทธิ์แห่งอิฏฐาให้มาสู่
ผ่านรสความ..รสคำ..ความดำรู-
จะชื่นชูปฏิพัทธ์..รุมรัดใจ
O หอมหวานในความหวังจะปลั่งปลาบ
จะแทรกซาบซึ้งสู่ให้รู้ได้
มนต์แห่งชายจะเหนี่ยวหน่วง..ความห่วงใย
จนวาบไหววนเวียน...สุดเปลี่ยนแปลง
O โอมเทพ..พึงสดับถ้อยลูกร้อยร่ำ
ช่วยเสกซ้ำรำบาย..ความหน่ายแหนง
แทรกสุจริตคมคำลูกสำแดง
เถิด..ถ้วนแหล่งฟากฟ้า..จงอย่าเมิน
O สำทับให้อย่าสิ้น..ถวิลหา..
ร่วมพร่ำพร้องเจตนา...เถิด-อย่าเขิน
ให้เสน่หาก่อระลอกเข้าหยอกเอิน
ร่วมเพลิดเพลินอภิรมย์ที่สมยอม
O คอยเจ้า..เช่นกระต่ายที่หมายจันทร์
เพียงจะปันแสงปลั่ง..ร่วมหลั่งหลอม
เช่นหยาดฝนชื่นล้ำ..ได้ด่ำดอม
หยาดลงล้อมอุระผืนให้ชื่นเย็น
O จัก..รอคอยเช่นนั้นนิรันดร์อยู่
ด้วยหัวใจชื่นชู..ให้รู้เห็น
มองเถิด..ให้ทั่วถ้วน..อย่างควรเป็น
ใจจะเต้น..สั่นอยู่ ไม่รู้ยาม !
Create Date : 12 กรกฎาคม 2557
Last Update : 18 เมษายน 2566 12:10:09 น.
5 comments
Counter : 2893 Pageviews.
Share
Tweet
ดายุ...
ขึ้นกลอน ก็ไพเราะเหลือเกิน..
อ่านแล้ว"มีสัมผัส"เลยว่า..
คั้นความ คั้นคำ...ออกมาจากขั้วหัวใจ
"O ด้วยถ้อยคำนำนัยแห่งใจเจ้า
มารุมเร้าแนบชิด..ด้วยพิสมัย
สุดที่จะแอบซ่อน..อาวรณ์ใคร
จึงหวั่นไหวในอกสะทกสะท้อน"
ว่าแต่ว่าทำไมมินตราจึงได้สิทธิพิเศษ ..
โดนตรวจคำ ตรวจความ..ที่โพสทุกครั้งนะ
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 12 กรกฎาคม 2557 เวลา:14:58:34 น.
มินตรา ..
กำลังจะพูดอยู่พอดี เรื่อง IP address ไปซ้ำกับพวกแอบมาปล่อยโฆษณาในบล็อค ..
เป็นพวกฝรั่งต่างชาติ พูดสนทนากันไปมาแนะนำเวปไซด์ แต่ไม่มีเนื้อหาอะไรต่อเนื่องกันต่างคนต่างมาโพสต์ ลบไปหลายครั้งแล้วยังมาอีก .. ก็เลยต้อง ban IP .. คราวนี้ก็ติดแบนทุกครั้งที่มาโพสต์ และลบง่ายดี ทีเดียวยกล๊อต
ปัญหาคือ IP มินตราไปเหมือนกับของคนหนึ่งที่มาเข้าโพสต์โฆษณา จึงติดทุกครั้ง
เข้าใจว่าที่ยุโรปจะเป็น fix IP ทำให้มาทุกครั้งเป็น IP เดิม
หวังว่าคงเข้าใจนะครับ
บทนี้สำหรับสาวน้อยที่รอคอยกันมาข้ามภพข้ามชาติ .. ขอรับ (เชื่อไหม)
โดย:
สดายุ...
วันที่: 12 กรกฎาคม 2557 เวลา:18:11:28 น.
ดายุ..
เชื่อซิคะ เรื่องข้ามภพ ข้ามชาติ นี่..
ก็ตอนเด็กเด็กชอบฟังนิทานชาดก..เรื่องราวการสร้างบารมีของพระโพธิสัตว์ก่อนที่จะตรัสรู้ธรรมเป็นพระพุทธเจ้า.
ว่ากันว่า พระพุทธองค์ ทรงเล่าเรื่องราวเองเพื่อประกอบในการสอนทฤษฎี ที่ทรงค้นพบ...
แม้นว่าหัวใจศาสนา จะเป็นสัจจะทั้ง 4ของอารยัน
พระพุทธองค์เป็นชาวอารยันนี่..ย่อมรับแนวคิดนี้ อยู่แล้ว
แต่อิทธิพลของศาสนาพราหมณ์ซึ่งเป็นพื้นฐานความเชื่อ ของพลเมืองในสมัยนั้น ก็ยังช่วยในการต่อยอดการสอนให้รับประสพการณ์ใหม่ที่ทรงนำมาเสนอ ได้..
ดายุ..
สตรีไทยจะไม่ทำความรู้จักและสนิทกับคนแปลกหน้าที่ตนไม่รู้จักตน..ใช่ไหมเอ่ย..
โดยเฉพาะ ในสมัยที่เล่นเวปไซด์กันนี่..
ต่างคนต่างฝัน ต่างคนตื้นตันทรวงใน...555
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 13 กรกฎาคม 2557 เวลา:5:44:40 น.
มินตรา ..
ปัญญาชนตะวันตกต่างยอมรับพุทธศาสนาในแง่ของเหตุและผลมากที่สุดอย่างไม่มีข้อสงสัย .. ท่ามกลางบริบทของหลักศรัทธาที่ครอบคลุมดินแดนยุโรป
พระพุทธองค์ก็เหมือนปัญญาชนแห่งชมพูทวีปนั่นเองในยุคพุทธกาล ที่เจาะเปลือกไข่แห่ง "หลักศรัทธายึดมั่นถือมั่น" อันครอบคลุมสังคมอารยันในชมพูทวีปตอนเหนืออยู่หนาแน่น พร้อมๆกับมหาวีระของไชนะ เพื่อประกาศหลักสัจจะท้าทายยุคสมัย
เพียงแต่แนวคิดที่ ยากและลึกซึ้ง มักเข้าใจได้ยากในหมู่ชนทั่วไป จึงไม่อาจแพร่หลายตั้งมั่นอยู่ได้นานนัก
อยากจะพูดว่า หลักปัญญา นั้นยากและลึกซึ้ง
และหลักศรัทธา นั้นง่ายและไม่ซับซ้อนต่อกระบวนความคิดใคร่ครวญนัก
หากจะแบ่งชนในโลก เหมือนเด็กในห้องเรียนหนึ่งๆ ..
ที่ได้เกรด A ย่อมมีไม่มากนัก ที่ไม่ว่าครูจะสอนวิชาการด้านอะไรมักรับไว้ได้หมด สมองความใคร่ครวญเหมือนกะละมังใบใหญ่
และเกรด B C ย่อมีมากที่สุดตามสัดส่วน อันไม่อาจสอนวิชาการที่ซับซ้อน ลึกซึ้งมากเกินไป เพราะจะเข้าใจไม่ได้ อันสมองความใคร่ครวญมีขีดจำกัดเหมือนแก้วน้ำใบเล็ก
ส่วน D F ย่อมไม่อาจใช้สมองในส่วนใคร่ครวญเรื่องราวที่ลึกซึ้งซับซ้อนได้ มีจำนวนพอๆกับ A แต่เป็นด้านตรงข้าม คือระดับเครื่องรางของขลัง อันไม่ต้องพูดถึงข้อธรรมใดๆ
ศาสนาแห่งปัญญาย่อมต้องใช้สมองระดับ A ถึงจะต้องจริตอย่างสอดคล้องต้องกัน
ส่วนหลักศรัทธานั้นแค่ B C ก็ได้แล้ว
จำนวนเด็กในห้องได้ B C แค่ไหน ชนบนโลกก็รับหลักศรัทธาได้ในสัดส่วนแบบนั้น
จำนวนเด็กในห้องได้ A แค่ไหน ชนบนโลกก็รับหลักปัญญาได้ในสัดส่วนแบบนั้น เช่นเดียวกัน
.
.
ส่วนเรื่องสตรีไทยจะทำความรู้จักชายแปลกหน้าในโลกอินเตอร์เนตหรือไม่นั้น
1. ต้องดูว่าชายแปลกหน้านั้นมีจริต และกระบวนทัศน์ต่อโลกเป็นอย่างไร ?
2. "ความแปลกหน้า" นั้นๆ ดำรงอยู่กับสตรีไทยผู้นั้นมานานแค่ไหนแล้ว ?
3. และเหตุใด "ความแปลกหน้า" จึงมิอาจพัฒนาไปสู่ "ความคุ้นเคยรู้จัก" ได้ ? ..
แปลว่ามันเป็นปัญหาของ สตรีไทยผู้นั้นเองในจริต แห่งกระบวนทัศน์ที่มองโลก ..หรือปัญหาของ "ชายแปลกหน้า" ที่ไม่สามารถสร้างความคุ้นเคย รู้จักได้ดีพอ ?
โดย:
สดายุ...
วันที่: 13 กรกฎาคม 2557 เวลา:10:58:51 น.
ดายุ..
๑. ปัญหาของ สตรีไทยผู้นั้นเองในจริต แห่งกระบวนทัศน์ที่มองโลก ..หรือ
๒.ปัญหาของ "ชายแปลกหน้า" ที่ไม่สามารถสร้างความคุ้นเคย รู้จักได้ดีพอ ?
จะมา lady first ได้ไงคะ..
ต้อง gentleman before ซิ..ไม่มีความสามารถพอ!555
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 13 กรกฎาคม 2557 เวลา:18:04:19 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
?
]
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
กรุงเทพธุรกิจ
ข่าวสด
ประชาชาติธุรกิจ
isra-news
ศิลปะวัฒนธรรม
พจนานุกรม
TNN16
series west 2
series west 3
Ch3
Thai PBS
Ch7
One-31
กกต.
series thai
Dict Longdo
บ้านซีรีย์
iQIYI
NationTV
ไทยรัฐ TV
คมชัดลึก
SpringNews
ฐานเศรษฐกิจ
Kseries
pinterest
youtube 2 mp4
settrade
investing
123-hd
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
ขึ้นกลอน ก็ไพเราะเหลือเกิน..
อ่านแล้ว"มีสัมผัส"เลยว่า..
คั้นความ คั้นคำ...ออกมาจากขั้วหัวใจ
"O ด้วยถ้อยคำนำนัยแห่งใจเจ้า
มารุมเร้าแนบชิด..ด้วยพิสมัย
สุดที่จะแอบซ่อน..อาวรณ์ใคร
จึงหวั่นไหวในอกสะทกสะท้อน"
ว่าแต่ว่าทำไมมินตราจึงได้สิทธิพิเศษ ..
โดนตรวจคำ ตรวจความ..ที่โพสทุกครั้งนะ