Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
Innovation
Value Investor ..
DiscountedCashFlow
Transportation
NewGenDevice
History
Science
Home & Garden ..
Food & Sweet
DIY
SlowRock ..
Classic
RockMusic
SweetMusic
Ernesto Cortazar
Giovanni Marradi
Secret Garden
Omar Akram
Mix
CountrySong
SweetSong
OldSweetSongs ..
MLTR
ENYA
EAGLES
เพลงร็อคไทย
เพลงไทยเดิมประยุกต์
เพลงย้อนอดีต
เพลงบรรเลง
เพลงลูกกรุง
เพลงลูกทุ่ง
เพลงเพื่อชีวิต
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
<<
กรกฏาคม 2559
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
27 กรกฏาคม 2559
O เพียงเจ้า .. O
All Blogs
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O จากบัดนั้น .. O
O สิ้นสวาดิ .. O
O แววในดวงตา .. O
O เช้านี้ .. O
O อาวรณ์ .. O
O มธุรสลีลา .. O
O ยิ้มแรก .. O
O หนาวแรก .. O
O ปลายฝน .. O
O ซ่อนเร้น .. O
O งามรูปนั้น .. O
O เจ้าเอย .. O
O ฟ้าคร่ำลมครวญ .. O
O ยอมเถิด เจ้า .. O
O เมื่อลมเช้าโชยแผ่ว .. O
O ปรารมภ์ .. O
O ลมรำเพย .. O
O เหมันตะกาล .. O
O ดวงตาคู่นั้น .. O
O รูปเอย .. O
O ในค่ำหนาว .. O
O คำนึง .. O
O สิ้นเยื่อใย .. O
O ค่ำนี้ .. O
O เพียงเจ้า .. O
O กรรตุวาท .. O
O รูปธรรมในค่ำฝน .. O
O ฉันทาสมัย .. O
O จันทร์ .. O
O ห้วงเสน่หา .. O
O ยามเช้า .. O
O หอม .. O
O อีกไม่นาน .. O
O นาทีนั้น .. O
O วิสาขะสมัย .. O
O กลางริ้วลม .. O
O หวง .. O
O .. เช้านั้น .. O
O แรงอาลัย .. O
O แสงสรวงในทรวงนี่ .. O
O อุปาทานรูป .. O
O ยอมเถิด .. ดวงใจ ! O
O คิมหันตะสมัย .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O
O เมื่ออุษาสาง .. O
O ครวญคร่ำแห่งคำวอน .. O
O เมื่อลมหนาวล่อง .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O น้องสาว .. ที่แสนดี O
O รูปนามเจ้าเอย .. O
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
O มีเจ้า .. O
O น้ำปลายฝน .. O
O เรื่อรุ้ง..บนคุ้งฟ้า O
O ก่อนอุษาสาง .. O
O น้ำค้างเดือนเจ็ด .. O
O เดือนลอยดวง .. O
O สาวเอย .. O
O ฟองคลื่นแห่งรมยา .. O
O ฝากจันทร์ .. O
O แก้วตาพี่ .. O
O ก่อน .. วิสาขะมาส .. ! O
O หอมนี้ .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O รูปนามเอย .. O
O จันทร์เพ็ญรูป .. O
O รูปพรรณในบรรจถรณ์ .. O
O คันธา .. แห่งวรรษาสมัย O
O นางใจ ... O
O ถวิละรูป .. O
O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
O รูปในคำนึง .. O
O ลมร่ำ .. เมื่อย่ำรุ่ง .. O
O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
O คอยเจ้า .. O
O เพรงวาสน์ เมื่อพาดช่วง .. O
O เหมันตะกาล .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O รื่นลมหนาว .. O
O ลมร่ำในค่ำหนาว .. O
O เสน่หา .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รูปนามแห่งความรัก .. O
O อาลัย ที่ไหววน .. O
O งามละมุน .. กับกรุ่นข้าวหอม .. O
O ปีกนก กับ อกคน .. O
O หอม .. เสน่หา .. O
O ซ่อนเร้น และ เอ็นดู .. O
O น้ำค้างเดือนสิบ .. O
O ลมหนาวและดาวเดือน .. O
O ปริศนาแห่งท่าที .. O
O จันทร์เอย .. O
O คนดี .. O
O แรงถวิลหา .. O
O สุดหัวใจ .. O
O ขวัญเอย .. O
O ปีกนก และ อกคน .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O
O สุดรอคอย O
O ลมร่ำและฝนโรย .. O
O คอยเถิดเจ้า .. O
O ปลายฝน .. ต้นหนาว .. O
O รูปอาวรณ์ .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ตราบชั่วนิรันดร .. O
O สร้อยดอกโศก .. O
O สู่กลางใจเธอ .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O หอมดอกลำดวน .. O
O ฟ้าคร่ำฝนครวญ .. O
O ชั่วฟ้าดินสลาย .. O
O ข้าวร่วมขัน .. O
O พิรุณพิลาปร่ำ .. O
O ห้วงแห่งคำนึง .. O
O วันคอย .. O
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
O บ่วงอาวรณ์ .. O
O หอมหัวใจ .. O
O คอยเจ้า .. O
O อาลัย ที่ไหวรับ .. ! O
O คำข้าว .. และใจคน .. O
O พวงผกา .. แห่งป่าฝน .. O
O กล่อมขวัญ .. O
O พินทุกล แห่ง สุคนธรส .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O รูปนามแห่งยามสาง .. O
O รื่นวรรษา .. O
O โสมกลางสรวง .. O
O ท่ามกลางละอองรื่น .. O
O รูปธรรมเพื่อจำนน .. O
O เมื่อลมร่ำ .. O
O หอมกลิ่นแก้ว .. O
O คิดถึง .. O
O ฝนห่มลมเห่ .. O
O ฤดูลม .. O
O บ่วงปฏิพัทธ์ .. O
O นิรมิตะรูป .. ? O
O แววตาผู้อาวรณ์ .. O
O รูปในคำนึง .. O
O กลาง - ลม .. ฝน .. O
O บุพสัญญา .. O
O ลมทะเล .. O
O เตรียมเถิด .. ใจ ! O
O เมื่อดาวลอยดวง .. O
O กลางลมร่ำ .. O
O หอม-อุ่น .. กลางฝุ่นฝน .. O
O อัปสระรูป .. O
O ขวัญพี่ .. O
O .. หัวใจที่ร่ำรอ .. O
O เพลงพยาน .. O
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O
O รื่น..ลมร่ำ .. O
O แก้วเอย .. O
O คอย .. O
O ดาวดื่นในคืนแรม ... O
O เภรีและคีตา .. O
O รูปนฤมิต .. O
O ก่อน .. มาฆะมาส .. O
O เพรงภพบรรจบล้อม .. O
O กลางวสันตะสมัย .. O
O ดั่งลมร่ำ .. O
O ปริศนาแห่งนารี .. ? O
O จินตะภพ .. แห่งพลบสมัย O
O คือ ความรัก .. O
O คันธาแห่งมาลี .. O
O เหมันตะสมัย .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O หอมกลิ่นโมก .. O
O พินทุแห่งกุสุมา .. O
O สัญญาใจ .. O
O รูปนามนั้น .. O
O ลมหนาวร่ำ .. O
O ฟ้าหลังฝน .. O
O วรรษาสมัย .. O
O คันธบท .. แห่งรสสุมาลย์ .. O
O คอยเถิดนะ .. O
O กรุ่นกลิ่นประทิ่นมาลย์ .. O
O อาวรณะสมัย .. O
O รูปแพงเอย .. O
O คอยเถิด .. รูปแพงเจ้า .. O
O มณีเดียว .. O
O ภิรมย์สมัย .. O
O ร่ำรสเกสรา .. O
O เจ้าอ่อนเอย .. O
O ลมเอย .. O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
O อหังการ .. แห่งน้ำค้าง .. O
O กลางพระลบ .. บรรจบล้อม .. O
O หนาวลมร่ำ .. O
O จากเดือนเร้น .. จนเพ็ญรูป .. O
O แต่บัดนั้น .. จนบัดนี้ .. O
O เสภา .. กลางราตรี O
O โสมส่องแสง .. O
O ฝุ่นน้ำฟ้า .. O
O ศรัทธาสองภพ .. O
O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O
O เม็ดฝน ใต้ม่านฟ้า .. O
O พันธนาการแห่งรูป .. O
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O
O ฝนเดือนเก้า .. O
O อาลัยที่ใฝ่เฝ้า .. O
O ลีลาและท่าที .. O
O เดียงสาเจ้า .. O
O มณฑาทิพ .. O
O ห้วงอาวรณ์ .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รักเอย .. O
O ชายฟ้าเลื่อน .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O ละห้อยหา .. O
O ในห้วงคำนึง .. O
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
O ใจเอย .. ! O
O ลมรัก .. O
O ผืนทรายและปลายฟ้า .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O รักสุดใจ .. O
O เชิญขวัญ .. O
O แต่ปางใด ..? O
O ฝากลมร่ำ .. O
O ห้วงเหมันตะสมัย O
O หลังเหมันต์ .. O
O บุหรง .. รำแพน .. O
O ใจเจ้าเอย .. ! O
O งามนั้น .. O
O ร่ำร้อย .. พจีเรียง .. O
O แรกอรุโณทัย .. O
O หนาวลมฝน .. O
O หลัง .. อัสดงคต .. O
O รอ .. O
O ดวงเด่นกลางนภา .. O
O จันทร์ขจ่างฟ้า .. O
O กรุ่นแก้วกำจาย .. O
O ฟ้าสองฝั่ง .. O
O ก่อน .. นางครวญ...O
O หงส์ร่อน .. มังกรรำ .. O
O อาวรณ์ .. ที่ซ่อนเร้น ..? O
O สิ้น .. วาสนา .. O
O บุพเพสันนิวาส .. O
O เลื่อมลายรุ้ง...O
O สิ้น - ดวงวิเชียรฉาย...O
O นางครวญ O
O เพียงเจ้า .. O
กอไผ่ - จระเข้หางยาว ทางสักวา
O กลางสายลมโรยละลอก .. กลางหมอกเช้า
เยียบเย็น-เหงา .. โลกสรรพ, รูปอัปสร-
ค่อยเผยผ่านรุมเร้า .. คอยเว้าวอน
ให้คำนึงช่วงตอน .. เจ้าย้อนคำ
O พี่-เช่นยอดหญ้าพลิ้วกลางริ้วลม
ที่ความชื่นฉ่ำ-ฉม .. คอยบ่มร่ำ
มีความหมายสุมซ้อน .. ออดอ้อนนำ
ผ่านให้สัมผัสทั่วทั้งหัวใจ
O ลู่ระเนนเอนล้ม .. ล้อลมร่าย
เรียวใบปลิวปัดป่าย .. ต้นส่ายไหว
เช้าชื่นเมื่อพรมผ่านด้วยหวานใคร
แม้น-เยียบเย็นเพียงไหน .. ก็ไม่รู้
O ด้วยอบอุ่นอ่อนหวาน .. ได้ผ่านล้อม-
เพื่อใจน้อมนอบหวานใครผ่านสู่
น้ำใจเช่นสายน้ำ .. ถ้อยคำตรู-
ย่อมดำรูรอยร่าง .. แนบกลางทรวง
O คืนสายลมบ่มโบกจากโลกหนาว
ผ่านฟากฟ้าเดือนดาว .. ส่งหนาวล่วง-
สู่โลกร้อนหญ้าเขียว .. พลิ้วเรียวรวง-
รับรู้ช่วงเหน็บหนาวอีกคราวครั้ง
O เรียวยอดหญ้าอ่อนพลิ้วด้วยริ้วลม
รอรับชื่นฉ่ำฉม .. สายลมหลั่ง
พลิ้วยอดเอนไหวลู่ .. เหมือนรู้ฟัง-
ความอ่อนหวานกระซิบสั่ง .. อีกครั้งครา
O รับรู้ความรื่นรมย์แห่งลมร่ำ
อ่อนละมุนหนุนนำ .. ราวย้ำว่า-
รื่นที่หวนห้อมเห่ห้วงเวลา
จนเฝ้าคอยไขว่คว้า-จากฟ้าไกล
O ลมลูบเรียวซัดส่ายปัดป่ายยอด
นัยพร่ำพลอดสื่อหมาย .. ก็ส่ายไหว-
ย่อมด้วยโดยดุษฎี .. ก็ที่ใจ-
จะล่องไหลระลอกหวังอีกครั้งคราว
O ระยิบเอยเนตรคมกลางลมร่ำ
ผ่องผกายร่ายรำในค่ำหนาว
ดูเถิด .. แววปลดเปลื้องแฝงเรื่องราว-
แทนคำกล่าวสั่นรัว .. จากหัวใจ
O งามเอยแววเนตรวับให้นับเนื่อง
รอปลงเปลื้องหวานซึ้งติดตรึงให้-
รุมเร้าด้วยเสน่หาแรงอาลัย-
เพรียกอ่อนไหวเหนี่ยวหน่วงเข้าพ่วงพัน
O บ่ายโบกผ่านลมร่ำแห่งค่ำหนาว
ฝ่าเดือนดาวโอบล้อมเข้ากล่อมขวัญ
เพื่อโอนอุ่นแอบแฝงเข้าแบ่งปัน
ให้เหน็บหนาวทั้งนั้น .. ต้องบั่นทอน
O ผ่านมาเถิด .. เกรียวกรู .. ฤดูลม
อุ่นจะห่มหนาวร้ายให้ถ่ายถอน
ยอดหญ้าเรียว .. ลมร่ำ .. ถ้อยคำวอน-
จะร่วมฟ้อนฝากช่วง .. บำบวงฟ้า !
O เพื่อหอมหวานต่างตอนจักย้อนสู่-
ร่วมรับรู้ใฝ่ฝันร่วมฟันฝ่า-
ฝาก-อบอุ่นอ่อนหวานพลิ้วผ่านมา
แทนอ้อมแขนปรารถนา .. ผู้อาลัย
O ชื่น .. สายลมบ่ายโบกจากโลกหนาว
เมื่อสองดาวดวงนั้น .. คล้ายสั่นไหว-
ตอบรับความหอมกรุ่น .. แห่งอุ่นไอ-
ที่หลั่งไหลซ่านซึ้งเข้าตรึงตน
O คล้าย-ความคิดถึงกันในวันนี้
นับครั้งที่ .. มีนั้น .. นับพันหน
คล้าย-ความนัยอกชาย .. ที่ว่าย-วน
ทุกครั้งวนถวิลอยู่ .. แต่ผู้เดียว
O เมื่อ .. บทเพลงปฏิพัทธ์ระบัดบ่ม
ย่อมปรารมภ์ .. เฝ้าแต่ชะแง้เหลียว
เมื่อ .. อ่อนหวานรำร่าย-ที่คลายเกลียว-
พันโน้มเหนี่ยวร่วมหมาย .. ย่อม-สายใย
O เมื่อสายลมบ่ายโบกผ่านโลกหนาว
คืนเรื่องราวตอกย้ำ .. ถ้อยคำไข
ก็ด้วยความซาบซึ้งของหนึ่งใจ
ที่อ่อนไหวรับรู้ .. ฤดูลม
O เกสรมาลย์, ลมเรื่อยพัดเฉื่อยโชย
หอมย่อมโปรยปรายสู่ให้รู้ฉม
ต่างฤๅหอมเสน่หา .. ห้วงอารมณ์-
ที่จ่อมจมหอมอยู่ .. ฤๅรู้พอ ?
Create Date : 27 กรกฎาคม 2559
Last Update : 5 กรกฎาคม 2566 8:10:21 น.
12 comments
Counter : 3687 Pageviews.
Share
Tweet
เพราะมากค่ะ
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 28 กรกฎาคม 2559 เวลา:15:56:09 น.
เอื้อย ..
ลองเขียนดูไหมครับ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 28 กรกฎาคม 2559 เวลา:19:39:45 น.
ไม่สันทัดชอบอ่านอย่างเดียวค่ะ
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:11:50:48 น.
งั้นก็ยินดีมากที่ชอบอ่าน
มีอะไรอยากถามเชิญได้ครับ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:14:34:55 น.
ไม่มีอะไรที่อยากถาม มีแต่ความเข้าใจส่วนตัวว่า คนเขียนกลอนส่วนใหญ่คงเขียนมาจากแรงขับดันในใจที่แตกต่างกันค่ะ
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:15:09:18 น.
ถูกต้องครับ ..
มีแรงผลักจากเรื่องราว หรือ ภาพ ที่ผ่านการรับรู้ผ่านมาในขณะที่กำลังเขียน
และบทไหนที่มี passion เป็นแรงส่งจะเขียนได้ลื่นไหล รุนแรง กว่าปกติ
คงไม่จากจากฝีแปรงบนผืนผ้าใบของจิตรกร
โดย:
สดายุ...
วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:16:08:14 น.
ขอบคุณคำอธิบายในคำตอบค่ะ
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:16:22:27 น.
ครับ ยินดีครับ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:20:00:03 น.
O หลากระลอกฉ่ำชื่น .. ราวคลื่นป่วน
ผ่านคร่ำครวญวาที .. แม้กี่หน-
ยังความเดิมในอก .. เวียน-วกวน
ด้วยสุดป่นลบล้างให้จางเลือน
O ร้างลมหนาว, อบอุ่นที่หนุนช่วย-
คล้ายฉกฉวย .. จากผู้ที่ดูเหมือน-
จะตอบรับอาวรณ์กลับย้อนเยือน
โอบกล่อมเลื่อนล้อมขวัญร่วมกันไป
O อาวรณ์อ้อยอิ่งอยู่ .. เหมือนรู้ว่า-
ปรารถนาสุมซ่อน .. แสนอ่อนไหว-
จักรุมเร้าสั่นรัวที่หัวใจ
เติมแต่งความอาลัย .. ตอบไมตรี
O คำพจน์พร่ำพรรณนา .. ทุกคราครั้ง
ล้วนแต่ฝังฝากนัยสู่ใจศรี
ล้อลมหนาว .. น้ำไหลด้วยไยดี
อันวาดวีโยนระลอก .. คอยซอกซอน
O คำพจน์พร่ำเรื่องราว .. ทุกคราวนั้น-
หมายแทรกขวัญถ่ายทอดความออดอ้อน
ให้โสตหนึ่งแอบอำถ้อยคำวอน
แล้วซาบซึ้งซ้ำซ้อน .. สุดผ่อนลง
O คำพจน์พร่ำเรื่องราว .. อีกคราวแล้ว
พร้อมกลิ่นแก้วผ่าวรุมให้ลุ่มหลง
ผ่านแรงไหลสายน้ำ .. คือ-จำนง
คอยรับส่งซึ้งอยู่ไม่รู้วัน
O คำพจน์พร่ำบอกกล่าว .. เรื่องราวว่า-
บางคุณค่าแหนหวง .. ในทรวงขวัญ
จะค่อยล่วงผ่านคำ .. เจ้ารำพัน
กล่อมนิทราหลับฝัน .. ตราบวันวาย
โดย:
สดายุ...
วันที่: 2 สิงหาคม 2559 เวลา:19:48:27 น.
O เริ่มเถิดหรือ .. พิรุณพิลาปร่ำ
ให้ม่านแพรผืนน้ำครวญคร่ำสาย
แทนอกใครครวญคร่ำบอกรำบาย
ความมุ่งหมายฝันใฝ่ .. แห่งใจตน
O เสน่หาประหนึ่งฝนจะหล่นไหล
เข้าท่วมใจเติบเต็ม .. อย่างเข้มข้น
จะแทรกซึมทุกช่วงของดวงมน
สุดเลี่ยงพ้นหลบได้ .. นะใจเอย
O กระซิบผ่านสุจริต .. ในจิตหนึ่ง
รอซาบซึ้งใครนั้น .. รำพันเผย
แสงวิชชุช่วงตระการ .. รอผ่านเลย
เช่นช่วงความนัยเอ่ย .. รอเชยชม
O ไม่เคยนึกเคยฝัน, กลับบรรจบ
ชะลอรูปผ่านภพ .. บรรสบ-สม
ให้ใจหนึ่งแห่ห้อม .. คอยจ่อมจม
มุ่งปรารมภ์ถวิลอยู่ .. ไม่รู้วัน
โดย:
สดายุ...
วันที่: 2 สิงหาคม 2559 เวลา:19:56:57 น.
อ่านแล้วอึ้ง ช่วยแปลความเม้นท์ 9,10 ให้ด้วย จะขอบคุณมาก ตัวเองความรู้น้อย ต้องขออภัยค่ะ
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 3 สิงหาคม 2559 เวลา:9:38:42 น.
เป็นกลอนที่เขียนทิ้งไว้ตามกระทู้เก่าๆครับ ..
เอามาลงไว้เผื่อจะขยายเรื่องราวต่อไปในบทใหม่ๆครับ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 3 สิงหาคม 2559 เวลา:19:26:34 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
?
]
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
กรุงเทพธุรกิจ
ข่าวสด
ประชาชาติธุรกิจ
isra-news
ศิลปะวัฒนธรรม
พจนานุกรม
TNN16
series west 2
series west 3
Ch3
Thai PBS
Ch7
One-31
กกต.
series thai
Dict Longdo
บ้านซีรีย์
iQIYI
NationTV
ไทยรัฐ TV
คมชัดลึก
SpringNews
ฐานเศรษฐกิจ
Kseries
pinterest
youtube 2 mp4
settrade
investing
123-hd
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [