1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
O งามรูปนั้น .. O
VIDEO Ernesto Cortazar - Infinite Love O รูปแทนองค์ตถาคตปรากฎอยู่ รอจิตบูชิตตามสืบความหมาย เพรียกความเงียบสงบพร้อมแวดล้อมกาย ด้วยร่มธรรมปัดป่าย .. ตราบคลายร้อน O กลางนิ่งนึก .. ลออรูปก็วูบไหว หอมผ่านให้ .. หอมอยู่ไม่รู้ผ่อน มือกบ, พักตร์ก้มต่ำ .. เหมือนพร่ำวอน- กรรมเก่าก่อนชูชีพ .. อย่าบีบคั้น O เรียวรูปนามงามพิสุทธิ์ .. จนสุดที่- อาจหลีกลี้สบได้ .. เมื่อไหวสั่น- ของอกใจ, ไฟเทียน .. วกเวียนกัน- เข้าโอบขวัญพิมพ์ไว้ แนบนัยน์ตา O ในท่ามกลางลำแดด .. ทอแวดล้อม รูปงามพร้อมเนตรชม้าย-เหมือนชายหา อิริยานารี .. งำ-ลีลา แฝงท่วงท่าปรารมภ์ .. ให้-สมยอม ! O นั่งเท้าแขนพับเพียบดูเรียบร้อย เนตรชม้อยชม้ายผ่าน, ความหวานหอม- ก็แผ่ซ่านผ่านสู่ .. เกินรู้ออม จิตที่พร้อมแพ้-พ่ายอยู่ภายใน O เกศินีเนียนปราง .. สุดพราง-กลบ จากแรกสบตากัน, ที่สั่นไหว- คืออารมณ์ .. คือช่วงของดวงใจ- ที่แกว่งไกวโยนตัวไปทั่วทรวง O ในโบสถ์แสงหม่นครึ้ม, เสียงงึมงำ- แห่งนัยธรรมผ่านศัพท์ .. เหมือนลับล่วง เมื่ออีกใจฝากคำ .. เฝ้าบำบวง- เทพทุกสรวงเหนี่ยวใจ .. อีกใครนั้น O เห็นมือเรียวกราบลงหน้าองค์พระ พร้อมภาวะอีกใจ .. คล้ายไหวหวั่น- เกรงบาปบุญสั่งสม .. ไม่สมกัน- จักพรากขวัญพิมพ์ใจ .. จนไกลเกิน ! O เหลือบสายตาชม้ายชม้อยแล้วคอยหลบ ครั้นตาสบรอบอุทธัจ, แววขัดเขิน- เหมือนแต้มเติมแก้มเรื่อ .. หมายเชื้อเชิญ- การจำเริญปฏิพัทธ์ .. เต็มอัตรา O งามเนื้อทองรูปทรงหน้าองค์พระ เพรียกกาละภพชาติ, แรงปรารถนา- บรรจบแล้วลุกลามจนล่ามคา- แววในตาสุมอกเกินยกพ้น O ทิพโลกชะลอลง .. ก็คงใช่ จาก-เหลียวไปจบรูป, ที่วูบหล่น- หลังคาบยามสัมผัสในบัดดล, คือ-ใจคน .. แววตา, รูปหน้านั้น ! O โอ .. เนตรชายชำเลืองที่เบื้องหน้า หรือคอยดูทีท่าจัก .. กล้า, หวั่น ? แววในตาซ่อนยิ้ม .. กลับพริ้มพลัน- ที่เผลอหันมาพบ .. แล้วสบตา O ระยิบเอย .. แววตาใต้ฟ้าต่ำ เหมือนโน้มนำรั้งเหนี่ยวให้เหลียวหา กลิ่นลำดวนจวนลม .. ก็พรมภา- วะ .. คันธารสหอมแวดล้อมใจ O สายหยุดหยุดหอมสิ้นแต่สิ้นสาย หลังแดดฉายโชนแต้มความแจ่มใส รูปเอย .. แต้มแววตา-รูปหน้าใคร- จะรู้ตัวบ้างไหม .. รูปใครกัน ? O สิ้นสาย ผ่านสาย แล้วสายสวาดิ ลดามาศก็อวลกลิ่นล้อมถิ่นฝัน เมื่อวางภพวางชาติมาพาดพัน- ฤๅอาจเบี่ยงเลี่ยงขวัญคลาดกันพ้น ..? O พร้อมแววตาอ่อนโยนนั้นโชนช่วง ความเงียบเหงาทั้งปวงก็ร่วงป่น ปีกนกเหยียดเต็มช่วงที่สรวงบน เมื่อจิตคนละห้อยเห็นไม่เว้นวาย ! O ตาเหม่อมองแก้มเนียน .. ค่อยเปลี่ยนสี ผุดผาดที่แสงสรวง .. ยอมช่วงฉาย- เพื่อเร้ารูปฉันทาแนบตาชาย ที่เหมือนสายเกินการต่อต้านแล้ว O โอ .. งามฤาจะรวมลงท่วมโลก ค่อยค่อยโยกสั่นเร้า .. อย่างเบาแผ่ว- จวบ .. สายตาอ่อนหวานนั้นผ่านแวว- ความผ่องแผ้ววามระยับ .. ให้จับจอง O เปิดหัวใจในยาม .. งดงามรูป- เข้าโลมลูบ แทรกซุกไปทุกห้อง, ไร้เรี่ยวแรงเพียงพอ จักต่อรอง- การยึดครอง แรงชู้แต่ผู้เดียว ! O จน .. สองมือจับของประคองถวาย- พระ, พร้อมสายตาคอยชม้อยเหลียว- จิตเมื่อนั้น .. จึ่งถือว่ามือเรียว- ชวน-หวังเหนี่ยวโน้มบุญ .. ร่วมจุนเจือ ? O แดดปลายฝนต้นหนาว .. ยังวาววับ เนตรพริ้มพรับในยาม .. ก็งามเหลือ เยี่ยงเถาวัลย์ลมผ่านโลมย่านเครือ รูปอะเคื้อโลมขวัญ .. ย่อมสั่นสะท้าน ! O ผมหล่นล้อมวงหน้าเมื่อหน้าก้ม ทุกข์ขื่นขมในกมลก็พ้นผ่าน หลัง-สองมือแผ่ราบลงกราบกราน สาธุการ เสียงแผ่ว .. ก็แว่วดัง O ดวงตาเอย .. แต่คอยชม้อยชม้าย- หรือเพียงหมายให้ละห้อย .. เฝ้าคอยหวัง ? ชายชำเลืองซ้อนซ้ำ .. โหมกำลัง หรือหมายสั่งชี้ชวน .. พาป่วนใจ ? O จาก-อ่อนหวานวาบแล้วที่แววตา จน-ตอกตรึงฉันทา .. เกินฝ่าไหว แม้นจนรูปคล้อยเคลื่อนลับเลือนไป ยังตรึงให้ละห้อยเห็น .. ไม่เว้นวาง . O แต่เมื่อเนตรซ่อนยิ้ม ค่อยพริ้มหลบ ก็ครันครบปฏิพัทธ์เกินขัดขวาง ซึ้งหวานหอมดุษฎีล้อมที่ทาง จนสุดย่างก้าวหักเบี่ยงมรรคา O จึงเมื่อเนตรพริ้มหลบหลังสบยิ้ม และแก้มอิ่มเรื่อเรื้องอยู่เบื้องหน้า รูปตอกตรึงลงมั่นในสัญญา- ก็ - เหมือนว่ารออยู่ .. แต่ตรู่เช้า ! O เมื่อเนตรพริ้มพรับรออยู่ต่อหน้า ก็รู้ว่าอาวรณ์แต่ก่อนเก่า- ถูกแตะตื่น โลมลูบด้วยรูปเยาว์ จิตจึงต้องรุมเร้าจนสั่นรัว O เรื่อแก้มอิ่มละม่อมหน้า .. แววตานั้น คล้ายคอยสั่นไหวระลอก .. เฝ้าหยอกยั่ว- ให้อารมณ์วกวน .. กลางหม่นมัว อกจึงรัวลั่นอยู่ไม่รู้ยาม O วัฏฏะวง .. สงสารเมื่อผ่านรอบ ใจย่อมนอบน้อมทราบ .. รสวาบหวาม ที่รายล้อมโลมรุกเข้าคุกคาม คอยฉุดล่ามความคิด .. เหนี่ยวจิตใจ O เรื่อแก้มอิ่มละม่อมหน้า .. แววตานั้น ฤๅ-เพื่อยั่วใจหวั่น .. พาสั่นไหว อกคนเบื้องหน้านี้ .. จะมีใด- เอากีดกั้นหลบได้ .. จากนัยน์ตา O ดูเหมือนจะสายเกิน .. การเมินหลบ รูปเพรงภพหยัดหยั่ง .. เหมือนสั่งว่า- จักเผื่อแผ่อ่อนหวาน .. ให้ผ่านมา- ก่อระลอกเสน่หาอีกคราครั้ง O วับวามแวว-เนตรนั้น .. เมื่อสั่นไหว ราวจะผ่านความนัย .. ออกไหลหลั่ง เข้าล้อมให้แววตาละล้าละลัง ด้วยสุดยั้งระลอกคลื่นใต้ผืนทรวง O ระลอกความอาลัย .. ดวงใจหนึ่ง ที่ตราตรึงรูปแก้ว .. ไม่แล้วล่วง ราวหัตถ์พรหมเหนี่ยวนำ .. เพราะคำบวง- นั้นเริ่มช่วงกำลังเข้าสั่งการ O ดูเถิด .. รูปแก้มอิ่ม .. เนตรพริ้มหลบ แต่บรรจบรูปรอย .. ก็คอยผลาญ- อกใจผู้ปรารมภ์ .. ให้ซมซาน ทรมาน .. ทรมาด้วยอาวรณ์ O จะรับรู้บ้างไหม..ว่าใจหนึ่ง- จมคำนึงเวียนว่ายเกินถ่ายถอน ความอ่อนโยนอ่อนหวาน..เหมือนผ่านวอน- เข้าออดอ้อน .. เร้ารัวทั้งตัวตน O ดูเถิดรูปเอวองค์ .. ที่ตรงหน้า สบแววตาปลาบปลั่ง .. เพียงครั้ง .. หน- เหมือนอ่อนล้าไร้สิ้น .. แรงดิ้นรน ด้วยยอมตนยอมตัว .. สิ้น-หัวใจ !
Create Date : 03 กันยายน 2560
Last Update : 13 พฤษภาคม 2566 7:54:22 น.
41 comments
Counter : 5747 Pageviews.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.244.126 วันที่: 4 กันยายน 2560 เวลา:7:15:53 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 4 กันยายน 2560 เวลา:9:08:39 น.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.244.126 วันที่: 6 กันยายน 2560 เวลา:7:00:30 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 7 กันยายน 2560 เวลา:11:21:09 น.
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 7 กันยายน 2560 เวลา:14:21:56 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.222.210.42 วันที่: 8 กันยายน 2560 เวลา:0:28:48 น.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.242.45 วันที่: 8 กันยายน 2560 เวลา:6:11:10 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 8 กันยายน 2560 เวลา:10:20:35 น.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.242.45 วันที่: 8 กันยายน 2560 เวลา:12:57:17 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 92.208.214.196 วันที่: 8 กันยายน 2560 เวลา:14:15:22 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 9 กันยายน 2560 เวลา:9:01:54 น.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.242.45 วันที่: 9 กันยายน 2560 เวลา:15:45:59 น.
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 10 กันยายน 2560 เวลา:16:58:18 น.
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 10 กันยายน 2560 เวลา:17:03:26 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 92.208.212.52 วันที่: 10 กันยายน 2560 เวลา:18:28:26 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 10 กันยายน 2560 เวลา:19:36:19 น.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.245.12 วันที่: 10 กันยายน 2560 เวลา:21:57:15 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 11 กันยายน 2560 เวลา:10:54:15 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 11 กันยายน 2560 เวลา:12:53:51 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 178.5.156.130 วันที่: 12 กันยายน 2560 เวลา:1:46:18 น.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.245.12 วันที่: 12 กันยายน 2560 เวลา:7:26:06 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 12 กันยายน 2560 เวลา:13:54:42 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 178.8.194.32 วันที่: 13 กันยายน 2560 เวลา:6:37:50 น.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.245.12 วันที่: 13 กันยายน 2560 เวลา:7:02:59 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 13 กันยายน 2560 เวลา:8:49:24 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 178.12.205.48 วันที่: 13 กันยายน 2560 เวลา:17:11:33 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 14 กันยายน 2560 เวลา:10:28:02 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 212.47.252.101 วันที่: 14 กันยายน 2560 เวลา:15:50:27 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.102.31.150 วันที่: 14 กันยายน 2560 เวลา:16:09:31 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 14 กันยายน 2560 เวลา:19:24:11 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 15 กันยายน 2560 เวลา:20:08:58 น.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.242.36 วันที่: 16 กันยายน 2560 เวลา:7:05:02 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 16 กันยายน 2560 เวลา:9:28:50 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 16 กันยายน 2560 เวลา:9:53:15 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 16 กันยายน 2560 เวลา:10:12:24 น.
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 16 กันยายน 2560 เวลา:12:30:03 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 92.78.27.123 วันที่: 16 กันยายน 2560 เวลา:12:58:56 น.
โดย: สดายุ... วันที่: 16 กันยายน 2560 เวลา:18:59:13 น.
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.242.36 วันที่: 16 กันยายน 2560 เวลา:20:10:56 น.
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 19 กันยายน 2560 เวลา:16:35:00 น.
โดย: วินัย IP: 180.183.53.60 วันที่: 24 กันยายน 2560 เวลา:8:18:56 น.
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [? ]
O ใช่แน่หรือ ? .. O O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ? ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว- แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์ เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์ ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
งามของคุณชอบแบบนี้หรือค่ะ รูปหน้าสวยเรียบร้อยดี
แต่งามไม่ถึงกับเด่น สวยเรียบๆสมแบบหญิงไทยค่ะ
อยากจะแต่งกลอนตอบแบบคุณเอื้อย แต่กลัวจะทำให้
เสียบรรยากาศกลอนของคุณสดายุหมดค่ะ
เรียนเชิญคุณเอื้อยมาช่วยแต่งเติมให้คุณสดายุด้วยนะคะ
ทิพย์จะรออ่าน ขอบคุณล่วงหน้าค่า