Group Blog
 
<<
กันยายน 2557
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
24 กันยายน 2557
 
All Blogs
 
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O








เพลง .. ลาวคำหอม (สี่แผ่นดิน)
กอไผ่



O ฝากอาลัยใจคน ..ฝ่าฝนหลั่ง-
ผ่านแสงปลั่งปลาบช่วงกลางห้วงหาว
หวัง-เนตรเรียวพรายพรับแสงวับวาว-
แทรกคลื่นหนาวย้อนกลับ .. มารับรอง
O สืบส่งความมุ่งหมายรำบายบอก
ผ่านระลอกเม็ดฝนที่หล่นฟ่อง
หวานอบอุ่นหอมล้ำ .. ท่วงทำนอง-
ความ-พร่ำพร้องพิสมัย .. ล้วน-นัยเดียว
O ให้อบอุ่นแทรกซ้ำอยู่ค่ำเช้า
จนใฝ่เฝ้าคอยแต่ชะแง้เหลียว
กลางเหน็บหนาวรอบฤดู .. ลมกรูเกรียว
หมายโน้มเหนี่ยวอบอุ่นเข้าหนุนทรวง
O พร้อมความหมายผ่านบอก, หอมดอกไม้-
ก็หอมแทรกหัวใจ .. เมื่อไฟสรวง-
แล่นสายโชนช่วงรอย .. เมื่อถ้อยปวง-
นำย้อนช่วงความหลังอีกครั้งคราว
O วานนั้น .. ลมร่ำไหล, หัวใจตื่น-
อ้อยอิ่งอย่างแช่มชื่นกับคลื่นหนาว
โคมบนสรวงช่วงระยับ .. อยู่วับวาว
เมื่อเรื่องราวบางตอน .. วกย้อนเตือน
O จากหนาวเป็นรุมร้อนสุดผ่อนผัน
พร้อมรำพันเชิงชู้ .. ที่ดูเหมือน-
แฝงความนัยซ่อนวาง .. อยู่รางเลือน-
แล้วคอยเกลื่อนกลบหมายให้คลายลง
O เช่นมาลย์หอมผึ้งภู่ .. ย่อมรู้เคล้า
คำกรองเย้ายั่วอยู่ก็รู้สง-
สัยคารม .. คมคำ และจำนง
จึงเลยหลงสนเท่ห์ .. ต่อเล่ห์การณ์
O เอ็นดูมากนักแล้ว .. นะแก้วเจ้า
ที่คอยเฝ้าเสพรับ .. ความขับขาน
มธุรสโคลงกลอน .. ออดอ้อนคราญ-
ที่คอยสานถักบ่วงคล้องดวงใจ
O จนค่อยเผยความหมายรำบายบอก
ผ่านกรองกานท์ยั่วหยอกล่อหลอกให้-
ผู้ลอบเร้นอ่านอยู่ .. พึงรู้นัย-
แฝงความไว้กล่อมขวัญ .. ด้วยพรรณนา
O ใครหนอ-แก้มเนียนอิ่ม .. ซ่อนยิ้มอยู่
รอเชิงชู้คำชายรำบายหา
เพื่อเสกสั่งใจคน .. ด้วยมนตรา
เต็มอยู่ด้วยเสน่หาทุกท่าที
O สุมาลย์สอดสีสวยอำนวยให้-
ภู่ผึ้งไหวว่อนถิ่นก่อนบินปรี่-
คลุกเคล้ารสหอมหวานดอกมาลย์มี
เมื่อ .. ใจนี้ร่ำขอแต่รอคอย
O วิหคเหินถลาลม .. เสียงขรมอยู่
แว่ว, รับรู้ .. ว่าโลกอันโศกสร้อย
ได้ล่มลาญจากทรวงจนล่วงรอย
เมื่อเนตรเรียวเหลือบชม้อย .. เหมือนคอย-เคียง
O ปีกบางภู่ภมร .. ไหวว่อนอยู่
เมื่อแรงชู้อาลัย .. เริ่มให้เสียง
เสพรับเถิดความถ้อย .. คำร้อยเรียง-
ล้วนเพื่อเพียงเร้ารัว .. อีกหัวใจ
O เพื่อใคร .. ต่อแต่นี้หากลี้หน้า-
จงท่วมทัณฑ์ทรมา-จนกว่าได้-
มอบอาวรณ์เสน่หา .. แรงอาลัย-
วางลงไว้กลางมือ .. ให้ถือครอง
O เพื่อใคร .. ต่อแต่นี้ยากลี้หลบ
ทุกชาติภพจากนี้, ใจสี่ห้อง-
บรรสบแล้วเมื่อใด .. เฝ้าใฝ่ปอง-
จนยากพ้องความหมายแห่งชายใด !



Create Date : 24 กันยายน 2557
Last Update : 31 พฤษภาคม 2566 12:51:08 น. 0 comments
Counter : 3043 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.