Bloggang.com : สดายุ... : O ฝากจันทร์ .. O

O ฝากจันทร์ .. O

Secret Garden - Song From A Secret Garden

-1-
O แว่วเสียงเพ้อรำพัน ไหมจันทร์เจ้า
เสียงผ่านแล้วผ่านเล่า .. แสนเศร้าไฉน
จันทร์ช่วยทอแสงย้ำความอำไพ
เร้าอาลัยนัยคำ .. รับคร่ำครวญ
O กอปรกรองถ้อยร้อยคำ .. เฝ้านำสื่อ
รอยุดยื้อ-อกใจ .. พาไห้หวน
คืนอ่อนหวานหยอกเอิน .. พร่ำเชิญชวน-
ให้อารมณ์ทุกส่วน .. คร่ำครวญคอย
O จันทร์เอย .. จันทร์เจ้า-แต่เข้าสาง
จำจืดจางบริบท .. จนถดถอย
ฝั่งฟ้านี้พันแสงจะแจ้ง .. รอย
เจ้าจงคล้อยเคลื่อนยังอีกฝั่งฟ้า
O เพื่อทอดแสงอ่อนละมุนลงอุ่นนวล
เพรียกคร่ำครวญเฝ้าคอยละห้อยหา-
บีบหัวใจไหวสั่น .. เข้าบัญชา
กล่อมนิทรารูปคะนึง .. ซาบซึ้งทรวง
O รอบละมุน .. อุ่นล้ำแห่งค่ำหนาว
จักเลื่อนแล่นฝ่าหาว .. ล่มหนาวล่วง
พร-ทิพแถนพรมพรำ .. เช่นคำบวง-
กล่อมขวัญดวงสุดาพี่ .. ในที่นอน
O ความอ่อนไหวอ่อนหวาน .. พึงผ่านสู่
ตอบรับรู้พร่ำพลอด .. ความออดอ้อน
เพื่อรายล้อมใจเจ้า .. ด้วยเว้าวอน
จนสุดถอนถอดใจ .. จากใครนี้
O กุสุมารสประทิ่น .. โอนกลิ่นหอม
เพื่อภู่ดอมด่ำกลิ่น .. แล้วบินปรี่-
อบร่ำหอม, ปรารถนาหวานมาลี
ทรวงหนึ่งที่ .. ตฤปหวานย่อมปานกัน
O รวยรินรสหวานหอมให้น้อมรับ
สืบความหมายทอดทับ .. ผู้หลับ-ฝัน
หนาวไหนแทรก .. หวานหอมจึงล้อมทัน
ด้วยอุ่นอ้อมแขนขวัญ .. อย่าหวั่นเลย
O ขวัญเจ้าเอย .. จงสนิท .. ในนิทรา
เสน่หาอาลัย .. ที่ใคร่เผย-
พึงส่งผ่านดวงจิต .. ให้ชิดเชย-
เหมือนที่เคยส่งผ่านมานานวัน
O ใจดวงนี้ย่อมละห้อย .. เฝ้าคอยรับ-
นัยตอบกลับทั้งปวงจากทรวงขวัญ
ความหมายห้วงจิตแพง .. จงแบ่งปัน-
ฝ่าแสงจันทร์ในดิถี .. ให้พี่ชม
O แม้นว่าใคร .. ทิวาวารเผยผ่าน-ต้อง
ยังยากพร้องความสู่ให้รู้สม
ถึงราตรี .. ปรารถนาในอารมณ์-
จักห้อมห่มรูปเอย .. ให้เผยความ
O และแม้นว่า .. ทิวาวาร .. อันหวานหอม-
คงขับกล่อมจินตภาพ .. คอยวาบหวาม
ถึงค่ำคืน .. อาลัยเมื่อไหลลาม-
ในช่วงยามดึก-นั้น .. กีดกั้นฤๅ ?
O ฟังเถิดหนา .. รูปละม่อมในอ้อมกอด
จักอ้อนออดความสู่ .. ให้รู้, หรือ-
จักให้แก้มถูกตระกอง .. ด้วยสองมือ
จากนั้นคือ .. จบทราบรสซาบทรวง
O จันทร์เอย .. ที่ใฝ่เฝ้าก็เท่านี้
หวังร้อยร่วมด้วยฤดี .. ราศีสรวง
ร่วมเถิดจันทร์ .. ผ่านคำที่บำบวง-
อวยฤทธิ์หน่วงใจนั้น แนบฉันทา
O จันทร์เอย .. รอบอาลัย-ที่ได้เห็น
ด้วยสุดเร้นแฝงซ่อน-ความวอนว่า
สายใยเอย .. ม้วน-วน .. ด้วยมนตรา-
จักฝืนฝ่า ผ่านพ้น .. เหมือน-จนใจ

-2-
O ค่ำนี้ลมเหน็บหนาว .. ยังหนาวอยู่
ผ่านพุ่มพฤกษ์เอนลู่ .. เสียงวู่ไหว
ราวว่าหนาวแผ่ปก .. ห้วงอกใคร
แทรกอาลัยจุนเจือจนเหลือกัน
O ใช่ไหมว่า .. อีกช่วงความห่วงหา
ยังแจ่มจ้าดำรงอย่างคงมั่น
ใช่ไหมว่า .. สองวิถีแห่งชีวัน
สุดกีดกั้นขัดขวาง .. ด้วยทางไกล
O อีกช่วงยามห่วงหา .. กลางฟ้าหม่น
ที่ห้วงจิตดิ้นรน .. เฝ้าวนไหว
หวังห้อมห่มอุ่นเอื้อ .. แห่งเยื่อใย
คืนความอุ่นอบไว้ .. ห่มใจคน
O ทุกช่วงยามตราตรึง .. คำนึงอยู่
ล้วนรอบชู้ชี้สั่ง .. ทุกครั้งหน
หมายสื่อความถ้อยนัยโอบไล้ปรน-
เปรอ-จิตอลเวงไหว .. ด้วยนัยชู้
O อ้อยอิ่งกลางหวานหอมที่ล้อมกั้น-
สานเยื่อใยผูกพันธ์ .. ถึงกันอยู่
ดาษดาวพร่างแสงพร้อย .. เดือนลอย ดู-
เหมือนรับรู้แรงคะนึง .. ส่งถึงกัน
O มีความหมายสุมซ้อน .. ออดอ้อนอยู่
ให้นัยชู้รายล้อม .. โอบกล่อมขวัญ-
ว่า-ถ้วนปวงความคำ .. ยก-รำพัน
แว่วอยู่นั้นฤๅถึง .. แม้-ครึ่งใจ
O ที่ห่างหายห่างเห็น .. หลีกเร้นหน้า
ฤๅสิ้นแล้วคุณค่า .. เคยอาศัย
จึงห่างเหินเมินข้ามต่อความนัย
ที่ร่ำไรพร่ำพร้องทำนองเดิม
O ดูเถิดบุหลันช่วง .. กลางสรวงฟ้า
พร้อมพรรณนาความพลอด .. คอยสอดเสริม
กลางห้วงกาฬคืนแรม .. ขอแต้มเติม-
อาวรณ์เพิ่มพูนถวิล .. ในถิ่นทรวง
O เยี่ยงไรคือ .. ปรารถนาและอาลัย
แม้แทรกนัยสอดซุกไปทุกช่วง
ฤๅเทียบกึ่งจินตภาพ .. ที่ทาบทวง-
รูปนามล่วงจำหลัก ขวางมรรคา
O เพียงจะเผาผลาญอก .. ให้ตกอยู่-
ด้วยแรงชู้ .. รอบสวาดิที่ปรารถนา
กุมกักจิตวิญญาณ .. ในมารยา
จนเกินฝ่าฝืนพ้น .. ด้วยตนเอง
O จันทร์เอย .. จันทร์เจ้า
งามไหนเล่า .. ที่ประดุจจะรุดเร่ง
เข้าล่มจันทร์แสงปลั่ง .. กลางวังเวง
ครองทุกเพ่งพิศยล กลางหม่นมัว
O ค่ำนี้ลมเหน็บหนาว .. ยังหนาวอยู่
พร้อม-แรงชู้, รูปนาม .. คอยตามยั่ว
แรงลมหนาวห่มขวัญ .. อกสั่นรัว
กับเพียงชั่ว .. นามรูป .. ยิ้ม-วูบนั้น !

Create Date : 04 กรกฎาคม 2558

Last Update : 15 เมษายน 2566 10:22:11 น.

0 comments

Counter : 3805 Pageviews.