Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
Innovation
Value Investor ..
DiscountedCashFlow
Transportation
NewGenDevice
History
Science
Home & Garden ..
Food & Sweet
DIY
SlowRock ..
Classic
RockMusic
SweetMusic
Ernesto Cortazar
Giovanni Marradi
Secret Garden
Omar Akram
Mix
CountrySong
SweetSong
OldSweetSongs ..
MLTR
ENYA
EAGLES
เพลงร็อคไทย
เพลงไทยเดิมประยุกต์
เพลงย้อนอดีต
เพลงบรรเลง
เพลงลูกกรุง
เพลงลูกทุ่ง
เพลงเพื่อชีวิต
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
<<
สิงหาคม 2556
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
21 สิงหาคม 2556
O กลางฝนโปรยปราย .. O
All Blogs
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O จากบัดนั้น .. O
O สิ้นสวาดิ .. O
O แววในดวงตา .. O
O เช้านี้ .. O
O อาวรณ์ .. O
O มธุรสลีลา .. O
O ยิ้มแรก .. O
O หนาวแรก .. O
O ปลายฝน .. O
O ซ่อนเร้น .. O
O งามรูปนั้น .. O
O เจ้าเอย .. O
O ฟ้าคร่ำลมครวญ .. O
O ยอมเถิด เจ้า .. O
O เมื่อลมเช้าโชยแผ่ว .. O
O ปรารมภ์ .. O
O ลมรำเพย .. O
O เหมันตะกาล .. O
O ดวงตาคู่นั้น .. O
O รูปเอย .. O
O ในค่ำหนาว .. O
O คำนึง .. O
O สิ้นเยื่อใย .. O
O ค่ำนี้ .. O
O เพียงเจ้า .. O
O กรรตุวาท .. O
O รูปธรรมในค่ำฝน .. O
O ฉันทาสมัย .. O
O จันทร์ .. O
O ห้วงเสน่หา .. O
O ยามเช้า .. O
O หอม .. O
O อีกไม่นาน .. O
O นาทีนั้น .. O
O วิสาขะสมัย .. O
O กลางริ้วลม .. O
O หวง .. O
O .. เช้านั้น .. O
O แรงอาลัย .. O
O แสงสรวงในทรวงนี่ .. O
O อุปาทานรูป .. O
O ยอมเถิด .. ดวงใจ ! O
O คิมหันตะสมัย .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O
O เมื่ออุษาสาง .. O
O ครวญคร่ำแห่งคำวอน .. O
O เมื่อลมหนาวล่อง .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O น้องสาว .. ที่แสนดี O
O รูปนามเจ้าเอย .. O
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
O มีเจ้า .. O
O น้ำปลายฝน .. O
O เรื่อรุ้ง..บนคุ้งฟ้า O
O ก่อนอุษาสาง .. O
O น้ำค้างเดือนเจ็ด .. O
O เดือนลอยดวง .. O
O สาวเอย .. O
O ฟองคลื่นแห่งรมยา .. O
O ฝากจันทร์ .. O
O แก้วตาพี่ .. O
O ก่อน .. วิสาขะมาส .. ! O
O หอมนี้ .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O รูปนามเอย .. O
O จันทร์เพ็ญรูป .. O
O รูปพรรณในบรรจถรณ์ .. O
O คันธา .. แห่งวรรษาสมัย O
O นางใจ ... O
O ถวิละรูป .. O
O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
O รูปในคำนึง .. O
O ลมร่ำ .. เมื่อย่ำรุ่ง .. O
O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
O คอยเจ้า .. O
O เพรงวาสน์ เมื่อพาดช่วง .. O
O เหมันตะกาล .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O รื่นลมหนาว .. O
O ลมร่ำในค่ำหนาว .. O
O เสน่หา .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รูปนามแห่งความรัก .. O
O อาลัย ที่ไหววน .. O
O งามละมุน .. กับกรุ่นข้าวหอม .. O
O ปีกนก กับ อกคน .. O
O หอม .. เสน่หา .. O
O ซ่อนเร้น และ เอ็นดู .. O
O น้ำค้างเดือนสิบ .. O
O ลมหนาวและดาวเดือน .. O
O ปริศนาแห่งท่าที .. O
O จันทร์เอย .. O
O คนดี .. O
O แรงถวิลหา .. O
O สุดหัวใจ .. O
O ขวัญเอย .. O
O ปีกนก และ อกคน .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O
O สุดรอคอย O
O ลมร่ำและฝนโรย .. O
O คอยเถิดเจ้า .. O
O ปลายฝน .. ต้นหนาว .. O
O รูปอาวรณ์ .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ตราบชั่วนิรันดร .. O
O สร้อยดอกโศก .. O
O สู่กลางใจเธอ .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O หอมดอกลำดวน .. O
O ฟ้าคร่ำฝนครวญ .. O
O ชั่วฟ้าดินสลาย .. O
O ข้าวร่วมขัน .. O
O พิรุณพิลาปร่ำ .. O
O ห้วงแห่งคำนึง .. O
O วันคอย .. O
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
O บ่วงอาวรณ์ .. O
O หอมหัวใจ .. O
O คอยเจ้า .. O
O อาลัย ที่ไหวรับ .. ! O
O คำข้าว .. และใจคน .. O
O พวงผกา .. แห่งป่าฝน .. O
O กล่อมขวัญ .. O
O พินทุกล แห่ง สุคนธรส .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O รูปนามแห่งยามสาง .. O
O รื่นวรรษา .. O
O โสมกลางสรวง .. O
O ท่ามกลางละอองรื่น .. O
O รูปธรรมเพื่อจำนน .. O
O เมื่อลมร่ำ .. O
O หอมกลิ่นแก้ว .. O
O คิดถึง .. O
O ฝนห่มลมเห่ .. O
O ฤดูลม .. O
O บ่วงปฏิพัทธ์ .. O
O นิรมิตะรูป .. ? O
O แววตาผู้อาวรณ์ .. O
O รูปในคำนึง .. O
O กลาง - ลม .. ฝน .. O
O บุพสัญญา .. O
O ลมทะเล .. O
O เตรียมเถิด .. ใจ ! O
O เมื่อดาวลอยดวง .. O
O กลางลมร่ำ .. O
O หอม-อุ่น .. กลางฝุ่นฝน .. O
O อัปสระรูป .. O
O ขวัญพี่ .. O
O .. หัวใจที่ร่ำรอ .. O
O เพลงพยาน .. O
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O
O รื่น..ลมร่ำ .. O
O แก้วเอย .. O
O คอย .. O
O ดาวดื่นในคืนแรม ... O
O เภรีและคีตา .. O
O รูปนฤมิต .. O
O ก่อน .. มาฆะมาส .. O
O เพรงภพบรรจบล้อม .. O
O กลางวสันตะสมัย .. O
O ดั่งลมร่ำ .. O
O ปริศนาแห่งนารี .. ? O
O จินตะภพ .. แห่งพลบสมัย O
O คือ ความรัก .. O
O คันธาแห่งมาลี .. O
O เหมันตะสมัย .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O หอมกลิ่นโมก .. O
O พินทุแห่งกุสุมา .. O
O สัญญาใจ .. O
O รูปนามนั้น .. O
O ลมหนาวร่ำ .. O
O ฟ้าหลังฝน .. O
O วรรษาสมัย .. O
O คันธบท .. แห่งรสสุมาลย์ .. O
O คอยเถิดนะ .. O
O กรุ่นกลิ่นประทิ่นมาลย์ .. O
O อาวรณะสมัย .. O
O รูปแพงเอย .. O
O คอยเถิด .. รูปแพงเจ้า .. O
O มณีเดียว .. O
O ภิรมย์สมัย .. O
O ร่ำรสเกสรา .. O
O เจ้าอ่อนเอย .. O
O ลมเอย .. O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
O อหังการ .. แห่งน้ำค้าง .. O
O กลางพระลบ .. บรรจบล้อม .. O
O หนาวลมร่ำ .. O
O จากเดือนเร้น .. จนเพ็ญรูป .. O
O แต่บัดนั้น .. จนบัดนี้ .. O
O เสภา .. กลางราตรี O
O โสมส่องแสง .. O
O ฝุ่นน้ำฟ้า .. O
O ศรัทธาสองภพ .. O
O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O
O เม็ดฝน ใต้ม่านฟ้า .. O
O พันธนาการแห่งรูป .. O
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O
O ฝนเดือนเก้า .. O
O อาลัยที่ใฝ่เฝ้า .. O
O ลีลาและท่าที .. O
O เดียงสาเจ้า .. O
O มณฑาทิพ .. O
O ห้วงอาวรณ์ .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รักเอย .. O
O ชายฟ้าเลื่อน .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O ละห้อยหา .. O
O ในห้วงคำนึง .. O
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
O ใจเอย .. ! O
O ลมรัก .. O
O ผืนทรายและปลายฟ้า .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O รักสุดใจ .. O
O เชิญขวัญ .. O
O แต่ปางใด ..? O
O ฝากลมร่ำ .. O
O ห้วงเหมันตะสมัย O
O หลังเหมันต์ .. O
O บุหรง .. รำแพน .. O
O ใจเจ้าเอย .. ! O
O งามนั้น .. O
O ร่ำร้อย .. พจีเรียง .. O
O แรกอรุโณทัย .. O
O หนาวลมฝน .. O
O หลัง .. อัสดงคต .. O
O รอ .. O
O ดวงเด่นกลางนภา .. O
O จันทร์ขจ่างฟ้า .. O
O กรุ่นแก้วกำจาย .. O
O ฟ้าสองฝั่ง .. O
O ก่อน .. นางครวญ...O
O หงส์ร่อน .. มังกรรำ .. O
O อาวรณ์ .. ที่ซ่อนเร้น ..? O
O สิ้น .. วาสนา .. O
O บุพเพสันนิวาส .. O
O เลื่อมลายรุ้ง...O
O สิ้น - ดวงวิเชียรฉาย...O
O นางครวญ O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
Andre' Rieu - Romantic Melodies
-1-
O คำนึงนั้นโลมลูบด้วยรูปเงา
อันรุมเร้าใจอยู่ไม่รู้หาย
ละห้อยเห็นเอ็นดู .. เกินรู้คลาย
แต่เมื่อสายสวาดิน้อย .. เผยถ้อยคำ
O วางเงื่อนบ่วงสายใยเอาไว้เกื้อ-
กูลโอบเอื้อผ่านให้ อาลัยสัม-
ผัสความอุ่นอ่อนหวานบรรสารจำ-
จองใจคร่ำครวญถวิล .. พลอยดิ้นรน
O คิดถึงด้วยอาทร .. เจ้าอ่อนน้อย
หวัง-ปรายปรอยนัยน์ละมุน .. ท่ามฝุ่นฝน
อยู่ท่ามกลางลมไกวมาลย์ไหววน
เพื่อใจคนคะนึงความเอาตามใจ
O แรงอาวรณ์, เอ็นดู .. ที่รู้สึก
ตราลงลึกถ้วนตอนเกินถอนไหว
รัดพันเหนี่ยวโอบเอื้อ .. คือเยื่อใย-
แห่งอาลัยมอบสู่ .. ให้รู้ชม
O เพียงเพื่อจะเอื้ออุ่น .. เข้าหนุนเนื้อ
และผ่านเจือรสสู่ให้รู้สม-
เสพรูปรสปรารถนา .. ในอารมณ์
ด้วยสุดข่มเกลื่อนกลบให้ลบลาญ
O อันสร้อยสีลดามาศ .. เมื่อพาดช่อ
นั้น-เพื่อรอภู่ล้อมรสหอมหวาน
กลางลมล่องโลมลูบ .. รอ-รูปคราญ-
จะซึ้งซ่านสู่ใจเป็นนัยเดียว
O คืองาม .. ที่จะงามให้ตามคว้า
สอบคุณค่าพร่ำพร้องการข้องเกี่ยว
จะเช่นแต้มสีสัน .. คืนจันทร์เรียว
พาทุกเสี้ยวส่วนเร้นได้เพ็ญดวง
O ยิ่งกว่าจันทร์อวดโอ่แรงโอภาส
ก็เมื่อสองภพชาติ .. มาพาดช่วง
กำลังรอบบุญบาป .. ราวทาบทวง
ผูกเป็นบ่วงเงื่อนงำ ชักนำทาง
O เฝ้าอาทรอ่อนน้อย .. ละห้อยเห็น
แรงถวิลบีบเค้น .. ฤๅเว้นว่าง
ท่ามวรรษา .. หล่นหลั่ง .. บดบัง-พราง
ใจก็คว้าง .. คว้างหล่น .. กลางฝนโปรย
-2-
O เสียงขลุ่ยพลิ้วอ่อนหวานกังวานแว่ว
เคล้าฝนหล่นหยาดแล้ว .. เสียงแผ่วโหย-
ท่วงทำนองรันทม .. กลางลมโชย-
ค่อยค่อยโรยรินแล้ว .. ให้แว่วยิน
O แทนหัวใจไกลลิบ .. กระซิบเสียง-
นั้น-เรื่อยเรียง .. โหยหวนคร่ำครวญถวิล
แต่งหัวใจล้าโรย .. ให้โบยบิน
เสพสมจินตนาการแห่งวานวัน
O กลางเพลงหวานพลิ้วแผ่ว .. หมายแก้วเจ้า-
จงรุมเร้าอยู่พร้อม .. การกล่อมขวัญ
ผ่านสังคีตเสนาะล้ำ .. ความสัมพันธ์-
เพื่อ-ตราตรึงติดมั่นในสัญญา
O เรื่อยรี้เพลงผ่านคล้อย .. แสน-อ้อยอิ่ง
ก็เหมือนยิ่งให้ละห้อยแต่คอยหา
ท่วงทำนองวก-วน .. ม่านมนตรา-
ย่อมบันเจิดแจ่มจ้า .. ในตานั้น
O รับรู้ .. และรับทราบในสาปอสูร
แต่จะพูนเพิ่มภิรมย์ .. ให้ซมสั่น
หรือนี่คือ .. หนี้สร้างแต่ปางบรรพ์
จึงผูกพันถวิลอยู่ .. แต่ผู้เดียว
O รับรู้ว่ารอยสาปในบาปโศก
จักยอโลกล้อมชาติอย่างกราดเกรี้ยว
ผูกเยื่อใยสองขวัญแล้วฟั่นเกลียว
รัดรึงเหนี่ยวรวมไว้ .. อย่างใกล้ชิด
O พร้อมเพลงขลุ่ย .. จันทร์ลออ .. ทอดทอแสง-
โลมหล้าแหล่ง .. ลามล่วงถึงดวงจิต
เมื่อต้องงามยื้อยุด .. ก็สุดคิด-
จักรอนสิทธิ์บิดสวาดิให้ขาดลง
O พร้อมเพลงขลุ่ย, นกค่ำ .. ร้องร่ำเสียง
ก่อนเหลือเพียง .. เร้ารุมแห่งลุ่มหลง-
ของใจที่ความหวัง .. และจำนง-
รอรับส่งแรงถวิลและจินตนา
O เสนาะพาทย์แผ่วหวานบรรสารเสียง
ยังเรื่อยเรียงผ่านให้ .. อาลัยหา
สดับเถิด- คีตะรส .. และพจนา
ถ้วนคุณค่าหวานหอม .. รอพร้อมแล้ว
O สดับเถิด .. สังคีตประณีตเสนาะ
จักไหลเซาะรุมเร้า .. จากเบาแผ่ว-
ตราบเติมเต็มความหมาย .. เพื่อฉายแวว-
หวาน-ให้แผ้วผ่องช่วง .. ทั้งดวงตา !
Create Date : 21 สิงหาคม 2556
Last Update : 20 เมษายน 2566 5:44:54 น.
9 comments
Counter : 4044 Pageviews.
Share
Tweet
สดายุคะ
หากมัวแต่...
"O เฝ้าอาทรอ่อนน้อย .. ละห้อยเห็น
แรงถวิลบีบเค้น .. ฤๅเว้นว่าง
ท่ามวรรษา .. หล่นหลั่ง .. บดบัง-พราง
ใจก็คว้าง .. คว้างหล่น .. กลางฝนโปรย"
แล้วใครจะเขียนกลอนต่อล่ะ
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.205.210.140 วันที่: 22 สิงหาคม 2556 เวลา:10:47:09 น.
มินตรา ..
ตอนฝนตกหนักเป็นเวลาที่นอนสบายที่สุด
และหาก"เจ้าอ่อนน้อย"อยู่ใกล้ๆ .. ก็คงเลิกเขียนกลอน !
555
โดย:
สดายุ...
วันที่: 23 สิงหาคม 2556 เวลา:6:20:51 น.
ดายุ...
งั้นคงต้อง..แปรอักษร ..เป็น
O เรื่อยรี้เพลงผ่านคล้อย .. แสน-อ้อยอิ่ง
ก็เหมือนยิ่งให้ละห้อยแต่คอยหา
ท่วงทำนอง"โบยบิน ..ผ่าน"มินตรา-
ย่อมบันเจิดแจ่มจ้า .. ในตานั้น
จะผิดกฎฉันทลักษณ์ ไหมน้า....
(แต่อยากน้อย ..มินตรา จะได้อยู่ในคำของกวีบ้างล่ะ !)
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.205.200.236 วันที่: 23 สิงหาคม 2556 เวลา:12:03:26 น.
(แต่"อย่าง"น้อย ..มินตรา จะได้อยู่ในคำของกวีบ้างล่ะ !)
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.205.200.236 วันที่: 23 สิงหาคม 2556 เวลา:12:05:53 น.
:)) คุณมินตรานี่น่ารักนะคะ
ฝากค่ะ..
มาลัยละมุนกลิ่นมอบมินตรา
แก้วกัลยา..เปี่ยมคุณค่าควรถนอม
ฝากเพลงรัก..บรรเลงเข้าโอบล้อม-
เช้า-เย็น-ค่ำ..ขับกล่อมให้จ่อมจม
๐๐๐๐๐๐
อ่านแล้ว..เหมือนจะอย่างนี้นะ
ตราตรึงลงสัญญาเกินฝ่าแล้ว
นับแต่สบรูปแก้ว..เกินเอื้อนเอ่ย-
กี่พจน์พากย์ฝากรักเจ้าทรามเชย
ไม่ถึงครึ่งใจพี่เลย..ที่เอ่ยความ
.
สุขสมหวังค่ะ
โดย: มาย IP: 115.87.79.188 วันที่: 23 สิงหาคม 2556 เวลา:23:30:36 น.
มินตรา ..
นั่นสิ .. แปลงเอาตามใจชอบได้เลย ไม่เห็นต้องคอยให้ใครเขียนให้ .. 555
กลอนจะไพเราะ ต้องสัมผัสคร่อม ท้ายวรรค
อันนี้เอาแบบมาจากท่านสุนทรภู่ นะมิได้ว่าเอาเอง
สังเกตุดูสิจะมีกลอนของกวีคนไหนในอดีตที่จะติดหูติดปากคนไทยมากกว่ากลอนสุนทรภู่ ?
อันอ้อยตาลหวาน
ลิ้น
แล้ว
สิ้น
ซาก
แต่ลมปากหวาน
หู
ไม่
รู้
หาย
ถึงเจ็บอื่นหมื่น
แสน
ไม่
แคลน
คลาย
เจ็บเจียนตายเพราะ
เหน็บ
ให้
เจ็บ
ใจฯ
มาย
ขอบคุณขอรับกับความปรานาดี
ตรึงรูปลงสัญญาเกินฝ่าแล้ว
แต่เมื่อความผ่องแผ้วไม่แล้วล่วง
สบ-สื่อ .. แรงอาลัยจากในดวง-
ตา .. จนรู้แหนหวง แสนห่วงใย
ทุกพจน์พากย์อาวรณ์ .. เพียงอ่อนน้อย
ทั้ง-ละห้อย ออดอ้อน .. เพื่ออ่อนไหว-
จักรุมเร้า เฝ้าวอน .. จนอ่อนใจ
เพรียกอาลัยถวิลถึงทุกกึ่งยาม
ทุกคำพากย์กลั่นความเพื่องามเจ้า-
เสพถ้อยเว้าวอน-ทราบ .. แล้ววาบหวาม
แววตาทั้งตื่น-หลับ .. พึงวับวาม-
ไปด้วยความอาวรณ์ .. เกินซ่อนเร้น !
โดย:
สดายุ...
วันที่: 24 สิงหาคม 2556 เวลา:5:58:59 น.
ดายุขา(เดียว)..
"จะสร้างพรตอตส่าห์ส่งบุญถวาย ประพฤติฝ่ายสมถะทั้งวสา เป็นสิ่งของฉลองคุณมุลิกา ขอเป็นข้าเคียงพระบาททุกชาติไป"( สุนทรภู่ นิราศภูเขาทอง)
จะให้มินตราโปรด สุนทรภู่ตรงที่ลงสัมผัสได้สวยว่า
"ขอเป็นข้าเคียงพระบาททุกชาติไป" ..บาท.กับ.ชาติ
เชียวรึ...ฮึ ฮึ
ชอบเปิดช่องให้เค้า..ลงสัมผัสด้วยการ
"เจ็บเจียนตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจ"..อย่างนี้แล้วจะไม่ให้"เหน็บ"ได้อย่างไรนะ ..
แต่สัมผัสตรงนี้..
"เสพถ้อยเว้าวอน-ทราบ .. แล้ววาบหวาม "
ก็"ทราบ" แล้ว"วาบหวาม"เชียวล่ะ...
นี่ไงคะ ความงดงามของภาษาไทยที่..
มินตราหวั่นเหลือเกินว่า จะหายไป เพราะคนรุ่นต่อไปจะขาดความรู้ซึ้งในภาษา..ขาดความละเมียดละมัยในความรู้สึกที่จะถ่ายทอดออกมา..
เลยต้องคอยมาเย้ามาแหย่ให้มีคนตามใช้ภาษาที่เราใช้กันบ้าง..
โดย: บุษบามินตรา IP: 84.179.99.118 วันที่: 24 สิงหาคม 2556 เวลา:13:02:48 น.
มายคะ
ขอบคุณใน"มาลัยละมุนกลิ่นมอบมินตรา"
หอมเหลือเกิน..หอมในน้ำใจใสสะอาดปราศจากมลพิษ
ผู้ที่ค้นหา"ความน่ารัก"ของผู้อื่นได้นั้นมีความน่ารักใน ตนเองมากกว่า..ใช่ไหมคะ
ส่วนใครที่ใจดำขอก็ไม่ให้ยื้อก็ไม่ยอมน่ะ เราไม่รักเค้าดีกว่าไหม..
ใช้สีอะไรดีล่ะ เหลืองก็มีคนใช้แดงก็มีคนจองแล้วนี่..
โดย: บุษบามินตรา IP: 84.179.99.118 วันที่: 24 สิงหาคม 2556 เวลา:13:13:42 น.
มินตรา ..
.. จะสร้างพรตอตส่าห์ส่งบุญถวาย
ประพฤติฝ่ายสมถะทั้งวสา
เป็นสิ่งของฉลองคุณมุลิกา
ขอเป็นข้าเคียงพระบาททุกชาติไป ..
วรรคสุดท้ายกำลังเป็นที่นิยม "ท่องตามๆกัน" ในเมืองไทย ..
เข้าใจเอาไฟมาล่อเชื้อนะ .. 555
สำนวนนั่น มาจากความคิดของคนเมื่อ ร่วม 200 ปีที่แล้ว
เป็น 200 ปีที่แล้วที่วิชาฟิสิกซ์ยังไม่เป็นที่รับรู้ ร่ำเรียนกัน ..
ฟิสิกซ์ เป็นวิชาของเหตุและผลที่เป็นสภาพธรรมทางธรรมชาติทั้งหลาย .. ที่วิศวกรจะเรียนมากกว่าสาขาอื่น
เป็นต้นว่า ของที่มีน้ำหนักย่อมตกลงสู่ที่ต่ำ เราเรียกแรงที่ดึงของที่มีน้ำหนักลงเบื้องล่างนี้ว่าแรงโน้มถ่วง gravity force
สมัยที่กลอนบทนี้เขียนขึ้นมา ..
ไอนสไตน์ยังไม่เกิด ..
ท่านพุทธทาสภิกขุ ยังไม่เกิด ..
สุนทรภู่ถึงตีความการมีภพชาติต่างๆ .. ว่าเป็นการเวียนว่ายตายเกิดทางเนื้อหนัง ทั้งๆที่พระพุทธองค์หมายถึง การเกิดดับทาง อุปาทานยึดมั่นแต่ละครั้งคราวคือภพชาติหนึ่ง ..
ดังนั้นสุนทรภู่ถึงพูดโลกียธรรมที่เป็นมิจฉาทิฏฐิเช่นนั้นขึ้นมา หรือ ที่เรียกกันว่า สัสสตทิฏฐิ
คนที่ไม่ชอบท่องจำตามๆกันมา และตามๆกันไป จึงไม่คุ้นเคยกับวรรคสุดท้ายเลยแม้แต่น้อย
555
โดย:
สดายุ...
วันที่: 24 สิงหาคม 2556 เวลา:22:10:00 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
?
]
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
กรุงเทพธุรกิจ
ข่าวสด
ประชาชาติธุรกิจ
isra-news
ศิลปะวัฒนธรรม
พจนานุกรม
TNN16
series west 2
series west 3
Ch3
Thai PBS
Ch7
One-31
กกต.
series thai
Dict Longdo
บ้านซีรีย์
iQIYI
NationTV
ไทยรัฐ TV
คมชัดลึก
SpringNews
ฐานเศรษฐกิจ
Kseries
pinterest
youtube 2 mp4
settrade
investing
123-hd
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
สดายุคะ
หากมัวแต่...
"O เฝ้าอาทรอ่อนน้อย .. ละห้อยเห็น
แรงถวิลบีบเค้น .. ฤๅเว้นว่าง
ท่ามวรรษา .. หล่นหลั่ง .. บดบัง-พราง
ใจก็คว้าง .. คว้างหล่น .. กลางฝนโปรย"
แล้วใครจะเขียนกลอนต่อล่ะ