ไม่ง่ายเลยกับการเรียนฟรี วันที่ 1 พฤษภาคม เป็นวันที่ทางโรงเรียนกำหนดให้ ผู้ปกครองไปรับใบสมัครเรียนให้กับบุตรหลานของตน และเพราะการเรียนฟรีที่รับนักเรียนจำนวนจำกัดนี่แหละ ทำให้แต่ละปีมีผู้ปกครองตื่นแต่เช้าไปยืนเข้าคิวคอย แม้ว่าทางโรงเรียนจะกำหนดเวลาเปิดจ่ายใบสมัครไว้ 9 โมงก็ตาม สอบถามคนที่เคยสมัครเรียนให้ลูกในชั้น Pre-K หลายคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ยูต้องมาเข้าคิวแต่เช้า เลยนะ..ฉันกะๆว่าเจ็ดโมงจะไปถึงที่โรงเรียน พอไปถึง เข้าจริงๆ(แง้!) คิวยาวลงมาถึงถนนและแบ่งออกเป็นสอง แถวด้วยกัน แถวหนึ่งเป็นของ pre-K อีกแถวเป็นของ Kinder ยืนคอยตั้งแต่ 7-8 โมงกระดิกไปไหนไม่ได้ ไม่งั้นเสียคิว 8โมงนิดๆเจ้าหน้าที่ออกมาแจกบัตรคิวให้ ฉันได้คิวที่ 36 แต่ต่อจากฉันมีคิวอีกตั้งเกือบสามสิบคน พอ 9 โมง โชคดีคุณสามีมีน้ำใจออกไปดูใจเมีย ฉันเลยให้สามีเข้าคิวต่อ ส่วนฉันกลับบ้านหาข้าวกิน สิบโมงสามีกลับไปถึงบ้าน ได้ใบสมัครมาปึกหนึ่ง ให้เราเตรียมเอกสารให้พร้อมเพื่อนำไปยื่นต้นเดือนหน้า คิดดู!!!!..ยืนรอรับใบสมัครจนขาแข็ง แต่สมัครเดือนหน้า เชื่อมั๊ยล่ะ..ระบบฝรั่งทำงาน..คนนับหัวได้แต่ใช้เวลาถึง สามชั่วโมง เขาใช้ระบบเรียกแต่ละแถวเข้าไปแถวละ หกคน ตอนที่สามีฉันได้ใบสมัครมาหัวกระดาษนัดส่งใบ สมัครที่ได้เป็นคนที่ 136 แต่อย่างน้อยๆฉันก็ได้เปรียบตรง ที่บ้านฉันอยู่ในเขตของโรงเรียน มีลูกเรียนอยู่ที่นี่อยู่แล้ว และฉันสามารถไปช่วยครูทำกิจกรรมในห้องเรียนได้ หากใครไม่มีข้อได้เปรียบเหล่านี้ แม้จะเข้าคิวก่อนหน้า ฉัน สิทธินั้นตกเป็นรองฉันอยู่ดี ฉันหวังว่า อลีนาจะได้เข้าเรียนในปีนี้ ทั้งที่ยังไม่จำเป็น ต้องสมัครเรียนให้ลูกก็ได้ เพราะเกณฑ์ที่จะต้องเข้าเรียน จริงๆนั้นคือ 5 ขวบ แต่เพราะฉันเห็นว่า..ลูกสามารถเรียนรู้ การเรียนในระดับอายุเด็ก 5 ขวบได้ อลีนารู้เสียงของสระ แหละพยัญชนะภาษาอังกฤษ ซึ่งมันเป็นพื้นฐานที่จะใช้ สะกดคำต่างๆ ทั้งๆที่แม่ไม่ได้สอน ฉันจะยกตัวอย่างให้ฟัง เช่นเธอได้ฟังคำว่า..เค่อะ แอ เท่อะ เธอรู้ว่าเสียงนี้สะกด ด้วยตัว CAT อีกทั้งเธอรู้จักตัวอักษรทั้งตัวใหญ่และตัวเล็ก ทั้งหมด การนับ การชูนิ้วให้แม่ดูตัวเลขที่แม่ถาม เห็นความ พร้อมทั้งหมดนี้แล้ว ฉันตั้งใจเลยว่าลูกจะต้องเข้าเรียนเพื่อเสริมทักษะให้มากขึ้น ฉันกับสามีต่างปลอบใจกันไปมาว่า..การไปสมัครเรียน ให้ลูกวันนี้มันสำคัญมาก ทั้งๆที่เราต่างคนต่างก็ รู้สึกว่า มันช่างเป็นการรอคอยที่ยาวนานพาลท้อใจ และก็ยังต้องหวั่นๆใจกลัวลูกหลุดโผ และถ้าแม้ทาง โรงเรียนรับลูกฉันเข้าเรียนแล้วก็ตาม แต่วันเวลาเปิดเรียน ก็สิงหาโน่นแน่ะ ไม่ง่ายเลยเนาะ   Create Date : 02 พฤษภาคม 2550 18 comments Last Update : 2 พฤษภาคม 2550 3:04:27 น. Counter : 610 Pageviews. Share Tweet

เห้นด้วยว่าฝรั่งทำงานช้ามากกกกกกก ค่ะ ไปรษณีย์...แบงค์...ฯลฯ กว่าจะถึงเรา โห คอยแทบตาย เขาทำกันตามสบาย ใครคอยก็คอยไป ไม่นักเร็วเหมือนบ้านเราเลยค่ะ น้องอลีนาคงไม่หลุดโผหรอกค่ะ เอาใจช่วยนะคะ ปล. ช่วยเช็คหลังไมค์ด้วยค่ะ   โดย: the Vicky 2 พฤษภาคม 2550 3:20:54 น.

มาอ่านเก็บเป็นความรู้คะ ลูกยังเล็กอยู่ สองขวบเอง มันเข้ายากกันต้องแย่งขนาดนี้เลยเหรอคะ จะได้ทำใจไว้ก่อน หรือว่าแต่ละเขตจะไม่เหมือนกัน ลูกๆน่ารักทั้งคู่เลยค่ะ   โดย: kanu_memphis 2 พฤษภาคม 2550 3:25:48 น.

แวะมาอ่านและส่งกำลังใจให้ค่ะ น้องๆน่ารักจัง ฝันดีนะคะ   โดย: Baby I love you 2 พฤษภาคม 2550 4:57:50 น.

แวะมาทักทายค่ะ เท่าที่อ่านน้องคงไม่หลุดโผแน่นอนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: Madam_Hatyai 2 พฤษภาคม 2550 5:49:42 น.

คุณวิคกี้ เออนะ..จริงๆด้วย ไม่ใช่เหตุการณ์นี้มัน เพิ่งเกิดเนาะ แต่มันเป็นอย่างนี้มานานแล้ว ลืมนึกถึงมันไปได้ไงเนี่ย คนใช้บริการก็น้อย มันช้าเป็นเต่าคลานจริงๆด้วย แถมบางทีเราไม่อยากคุย มันดันชวน เราคุยอีกต่างหากนะ กลัวหลังมือตบลง บนหัวเราจริงๆ +++++++++++ คุณkanu_memphis คิดว่าแต่ละเขตไม่เหมือนกันค่ะ แต่เขตที่แม่น้องนิกอยู่อ่ะ โฮ๊ยยยย ลูกมานเยอะกันจริงๆ หัวปีท้ายปี เลยแย่งกันเข้าเรียนอย่างกับ โปรยทานแน่ะ ++++++++ คุณแม่แพท ขอบคุณจ้า ที่แวะมาทั้งๆที่หัวฟู   โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) 2 พฤษภาคม 2550 6:02:08 น.

พี่แมวสู้ ๆ ..เรียนฟรีนะค๊า ยังไง ๆ ก็คุ้มค่าการรอคอยอยู่แล้ว เอ..ว่าแต่น้องอลีนาอายุยังไม่ถึงแล้วทางโรงเรียนเค้าจะยอมให้เข้าหรือเปล่าคะ? ทางเมืองไทยบางโรงเรียนก็ยอมบางโรงเรียนก็ไม่ยอมค่ะ แต่จะต่างกันก็ที่ทางเมืองไทยเริ่มกันที่สามขวบเองค่ะ อนุบาล 1 เหมือนไปเนิร์สเซอรี่มากกว่า   โดย: Lauderdale By The Sea 2 พฤษภาคม 2550 6:35:30 น.

มาดาม ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะ หวังว่าคงไม่หลุดโผเหมือนกันค่ะ ไม่งั้นพ่อมานจะเขียนจดหมายร้องเรียน แม่ปุ๊ ก็สี่ขวบ ก็คือPre-K น่ะจ๊ะ ปกติเกณฑ์เข้าเรียนคือ 5 ขวบเรียนชั้น Kindergarten เราจะไม่สมัครพรีเคให้ลูก มันก็ไม่ผิดกฏหมาย เลี้ยงอยู่กับบ้านไป แต่พอ 5 ขวบปุ๊บลูกจะต้องเข้าเรียน ปีนี้ ดันไม่มีใครสมัครคินเดอร์หรืออนุบาล สามมากนัก มันมาโปะที่พรีเคเยอะเลย ห้องนึงเขารับแค่สิบคนเอง เด็กเล็กมันดูแล ยาก ครูก็มีคนเดียวต่อห้อง สรุปแล้วเขารับได้ แปดสิบคนนะพี่ว่า สี่ห้อง สี่สิบคนรอบเช้า และอีกสี่สิบรอบบ่าย พี่จะสมัครรอบบ่ายให้อลีนา จะได้ไม่ต้องเดินหลายรอบ เลิกเรียน ก็รอรับทั้งพี่ทั้งน้องเลย   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.8 2 พฤษภาคม 2550 8:51:52 น.

ตอนแรกพ่อเซธก็บอกว่าอยากให้เคนเนธไปเริ่มเข้าโรงเรียนตอน 5 ขวบเหมือนกันค่ะ เพราะที่นี่ไม่มี Pre-K เริ่มปุ๊บก็ อ. 1 ตอนสามขวบแล้วก็เรียนเต็มวันเลยไม่ใช่แค่ครึ่งวันเหมือนที่นู่น พ่อเซธบอกว่าอยากให้ลูกใช้เวลาอยู่กับพ่อกับแม่มากกว่า แม่ปุ๊ก็ว่าดีแต่ดูในทางปฏิบัติแล้วคิดว่าตัวเองทำไม่ได้ จะโฮมสคูลก็ไม่มีความสามารถพอ แล้วอยู่ ๆ จะให้ลูกไปโผล่อนุบาลสามเลยกลัวจะทำให้เค้าแปลกแยกจากสังคม นี่ยังไม่นับเรื่องที่จะต้องหาโรงเรียนที่รองรับตรงนี้อีก ถึงแม้อนุบาลจะไม่ใช่ภาคบังคับตาม กม. แต่ก็เป็นภาคบังคับทางสังคมไปโดยปริยายเสียแล้วล่ะค่ะ ได้ข้อความพี่แมวเรื่องฟันพี่นิกแล้วค่ะ ชักจะสงสัยว่าแล้วอย่างนี้ฟันแท้กับเคนเนธก็จะห่างเหมือนกันหรือเปล่า ตอนนี้โดนยายแซวแทบทุกวันว่าฟันซี่นึงอยู่กรุงเทพฯ อีกซี่หนึ่งอยู่ฟลอริด้า   โดย: Lauderdale By The Sea 2 พฤษภาคม 2550 9:46:22 น.

ตื่นไปเข้าคิวแต่เช้า น้องอนิกกับน้องอลีนาก็ไม่ยอมเข้านอน คุณแม่ก็เพลียจะแย่   โดย: นางสาวอาร์ต 2 พฤษภาคม 2550 18:50:27 น.

เคยได้ยินคนข้างบนบอกว่า...ทุกๆสิ่งในโลกนี้ล้วนแต่มีต้นทุนกันทั้งนั้น...ขอรับพี่แม่แมว...   โดย: มันก็แค่ ตากล้อง IP: 125.24.220.40 2 พฤษภาคม 2550 22:29:30 น.

สวัสดีจ้ะแม่น้องนิก อ่านเม้นท์ที่แม่น้องนิกเขียนไว้แล้วอดยิ้มไม่ได้ ตอนที่บอกผู้หญิงแย่งกันให้ข้อมูลคุณจอห์นน่ะ มาบอกว่า ให้แม่น้องนิกรอคอยอย่างมีความสุข กว่าจะถึงสิงหาโน่น เพราะผมคิดว่าการรอคอยนั้นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเสมอ ว่าแต่เราจะรอด้วยความรู้สึกอย่างไร เช่นรออย่างกระวนกระวาย หรือรอคอยอย่างสบายๆ เมื่อรอเรื่องนี้เสร็จแล้วก็รอเรื่องอื่นอีก ลองคิดดูสิ ตั้งแต่เราเป็นเด็ก รอให้เรียนจบมัธยมแล้วรอที่จะต่ออะไรที่อยากเรียน เรียนจบแล้วรอให้มีงานทำ มีงานทำที่ชอบแล้วจะมีความสุข เมื่อได้งานทำแล้วก็รอที่จะมีคนรักที่ถูกใจ เมื่อมีคนรักที่ถูกใจแล้วจะมีความสุข เมื่อมีคนรักสมใจปรารถนาก็รอคอยที่จะมีลูก เมื่อตอนเป็นทารกก็รอให้เธอโตก่อน แล้วก็รอเธอเข้าอนุบาล รอเธอเรียนจบ รอเลี้ยงหลาน ผมเห็นว่าชีวิตของแต่ละคนล้วนแต่มีการรอคอยแทรกอยู่เป็นระยะๆ ผมจึงมีความคิดว่าทำปัจจุบันขณะให้ดีที่สุดและอยู่กับการรอคอยอย่างสบายอารมณ์ ไม่ต้องวิตกกังวลจ้า... (ขออย่าได้เบื่อความปรารถนาดีที่เหมือนเทศน์เลยนะครับ)   โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.19.204 3 พฤษภาคม 2550 8:27:46 น.

เข้าเรียนเร็ว ๆ จะได้อ่านออกเขียนได้ แล้วมาเขียนโปสการ์ดแลกกันเน่ออลีนาจ๋า   โดย: อลีหน่อย IP: 61.7.175.172 3 พฤษภาคม 2550 8:55:18 น.

แม่ปุ๊ ให้ลูกไปเรียนรู้พัฒนาการเหอะแม่ปุ๊ ถ้าพี่อยู่เมืองไทยพี่ก็ให้เรียนแต่เล็ก แต่เมืองนอก ถ้าให้ไปแต่เล็ก พี่เชื่อเลย ว่าลูกจะดื้อๆๆ เป็นลูกลิง แม่ปุ๊คงเข้าใจ ที่พี่หมายถึงนะ ฟันนิกก็คงไปเมืองไทยซี่นึง เมกาซี่นึงมั๊ง ขำคุณยาย..มีมุขตลกเล่นกับหลานนิ ตอนสามีพี่ยังเด็กฟันเขาก็ห่างนะ แต่โตมาฟันชิดกันสวยอ่ะ แล้วไมนิกมัน ห่างก็ไม่รู้ดิ +++++++++++ อาร์ต อย่าแซวๆๆๆ วันนี้ทุ่มนึงอลีนาคร่องฟี้ไม่แล้ว ++++++++++++ ตากล้อง เรียกอย่างนี้พอทำให้รักมากขึ้นนะตากล้อง สงสัยอาร์ตไปบอกล่ะสิเรียก..พี่แม่แมว พอทำใจได้นะ +++++++++++ คุณพ่อพเยีย รับทราบค่ะ อยู่กับปัจจุบันขณะและรอคอย อย่างมีความสุข   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.41 3 พฤษภาคม 2550 9:34:56 น.

อลีหน่อยตัดหน้าอ่ะ อิแม่ก่อยากหันตั๋วหนังสืออลีนาเห้ย ว่ามันจะตั๋วมอกใด เท่าหม้อแก๋งอย่างนิกก่ ไค่อยากหันวันเข้าเรียน ว่ามันจะไห้ก่ หรือกลับบ้านมา อู้แจ้วๆเม้าเรื่องเพื่อนวันค่ำ   โดย: แม่น้องหน่อย IP: 4.232.144.41 3 พฤษภาคม 2550 9:37:03 น.

โอ้โห...ถึงกับเข้าคิวรอรับใบสมัครเชียวเหรอ ทำไมเข้าเรียนยากเย็นอย่างนี้ ไม่เหมือนบ้านเราเลยเนาะ นี่ก็ไปประชุมผู้ปกครองมาเมื่อเช้า ไปก็ไม่ได้นั่งฟังครูเท่าไหร่ เอาแต่คุยกับแม่ของเพื่อนน้องกุ๊ก เพราะได้อยู่ห้องเดียวกัน โปรแกรม วิทย์ - คอมพ์ ห้อง 9 มีทั้งหมด 13 ห้อง ห้องแรกๆจะเป็นวิทย์ - คณิต 1-7 ห้อง 8 เป็น คณิต - คอมพ์ ห้อง 9-12 เป็นวิทย์-คอมพ์ ห้อง13 เป็นห้อง ภาษา บอกแล้วว่า กุ๊กชอบคอมพ์ บังเอิญได้เพื่อนที่ถูกใจ เพราะเขาเคยอยู่โรงเรียนอนุบาลด้วยกันมา เราก็เลยนั่งคุยกับแม่ของเพื่อนกุ๊ก คุยกันจนจบไม่ได้ฟังครูเลย ตอนบ่ายก็คุยกับแกนี่แหละ แต่เดี๋ยวจะทำงานต่อแล้ว เครื่องจะไม่ว่าง   โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 203.146.201.1 3 พฤษภาคม 2550 14:36:18 น.

แม่น้องกุ๊ก เดี๋ยวนี้นารีฯ เขาเล่นสายวิทย์หมดเลยเหรอวะ สมัยก่อนเขาเน้นภาษานะแก เออตอนนี้เหลืออยู่ห้องเดียวเอง เวลาประชุมผู้ปกครองทีเล่นเรียกประชุมหมด แกเลยไม่ต้องฟังได้สิ ของที่โน่นประชุม ห้องใครห้องมันว่ะแก ใครมาก่อนก็พูดกรุ๊พ แรกก่อน ห้องนึงเด็กแค่ 20 กรุ๊พแรกมาสิบ ก็พูดไปก่อน เราเม้าอย่างแกไม่ได้หรอก ต้องตั้งใจฟัง ไม่งั้นไม่รู้ว่าครูเขาต้องการบอกอะไรให้เราไปจัดการให้ลูก แล้วเขาก็คุยอยู่แค่ราวๆสิบนาทีเอง เรียกได้ว่า ครูเขาอยากเห็นหน้าตาพ่อแม่เด็กว่างั้นเหอะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.86 3 พฤษภาคม 2550 20:21:16 น.

ค่ะพี่แมว..แม่ปุ๊เริ่มมอง ๆ หาโรงเรียนให้เคนเนธมาหลายเดือนแล้วค่ะก็มีที่หมายตาไว้เหมือนกันคราวนี้ก็คอยอัพเดทข้อมูลไปเรื่อย ๆ.. เคนเนธยังมีเวลาซ่าส์ได้อีกสองปี   โดย: Lauderdale By The Sea 6 พฤษภาคม 2550 7:22:54 น.

อลีนาคงได้เข้าเรียนแน่ๆค่ะ ดูท่าทาง ได้เปรียบเค้าเยอะนะคะแม่แมว อิอิอิ ตอนนี้มีปัญหาเจ้าอิงค์ฟันหักอีกแล้วค่ะ ไปเล่นแถวๆก๊อกน้ำแล้วเปิดน้ำใส่ปาก ฟันหน้าไปชนก๊อกน้ำเข้า หักไปอีกครึ่งซี่ กำลังสังสัยอยู่ว่าลูกฟันเปราะไปหรือเปล่าคะ ไมมันหักง่ายจังเลยอะค่ะ   โดย: แม่เจ้าอิ๊งค์ IP: 61.19.65.102 6 พฤษภาคม 2550 21:31:43 น.