อาทิตย์หน้าเป็นอาทิตย์สุดท้ายของการเรียนเทอมแรก
ตั้งแต่เปิดเรียนมา แม่ใจตุ้มๆต่อมๆมาตลอด พยายามดูแล
เรื่องการเรียนไม่ให้ลูกพลาดจุดไหน แม้จะรู้ตัวว่าลูกไม่ค่อยจะมีความพยายามในการเรียนเท่าใดนัก เพราะห่วงเล่นมากกว่า แต่ก็จ้ำจี้จ้ำไชจนลูกจะเกลียดแม่อยู่แล้ว

วันนี้ครูเอาผลการทดสอบการคูณให้ดู โดยครูคาดหวังว่าเด็กห้องนี้จะต้องจำสูตรคูณได้ทั้งหมดเมื่อถึงสิ้นปี นิกทำได้ 77% ถือว่าใช้ได้ เรียนก็หนัก การบ้านก็เยอะ ไหนจะต้องทดสอบหลายๆเรื่องแม่ก็ใจไม่ค่อยจะดีเพราะรู้ว่าลูกตัวเองน่ะ ถ้าไม่ใช่สอบใหญ่พี่แกมักจะไม่ค่อยตั้งใจ ถามลูกว่า..ทำไมไม่ตั้งใจทำให้ดี ลูกก็จะตอบว่า ก็มันไม่ใช่สอบจริง แต่สอบไม่จริงนี่แหละ ครูเขามีเกรดให้..

เด็กหลายคนในห้องที่ไม่ผ่านการทดสอบหลายๆจุด ทั้งภาษาอังกฤษ ทั้งคณิตศาสตร์ ถ้าไม่ผ่านต่อให้เรียนห้องคิงก็ต้องถูกให้เรียนซ่อมเสริม เราก็กลัวว่าลูกจะถูกเรียนซ่อมเสริม เพราะขี้เกียจตื่นแต่เช้า ปิดเทอมก็ควรจะปิดเทอม ไม่ใช่ปิดเทอมแต่ยังแหวกขี้ตาตื่นไปส่งลูกเรียน มีอย่างที่ไหน

จ้ำจี้จ้ำไช ปากเปียกปากแฉะ บอกลูกให้ตั้งใจเรียน เราเรียนหนักช่วงเปิดเทอม ดีกว่าปิดเทอมแล้วต้องกลับไปเรียนซ่อมเสริม พูดซ้ำซากกรอกหูลูกอย่างนี้ทุกวัน ลูกก็ตอบทุกครั้งว่า..โอเค..ครับแม่ๆ..ไอ้คำว่า โอเค..เนี่ย เป็นคำตอบส่งๆไป หรือเข้าใจดี แม่ก็ไม่แน่ใจอีกน่ะแหละ

ไม่รู้เป็นอะไรที่ไม่เคยเชื่อมั่นในตัวลูก ว่าลูกทำได้ เพราะบางอย่างก็ดูเหมือนว่าไม่มีความรับผิดชอบ แต่ก็ทำให้แม่ทึ่งได้ทุกครั้งที่สอบ..ว่าไม่ตก
วันนี้..ลูกก็ทำให้แม่แอบไชโยโห่ฮิ้วอยู่ในใจที่ครูบอกว่า..
นิกไม่ต้องเรียนซ่อมเสริม แม่ก็จะได้วางแผนพาลูกพักผ่อนช่วงปิดเทอม และก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณลูกที่ทำให้แม่..ได้นอนตื่นสาย

Create Date : 08 ธันวาคม 2549
Last Update : 19 ธันวาคม 2549 12:04:17 น.		15 comments
Counter : 660 Pageviews.
Share Tweet