หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
26 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
รักให้เป็น

หนังสือเล่มหนึ่ง ที่ยืมมาจากห้องสมุดใกล้วัดไทย
ชื่อว่า..รักให้เป็นของ นวลศิริ เปาโรหิตย์
หนังสือนี้เป็นจิตวิทยาความสัมพันธ์สำหรับ
การใช้ชีวิตคู่ แต่ฉันว่ามันใช้กับเพื่อนยังได้เลย
ซึ่งมีอยู่หลายตอนด้วยกันที่นำสนใจ



แต่วันนี้ขอเล่าถึงตอน อ่านใจคนอื่น
ผู้เขียนเล่าถึงชายหญิงคู่หนึ่งที่เป็นคู่หมั้นกัน
ฝ่ายชายมีปัญหาเรื่องงาน จากที่เคยน่ารักยาม
เจอกันก็กลายเป็นหมกมุ่นครุ่นคิด ส่วนฝ่ายหญิง
ก็คิดไปว่า ชายนั้นคงเบื่อตนและไม่อยากแต่งงาน
จึงเป็นที่มาที่ผู้เขียนวิเคราะห์ว่า..



ทั้งหลายทั้งปวงนี้ เริ่มมาจากจุดเดียวเท่านั้น
คือ การอ่านใจหรืออ่านพฤติกรรมผู้อื่นอย่างผิดพลาด



ผู้เขียนเล่าว่า..ที่ผิดพลาดเป็นเพราะว่า เราไม่มีทาง
ล่วงรู้ไปถึงพฤติกรรมภายในของเขาได้เลย ซึ่งหมายถึง
ความรู้สึกนึกคิด ทัศนคติและแรงจูงใจของเขา สิ่งที่
เราเห็นเป็นเพียงสีหน้า ท่าทาง ใบหน้าและแววตาเท่านั้น



ในขณะเดียวกัน หากเราไม่ชอบใคร และเราเป็นคนปกติ
ที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาพอสมควร เราก็คงทำสีหน้า
ปกติ ไม่แสดงอาการว่าไม่ชอบเขาออกมา เขาก็จะ
ไม่รู้เลยว่า เราไม่ชอบเขา เพราะเขาไม่สามารถที่จะ
อ่านใจเราได้



ในเมื่อเขาไม่สามารถอ่านใจเราได้ ในทางกลับกัน
เราจะไปอ่านใจเขาได้อย่างไร



ผู้เขียนบอกว่า..บ่อยครั้งการเดาใจของคนเราเกิดจาก
สภาพข้างในของจิตใจมากกว่าความนึกคิดของ
คู่สนทนา หากไม่ถามกันไปตรงๆ เราก็จะเข้าใจผิดกัน
ไปอีกนาน มีคนบางประเภทมักชอบเดาผิดมากกว่าคนอื่น
คนประเภทนั้นเป็นบุคคลที่ชอบคิดมาก วิตกกังวลสูง
ใจน้อย หงุดหงิดง่าย สภาพจิตใจหวั่นไหวง่าย ที่มัก
อ่านใจผู้อื่นผิดพลาดง่าย เพราะจะมัวนึกถึงความกังวล
ในใจตนเอง มากกว่าการพยายามรับรู้ความจริงว่า..
เขาคิดอย่างไรกับเรา



ผู้เขียนสรุปในตอนท้ายว่า..ในการ เดา ใจของคุณ
โปรดให้โอกาสตัวเองได้เช็คข้อมูลกับคู่สนทนา
ก่อนเสมอ ทั้งนี้เพื่อป้องกันความทุกข์ที่ไม่ควรจะต้อง
เกิด จากการทำตัวเป็นนักอ่านใจผู้อื่นที่ไม่ถูกต้องนั่นเอง



...........................................



เอาล่ะค่ะเพื่อนผองน้องพี่ หันมาว่าด้วยความรู้สึก
นึกคิดของพวกเรากันต่อไปดีกว่าว่าคิดเห็นอย่างไร
สำหรับฉัน หากข้องใจเรื่องไหน หรือรู้สึกอ่อนไหว
ต่อการกระทำในเรื่องใดของใครก็ตาม หากเป็น
คนที่ฉันรัก ฉันกล้าพอที่จะถามเขาตรงๆ ไม่ปล่อยให้
ความรู้สึกเข้าข้างตัวเอง มาตัดสินการกระทำของคนอื่น



มันคงน่าเสียดายไม่น้อย หากเราคบหาใครคนหนึ่ง
มาเป็นเวลานาน รู้จักกันและกันดีพอ รู้ในคุณค่า
ของกันและกันเป็นอย่างดี แล้ววันหนึ่งคุณต้องสูญเสีย
คนๆนั้นไป เพียงเพราะคุณอ่านใจเขาผิด
และไม่กล้าแม้แต่จะเปิดใจพูด



หวังว่าเพื่อนๆคงไม่เสียคนที่รักไปด้วยเหตุนี้หรอกนะ








Create Date : 26 มีนาคม 2550
Last Update : 26 มีนาคม 2550 1:05:54 น. 17 comments
Counter : 935 Pageviews.

 
ซื้อมานานแล้วเหมือนกันค่ะ แต่ยังไม่ได้อ่านซะทีง่ะ >_< งุงิ


โดย: Beee (Beee_bu ) วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:2:44:22 น.  

 
ไม่เสียคะคิดถูกแล้วที่อ่านใจเค้าออก ท่าทางหนังสือน่าอ่านมากเลยนะคะ ขอบคุณนะคะที่เอามาฝาก


โดย: bagarbu วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:3:09:07 น.  

 
ชอบหนังสือเล่มนี้มากค่ะ ซื้อมานานแล้ว จนตอนนี้คงหายสาปสูญไปกับกาลเวลาค่ะ อ่านแล้วดี มีแลง่คิดและให้กำลังใจด้วยนะคะ


โดย: the Vicky วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:6:24:52 น.  

 
แต่ก่อนแม่ปุ๊ชอบเดาใจคนอื่นค่ะพี่แมว วุ่นวายปวดหัวคิดบ้าอยู่คนเดียว ก็ติดนิสัยมากระทั่งเดี๋ยวนี้นะคะก็ยังชอบเดาใจคนอยู่แต่ไม่เหมือนแต่ก่อนตรงที่ไม่เก็บมาคิดมากค่ะ แต่จะสนุกกับการรอเวลาดูว่าเค้าจะเป็นอย่างที่เราคิดจริงหรือเปล่า แล้วส่วนใหญ่ก็จะเป็นอย่างที่คิดนะคะ..แม่ปุ๊ค่อนข้างจะมีซิกซ์เซนส์พอสมควรค่ะ แต่แม่ปุ๊จะไม่ตัดสินใครคนใดคนหนึ่งจากสิ่งที่ตัวเองคิดเดาเอาไว้จนกว่าจะรู้แจ้งเห็นจริงค่ะ


โดย: Lauderdale By The Sea วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:9:48:17 น.  

 
สวัสดีค่ะ..พี่แมว.
ขออนุญาต เรียกแบบสนิทสนม
เพราะ เคยได้ผ่านตา
กับตัวหนังสือ ที่พี่แมว เขียนบ้างแล้ว ทั้งในบล็อกของ กกซ. และ นางสาวอาร์ตค่ะ

รักให้เป็น ชมพู่อ่าน อยู่ 2 เรื่องตอนนี้ และ
คิดว่าจะไปหาซื้อหนังสือ มาอ่านแบบเต็มๆ เหมือนกัน ชมพู่เป้นคนรักล้นค่ะ

หลังจากได้อ่านแล้ว ถึงรู้ว่าตัวเองเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่ก็ยังดีที่ไม่ผิดหวัง ซ้ำซาก

และตอนนี้ กำลังพยายาม ปรับปรุงตัวไม่ให้เป้นคนแบบนั้นค่ะ

ขอบคุณ สำหรับเรื่องดีดี อีกเรื่อง ที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ


โดย: ชมพู่มะเหมี่ยว วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:14:28:06 น.  

 
แม่ปุ๊จ๊ะ

แม่ปุ๊..พูดให้คิดอีกละ แม่ปุ๊กับพี่นี่
นิสัย..คล้ายกันแฮะ..ไม่บอกนะว่าแนวไหน
แต่พี่ว่าคล้าย

น้องชมพู่

พี่ก็เจอชมพู่เหมือนกันแต่ไม่กล้าทักทาย
พี่ยินดีเสมอกับมิตรภาพที่มีให้
รักใครก็รักแต่พอดีเนาะ
รักอย่างที่เขาเป็น รับให้ได้กับความไม่ดี
ที่เราพอจะยอมรับได้


ไม่ว่าเพื่อน ไม่ว่าแฟน ถ้าเรารักอย่างนี้
พี่ว่ายั่งยืนพอ เพราะเราไม่ได้คาดหวัง
ให้เขามาเป็นคนอย่างที่ใจเราต้องการ


โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.129 วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:3:55:42 น.  

 
เหนื่อยมากแล้วกับการอ่านใจคน

ใจตัวเราเองน่ะ อ่านให้ขาดก่อน ประเมินตนเองด้วยใจที่เป็นธรรม


โดย: อาร์ตค่ะ IP: 58.10.128.214 วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:11:03:09 น.  

 
ไม่ต้องแล้ว กลับไปแต่งเองว่ะ ได้ 6 คำขวัญแล้ว ส่งไปทั้ง 6 และวันนี้ก็เป็นวันเปิดห้องสมุดด้วย ตัดสินด้วย คงไม่ได้หรอก เพราะคนส่งเยอะมาก นึกว่าไม่ค่อยมีคนสนใจ ที่ไหนได้ มี 32 อัน ระดับหัวหน้าก็ส่งชิงรางวัลเหมือนกัน
วันก่อนเราไปเด่นชัย ตาเลื่อนสมัครเป็นลูกเสือชาวบ้านนะ ทำกิจกรรมที่โรงเรียนวิไลเกียรติ แล้วเอาบ้านตาเลื่อนทำเป็นที่พักของกลุ่ม มีสิบกว่าคน เห็นเขียนป้ายติดหน้าบ้าน ครั้งนี้มีลุงพรม(ยายเตียว)ด้วยอีกคน คนอื่นเขาเป็นกันหมดแล้ว สมาชิกเขาช่วยกันทำความสะอาดบริเวณบ้านให้ด้วย สะอาดขึ้นนะ
เออ....น้องมุก สอบเข้าโรงเรียนพิริ ได้ ส่วนน้องท๊อป ได้เกรด 3.67 มีอังกฤษ2ตัวได้ 3 กับภาษาไทย นอกนั้น 4 หมด
น้องกุ๊กเกรดยังไม่ออก


โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 203.146.201.1 วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:9:57:49 น.  

 
ขอบคุณว่ะแม่น้องกุ๊กที่รายงานข่าวให้ฟัง
ที่จริงเราโทรหาพ่อเราแล้วล่ะวันก่อน
ได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่ในบ้าน
พ่อเราบอกกำลังอบรมลูกเสือชาวบ้าน
แล้วพ่อเราใช้บ้านเป็นที่พัก
ก็ดี..เขาจะได้ไม่เหงา มีกิจกรรมทำ
ที่สำคัญ..มีคนทำความสะอาดบ้านให้
ด้านนอกบ้านใช่มั๊ยแก แล้วก็สวนข้างๆ
ด้วยหรือปล่าววะ

เราเห็นเพ็ญมันเล่าให้เราฟังเหมือนกัน
เรื่องมุก..ท๊อปมันไม่ชอบภาษาอังกฤษว่ะ
ช่างมันเด็กผู้ชายก็เป็นงี้แหละ
เกรดมันก็ทำได้ดีนะ หวังว่ามันจะ
สอบติดคณะที่มันหวังไว้
เราก็อยากให้มันสมหวัง
เราบอกจอห์นไว้ว่า วันข้างหน้าเราจะ
เอามันไปเรียนต่อที่โน่น รอดูมันไปก่อน

เกรดกุ๊กออกแกบอกเราด้วยล่ะ
ฮู้ย..หลานๆไมมันเรียนดีกันวะ
รุ่นเรา..พ่อแม่ตามใจมากไปมั๊งแก


โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.158 วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:23:33:59 น.  

 
ระหว่างคนสองคน...
ความจริงใจที่แท้คือพื้นฐาน
อย่าหมกมุ่นอยู่ที่ว่า เขาคิดอย่างไร
แต่น่าจะคิดอยู่เสมอว่า
เราจะทำอะไรเพื่อเขาได้บ้าง

ใจคนอื่นยากหยั่งถึง
ใจเรานั้นแหละที่เรากำหนดได้
กำหนดให้ตัวเองเป็นมิตรที่ดี
กำหนดให้ไม่หวังสิ่งตอบแทน
ไม่ว่าความสัมพันธ์จะไปในทางไหน
เราจะไม่เสียใจเพราะ บอกตัวเองได้ว่า เราไม่ผิดต่อเขา

พี่มีความเชื่ออย่างยิ่งยวดว่า
ปลูกอะไรก็ได้ต้นไอ้นั่นแหละ
ปลูกต้นรัก ก็ได้ต้นรัก ไม่มีทางกลายเป็นตำแย
ปลูกต้นมะลิ ก็จะได้กลิ่นหอม
ไม่มีทางได้กลิ่นเหม็นของอุตพิต
หว่านความดีให้ใคร ย่อมได้ความดีตอบมาฉันนั้น

ใจเราเองบางทียังตามไม่ทัน ห้ามไม่ได้ เข้าใจไม่หมด
นับประสาอะไรกับใจคนอื่น
อย่าไปอยากรู้เลย...ปวดหมอง...
(แต่พี่ว่า จะมีก็แต่ลูกนี่แหละ ที่เรารู้ใจเขาได้
อ้าปากก็รู้แล้วว่า จะบอกอะไร
ทำท่าแบบนี้อยู่อารมณ์ไหน..จริงไหม..)



โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.136.85.148 วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:8:13:06 น.  

 
โห..คุณพี่ตะเบบูญ่าขอบคุณจ้าคุณพี่
ที่บอกให้มั่นใจว่า..เรารู้ใจลูกเราที่สุด
แมวเคยบอกนิกว่า..

นิก..ถ้าจะโกหกแม่นะ
ขอให้รู้ไว้ว่า..แม่ก็เลยเป็นอย่างนั้นมาก่อน
นิกเลยไม่กล้าเลยอ่ะพี่



โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:8:35:14 น.  

 
มีหนังสือของ นวลศิริฯ อีกเล่มนึง...
ชื่อ "ค้นหา" เป็นอีกเล่มนึงที่ผมชอบมากครับ

ไม่รู้ว่าแม่น้องนิก มีหรือยังเอ่ย...


โดย: pu_chiangdao วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:14:47:46 น.  

 
ยังค่ะคุณภู
แม้แต่หนังสือที่อ่านนี่
ก็ยืมมาจากห้องสมุด
มันมีอยู่ในห้องสมุดนานแล้ว
ผ่านตามานานแต่ไม่เคยยืมมาอ่านเลย
เพิ่งจะอ่านเป็นครั้งแรกนี่แหละค่ะ



โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.23 วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:20:30:33 น.  

 
การประเมินตัวเองนั้นยากมาก จะมีใครสักกี่คนที่สามารถประเมินตัวเองได้อย่างมีใจเป็นธรรม อีกทั้งผลการประเมินตัวเองนั้นย่อมขึ้นอยู่กับสภาพจิตใจและอารมณ์ในขณะนั้นเป็นสำคัญ

อย่างไรเสีย คนเรานั้นย่อมมีหลายมิติ อย่างที่คนเขานินทากันไงคะว่า ไอ้คนนี้พิลึก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ..



โดย: นางสาวอาร์ต วันที่: 30 มีนาคม 2550 เวลา:9:38:08 น.  

 
ไม่จำเป็นต้องประเมินตัวเองหรอกอาร์ต
เป็นอย่างที่อาร์ตเป็น คนอื่นต่างหาก
ที่ต้องประเมินอาร์ต และมันก็ขึ้นอยู่กับ
ใจที่เป็นธรรมของแต่ละบุคคลต่างหาก




โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.96.210 วันที่: 30 มีนาคม 2550 เวลา:10:14:41 น.  

 
มาชวนไปอ่านเรื่องราวของ ซำเหมา สายน้ำ ลำเรือ ความฝัน...ครับ


โดย: pu_chiangdao วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:12:53:21 น.  

 
นั่นสิคะ เหมือนเจ๊อาร์ตว่า คนเรามีหลายมิติจริงๆๆ
บางทีมันก็เป็นไปตามอารมณ์ เดี๋ยวเหงา เดี๋ยวเศร้า เดี๋ยวแกร่งเดี๋ยวอ่อนแอ แม้แต่ตัวเองบางทีที่อ่อนแอ ก็ไม่รู้จะทำยังไงกะชีวิต
ปล่อยมันให้เป็นเรื่องของโชคชะตาแบบนั้นไป
และปล่อยอะไรๆให้มันผ่านไป

แต่ก็เหมือนพี่แม่น้องนิกว่า การที่เราปล่ยอมันผ่านไป
โดยไม่ถาม โดยไม่ตอบ โดยไม่พูด บางที เราก็อาจพลาดอะ ไร
ไปจริงๆ


ขอบคุณมากนะคะสำหรับบทความนี้ ที่พี่แม่น้องนิกนำมาเล่า
บางทีเราก็ไม่ได้อยากพลาดอะไรไป โดยเฉพาะคนที่เรารู้จัก
คนที่เรารัก


โดย: ขอโทษทีบ้านนี้ไม่มีนางเอก IP: 61.19.65.215 วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:23:19:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mommy and me
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.