ฉันจะพยายาม
บ่ายวันนี้ฉันได้รับโทรศัพท์จากลุงของนิก
ที่โทรมาหาน้องชายเขาแต่น้องชายเธอไม่อยู่บ้าน
เธอเลยขอพูดกับหลานและบอกนิกว่า
อีกสองอาทิตย์เราคงได้เจอกัน
หลังจากที่นิกบอกฉันอย่างนั้น ความเครียด
มาเยือนทันที แต่พยายามข่มใจ
ระงับความโกรธเอาไว้ พยายามคิด
อย่างที่พี่คนหนึ่งเคยสอนว่า..อะไรที่
มันยังไม่เกิดก็อย่าเพิ่งไปคิดถึงผลที่จะตามมา..
ครั้นพ่อเจ้านิกกลับมาฉันบอกเขาว่าพี่ชายเขาโทรมา
และบอกนิกว่าจะมาอยู่ด้วย ฉันไม่ได้แสดง
ความโกรธหรือไม่พอใจให้สามีเห็น แต่บอกเขาว่า
มีทางไหนที่ยูจะพาพี่ชายไปอยู่กับเพื่อนเขาได้บ้าง
คิดง่ายๆเพียงแค่ ระเบียบแบบแผนต่างๆ
พี่ชายพ่อเจ้านิกไม่เคยมี อยากกินตอนไหนก็กิน
อยากนอนตอนไหนก็นอน อยากกินอะไรก็กิน
แต่บ้านฉันมีระเบียบแบบแผน เพราะบ้านฉันมีเด็กๆ
ฉันรับไม่ได้กับคนอย่างนี้ ในการที่จะทำให้ลูกฉันเห็น
สิ่งที่ฉันพึงระวัง
สามีฉันไม่กล้าถามฉันเรื่องนี้ เพียงแต่เปรยว่า
เขาจะมาอยู่แค่อาทิตย์เดียวเหรอ
แต่ฉันไม่ตอบ ของมันรู้ทางกันอยู่แล้วว่า
เขาถามฉันทำไม ปัญหามันไม่ได้มีเพียงแค่นี้
ลุงนิกเป็นคนพูดมาก ไร้สาระ ในขณะที่ฉัน
ชอบความเป็นส่วนตัว ชอบความเงียบ
เขาจองโซฟาทั้งวัน นั่งๆนอนๆ อยากได้อะไร
ก็สั่งสามีฉัน ส่วนฉันครั้งหนึ่งด้วยความ
สงสารและเห็นใจฉันจึงดูแลเขาอย่างดี
แต่ความสงสารของฉันและสามีมันไม่มีค่า
ฉันจะไม่ว่าอะไรเลยกับการตัดสินใจของสามี
หากเขาจะนำพี่ชายเขาเข้ามาอยู่
ฉันตัดสินใจแล้วว่า ใครพามาคนนั้นก็ดูแลไป
ส่วนฉันไม่สนใจ ใครทนได้ก็ทนไป
ที่จะมาหวังให้ฉันล้างจาน ทำอาหารให้กินทุกมื้อน่ะ
อย่าหวัง พูดได้ฉันก็จะพูด จะไม่โง่
ปิดปากตัวเองเพราะเกรงใจคนอื่นอีกต่อไป
ฉันเป็นอย่างนี้ได้จริงๆ เพราะถ้าฉันไม่พูด
ฉันก็ยิ่งถูกเอาเปรียบ มันมากเกินไปที่คนๆหนึ่ง
ที่เป็นแค่พี่ชายของสามี เข้ามาอยู่ในบ้านฟรีๆ
ไม่ช่วยจ่าย แล้วยังไม่ช่วยทำอะไรเลย
แต่อยู่อย่างมีความสุข ท่ามกลางความทุกข์
ของเจ้าของบ้าน
ฉันคิดน่ะว่า ถ้าเป็นเด็กก็ยังพอคิดได้ว่าไม่มีใครสอน
แต่แก่เกินแกงขนาดนี้แล้ว คิดได้อย่างเดียวว่า โง่
เพราะวัยน่ะแย้มฝาโลงเข้าไปแล้ว แล้วถ้าฉันวีนใส่
ก็ช่วยไม่ได้ คุณสามีฉันน่ะของแน่ว่าไม่กล้าวีนกับใคร
ฉันยังจำได้ถึง..ครั้งหนึ่งแฟนเก่าของสามีฉัน
หล่อนโทรมาเพื่อผูกมิตร ทุกครั้งที่สามีฉันไม่อยู่บ้านหล่อนจะเสี้ยมให้ฉันมองเห็นว่า สามีฉันเอาเปรียบฉัน
ส่วนตัวฉันหล่อนก็บอกว่า ยูควรจะทำอย่างนั้น
ยูควรจะทำอย่างนี้ ครั้งแรกฉันเกรงใจที่จะพูดอะไร
ออกไป โดยส่วนตัวฉันคิดว่า นี่มันเป็นเรื่องส่วนตัวของฉันของครอบครัวฉันที่หล่อนไม่ควรจะก้าวก่าย หล่อนเป็นอดีตแฟน ฉันดีด้วยก็ดีเท่าไหร่แล้วซึ่งไม่มีใครที่จะโง่
ดีกับอดีตแฟนเก่าได้อย่างฉันหรอก
ฉันบอกสามีฉันว่า ฉันอึดอัดที่แฟนเก่าเขาจะโทรมาพูด
ในลักษณะอย่างนี้ ฉันขอให้เขาบอกแฟนเก่าเขาไปว่า
ไม่ต้องโทรมาหาฉันอีก ไม่มีค่ะ..คุณชายไม่กล้าพูด
ฉันก็เลยบอกเขาว่า ถ้าเขาไม่กล้า ฉันพูดเองนะ..
เขาก็ไม่ว่าอะไร ครั้งต่อไป หล่อนโทรมาเข้าอีหรอบเดิม ฉันเลยสาดคารมใส่หล่อนซะกระเจิงหายไปจากชีวิตเลย ทนมานานจนไม่รู้จะทนไปเพื่ออะไร
กับลุงนิก ฉันก็กลัวว่าตัวเองจะทนเสียจนทนไม่ได้
แล้วสาดคารมใส่..จนกระเจิงไปเหมือนกันล่ะ
แต่ฉันจะพยายามอดทน ซึ่งไม่รู้ว่าจะทำได้แค่ไหน
| Create Date : 12 มกราคม 2550 |
| Last Update : 12 มกราคม 2550 7:33:13 น. |
|
19 comments
|
| Counter : 624 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
พี่สาวของดี.เจอปัญหาคล้ายๆคุณอย่างนี่ แต่ไม่ได้มีตัวปัญหาแค่คนเดียว มีญาติพี่น้องสามีเข้ามาเป็นปัญหามากมาย ฝั่งพี่เขยก็ไม่ต่างกัน ญาติๆฝั่งภรรยาก็ใช่ย่อย ทำให้ปวดหัวได้ไม่เว้นแต่ละวัน
พี่สาวเล่าให้ฟังว่า เคยนั่งคุยกับสามีว่าเฮ๊ย เราไม่เคยทะเลาะกัน เพราะเรื่องของเราเลยนะ แต่ทะเลาะกันเพราะเรื่องคนอื่นตลอด พี่เขยก็บอกว่าน่านซิ แต่ก็ดีแล้วล่ะที่ทะเลาะเรื่องคนอื่น เพราะเดี๋ยวมันก็จบ แต่ถ้าเราทะเลาะเพราะเรื่องของเรา เราก็จะอยู่ด้วยกันไม่ได้
ในแต่ละวัน พวกพี่ตั้งรับปัญหากันทุกวัน จนกลายเป็นเรื่องเคยชิน
พี่บอกว่าต้องชินให้ได้ และค่อยๆแก้ปัญหาไป เพราะอย่างไรก็เลี่ยงที่จะเป็นญาติกันไม่ได้
ปัญหาเกิดขึ้นทุกวัน บางทีเลี่ยงไม่ได้ แต่ต้องอยู่กับมันให้ได้ และต้องอยู่กับปัญหาอย่างที่ใจเราเป็นสุขให้ได้ด้วย